• 27 Ιουλίου 2024,
cialis Online φαρμακείο Farmakeio Trikala με τις καλύτερες τιμές στην Ελλάδα.

Ζητά συνεργασία o ΑΙΣΩΠΟΣ

 Ζητά συνεργασία o ΑΙΣΩΠΟΣ

Την πρώτη συνέντευξη τύπου στη διάρκεια των οκτώ τελευταίων ετών παραχώρησαν χθες τρία μέλη του φιλοζωϊκού σωματείου ΑΙΣΩΠΟΣ, προκειμένου να παραθέσουν τις δικές τους απόψεις για το σοβαρό πρόβλημα των αδέσποτων ζώων αλλά και να απαντήσουν στο δήμο, ύστερα από τα όσα εξελίχθηκαν το πρωί της Δευτέρας στις εγκαταστάσεις του δημοτικού κυνοκομείου.

Ο Κώστας Γιντίσογλου, η Μιχαέλα Σταυροπούλου και η Λουντμίλα Βεκιού αναφέρθηκαν στο πρόβλημα ύπαρξης αδέσποτων, ο αριθμός των οποίων αυξάνεται διαρκώς και στην αναζήτηση νόμιμων τρόπων για την επίλυση του προβλήματος. Το σωματείο είναι έτοιμο να δείξει καλή διάθεση συνεργασίας με την διοίκηση του δήμου, αρκεί αυτή να βασίζεται σε ειλικρίνεια και να ισχύσει η σύσταση της προβλεπόμενης από το νόμο 5μελους επιτροπής, όπως όμως ορίζει τη σύνθεσή της ο νέος νόμος. Φαίνεται πως οι δύο πλευρές δίνουν διαφορετική ερμηνεία στην παράγραφο σύνθεσης της επιτροπής.

Έτσι ο ΑΙΣΩΠΟΣ απευθύνθηκε γραπτώς στην αρμόδια υπηρεσία του υπουργείου κι έλαβε την απάντηση πως ασχέτως πλήθους φιλοζωϊκών σωματείων ενός δήμου, στην επιτροπή πρέπει να μετέχουν δύο εκπρόσωποι κι όχι ένας όπως συμβαίνει σήμερα. Χθες διευκρινίστηκε πως αρμοδιότητα της επιτροπής είναι και η λήψη αποφάσεως για ενδεχόμενες θανατώσεις επικίνδυνων ή μη ιάσιμων ζώων κι όχι η διαχείριση χρηματικών κονδυλίων.

Αναφορικά με τις αντιδράσεις των μελών του ΑΙΣΩΠΟΥ για το δημοτικό κυνοκομείο, αυτές εστιάζονται κυρίως στο γεγονός ότι δε διαθέτει άδεια ιατρείου, άδεια λειτουργίας αλλά και συγκεκριμένες κτιριακές προϋποθέσεις όπως χώρο για τον αυλισμό των ζώων, προκειμένου να μην είναι έγκλειστα στα κλουβιά τους σε 24ωρη βάση. Την έλλειψη των απαραίτητων αδειών την έχουν διαπιστώσει και υπηρεσιακοί παράγοντες κατόπιν αυτοψιών. Εάν όλα τα υπόλοιπα λειτουργήσουν εύρυθμα, τότε η ανοχή στην έλλειψη των εγγράφων θα επιδειχθεί. Πάντως τα μέλη του ΑΙΣΩΠΟΥ παραδέχθηκαν ότι τα κλουβιά των σκυλιών ήταν πεντακάθαρα, τουλάχιστον κατά τη διάρκεια της επισκέψεως που πραγματοποίησε τη Δευτέρα ο Δήμαρχος Καβάλας Κωστής Σιμιτσής.

Τα μέλη ξεκαθάρισαν ότι δε ζητούν τη διαχείριση χρημάτων κι ότι η δική τους αποστολή είναι να προτείνουν δράσεις προς χάρη της ευζωίας των αδέσποτων ζώων. Ο δήμος από την πλευρά του και βάσει της νομοθεσίας είναι υπεύθυνος για την περισυλλογή – εμβολιασμό – στείρωση κι απελευθέρωση των αδέσποτων στο φυσικό τους περιβάλλον. Ωστόσο, τα δέκα τελευταία χρόνια οι εμβολιασμοί πραγματοποιούνται μόνο από τον ΑΙΣΩΠΟ κι όχι από τη δημοτική αρχή. Αυτός είναι και ο λόγος για την αύξηση του πληθυσμού των αδέσποτων και για το γεγονός ότι έχουν δημιουργηθεί αγέλες σε αρκετές συνοικίες ή στο κέντρο της πόλης.

Διευκρινίσεις δόθηκαν κατά τη συνέντευξη και για το περιστατικό αιχμαλωτισμού του μεγαλόσωμου σκύλου κατόπιν καταγγελιών από πολίτες. Αναφέρθηκε ότι το συγκεκριμένο σκυλί έχει «κατηγορηθεί» πως νοσεί από λύσσα, παρόλα αυτά τα μέλη του ΑΙΣΩΠΟΥ αμφιβάλουν για την προηγούμενη κι επιβεβλημένη διενέργεια αιματολογικών εξετάσεων. Σαφώς και δε συμφωνούν τα μέλη με την απελευθέρωση του σκύλου στο ίδιο σημείο, διαφωνούν όμως και με την καταδίκη του πριν αποδειχθεί ότι πράγματι είναι επικίνδυνο.

Οι πάντες γνωρίζουν ότι η μόνη λύση για τον έλεγχο του πληθυσμού των αδέσποτων είναι η στείρωση. Οι έχοντες εμπειρίες γνωρίζουν επίσης πολύ καλά πως ένα σκυλί, ακόμη κι αδέσποτο, ουδέποτε επιτίθεται σε άνθρωπο εκτός κι αν προκληθεί σε απροχώρητο σημείο. Οι πάντες τέλος θα πρέπει να κατανοήσουν ότι τα ζώα δεν είναι παιχνίδια, άρα κανείς δε δικαιούται να τα υιοθετεί προσωρινά κι όταν αντιλαμβάνεται το μέγεθος της ευθύνης που αναλαμβάνει, τότε να τα πετά στους δρόμους σαν «σκουπίδια».

Σύμφωνα με τους υπολογισμούς των μελών του ΑΙΣΩΠΟΥ μόνο στην πόλη της Καβάλας κυκλοφορούν σήμερα 100 αδέσποτα σκυλιά. Τα περισσότερα εξ αυτών είναι στειρωμένα από το σωματείο, δυστυχώς όμως οι άνθρωποι παρατούν διαρκώς και νέα θύματα στους δρόμους. Το σίγουρο είναι πως τα ίδια τα αδέσποτα δεν ευθύνονται για την ταλαιπωρία τους και για το γεγονός ότι αγωνίζονται να επιβιώσουν ζώντας καθημερινά στο δρόμο κι αναζητώντας απεγνωσμένα τροφή.

Διαβάστε επίσης