Λιγοστές καρέκλες και πλήθος κόσμου στη δουλειά του Π. Λεμοντζή «Το χαμογέλιο θλίψη»

Ελάχιστες αποδείχθηκαν οι διαθέσιμες καρέκλες που είχαν τοποθετηθεί το βράδυ της Κυριακής στο Θεατράκι Μεχμέτ Αλή, εκεί όπου η θεατρική ομάδα «Χ-οδός» σε συνεργασία με τον εξωραϊστικό και πολιτιστικό σύλλογο Παναγίας Καβάλας «Το κάστρο» παρουσίασαν τη φετινή συμμετοχή του Παύλου Λεμοντζή στο 57ο Φεστιβάλ Φιλίππων με την παράσταση «Το χαμογέλιο θλίψη». Η προσέλευση ήταν τόσο αυξημένη ώστε το 1/3 μόνο των θεατών κατάφερε να καθίσει, ενώ τα 2/3 του κοινού παρέμειναν όρθια, παρακολουθώντας τα δρώμενα και χειροκροτώντας θερμά τη φετινή προσπάθεια του Παύλου.
Για μία ακόμη χρονιά ο σκηνοθέτης δε τσιγκουνεύτηκε χρόνο και κόπο, δοκίμασε όπως πάντα σκληρά τις αντοχές του, επιστράτευσε ανθρώπους χωρίς πρότερη θεατρική εμπειρία και τους «έδεσε» με τον τρόπο που μόνο εκείνος γνωρίζει. Ως «καμβά» του επέλεξε το ευαίσθητο θέμα της προσφυγιάς, χαρακτηριστικό και ιδιαιτέρως γνωστό για τους κατοίκους της Καβάλας, που επανέρχεται συνεχώς ανά το χρόνο και παραμένει διαρκώς τόσο «φρέσκο» ακόμη και σήμερα.
Η παράσταση που δούλεψε και με συνέπεια ετοίμασε ο Παύλος Λεμοντζής, αφηγήθηκε στο κοινό, μέσα από κείμενα και μαρτυρίες, μέσα από μουσικές και τραγούδια, από εικόνες και ντοκουμέντα, ιστορίες που δεν είναι παραμύθια αλλά τραγικές αλήθειες, για το δράμα που βιώνουν μετανάστες, πρόσφυγες, κυνηγημένοι, απόκληροι, παρίες, παράπλευρες απώλειες πολέμων, συγκρούσεων συμφερόντων, θρησκευτικών διωγμών και κάθε λογής ανθρώπινης πράξης, υποκινούμενης από τη ματαιοδοξία της υπεροχής.
Η δραματοποιημένη αφήγηση που δίδαξε ο Παύλος στους συντελεστές, ασχολήθηκε με ευαίσθητα παγκοσμίως κοινωνικά θέματα ξεκινώντας από την εθνική και ατομική πολιτιστική ταυτότητα, προχωρώντας στην φτώχεια, τον ρατσισμό, την προκατάληψη, τις διακρίσεις και φτάνοντας στα ζητήματα της συλλογικής και ατομικής ευθύνης. Ο σκηνοθέτης προτίμησε να θέσει ερωτήματα, να δώσει ένα «γλωσσάρι» στους θεατές προκειμένου να αναζητήσουν τις δικές τους απαντήσεις. Να ζυγιάσουν τη δική τους ενοχή με τη δική τους αθωότητα και παράλληλα, να ψυχαγωγηθούν και να τέρψουν τις συνειδήσεις τους.

ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ
Διασκευή κειμένων, σκηνοθεσία: Παύλος Λεμοντζής
Σκηνικά –κοστούμια: Χριστίνα Γλυφού
Φώτα: Ευθύμης Κυριακίδης
Ήχος: Βασίλης Αναστασιάδης
Μουσική Επιμέλεια: Παύλος Λεμοντζής
Τραγουδούν η Έφη Πριμικυρλίδου και ο Σταύρος Κητής
Μπουζούκι: Χρήστος Ζήκος
Κιθάρα: Σταύρος Τάσιος
Ποντιακή Λύρα: Γιώργος Αποστολίδης
Χορεύει ποντιακό χορό ο Χρήστος Ορφανίδης
Χοροδιδάσκαλος: Κατερίνα Φιλιππίδου
Βίντεο: Ευθύμης Κυριακίδης
Παίρνουν μέρος από την ομάδα «Χ-οδός»: Έφη Πριμικυρλίδου, Κωνσταντίνα Κανδυλίδου, Φωτεινή Γκόγκου, Αποστόλης Αμπαρκιολής, Κλαίρη Χαρισίου, Ευάγγελος Γιοβανάκης, Μίνως Ρακιντζής.
Από τον πολιτιστικό σύλλογο «Το Κάστρο» οι: Λίλα Μπρουκάκη, Άννα Κιουρκτσόγλου, Μάλαμα Ματαράγκα, Άρης Πουλής, Συλβάνα Κολλούτσια-Καμάρια, Ιορδάνης Καλαϊτζίδης, Ελένη Καμαλίδου, Κατερίνα Συφακάκη, Άννα Τονονίδου, Φωτεινή Τσιλίκα, Ελένη Βλαχάκη.

=