Ο ΣΥΡΙΖΑ σήμερα και ιδιαιτέρως η ηγετική του ομάδα (κυβερνητικά στελέχη και βουλευτές) είναι ad oculus, οφθαλμοφανέστατα, η έκφραση του σύγχρονου δεξιού οπορτουνισμού.
Η ζημιά που έχει προκαλέσει στην αριστερά είναι μεγάλη, διότι με τον μανδύα και το προσωπείο της αριστεράς, ακόμη και σήμερα που οι μάσκες έχουν καταπέσει, δεν αισχύνεται, ο ΣΥΡΙΖΑ, να αυτοτιτλοφορείται ως έκφραση της αριστεράς.
Ιστορικά, ουκ ολίγες φορές, στο διεθνές επαναστατικό κίνημα, το σύστημα, προκειμένου να διατηρηθεί και να διαιωνισθεί, χρησιμοποίησε εφεδρείες-δούρειους ίππους, που με αριστερή φρασεολογία,όταν έγιναν εξουσία, εφάρμοσαν την πλέον σκληρή δεξιά πολιτική, ακόμη και από τα κόμματα τα λεγόμενα συντηρητικά.
Τέτοια εφεδρεία-δούρειος ίππος, συστημική, υπήρξε και ο ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος σήμερα σε συνεργασία με τους ΑΝΕΛ, εφαρμόζει την πλέον σκληρή πολιτική λιτότητας και ύφεσης-μέσα από την ψήφιση και εφαρμογή του Γ’ Μνημονίου- από το 1974 και μετά.
Πως μπορείς να είσαι αριστερά και να εφαρμόζεις αντιλαικά μέτρα;
Πως μπορείς να είσαι αριστερά όταν αποκλείεις την Βουλή με κλούβες των ΜΑΤ;
Πως μπορείς να είσαι αριστερά όταν χρησιμοποιείς χημικά εναντίον διαδηλωτών, οι οποίοι διαμαρτύρονται ειρηνικά, έξω από την Βουλή, προκειμένου να μην ψηφιστούν τα αιμοδιψή νομοσχέδια, του ασφαλιστικού και του φορολογικού;
Πως μπορείς να είσαι αριστερά, όταν οι βουλευτές σου που ψήφισαν αυτά τα νομοσχέδια, τίθενται εκτός των επαγγελματικών τους Ενώσεων και Επιμελητηρίων τους, τα οποία δικαίως και αντιδρούν στην ψήφιση αυτών των νομοσχεδίων;
Πως μπορείς να είσαι αριστερά, όταν ο υπουργός της Επικρατείας στην Βουλή,δηλώνει ανυποψίαστος (;) και ανερυθρίαστος, ότι δεν είμαστε πλέον ανάδελφοι, αλλά έχουμε συμμάχους-φίλους εντός της Ε.Ε. και προφανώς εννοεί τους δυνάστες-δανειστές-αποικιοκράτες;
Σίγουρα έτριξαν τα κόκκαλα του Νίκου Ζαχαριάδη, όταν αναφέρθηκε σε αυτόν ο υπουργός Εργασίας.
Σίγουρα δεν είσαι αριστερά, αλλά προσκυνημένος ραγιάς.
Εντός του βασιλείου του ψεύδους, στο οποίο επέλεξε να πορευτεί αυτή η κυβέρνηση, η οποία μετέτρεψε ένα γενναίο ΟΧΙ του Ελληνικού Λαού, σε ένα ΝΑΙ υποταγής, πρέπει επιτέλους να βρει την δύναμη να πει μία αλήθεια έστω,η οποία όσο ο καιρός περνά εδραιώνεται και ως πεποίθηση. Το μόνο το οποίο την ενδιέφερε και την ενδιαφέρει, είναι η όσο το δυνατόν μεγαλύτερη παραμονή της στην εξουσία. Και αυτό όχι για να εφαρμόσει ένα δικό της πρόγραμμα-το οποίο ποτέ δεν είχε-αλλά για να εφαρμόσει με δουλική προθυμία, αυτά τα οποία και οι 222 βουλευτές ψήφισαν τον Αύγουστο του 2015, το Γ’ Μνημόνιο.
Η διαστρέβλωση της αλήθειας, τους δίνει την δυνατότητα, με θράσος να πανηγυρίζουν, ότι εφαρμόζουν πιστά την συμφωνία με την τρόικα-καουαρτέτο,δανειστές-αποικιοκράτες, κραυγάζοντας ότι διαπραγματεύτηκε και ας ενέδωσε πλήρως και ασμένως στις διαταγές τους. Καμία διαπραγμάτευση δεν έγινε, καμία αριστερά δεν κυβερνά και όταν αυτή η οπερέτα,η αποτυχημένη θεατρική παράσταση λάβει τέλος ή το σύστημα έχει έτοιμες τις νέες θέσεις στις οποίες θα αξιοποίησει τους υπηρέτες του, ή δεν θα βρίσκουν λαγούμι να κρυφτούν.
“[…..] Με δυό λόγια, η δουλειά μας τώρα είναι να καταπολεμάμε την ήρα. Η δουλειά μας δεν είναι να καλλιεργούμε στάρι σε γλάστρες. Ξεριζώνοντας τα ζιζάνια, καθαρίζουμε το έδαφος για να μπορέσουν να φυτρώσουν οι σπόροι του σταριού. Και όσο οι διάφοροι Αφανάσι Ιβάνοβιτς και Πουλχερίες Ιβανόβνες ασχολούνται με την καλλιέργεια φυτών δωματίου, εμείς πρέπει να ετοιμάζουμε τους θεριστές που να ξέρουν όχι μόνο να ξεριζώσουν τα σημερινά ζιζάνια, αλλά και να θερίσουν το αυριανό στάρι[….]”
( Β.Ι.Λένιν “Τι να κάνουμε;” Εκδόσεις “Σύγχρονη Εποχή” , 1984 σελ.117)
Γιώργος Καλεάδης
Πρόεδρος “Πυρικαύστου Ελλάδας”,
οικονομολόγος, συγγραφέας
