«Ραντεβού στα τυφλά»: Άνθρωποι κι έπιπλα πηγαινοέρχονται στο σκοτάδι

«Κυκλοφοριακή συμφόρηση» ανθρώπων κι επίπλων σημειώνεται στη σκηνή του αμφιθεάτρου, εκεί όπου ο θίασος της «Θεατρικής Μηχανής» ανέβασε τη φετινή 34η παραγωγή της με τίτλο «Ραντεβού στα τυφλά». Για το όλο μπέρδεμα ευθύνεται μια αιφνιδιαστική διακοπή ρεύματος (ανάθεμα την ασφάλεια) και μια ξαφνική επιστροφή της γειτόνισσας. Έτσι, το καλοστρωμένο σενάριο που είχαν ετοιμάσει δυο ερωτευμένοι καταρρέει και τα αποτελέσματα είναι τραγικά!
Κεντρικό πρόσωπο της κωμωδίας παρεξηγήσεων που επέλεξε να παρουσιάσει η «Θεατρική Μηχανή» είναι ένας πτωχός πλην ψευτάκος γλύπτης, ο Μπρίνζλεϋ Μίλλερ. Ο μοναδικός άντρας του θιάσου δηλαδή, ο σκηνοθέτης Δημήτρης Ντουμπουρίδης. Πλαισιώνεται από ένα «μπουκέτο» κυρίες. Την αφελή μνηστή του Κάρολ Μέλκετ (Κωνσταντίνα Κατσάνη), το τέρας – πεθερά – χήρα Συνταγματάρχου Μέλκετ (Βάσω Τσιπτσέ), τη σουρωμένη θεούσα γειτόνισσα του επάνω ορόφου δεσποινίς Φέρνιβαλ (Μαρία Μπουγά), την κρυφά ερωτευμένη έτερη γειτόνισσα και εν κρυπτώ «χορηγό» των πολυτελών επίπλων Χάριετ Κόλλινς (Βιβή Θεοδωρίδου), την επί 4ετια ερωμένη του καλλιτέχνη που τρυπώνει στο διαμέρισμα αθέατη λόγω σκοταδιού Κλέα (Μυρτώ Κωνσταντινίδου).
Δίπλα σ’ αυτές υπεισέρχονται επίσης στην πλοκή η θυρωρός και παρεξηγημένη «κριτικός» τέχνης Πέτρα Σούπαντζιχ (Κατερίνα Αβριωνίδου), καθώς και η καθυστερημένη στην άφιξή της βαθύπλουτη – θεόκουφη φιλότεχνη Φράου Χίλντα Μπαμπέργκερ (Δώρα Βαβαλέσκου) που αλλά μπρατσέτα με τη γραμματέα της (Μαρία Βερασδάνη) καταλήγουν μέσα σε μια καταπακτή. Στην ιστορία «πρωταγωνιστούν» επίσης ένα εξαιρετικού χρώματος ανάκλιντρο (που κατά βάθος είναι ένας ξύλινος πάγκος), κάποιες κλασικές πολυθρόνες «περιόδου βασιλείας» (που κατά βάθος είναι ξεχαρβαλωμένα καθίσματα), ένα βάζο ιαπωνικής τεχνοτροπίας και κυρίως ένα άγαλμα ανυπολόγιστης αξίας που καταλήγει σε θρύψαλα.

ΡΙΞΤΕ ΛΙΓΟ ΦΩΣ ΣΤΗΝ ΥΠΟΘΕΣΗ…
Ενώ λοιπόν ο ιδιοκτήτης της πτωχής επίπλωσης και η αρραβωνιαστικιά του ετοιμάζουν ένα βραδινό πάρτι, όπου θα παραβρεθούν η πεθερά και η εκατομμυριούχος φιλότεχνη, προκειμένου να δοθεί η συγκατάθεση ενός γάμου, αποφασίζουν να κλέψουν τα χλιδάτα έπιπλα της γειτόνισσας. Εκείνη η αθεόφοβη, ενώ υποτίθεται ότι θα έλειπε και εν τη απουσία της όλα θα έβαιναν καλώς, αποφασίζει να επιστρέψει αιφνίδια. Το χειρότερο όλων είναι η διακοπή ρεύματος που σημειώνεται και οφείλεται σε μια χαλασμένη ασφάλεια. Υπό αυτές τις αντίξοες συνθήκες, το ζεύγος των ερωτευμένων προσπαθεί να συμμαζέψει τα ασυμμάζευτα. Να πείσει τη χήρα μητέρα περί της καταλληλότητας του γαμπρού, να κρύψει από τη γειτόνισσα την κλοπή των επίπλων της, να παρέχει ασφάλεια στην τρομαγμένη γεροντοκόρη του επάνω ορόφου, να αποφύγει την επανεμφάνιση της ερωμένης που όταν ανοίγει το στόμα της και παραθέτει την αλήθεια, προκαλεί σκηνές «αποκάλυψης».
Αποτέλεσμα; Ηθοποιοί κι έπιπλα να πηγαινοέρχονται μέσα στο σκοτάδι, αφού στο διαμέρισμα δεν υπάρχουν ούτε σπίρτα, ούτε κεριά, ούτε φακός. Αλλά κι όταν αυτά εμφανίζονται, εκδηλώνονται υπεράνθρωπες προσπάθειες να μη «φωτίσουν» την υπόθεση, μπας κι αποτραπεί η αναπόφευκτη καταστροφή. Το ερωτευμένο ζεύγος που πρωτοεμφανίζεται στη σκηνή ανταλλάσσει τις πρώτες ατάκες σε ημίφως. Κι ενώ το κοινό αναρωτιέται τι πηγαίνει λάθος κι εάν κάηκε κάποιος προβολέας της σκηνής, τότε αποκαλύπτεται το σκηνοθετικό εύρημα. Η πλήρη αντιστροφή των δεδομένων. Όταν οι ηθοποιοί λειτουργούν υποτίθεται στο φως, επί σκηνής επικρατεί ημίφως. Όταν όμως η ιστορία εξελίσσεται υποτίθεται στο σκοτάδι, τότε είναι που ανάβουν οι προβολείς. Το αποτέλεσμα είναι έτσι κι αλλιώς κωμικό, αφού οι θεατές παρακολουθούν τους πρωταγωνιστές να «μπουσουλούν» στο φωτεινό «σκοτάδι» με τα χέρια ανοικτά και να σκοντάφτουν επάνω στα έπιπλα του εξαιρετικού σκηνικού που ετοίμασε η Αντιγόνη Τσαφή.

«Ο ΨΕΥΤΗΣ ΚΑΙ Ο ΚΛΕΦΤΗΣ…..»
Γι’ αλλού ξεκίνησε ο ανερχόμενος γλύπτης κι αλλού τελικά κατέληξε στο τέλος της βραδιάς. Τα φιλόδοξα σχέδιά του, να εντυπωσιάσει τη βαθύπλουτη φιλότεχνη και να της πουλήσει «φύκια για μεταξωτές κορδέλες», εντυπωσιάζοντας παράλληλα και την πεθερούλα προκειμένου να δώσει επιτέλους την πολυπόθητη συγκατάθεση, ναυαγούν μέσα στο απόλυτο σκοτάδι. Το χειρότερο «χαστούκι» όμως ο Μπρίνζλεϋ το τρώει από την Κλέα, η εμφάνιση της οποίας σημαίνει και το ναυάγιο του προσδοκώμενου γάμου. Συμπέρασμα; Όποιος ζητάει τα πολλά χάνει και τα λίγα. Κι αυτό το μάθημα το διδάσκεται με το χειρότερο τρόπο ο ανερχόμενος (που μάλλον θα μείνει απλά ανερχόμενος) ψευτάκος γλύπτης.
Τη μετάφραση και διασκευή του αρχικού κειμένου «Black Comedy» που έγραψε ο Άγγλος συγγραφέας Πήτερ Σάφερ και φυσικά τη σκηνοθεσία επιμελήθηκε ο Δημήτρης Ντουμπουρίδης. Ο πρώτος κύκλος των παραστάσεων της «Θεατρικής Μηχανής» διήρκησε από τις 25 έως τις 29 Μαρτίου. Ενώ οι παραστάσεις θα συνεχιστούν στο αμφιθέατρο του διοικητηρίου από τις 1 έως τις 5 Απριλίου. Στις 9:00 το βράδυ ο θίασος θα περιμένει το κοινό, ώστε να του αποκαλύψει τα ευτράπελα που δύναται να εξελιχθούν στη διάρκειας μιας διακοπής ρεύματος και να του διδάξει ότι ο «ψεύτης και ο κλέφτης» τον πρώτο χρόνο χαίρονται. Διότι μετά, η σκληρή πραγματικότητα στέλνει τον κάθε κατεργάρη στον μπλε ξύλινο πάγκο του, ή στην ξεχαρβαλωμένη κουνιστή του πολυθρόνα!

ΒΟΥΛΑ ΘΑΣΙΤΟΥ ΔΕΛΗΓΙΑΝΝΗ