Με την ευκαιρία της επίσκεψης στην Καβάλα της Υπουργού Πολιτισμού την Κυριακή, ο Νίκος Κούτρας γράφει στην κ. Λυδία Κονιόρδου την ακόλουθη επιστολή:
Καλώς να ορίσετε κυρία Υπουργέ, για τον καλό σκοπό που μας επισκέπτεστε και ευχόμαστε καλά αποτελέσματα στις επαφές σας με τους φορείς και τους πολίτες της περιοχής μας.
Φαντάζομαι πως θα μας πείτε και θα σας πουν πολλά καλά και ευχάριστα.
Αναρωτιέμαι όμως κ. Υπουργέ, αν μπορούν να σας πουν το γιατί δεν συμμετέχουν στις επίσημες εκδηλώσεις οι μοναδικοί οργανισμοί του Δήμου, που εποπτεύονται και χρηματοδοτούνται από το Υπουργείο Πολιτισμού; Εννοώ βέβαια το Δ.Ω.Κ και το ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ Καβάλας. Είμαι σε θέση να γνωρίζω άμεσα, όπως και όλοι οι συμπολίτες γνωρίζουν, την αξία και την προσφορά των δύο αυτών φορέων στην πόλη και στο πολιτισμό γενικότερα. Το προσωπικό και οι δύο εξαιρετικοί καλλιτεχνικοί διευθυντές αγωνίζονται και προσφέρουν αποτελεσματικά με το έργο τους στην πόλη και στους πολίτες της για πολλά χρόνια. Πιστεύω ότι άξιζαν, σε αυτή την περίπτωση, αναγνώρισης και καλλίτερης μεταχείρισης.
Θα σας ενημερώσουν πιστεύω για ένα άλλο δυσάρεστο και άκρως ανησυχητικό τελικά συμβάν στην πόλη μας: πριν λίγες μέρες έγινε βεβήλωση και καταστροφή ενός μνημείου που είχε στηθεί μετά κόπων και βασάνων στην μνήμη των 1500 Καβαλιωτών Εβραίων, θυμάτων του Ναζισμού. Δυσάρεστο γιατί, σε περίοδο δημοκρατίας, ο σκοταδισμός και η μισαλλοδοξία εμφανίζονται και ξανακτυπούν και ανησυχητικό επειδή ακόμη δεν έχει γίνει καμία οργανωμένη αντίδραση καταδίκης αυτής της αχαρακτήριστης πράξης από τους φορείς και τους πολίτες της δημοκρατικής Καβάλας, που να δείξει την αντιναζιστική και αντιρατσιστική διάθεση των πολιτών και της νεολαίας. Προσωπικά ντρέπομαι για την στάση αυτή και ένα λόγο παραπάνω, γιατί είχα θείο και πνευματικό πατέρα τον κ. Λάζαρο Βελισσαρίου, που με το νούμερο 202272 χαραγμένο στο αριστερό του μπράτσο, είχε περάσει την περίοδο εκείνη από τα στρατόπεδα–κολαστήρια του Ματχάουζεν, του Άουτσβιτς, του Μέλκ, του Γιαβόσνο.
Θα σας πουν για την συμβολή των Εβραίων Καβαλιωτών στην ανάπτυξη της πόλης και την συμμετοχή τους στην αίγλη της κατά την περίοδο της άνθησης της καπνεργασίας; Από το 1908, για παράδειγμα, συμμετείχαν με δύο εκπροσώπους τους στη διοίκηση τους διεθνικού σωματείου στοιβαδόρων «Ευδαιμονία», που έφτασε να αριθμεί 4000 μέλη και προσέφερε πολλά στο συνδικαλιστικό κίνημα της χώρας.
Γιατί να καταστρέφεται άραγε το μνημείο τους, γιατί αυτοί οι Εβραίοι, ήταν «άλλοι»;
Τι θα λέγαμε εμείς σήμερα, αν κάποιοι άλλοι, σε μια παλιότερη περίοδο είχαν καταστρέψει και εξαλείψει τα απομεινάρια της Βασιλικής Β’ και τα άλλα σημαντικά ιστορικά σημάδια στους Φιλίππους και στην γύρω περιοχή; Αν είχαν τον φανατισμό και τα μέσα, που έχουν σήμερα, να κάνουν σκόνη τα μνημεία παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς στη Συρία, στο Ιράκ και όπου αλλού; Δεν θα είχαμε απλά ούτε φωτογραφίες τους για να τα αναστηλώσουμε .
Θα είχαμε άραγε την ευκαιρία και την δυνατότητα σήμερα να γιορτάζουμε, να πανηγυρίζουμε, κ. Υπουργέ και να ελπίζουμε σε ένα καλλίτερο αύριο;
Παρά τα στενάχωρα, εύχομαι η επίσκεψή σας να αποβεί χρήσιμη για την περιοχή μας,
Σας καλωσορίζω και πάλι.
Νίκος Κούτρας – Εκπαιδευτικός
Καβάλα, 4 Απριλίου 2017
