Ίδια γεύση για την Άννα Δάφτσου η οποία σε ένα ακόμη Βαλκανικό Πρωτάθλημα Στίβου Διαχρονικών Αθλητών πρωταγωνίστησε και πήρε 5 συνολικά μετάλλια (4 χρυσά, 1 ασημένιο).
Η Άννα περιγράφει στην Αθλητική Πρωινή το πώς έζησε τη Βαλκανιάδα στην Κορυτσά. Παράλληλα μιλάει για τους νέους στόχους που βάζει για την επόμενη σεζόν. Ο κυριότερος είναι το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα που θα γίνει στην πόλη Τάμπερε της Φινλανδίας, αν βέβαια όλα πάνε καλά και δε δημιουργηθούν νέα προβλήματα λόγω της πανδημίας.
Αναλυτικά η συνέντευξη.
Ερ: Πες μας λίγα λόγια για τη διοργάνωση.
Απ: Μετά από δύο χρόνια αποχής λόγω κορωνοϊού και όλων των δύσκολων καταστάσεων, ξαναέγιναν αγώνες στο εξωτερικό. Συγκεκριμένα στην Κορυτσά της Αλβανίας, μία πόλη η οποία βρίσκεται μόλις 30 λεπτά από την Ελλάδα και την Καστοριά. Το στάδιο είχε αρκετές ελλείψεις. Για παράδειγμα, δεν υπήρχαν αρκετοί βατήρες, στο μήκος δεν υπήρχε καν βαλβίδα και μας έβαλαν μία άσπρη γραμμή για να πηδήξουμε. Δεν έχω συνηθίσει σε τέτοιες καταστάσεις, ήμουν προετοιμασμένη πως θα είχε βαλβίδα, χωρίς αυτήν δεν πετάγεσαι και πηγαίνεις ευθεία. Επίσης, υπήρχαν άσχημες καιρικές συνθήκες, τις οποίες δεν τις διαχειρίστηκα σωστά. Για μία αθλήτρια σαν εμένα, με πείρα, αυτό είναι δικαιολογία, έπρεπε να το διαχειριστώ καλύτερα. Υπήρχε μεγάλη καθυστέρηση στο πρόγραμμα. Σε πολλά αγωνίσματα αργήσαμε δύο ώρες να αγωνιστούμε. Γενικά υπήρχε μία προχειρότητα. Είχα θέμα και με τους διαδρόμους. Για έναν αθλητή που κάνει σπριντ ο ένα και ο δύο (διάδρομος) είναι απαγορευτικοί. Είχα την καλύτερη επίδοση και με είχαν βάλει στον δύο. Τελικά με χίλια ζόρια με άλλαξαν και με έβαλαν στον τέσσερα. Υπήρχαν πολλά προβλήματα, ίσως η χώρα δεν ήταν έτοιμη να αναλάβει μία τέτοια διοργάνωση. Ακόμα και το τιμ που έδινε τις εκκινήσεις ήταν από την Ιταλία. Όμως, το ταρτάν ήταν πολύ καλό και γρήγορο. Ήταν καινούργιο, το έφτιαξαν πέρσι και για αυτό βγήκαν τέτοιες επιδόσεις.
Ερ: Είσαι ευχαριστημένη από τις επιδόσεις σου;
Απ: Προσωπικά, είμαι ευχαριστημένη από την απόδοσή μου. Το 100άρι ήταν το καλύτερο που έχω κάνει ως αθλήτρια διαχρονικών αθλητών, έκανα 13,08. Στο 200άρι αν δεν είχα κόντρα αέρα στα τελευταία 100 μέτρα, θα πήγαινα πολύ καλύτερα. Στο 400άρι, είχα επίσης κόντρα άνεμο αλλά ευτυχώς πήγαν όλα καλά. Τα 100 και τα 200 είναι ρεκόρ αγώνων και τα 400 Βαλκανικό ρεκόρ. Πιστεύω πως μπορούσα λίγο καλύτερα. Αν δεν είχε αέρα θα πήγαινα καλύτερα. Το κυριότερο είναι πως επιστρέψαμε σε αγώνες, είδαμε φίλους από τα Βαλκάνια και το διασκεδάσαμε.
Ερ: Είχαμε καλή παρουσία και από τους άλλους Καβαλιώτες αθλητές;
Απ: Ναι, ο Ζαπώνης βγήκες 3ος στο τριπλούν. Είχαμε το Βλάχο και την Παρλαπάνη, οι οποίοι πήραν και αυτοί μετάλλια.
Ερ: Θα ακολουθήσουν άλλοι αγώνες;
Απ: Όχι τώρα έχει ξεκούραση για ένα μήνα. Όλο το καλοκαίρι έκανα προπόνηση. Τελείωσα το Πανελλήνιο Πρωτάθλημα στον Βόλο, ξεκουράστηκα για δύο βδομάδες και μετά είχα προπόνηση. Είχα και προβλήματα εδώ. Το στάδιο κλείνει τον Αύγουστο. Ήταν ανοιχτό από τις 7:00 μέχρι τις 14:00, οπότε αναγκαστικά πήγαινα στις 7 το πρωί για να μην με πιάνει ο ήλιος. Θέλω να ευχαριστήσω τον κύριο Μποσμπότη, επειδή το Σάββατο και την Κυριακή το στάδιο στην Καβάλα ήταν κλειστό, οπότε πήγαινα στην Ελευθερούπολη για προπόνηση.
Ερ: Πως βλέπεις τον Καβαλιώτικο στίβο;
Απ: Πέρσι, τρέξαμε μόνο ένα διασυλλογικό και ένα πανελλήνιο πρωτάθλημα. Φέτος έγιναν ορισμένοι αγώνες σε σχέση με την προηγούμενη χρονιά. Το θέμα είναι ότι δεν υπάρχουν οι παλιοί αγώνες που γινόντουσαν. Λόγω οικονομικής ευχέρειας, λόγω κορωνοϊού γίνονται μόνο 2-3 αγώνες τη χρονιά. Είναι μεγάλο πρόβλημα αυτό, όχι για μένα, εγώ έχω και τους αγώνες διαχρονικών αθλητών. Όμως, είναι δύσκολο για τα παιδιά που ξεκινάνε. Να κάνεις ένα χρόνο προπόνηση και να μην ξέρεις αν θα τρέξεις είναι δύσκολο. Κάνουν προπόνηση από το Σεπτέμβριο που ξεκινάει η χρονιά μέχρι τον Ιούλιο για δύο αγώνες. Δεν ξέρουμε και τι θα γίνει με την πανδημία, πιστεύω πως θα έχουμε δύσκολο χειμώνα.
Ερ: Ποιοι είναι οι στόχοι σου;
Απ: Πρωταρχικός στόχος είναι να είμαι γερή και να έχουμε υγεία. Του χρόνου έχουμε Πανελλήνιο Πρωτάθλημα διαχρονικών και Βαλκανικό Πρωτάθλημα στην Ελλάδα και συγκεκριμένα στην πόλη του Βόλου. Υπάρχει και Βαλκανικό διαχρονικών κλειστού στίβου στη Σλοβενία. Τέλος, υπάρχει η κορυφαία διοργάνωση, το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα, το οποίο θα πραγματοποιηθεί τέλη Ιουνίου με αρχές Ιουλίου στο Τάμπερε της Φινλανδίας.
Ερ: Υπάρχει κάποια βοήθεια για την προσπάθειά σου;
Απ: Βοήθεια από το πουθένα. Ότι κάνω, το κάνω από μόνη μου. Όπως είδατε και στους Ολυμπιακούς Αγώνες, πολλοί αθλητές είχαν προβλήματα με τους χορηγούς. Δεν είναι δυνατόν ένας αθλητής Ολυμπιακών Αγώνων, να σκέφτεται να σταματήσει επειδή δεν έχει χορηγία. Ένας αθλητής δεν είναι μόνο οι μεγάλες λέξεις και τα συγχαρητήρια αλλά χρειάζεται βοήθεια. Δηλαδή, ένας αθλητής θέλει, υποδομές, τα παπούτσια του, τα καρφιά του, τα πάντα. Για να πάμε στο Τάμπερε θα τα πληρώσουμε όλα εμείς. Μιλούσαμε με αθλητές στην Αλβανία και μας έλεγαν πως εμείς δεν πληρώνουμε τίποτα, τα πληρώνει όλα ο Δήμος και το κράτος. Εμείς δεν έχουμε αυτήν τη δυνατότητα, για να πάω στο Παγκόσμιο χρειάζονται 2.500 ευρώ και τα μαζεύω όλο το χρόνο.
