Στις επερχόμενες δημοτικές εκλογές το μεγάλο στοίχημαόλων πρέπει είναι η όσον το δυνατόν μεγαλύτερη συμμετοχήτων πολιτών στην εκλογική διαδικασία. Σύμφωνα με τα στατιστικά στοιχεία του Υπουργείου Εσωτερικών για το δήμο μας, στις δημοτικές εκλογές του 2014, η αποχή ανήλθε στο ποσοστό, περίπου, του 42%. Το δημοτικό συμβούλιο που διαχειρίζεται την τύχη του τόπου μας αναδείχθηκε μόνο με τη συμμετοχή,σχεδόν, των μισών από τους συμπολίτες μας που είναι εγγεγραμμένοι στους εκλογικούς καταλόγους.
Οι αιτίες της αποχής είναι πολλές.Οι κλειστές πόρτες, οι καρεκλοκένταυροι, η απομάκρυνση των αιρετών από την κοινωνία και τα προβλήματά της μετά τις εκλογές, η μη τήρηση των προεκλογικών δεσμεύσεων, η ψυχολογική επιβάρυνση των πολιτών από την οικονομική κρίση και τα φαινόμενα διαφθοράςέχουν απομακρύνει τους νέους, και όχι μόνο, από την κεντρική αλλά και την τοπική πολιτική σκηνή. Το συγκεκριμένο φαινόμενο δενπαρατηρείται μόνο στην πόλη μας αλλά επικρατεί σε ένα ευρύτερο επίπεδο και αφορά όλη τη χώρα. Το λεγόμενο «braindrain» έχει στερήσει πολλούς άξιους συμπολίτες μας, όχι μόνο γενικά από τη χώρα μας, αλλά και από το δήμο μας, κάτι που γίνεται φανερό καθημερινά.
Στην ανωτέρω στενάχωρη κατάσταση συμβάλλει και το γεγονός της απαξίωσης των θεσμών. Οι αιρετοί πρέπει να αντιληφθούν ότι οι πράξεις τους απηχούν σε ολόκληρη την κοινωνία. Όταν οι ίδιοι με τη συμπεριφορά και τις πράξεις τους απαξιώνουν τους θεσμούς που οι ίδιοι εκπροσωπούν, τότε συμβάλλουν ή ακόμη αποτελούν οι ίδιοι τους, τους πρωτεργάτες της υποβάθμισής τους. Ο κάθε αιρετός, θαπρέπει να αντιλαμβάνεται το βάρος της ευθύνης που του αναλογεί, διότι έχει ένα επιπλέον ρόλοπέραν αυτού του πολίτη. Ένα ρόλο που του παρέχει τη δυνατότητα, μέσω των πράξεων του, να ρυθμίζει, προς το καλύτερο ή μη, την καθημερινότητα των πολιτών.
Καθοριστικό ρόλο στο συγκεκριμένο πρόβλημα διαδραματίζει η καθημερινότητά μας, καθώς και τα πρότυπα που προβάλλονται και υιοθετούνται ως προς τη συμμετοχή των πολιτών στις εκλογικές και όχι μόνο διαδικασίες. Η απάντηση στη φράση, «όλοι είναι ίδιοι», είναι, με τη συμμετοχή σου άλλαξέ τους. Τα πρότυπα που προβάλλονται, τα οποία συστηματικά καθοδηγούν νέους και μεγαλύτερους μακριά από την πολιτική με την, ουσιαστικά, επιβολή μια επίπλαστης ευφορίας προωθούμενης από τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, οδηγούν με μαθηματική ακρίβεια στην αποπολιτικοποίηση, την αποξένωση, την απομάκρυνση από την πολιτική. Μέσω της πολιτικής, όμως, αλλάζει η ζωή μας προς το καλύτερο ή το χειρότερο, και πιο συγκεκριμένα, με τις αποφάσεις που λαμβάνονται.
Από τη συμμετοχή μου,με τον Αγροτικό Σύλλογο Δήμου Καβάλας και μαζί με άλλους συμπολίτες μας, στον αγώνα για την αλλαγή της όδευσης του αγωγού ΤΑΡ αντιλήφθηκα το εξής: Όταν η συμμετοχή είναι μεγάλη και ο σκοπός κοινός, τότε μπορούν να αλλάξουν πολλά. Στη δική μας περίπτωση, δεχθήκαμε «πόλεμο» από τη σημερινή διοίκηση του δήμου και όχι μόνο, η οποία για τα αβέβαια αντισταθμιστικά που της υποσχέθηκαν, παρέδωσε αμαχητί και συναινώντας την πιο εύφορη πεδιάδα της Ελλάδας, κοιτάζοντας μόνο το βραχυπρόθεσμο κέρδος που και αυτό, όπως φαίνεται, δεν υπάρχει. Αν κοιτάξουμε,όμως, προς τη Γαλλία, όλοι θα θυμηθούμε τα «κίτρινα γιλέκα». Οι Γάλλοι αγωνίσθηκαν και κατάφεραν όλοι μαζί να μπλοκάρουν την υπερβολική αύξηση καυσίμων, που προσπαθούσε να επιβάλλει ο πρόεδρος της Γαλλίας Μακρόν.Το πρόβλημα έγκειται, στηναμφιβολία που διακατέχει πολλούς ότι ενωμένοι θα μπορέσουμε να πετύχουμε τον εκάστοτε στόχο, και στην άλογη προεξόφληση αποτυχίας της όποιας προσπάθειας.
Όταν μια κοινότητα σε τοπικό ή ευρύτερο επίπεδο είναι ενωμένη, τότε, τα συμφέροντα, είτε μεγάλων εταιρειών είτε κυβερνήσεων, υποχωρούν, με βασική προϋπόθεση ότι τα προβαλλόμενα επιχειρήματάανταποκρίνονται στην κοινή λογική και τίθενται σε λογική βάση διεκδίκησης. Το πρόβλημα που αντιμετωπίζουμε σήμερα είναι ότι ο καθένας μας έχει τόσεςδυσκολίες να αντιμετωπίσει καθημερινά, που δυσκολεύεται να μπει στη διαδικασία να ασχοληθεί και να αναλογιστεί τα προβλήματα της τοπικής και ευρύτερης κοινωνίας. Έχει δημιουργηθεί η πεποίθηση ότι «δεν είναι δικό μου πρόβλημα» ή «δεν θα αλλάξει τίποτα».Δεν έχουμε καταλάβει και κατανοήσει,όμως, τη δύναμη που έχει μια ενωμένη κοινωνία, όταν διεκδικεί και στηρίζει τα αιτήματα της σε δίκαια και λογικά επιχειρήματα, έναντι οποιουδήποτε.
Για τους ανωτέρω λόγους είναι αναγκαίο να καθορίσουμε, ο καθένας μας ξεχωριστά, τους λόγους για τους οποίους πολιτευόμαστε. Να θέσουμε τις αρχές με τις οποίες θα πορευθούμε προεκλογικά αλλά και μετεκλογικά, όσοι εκλεγούν. Να παραμείνουμε δίπλα στον πολίτη, αφού εκλεγούμε, παραδεχόμενοι τα όποια λάθη και αναλαμβάνοντας βέβαια και την ευθύνη. Η δημοτική αρχή αποτελεί ένα «αποκούμπι» στην ήδη βεβαρυμμένη καθημερινότητα του πολίτη, στην οποία απευθύνεται για μια άμεση λύση. Οι αρμοδιότητες της δημοτικής αρχής είναι συγκεκριμένες, και γι’ αυτό το λόγο είναι αναγκαίο να κατανοηθούν πλήρως, για το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα στη διοίκηση του Δήμου.
Ήρθε, λοιπόν, η στιγμή να καταβάλουμε όλοι μας προσπάθεια για να ανοίξουν οι κλειστές πόρτες, να ανανεωθεί το πολιτικό προσωπικό του τόπου και με τις γνώσεις και τα επιχειρήματά μας να γυρίσουμε μια νέα σελίδα για το δήμο μας. Αυτό, βέβαια, μπορεί να πραγματωθεί μόνο μέσα από τη συμμετοχή όλων στην εκλογική διαδικασία, ιδιαίτερα των νέων γιατί αυτοί είναι το μέλλον του τόπου μας. Η συμμετοχή είναι απαραίτητη, καθώς αναλαμβάνοντας ο καθέναςμας το μερίδιο ευθύνης που του αναλογεί μέσα από την ψήφο του, ως προς το σχηματισμό της επόμενης διοίκησης του δήμου μας, θα εκφραστεί και θα συμμετέχει. Θα έχει λόγο και μετέπειτα την ευθύνη της ψήφου του. Αν δεν συμμετέχουμε, είτε με την ψήφο μας είτε ως υποψήφιοι, θα είμαστε πάντα μακριά από τη λήψη των αποφάσεων που καθορίζουν τις ζωές μας.
Η αποχή δεν αποτελεί λύση. Δίνει μόνο στους «λίγους»τη δυνατότητα να «διαχειρίζονται» τις τύχες των πολλών. Συμμετέχουμε όλοι, συναποφασίζουμε για τον τόπομας…
Η δύναμη τους είναι η αδιαφορία μας.
Θεμιστοκλής (Θέμης) Καλπακίδης,
υποψήφιος Δημοτικός Σύμβουλος Δήμου Καβάλας με το συνδυασμό Κοινωνική Αποτελεσματική Παρέμβαση του υποψήφιου Δημάρχου Βαγγέλη Παππά.
