Χρυσάνθη

Γράφει ο Άγγελος Τσανάκας

Πολύ μου άρεσε να ζωγραφίζω μαργαρίτες όταν ήμουνα μικρός. Με τα χρωματιστά μολύβια έκανα τη ζωγραφιά μου. Στην αρχή έκανα ένα μεγάλο ολοστρόγγυλο κουλούρι, σαν μεγάλο μηδέν ας πούμε. Ύστερα γέμιζα το κουλούρι με κίτρινες τελίτσες και γύρω γύρω το περικύκλωνα με άσπρα φυλλαράκια που πέταλα τα έλεγαν. Ύστερα τραβούσα μια γραμμή προς τα κάτω που ήταν το κοτσάνι, και έκανα και δύο μεγάλα πράσινα φύλλα, ένα από τη μια μεριά και ένα από την άλλη. Πολύ μου άρεσε να ζωγραφίζω μαργαρίτες.
Πολύ πολύ μου άρεσε, αλλά πιο πολύ μου άρεσε, να μετρώ τα φυλλαράκια τους, γιατί πολύ μου άρεσαν και οι αριθμοί. Άλλες φορές τα μετρούσα την ώρα που τα ζωγράφιζα, και άλλες, αφού τελείωνα τη ζωγραφική μου.
Ύστερα, τις “μαδούσα”, και βεβαίως ήξερα, ότι αν ξεκινούσα με το “με αγαπάει” και ήταν “μονός” ο αριθμός των φύλλων, θα τέλειωνα πάλι με το “με αγαπάει”, ειδάλλως το τελευταίο φυλλαράκι θα δήλωνε το αντίθετο.
Έτσι, τις φορές που μου ήταν αδιάφορο το αποτέλεσμα της καταμέτρησης που συνοδευόταν από το “με αγαπάει”, “δεν με αγαπάει” με όποια σειρά κι αν ξεκινούσα, πρώτα ζωγράφιζα την μαργαρίτα με τα φυλλαράκια, και μετά τη “μαδούσα”, και ούτε που με ενδιέφερε το αποτέλεσμα.
Όταν όμως η παιδική μου καρδιά χτυπούσε με εκείνον τον παράξενο γλυκό πρωτόγνωρο χτύπο, για την Νίτσα, την Χρυσάνθη, την Εριφύλη, την Παρθένα, τότε, καθώς ζωγράφιζα τη μαργαρίτα μετρούσα τα φυλλαράκια, και στη συνέχεια τη μαδούσα γνωρίζοντας βεβαίως το αποτέλεσμα.
Πέντε, επτά, εννιά, ένδεκα, εικοσιεπτά.
Μια φορά, έκανα αυτή την πονηριά μου παρέα με την Χρυσάνθη στο θρανίο την ώρα που ο δάσκαλος έγραφε στον πίνακα. Έτσι, όταν την μάδησα, βγήκε φυσικά το “με αγαπάει”. Τότε εκείνη, με κοίταξε με ένα βλέμμα που δεν θα ξεχάσω ποτέ.
Ύστερα όμως εκείνη μου είπε, ότι το ήξερε το κόλπο μου, και επίσης μου είπε, ότι αν και εκείνη ζωγράφιζε την μαργαρίτα και την μαδούσε, το ίδιο κόλπο με μένα θα έκανε.

Δεν έφαγα το μεσημέρι, και ούτε βγήκα το απόγευμα έξω για να παίξω “τζαμί” με τους άλλους, όσο κι αν με φώναζαν.

Έκατσα μέσα και ζωγράφιζα μαργαρίτες…

Παλαιοχώρι Παγγαίου
Μάιος 2019