• 12 Μαΐου 2024,

Έχουμε λόγο να συναντήσουμε τη Χριστίνα Κυριακίδου

 Έχουμε λόγο να συναντήσουμε τη Χριστίνα Κυριακίδου

Γράφει η Βούλα Θασίτου – Δεληγιάννη

Πάνε ήδη τρία χρόνια από την τελευταία φορά που τα λέγαμε με τη Χριστίνα Κυριακίδου, στην κοπή της πίτας του συνδυασμού «Ανοιχτή Πόλη». Ήταν αρκούντως αγχωμένη και έτοιμη να ανοίξει νέο κεφάλαιο στη ζωή της. Ύστερα από πολυετή αναμονή και δικαστικές διαμάχες, είχε έρθει η δικαίωση και ο διορισμός της μέσω ΑΣΕΠ ως δικαστική υπάλληλος στη Θεσσαλονίκη. Είχε ένα σωρό διαδικαστικές λεπτομέρειες να τακτοποιήσει για την μετακόμιση και στέγασή της στη συμπρωτεύουσα. Της ευχήθηκα καλή τύχη και στο εξής την παρακολουθούσα μέσα από το προφίλ της στο facebook.
Υπέροχες αναρτήσεις, υπέροχες καταγραφές των σκέψεών της, επομένως δεν έμεινα εντελώς έκπληκτη όταν έμαθα ότι η Χριστίνα συνέγραψε, τυπώθηκε κι εκδόθηκε. Πάντα πίστευα ότι το ‘χε με το γράψιμο. Αρχή του Φλεβάρη της έστειλα διαδικτυακές ευχές για τα γενέθλιά της, όπως πάντα άλλωστε. «Καλόχρονη και πλέον καλοδιάβαστη» της είπα κι εκείνη ευχήθηκε να τα πούμε από κοντά όταν θα γίνει η βιβλιοπαρουσίασή της στην Καβάλα. Τελικά δε χρειάστηκε να περιμένω πολύ, αφού θα την συναντήσω στις 7:00 το απόγευμα του Σαββάτου 2 Μαρτίου, όταν και θα μου εξηγήσει δια ζώσης πως προέκυψε το βιβλίο της «Έχω λόγο» από τις Πρότυπες Εκδόσεις Πηγή.

ΤΟ ΧΑΜΟΓΕΛΑΣΤΟ ΧΡΙΣΤΙΝΑΚΙ ΜΑΣ
Για όσους την γνωρίσαμε και συνεργαστήκαμε στενά μαζί της, σε δύσκολες – αγχωτικές – πιεστικές περιόδους, ήταν πάντα το Χριστινάκι μας. Το γλυκύτατο πλάσμα με το μόνιμο χαμόγελο, που αν και «κλαράκι» ποτέ δεν λύγιζε από τον τεράστιο όγκο των καθηκόντων της και τα αυξημένα ωράριά της. Για εμάς τους λιγότερους, που είχαμε την τύχη να ζήσουμε με τη Χριστίνα και πιο ιδιωτικές στιγμές, ακόμη και ταξιδιάρικες, ήταν η πολύτιμη Χριστινιώ! Αν δεν είχα πλάι μου τη γλωσσομαθή Χριστινούλα, ακόμη θα έψαχνα να βρω την έξοδο του αεροδρομίου των Βρυξελλών!
Η Χριστίνα Κυριακίδου ήταν το τελευταίο «οχυρό» που έπρεπε να περάσω πριν εισέλθω στο δημαρχιακό γραφείο του Κωστή Σιμιτσή. Η Χριστίνα Κυριακίδου ήταν η οργανώτρια κι εμψυχώτρια της ομάδας των εθελοντών που στήριζε το Φεστιβάλ Φιλίππων. Η Χριστίνα Κυριακίδου ήταν το καλύτερο «ευρετήριο» όταν χρειαζόμασταν επειγόντως νούμερα και διευθύνσεις. Η Χριστίνα Κυριακίδου, ήταν ολόκληρη ένα μόνιμο χαμόγελο και μια γλυκιά κουβέντα, όσο κουραστική κι αν ήταν η μέρα που είχε περάσει.
Εν αναμονή της βιβλιοπαρουσίασης αποφάσισα να θυμηθώ όλα αυτά και κυρίως αποφάσισα να ανοίξω τον εξωτερικό σκληρό μου δίσκο, μέσα στον οποίον υπάρχει αποθηκευμένο ανεξάντλητο υλικό. Θα βρω το Χριστινάκι, σκέφτηκα, πιστεύοντας ότι θα ζοριζόμουν. Έσφαλα. Τελικά το χαμόγελό της ήταν αποτυπωμένο σε πολλές περισσότερες φωτογραφίες από ότι υπολόγιζα. Πλείστες όσες στιγμές «φυλακισμένες» στο χρόνο, αμέτρητες κοινές στιγμούλες κι εμπειρίες που μοιραστήκαμε, χαρούμενες αλλά και στενόχωρες. Ομολογουμένως, δυσκολεύτηκα πολύ να επιλέξω. Εξάλλου, σε όλες τις στάσεις το αστραφτερό χαμόγελο και το γλυκό βλέμμα ήταν το «μόνιμο συστατικό».

«ΕΧΩ ΛΟΓΟ» ΠΟΥ ΑΝΥΠΟΜΟΝΩ…
Με την αντίστροφη μέτρηση της βιβλιοπαρουσίασης να έχει ήδη αρχίσει, με το Χριστινάκι να επανέρχεται πλέον στη γενέτειρα μεταφέροντας τη ζωή και το επάγγελμά της στην Καβάλα, την «απείλησα» ότι «ακονίζω την πένα μου για τις 2 Μαρτίου». Εκείνη απλά μα τόσο ευγενικά, κάτι που άλλωστε χαρακτηρίζει την ποιότητά της, μου απάντησε: «Τιμή μου, Βούλα μου, οι σκέψεις που θα κατατεθούν εκείνη τη μέρα να σου ξοδέψουν λίγο από το μελάνι σου… Πολύ σύντομα λοιπόν και πάλι από κοντά!»
Αναμονή τέλος λοιπόν, αφού οι Πρότυπες Εκδόσεις Πηγή και το Λύκειο Ελληνίδων Καβάλας έχουν τη χαρά να παρουσιάσουν στην Καβάλα το πρώτο συγγραφικό έργο της νεοανερχόμενης συγγραφέα από την Καβάλα Χριστίνας Κυριακίδου, με τίτλο «Έχω λόγο».
Ένα εξαιρετικό κείμενο, ένα βιβλίο εμφατικά επίκαιρο, όπου δύο από τις πλέον σύγχρονες κοινωνικές πραγματικότητες, η μονογονεϊκότητα και η μάχη κατά του καρκίνου, συναντιούνται στο ίδιο λογοτεχνικό κείμενο και συνομιλούν ελεύθερα σε α΄ πρόσωπο. Ένα ημερολόγιο που δημοσιεύεται, μια αφήγηση που συγκλονίζει, μία γλώσσα που καθηλώνει.
Η παρουσίαση του βιβλίου θα γίνει το Σάββατο, 2 Μαρτίου 2019 και ώρα 19:00 στην αίθουσα εκδηλώσεων του Λυκείου Ελληνίδων Καβάλας (Ευγ. Ιορδάνου & Αριστείδου). Για το βιβλίο θα μιλήσει εκτός από τη συγγραφέα η Στέλλα Αργυρίου, εκπαιδευτική-εξελικτική ψυχολόγος που αποφοίτησε από το 5ο λύκειο Καβάλας.
Η Κατερίνα Κακιλή, δημοσιογράφος, η προκάτοχος της Χριστίνας στο ίδιο ακριβώς γραφείο, ένα ομοίως γλυκύτατο και χαμογελαστό πλάσμα, με δύναμη ψυχής και τεράστια αποθέματα υπομονής. Και φυσικά, ή μάλλον αυτονόητα, ο Κωνσταντίνος Σιμιτσής, δικηγόρος, τέως Δήμαρχος Καβάλας, υποψήφιος περιφερειάρχης ΑΜΘ, ο άνθρωπος που μπορεί να σκιαγραφήσει όσο λίγοι την προσωπικότητα της Χριστίνας μας. Την παρουσίαση θα συντονίσει η Μαρίνα Φιλιππίδου, δικηγόρος-Πρόεδρος ΛΕΚ. Μια προσωπικότητα με πολυσχιδή δράση σε πολλαπλά επίπεδα και με τόσο δυναμικό χαρακτήρα, όσο μετρημένες γυναίκες διαθέτουν μέσα στην Καβάλα.
Όπως αντιλαμβάνεστε λοιπόν, έχουμε – έχω κάθε λόγο να βρίσκομαι το βράδυ του Σαββάτου δίπλα στο Χριστινάκι, όχι μόνο για να χαρώ μαζί της, όχι μόνο για να τη συγχαρώ, όχι μόνο για ν’ ακούσω όσα έχουν να πουν οι ομιλητές, αλλά κυρίως για να σιγουρευτώ προσωπικά ότι είναι απολύτως καλά και ότι η επιστροφή της στην Καβάλα θα σηματοδοτήσει έναν καινούργιο, ακόμη πιο πετυχημένο κύκλο ζωής! Au revoir à ma douce Christina…

ΑΠΟ ΤΟ ΟΠΙΣΘΟΦΥΛΛΟ
[…Και να που η ώρα αυτή έφτασε. Μια ώρα, που ποτέ να µην ερχόταν. Κείµενα, που ποτέ να µη µε αξίωνε ο Θεός να διάβαζα, αν επρόκειτο να την έχανα. Σκέψεις της, που σαν διαθήκη καλούµαι τώρα να δηµοσιεύσω κατά παραγγελία της.]
Η ιδιότυπη δηµοσίευση του ηµερολογίου της Νόρας φέρνει στο φως τους κλυδωνισµούς της ψυχής και της σκέψης µιας νέας γυναίκας που µεγαλώνει µόνη το παιδί της, παλεύοντας να ισορροπήσει ανάµεσα στη δυσκολία και την αγωνία, την απόγνωση και την ελπίδα, τη λογική και το συναίσθηµα, τη ζωή και τον θάνατο.
Μία εξοµολόγηση-οδοιπορικό στον κόσµο των ιδεών και των συναισθηµάτων µιας γυναίκας που διεκδίκησε τη ζωή και πρόλαβε να γευτεί τη χαρά της µέσα από τη µητρότητα και την καταξίωση, αντιµαχόµενη τις δοκιµασίες της τύχης, που σαν αντίζηλος των αντοχών της επίµονα την προκαλούσαν.
Ένας εσωτερικός µονόλογος σε ανοιχτή ακρόαση, ένας λόγος που είχε τον λόγο του να ακουστεί µέσα από την προσωπική γραφή της Νόρας.
Ένας λόγος αφορµή για προσωπική ενδοσκόπηση και συναισθηµατική ανασύνταξη.

ΣΑΣ ΣΥΣΤΗΣΟΥΜΕ ΤΗ ΧΡΙΣΤΙΝΑ ΜΑΣ
Η Χριστίνα Κυριακίδου είναι πτυχιούχος του Τμήματος Ιστορίας και Αρχαιολογίας του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης.
Γεννήθηκε το 1979 στην Καβάλα, απ’ όπου και ξεκίνησε τα πρώτα της επαγγελματικά βήματα ως υπεύθυνη διδασκαλίας της ελληνικής γλώσσας σε αλλοεθνείς.
Λάτρης της ελληνικής γλώσσας, ασχολήθηκε συστηματικά με τη φιλολογική επιμέλεια λογοτεχνικών κειμένων, υπήρξε για πολλά χρόνια ειδική σύμβουλος Παιδείας και Πολιτισμού του Δήμου Καβάλας, ενώ στο πρόσφατο παρελθόν, συνεργάστηκε με το Παιδαγωγικό Τμήμα του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας ως ιστορικός – ερευνητής, αναπτύσσοντας παράλληλα συνεργασίες και με άλλους φορείς σε επίπεδο εκπαιδευτικών προγραμμάτων και έρευνας.
Σήμερα, ύστερα από ολιγόχρονη απουσία στη Θεσσαλονίκη λόγω επαγγελματικών υποχρεώσεων, επέστρεψε στη γενέτειρά της, όπου και εργάζεται ως δικαστική υπάλληλος.
Το πρώτο της συγγραφικό εγχείρημα με τίτλο «Έχω λόγο» συνιστά για την ίδια την εκτόνωση της συσσωρευμένης ανάγκης της για μια ελεύθερη κατάδυση στα απύθμενα βάθη του νου και της ψυχής.

Διαβάστε επίσης