Γιώργος Βεζυρίδης: «Αδικημένα τα παιδιά, μας λείπει το οικογενειακό κλίμα που είχαμε στην Ακαδημία μας»

Συνέντευξη στην Αθλητική Πρωινή παραχώρησε ο διευθυντής της Ακαδημίας Απόλλων/ Ηρακλής Καβάλας, Γιώργος Βεζυρίδης.

Αναφέρθηκε στη νέα τάξη των πραγμάτων που επικρατεί με την πανδημία και στο χώρο των Ακαδημιών Ποδοσφαίρου.

Αναλυτικά η συνέντευξη.

Ερ: Βιώνεται μια δύσκολη κατάσταση, πως ήταν η χρονιά για την Ακαδημία σας;

Απ: Ήταν πολύ άσχημη. Περάσαμε και περνάμε δυο καραντίνες. Τα παιδιά σίγουρα είναι αδικημένα ποδοσφαιρικά και από πλευράς της διασκέδασης  τους που είναι το ποδόσφαιρο. Κάποια παιδιά που ήταν έτοιμα να κάνουν το βήμα παραπάνω, μείνανε μόνο στις κλήσεις.

Νομίζω ότι η Ακαδημία μας οργανώθηκε ακόμη περισσότερα πριν βέβαια ξεσπάσει η πανδημία. Συνεργαστήκαμε με τον Ηρακλή Καβάλας , ένα ιστορικό σωματείο, έχουμε παραπάνω γήπεδα αλλά δεν προλάβαμε να τα απολαύσουμε στο 100%.

Ερ: Φαίνεται ότι δυστυχώς θα πάρει χρόνο της επιστροφής στα γήπεδα.

Απ: Δυστυχώς έτσι δείχνουν τα πράγματα. Βέβαια πάντα κοιτάμε μέσα από τα συντρίμμια  και μέσα από τα προβλήματα να βγάλουμε κάποια θετικά οφέλη.  Το ίδιο ισχύει και στο επαγγελματικό ποδόσφαιρο που μάλλον έχουμε πιάσει πάτο και είναι μια καλή ευκαιρία να παίξουν ταλέντα.

Στη Σουπερ Λιγκ πηγαίνουν πολύ καλά τα ταλέντα τα Ελληνόπουλα.

Μπορεί να γίνει μια νέα αρχή και να δώσουν χρόνο οι ομάδες της Σουπερ Λιγκ ακόμη περισσότερο σε Έλληνες νεαρούς ποδοσφαιριστές. Αυτό θα έχει αντίκτυπο στην Ερασιτεχνικές Ακαδημίες που δουλεύουμε εμείς για να μπορούμε να προωθήσουμε παιδιά προς το πάνω.

Ερ: Τώρα γίνονται κάποιες ατομικές και διαδικτυακές προπονήσεις στην Ακαδημία σας;

Απ: Ναι βεβαίως. Τα παιδιά τα βοηθάμε σε δικούς τους χώρους η σε  εξωτερικούς χώρους να γυμνάζονται. Είμαι πολύ ευχαριστημένος γιατί τα παιδιά από μόνα τους δείχνουν ενδιαφέρον. Προσπαθούν να κρατηθούν σε καλή κατάσταση ούτως ώστε όταν ανοίξουμε να είναι έτοιμοι.

Είναι κρίμα γιατί αυτά τα παιδιά είναι αδικημένα. Ειδικά η φουρνιά του 2006 που ήταν στην Κ-15, κόπηκε η πορεία τους στη Μεικτή της ΕΠΣΚ όπου αγωνιζόταν και κάποιοι που ήταν να φύγουν με μεταγραφή αφού είχαμε επικοινωνία ακόμη και με τον Ολυμπιακό αλλά και την Ξάνθη, λόγω της καραντίνας δεν μπορέσανε να δοκιμαστούνε και να πάνε κάπου παραπάνω.

Ερ: Αυτό το εγχείρημα της συνεργασίας του Απόλλωνα με τον Ηρακλή, στα πρώτα του βήματα θεωρείται επιτυχημένο; Μήπως θέλει χρόνο ακόμη;

Απ: Ότι είναι καινούριο έχει και τις δυσκολίες του. Έχουμε να κάνουμε με ανθρώπους και με καταστάσεις. Φυσικά το κάναμε για καλό. Είδαμε κάποια παιδιά από την Ακαδημία  του Απόλλωνα προωθήθηκαν και παίξανε στην ανδρική ομάδα του Ηρακλή Καβάλας από τα 14 τους χρόνια.

Βέβαια δεν μπορέσαμε να το τελειοποιήσουμε και να το συνεχίσουμε. Είναι επακόλουθο όταν χτίζεις με νέα παιδιά και δεν παίρνεις έτοιμους παίκτες, να χρειάζεται χρόνος και υπομονή.

Ερ: Πάντως αυτή η συνεργασία θα συνεχιστεί όταν επιστρέψει η κανονικότητα.

Απ: Βεβαίως και τώρα μας δίνεται ο χρόνος να σκεφτούμε και να το φτιάξουμε ακόμη καλύτερα το όλο πλαίσιο.

Ερ: Θεωρείς ότι είναι εφικτό να ξεκινήσουν τα τοπικά πρωταθλήματα;

Απ: Προσπαθώ να ενημερώνομαι συνέχεια από το διαδίκτυο, από τις εφημερίδες αλλά και από τηλέφωνα που κάνω στην Αθήνα και στη Θεσσαλονίκη με συναδέλφους προπονητές σε Ακαδημίες ακόμη και των ΠΑΕ. Είναι πολύ  δύσκολα τα πράγματα.

Δεν έχει παίξει ακόμη η Σουπερ Λιγκ 2. Ακόμη δεν έχουν ανοίξει τα σχολεία. Μάλλον μας αφήνουν προς το τέλος. Δεν ξέρω που θα πάει αυτή η κατάσταση. Ο κόσμος έχει αγανακτήσει και φυσικά δεν είναι μόνο το ποδόσφαιρο.

Εμείς το βλέπουμε από τη δική μας την πλευρά γιατί αυτή είναι η δουλειά μας.

Δεν βλέπω τουλάχιστον στον επόμενο μήνα να ανοίξουμε. Είναι λυπηρό από τη στιγμή που σε άλλα κράτη όπως στη Ρουμανία, στην Πολωνία παίζουν τα τοπικά πρωταθλήματα με τεστ ανά 14 ημέρες. Δεν ξέρω γιατί στην Ελλάδα παίζει μόνο η Σουπερ Λιγκ 1.

Στην ουσία όλα τα προβλήματα να μην καταλαβαίνουμε. Φυσικά δεν είμαι από αυτούς που θα αμφισβητήσω την πανδημία, τον ιό αν είναι επικίνδυνος η όχι αλλά αμφισβητώ τα μέτρα τα οποία παίρνονται και δεν είναι δυνατό σε άλλα κράτη να παίζουν ακόμη και οι γυναίκες μπάσκετ σε κλειστούς χώρους και εμείς να μην μπορούμε να ανοίξουμε ούτε την Σουπερ Λιγκ 2.

Ερ: Το οικονομικό κομμάτι με τα τεστ μπορούνε να το καλύψουν τα δικά μας ερασιτεχνικά σωματεία;

Απ: Στο εξωτερικό δεν νομίζω ότι το καλύπτουνε τα σωματεία.  Το καλύπτει το κράτος.

Δεν μπορεί βέβαια να το καλύψουν τα ερασιτεχνικά σωματεία. Εδώ πρέπει το κράτος να παρέμβει.

Ερ: Τώρα βέβαια δεν μπορείτε να προγραμματίσετε και για κάποια καλοκαιρινά τουρνουά που εκ παραδόσεως οργανώνατε η και συμμετείχατε.

Απ: Δυστυχώς εμείς ήμασταν μια Ακαδημία πολυταξιδεμένη. Μας άρεσε και τους γονείς να πηγαίνουμε σε τουρνουά.  Αυτά τώρα τα αναπολούμε σε συζητήσεις που κάνουμε.

Είναι μεγάλο το πρόβλημα από αυτή την πλευρά. Όταν με το καλό λυθεί και βγούμε αλώβητοι από αυτή την πανδημία, αυτά όλα θα γίνουνε ακόμη καλύτερα, πιο οργανωμένα. Κοιτάζω τώρα να τα οργανώσω καλύτερα όταν θα επανέλθουμε στην κανονικότητα.

Για μας ήταν  τρόπος ζωής.  Δεν ήταν μόνο ερχόταν τα παιδιά κάνανε μια προπόνηση και φεύγανε. Λειτουργούσαμε σαν μια οικογένεια. Οι γονείς καθόταν στις εγκαταστάσεις της Ακαδημίας μας, βλέπανε παιχνίδια στην τηλεόραση, όλοι μαζί μια παρέα.

Λείπει πολύ η παρέα. Δεν έχουμε κάποια δεδομένα και κάποια στάνταρ αυτή τη στιγμή και δεν μπορούμε να προγραμματίσουμε το παραμικρό. Πάντως όταν επιστρέψουμε στην κανονικότητα το δικό μας το τουρνουά θα ονομαστεί «Δήμος Φιλιππίδης» στη μνήμη αυτού του σπουδαίου ανθρώπου που πρόσφερε πολλά στο ποδόσφαιρο.

Ήταν επίσης ένας πολύ καλός μας φίλος και θέλουμε όλοι να συλλυπηθούμε ακόμη και τώρα την οικογένεια του. Ξεχωριστά θέλουμε να τιμήσουμε με αυτόν τον τρόπο τον Δήμο Φιλιππίδη.