Η μετονομασία ενός δρόμου

Τέλη Μαρτίου αρχές Απριλίου του 1970, διεξάγεται στο Διαρκές Στρατοδικείο Αθηνών η δίκη 34 μελών της αντιστασιακής οργάνωσης «Δημοκρατική Άμυνα». Ανάμεσά τους οι Καράγιωργας, Μαγκάκης, Ροκόφυλλος κ.ά.

Μεταξύ των μαρτύρων υπεράσπισης είναι και ο κατοπινός πρόεδρος της δημοκρατίας Χρήστος Σαρτζετάκης που όταν ερωτάται από έναν συνήγορο υπεράσπισης για το πολιτικό και κοινωνικό πιστεύω του κατηγορουμένου Ροκόφυλλου απαντά ότι «…είναι εθνικώς απολύτως ανεπίληπτος διότι δεν ηθέλησε την εφαρμογήν του κομμουνισμού…».

Εκείνη την εποχή ήταν εθνικώς επιλήψιμο να είσαι κομμουνιστής ενώ αν ήσουν χουντικός και είχες καταλύσει το σύνταγμα, καταργήσει τις ελευθερίες και είχες γεμίσει τις φυλακές και τα ξερονήσια με όσους διαφωνούσαν μαζί σου, ήσουν εθνικώς …«στρέιτ».

Στην ίδια δίκη μάρτυρας υπεράσπισης ήταν και η Αμαλία Φλέμιγκ, η ελληνίδα σύζυγος του Άγγλου νομπελίστα μικροβιολόγου Αλεξάντερ Φλέμιγκ  η οποία όχι μόνον υπερασπίστηκε με παρρησία τους κατηγορούμενους αντιστασιακούς αλλά ένα χρόνο αργότερα συνελήφθη και η ίδια από την χούντα για αντιστασιακή δράση και καταδικάστηκε.

Αυτά λοιπόν γίνονται τον Απρίλιο του 1970.

Λίγους μήνες αργότερα, στις 14 Σεπτεμβρίου του ίδιου χρόνου, το δημοτικό συμβούλιο Καβάλας με ομόφωνή του απόφαση, μετονομάζει την οδό Φλέμιγκ στην περιοχή των Σφαγείων σε οδό …Αριστοκλέους!

Κρίνει δηλαδή ότι δεν αξίζει για έναν δρόμο της Καβάλας να φέρει το όνομα ενός νομπελίστα γιατρού που ανακάλυψε την πενικιλίνη και έσωσε την ανθρωπότητα διότι έτυχε να είναι σύζυγος μιας ελληνίδας γιατρού που εκείνη την εποχή δεν ήταν αρεστή στο καθεστώς.

Τώρα όσο για το ποιος ήταν ο Αριστοκλής που «κέρδισε» τον Φλέμιγκ, διαλέξτε και πάρτε (πληροφορίες από το Google):

Αριστοκλής:

1. Ανδριαντοποιός (μέσα 6ου αι.π.Χ.). Καταγόταν από την Κυδωνία της Κρήτης. Ένα χάλκινο σύμπλεγμά του στην Ολυμπία παρίστανε τον Ηρακλή να μάχεται εναντίον έφιππης Αμαζόνας.
2. Γλύπτης (6ος αι.π.Χ.). Εργάστηκε στην Αττική. Μόνο γνωστό έργο του –υπογραφές του έχουν σωθεί και σε βάσεις έργων που χάθηκαν–είναι η επιτύμβια στήλη του Αριστίωνα που βρέθηκε το 1839 στη Βελανιδέζα της Αττικής και φυλάσσεται στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο της Αθήνας.
3. Χαλκοπλάστης (6ος-5ος αι.π.Χ.). Καταγόταν από τη Σικυώνα και ήταν γιος του χαλκοπλάστη Κλεοίτα. Μαζί με τον αδελφό του Κάναχο και τον Αργείο Αγελάδα, φιλοτέχνησε ένα σύμπλεγμα τριών μουσών. Στον ίδιο αποδίδεται η μούσα που κρατούσε λύρα.
4. Ρόδιος γραμματικός και ρήτορας (1ος αι.π.Χ.). Ο Ερωτιανός αναφέρει ότι έγραψε έργο σχετικό με τον Ιπποκράτη, καθώς και έργο με τον τίτλο Περί διαλέκτων. Ο Αμμώνιος αναφέρει κι ένα άλλο έργο του με τίτλο Περί ποιητικής. Δεν πρέπει να συγχέεται με άλλον Α., που σύμφωνα με τον Αθήναιο έγραψε έργο Περί χορών, περί μουσικής.
5. Αριστοκλής ο Μεσσήνιος (2ος αι.μ.Χ.). Περιπατητικός φιλόσοφος που καταγόταν από τη Μεσσήνη της Σικελίας. Στην Αθήνα υπήρξε δάσκαλος του Αλέξανδρου του Αφροδισιέα. Έγραψε Περί φιλοσοφίας, Πότερον σπουδαιότερος Όμηρος ή Πλάτων, Περί Σεράπιδος και Ηθικά. Δίδασκε ότι o θείος νους υπάρχει σε όλα τα πράγματα και σε αυτά ακόμα τα εγκόσμια, ανάλογα με τη δεκτικότητά τους. Προσπάθησε να εναρμονίσει τις πλατωνικές με τις αριστοτελικές θεωρίες.
6. Στωικός φιλόσοφος από τη Λάμψακο (2ος αι.μ.Χ.). Έγραψε υπόμνημα στην πραγματεία του Χρυσίππου Περί του πώς έκαστα λέγομεν και διανοούμεθα.
7. Σοφιστής και ρήτορας από την Πέργαμο (2ος αι.μ.Χ.). Αρχικά ασχολήθηκε με την περιπατητική φιλοσοφία, έπειτα άσκησε το επάγγελμα του ρητοροδιδάσκαλου στην Πέργαμο, σε διάφορες πόλεις της Ιωνίας και τέλος στην Ιταλία. Έζησε την εποχή του Τραϊανού και του Αδριανού. Έγραψε Τέχνη Ρητορική, Επιστολαί και Προς τον βασιλέα επί τη διανεμήσει του χρυσίου.
8. Άγιος της Ανατ.Ορθόδοξης Εκκλησίας. Ιερέας από την Κύπρο, ο οποίος πέθανε με μαρτυρικό τρόπο επί Μαξιμιανού στη Σαλαμίνα της Κύπρου. Μαζί του μαρτύρησαν ο διάκονος Δημητριανός και o αναγνώστης Αθανάσιος. Η μνήμη τους τιμάται στις 23 Ιουνίου.