Μια ακόμη ωραία ιδέα του Καπλάνη Ιωσηφίδη έγινε ωραία εκδήλωση το απόγευμα του Σαββάτου στο Ακόντισμα. Τιμήθηκε η επέτειος της προσφυγιάς όλων των ελλήνων της Μικράς Ασίας, τιμήθηκε για την προσφορά του- ουσιαστικά στη Νέα Καρβάλη- ο Γιάννης Καρατζιώτης ενώ παρουσιάστηκε το βιβλίο του δημοσιογράφου- ερευνητή κ. Νίκου Ασλανίδη. Αυτά τα τρία βασικά θέματα της εκδήλωσης «ενισχύθηκαν» από παραδοσιακό φαγητό- χορωδιακό τραγούδι και παραδοσιακούς χορούς. Όλα έγιναν στην πλατεία του Ακοντίσματος, μπροστά σε αρκετό κόσμο.
Την πρώτη θετική εντύπωση τη δημιουργούσαν πέραν των 10 φαγητών που ήταν έτοιμα από γυναίκες της Νέας Καρβάλης. «Έτσι κάνουμε στα μνημόσυνα. Προσφέρουμε και φαγητό» εξηγήθηκε σε όσους απόρησαν. Συνταγές από την Καππαδοκία προσέλκυσαν το ενδιαφέρον των παρευρισκόμενων στην εκδήλωση. Η Σοφία Νεοχωρίτου παρουσίασε το κατάλληλο – για την προσφυγιά- τραγούδι (από μια χορωδία γυναικών) κι αμέσως μετά ανέλαβε ο Καπλάνης Ιωσηφίδης. Κατάφερε να συνδέσει τα τρία διαφορετικά θέματα της εκδήλωσης αν και τελικά αυτό που εισέπραττε όποιος τον παρακολουθούσε ήταν το δυνατό αν και καθυστερημένο «ευχαριστώ» προς τον συγκινημένο πρώην Νομάρχη Καβάλας κ. Γιάννη Καρατζιώτη. Το βιβλίο του Νίκου Ασλανίδη που ήταν στην εκδήλωση, έχει τίτλο «Μαρτυρίες», σε αυτό βρίσκει κάποιος 40 μαρτυρίες προσφυγιάς. Στο τέλος της εκδήλωσης προβλήθηκε το βραβευμένο του ντοκιμαντέρ «Η Μπάντα».
Δίπλα στον Νίκο Ασλανίδη κάθισαν ο αντιπεριφερειάρχης Κώστας Αντωνιάδης και ο περιφερειακός σύμβουλος Αλέξανδρος Ιωσηφίδης. Ο Δήμος Καβάλας εκπροσωπήθηκε από τον πρόεδρο του τοπικού της Νέας Καρβάλης. Ο κόσμος μπορούσε και έπρεπε να είναι περισσότερος αλλά κάτι οι άλλες εκδηλώσεις, κάτι η … «μακρινή» Νέα Καρβάλη επηρέασαν την προσέλευση. Στο μεταξύ το Ακόντισμα πήγε πολύ καλά φέτος το Καλοκαίρι αφού στα δωμάτια του έμειναν και μένουν αρκετοί τουρίστες. Οι συζητήσεις με τη Δημωφέλεια για να αναλάβει αυτή το Ακόντισμα αρχίζουν από την αρχή λόγω αλλαγής της διοίκησης. Ο κ. Μουριάδης φέρεται να είναι θετικός.
Στα λόγια εισαγωγής στην εκδήλωση ο πρόεδρος της Στέγης Πολιτισμού Καπλάνης Ιωσηφίδης είπε μεταξύ άλλων: « Το πάθος μας και το άγχος μας είναι να μην ξεχαστεί η Ανατολή. Η παγκοσμιοποίηση, τα καινούργια συστήματα διακυβέρνησης, ο νέος τρόπος ζωής αυτό που επιδιώκουν εμείς θέλουμε να μην το πετύχουν. Η ιστορική μνήμη είναι για μας ο πυρήνας της δουλειάς που κάνουμε. Η Ανατολή είναι κάτι σπουδαίο. Ποτέ στην ιστορία της ανθρωπότητας δεν έχει καταγραφεί ανταλλαγή πληθυσμών σε αυτήν την έκταση. Το πέτυχαν οι δυνάμεις της δύσης με μια συνθήκη που και τα δύο μέρη με χαρά δέχθηκαν. Αυτό που έγινε πριν, αυτό που έγινε μετά είναι ένα στίγμα. Αυτήν την Οδύσσεια δεν πρέπει να την ξεχάσουμε. Σε αυτήν την εκδήλωση έχουμε κοντά μας και τον πρώην Νομάρχη Καβάλας κ. Γιάννη Καρατζιώτη. Ήρθε η ώρα να επιβραβεύσουμε τη θέση και τη στάση του. Από την ώρα που έπαψε να είναι νομάρχης σιώπησε. Το έργο του έμεινε. Το 1996 ήδη δεχόμασταν καταιγισμό αιτήσεων για τη χρήση της περιοχής απέναντι από το Ακόντισμα.
Ήμουν πάρα πολύ ανήσυχος για το τι θα γίνει στην περιοχή αυτή. Πήγα στο Γιάννη τον Καρατζιώτη, η πόρτα του γραφείου του ήταν πάντα ανοιχτή. Του πρότεινα να κάνουμε εκθεσιακό κέντρο στην ίδια περιοχή. Μέσα σε 3 λεπτά συνεννοηθήκαμε με τα μάτια και το πλατύ του χαμόγελο. Έτσι άρχισε το εκθεσιακό κέντρο στη Νέα Καρβάλη. Οι επόμενες διοικήσεις δεν το ήθελαν στη Νέα Καρβάλη. Αυτό όμως έγινε. Στη συνέχεια άρχισε το έργο του Ακοντίσματος. Πέρασε μια μεγάλη περιπέτεια. Επί θητείας του Γιάννη Καρατζιώτη βρεθήκαμε σε ένα μεγάλο δίλημμα αφού όπως πάντα η διοίκηση μισεί ή υποπτεύεται τα μεγάλα έργα. Δεν τα προχωράει. Είχαμε μαζί με το Νομάρχη να σκεφτούμε. Ή θα προχωρήσει ή θα σταματήσει. Τότε μου είπε ότι οι τελικές άδειες θα αργήσουν αλλά θα εκδοθούν. Μου είπε να προχωρήσω το έργο όπως έγινε. Αυτός είναι η αιτία είναι που το έργο τελικά προχώρησε και τέλειωσε».
Συγκινημένος ο κ. Καρατζιώτης είπε: « Είμαι χαρούμενος που είμαι μαζί σας. Η πρόταση του Καπλάνη ήταν απρόσμενη. Είναι καλοδεχούμενη με τη μορφή που έχει. Ο χώρος αποτελεί κοιτίδα πολιτισμού. Δέθηκε με τη ζωή του τόπου. Η τιμή δεν αφορά μόνο το πρόσωπο μου. Είναι κι άλλοι άνθρωποι στην Καβάλα, στην Αθήνα και στην Κοζάνη που μας βοήθησαν και για τα δύο πράγματα».
