μικρά πρωινά απο τον Νίκο Γενικόπουλο
Συμπολίτης που του αρέσει η βόλτα στο περιαστικό δάσος, μας έστειλε φωτογραφία ντροπής. Το κτίριο του Δασαρχείου στην περιοχή πάνω από το Σανατόριο. Λεηλατημένο. Ρημαγμένο. Επειδή ο κόσμος συνεχίζει να προσέρχεται στην περιοχή, συμπλήρωσε την εικόνα. Με ένα σωρό σκουπίδια γύρω από το κτίριο.
Είναι βέβαιο ότι για πολλά προβλήματα φταίει η ανεπάρκεια, η αδυναμία των αιρετών εκπροσώπων μας. Για κάποια άλλα είναι εξίσου βέβαιο ότι φταίμε εμείς. Και κανείς άλλος.
===============================================================
Όλα τα θέματα που μας απασχόλησαν, μας απασχολούν και θα μας απασχολήσουν έχουν όλα ιδεολογική βάση και αφετηρία. Αυτό κάποτε ήταν κοινά αποδεκτό, σήμερα όχι. Η πραγματικότητα δεν αλλάζει. Η διαφορετική προσέγγιση δεν επηρεάζει. Η ιδεολογία παραμένει κυρίαρχη ακόμη κι αν κάποιοι συντόμευσαν τις αποστάσεις. Κατήργησαν τις διαφορές (όσο μπόρεσαν), «πάντρεψαν» αυτά που μέχρι πρότινος ήταν φανατικοί αντίπαλοι. Κανονικοί εχθροί.
Ακόμη και το θέμα των στάσεων. Ακόμη κι αυτό είναι βαθειά ιδεολογικό. Ο Δήμος Καβάλας δεν αντιμετωπίζει όλες τις στάσεις με τον ίδιο τρόπο. Ξεχωρίζει τις κεντρικές, τις προσφέρει σε ιδιώτη για εκμετάλλευση. Κι ενώ οι 25 κεντρικές στάσεις συντηρούνται (ελαφρές κατασκευές που τελικά χρειάζονται ελάχιστη συντήρηση), οι υπόλοιπες περιμένουν ένα θαύμα για να γίνουν στάσεις πραγματικές. Λες και είναι άλλος ο κόσμος που περιμένει το λεωφορείο στο κέντρο κι είναι άλλοι οι άνθρωποι που το περιμένουν στις γειτονιές…
Επιχειρούν πολλοί και διάφοροι να αλλάξουν και τη συζήτηση και τη διαδικασία επίλυσης των προβλημάτων. Στη δημοκρατία υπάρχουν αυτοί που επισημαίνουν τα προβλήματα. Με κάθε τρόπο. Υπάρχουν επίσης οι αιρετοί που εξελέγησαν για να τα λύσουν, κάνοντας τη ζωή μας καλύτερη. Η επίλυση του κάθε προβλήματος δεν πρέπει να συνδυάζεται, να έχει σχέση, με τον οικονομικό παράγοντα. Τα προβλήματα ιεραρχούνται κι αντιμετωπίζονται όλα.
Σήμερα, σε αυτήν την Ελλάδα στην οποία ζούμε, υπάρχουν χιλιάδες προβλήματα. Η μεγάλη πλειοψηφία των οποίων δεν αντιμετωπίζεται. Δεν ασχολείται κανείς επειδή δεν υπάρχει επάρκεια προσωπικού. Αυτή είναι η μόνιμη δικαιολογία. Η αλήθεια είναι ότι τα προβλήματα που δεν λύνονται είναι αυτά που δεν συμφέρει στο σύστημα να ασχοληθεί. Δεν παρουσιάζουν οποιοδήποτε κέρδος. Ή έστω μια προοπτική οικονομικά συμφέρουσα.
Σε αυτήν εδώ την Ελλάδα (στην οποία η Καβάλα δεν είναι εξαίρεση) οργανώνεται ένα ακόμη λαϊκό γλέντι στην συνοικία του Περιγιαλίου. Μια γνήσια λαϊκή εκδήλωση που συγκεντρώνει 500 και πλέον ανθρώπους. Για την πραγματοποίηση της ο Δήμος Καβάλας πρόσφερε 250 καρέκλες. Δεν ήταν αρκετές. Οι εθελοντές διοργανωτές αναζήτησαν και βρήκαν κι άλλες. Παλιά δεν ήταν έτσι. Ο Δήμος και ο κάθε Δήμος ανταποκρίνονταν άμεσα στο αίτημα. Δεν διέθετε μόνο τις προβλεπόμενες καρέκλες. Δήλωνε πρόθυμος, έτοιμος για κάθε τι άλλο.
Επειδή τα δεδομένα τροποποιήθηκαν, οι σύλλογοι (των εθελοντών και ενεργών πολιτών) υποχρεώνονται να βρουν από αλλού αυτά που δεν τους δίνει: α) το κράτος, β) η τοπική αυτοδιοίκηση. Προσαρμόζονται δεν λέμε αλλά γιατί να μπουν σε αυτήν την διαδικασία; Η απάντηση είναι απλή. Δεν υπάρχει κέρδος. Δεν υπάρχει οικονομικό όφελος. Κι έτσι οι Δήμοι αποχωρούν σιγά σιγά από τη συνδιοργάνωση. Εκτός αν πρόκειται για προεκλογική περίοδο. Τότε τα πράγματα προσωρινά αλλάζουν.
Μιλώντας προς τους κατοίκους του Περιγιαλίου ο Ανέστης Τσουρουκίδης, ζήτησε συγνώμη. Δεν διευκρίνισε τον λόγο αλλά όλοι κατάλαβαν. Ζήτησε συγνώμη επειδή αυτή κι οι προηγούμενες διοικήσεις δεν έκαναν και δεν κάνουν όλα όσα έπρεπε. Ζήτησε συγνώμη γιατί αν αποφασίσεις να κινηθείς στους δρόμους της συνοικίας θα γίνεις κάτασπρος από τη σκόνη. Γενναία πράξη η συγνώμη. Ειδικά όταν διατυπώνεται δημοσίως.
Ο κόσμος που ακούει δεν αντιδρά. Κάνει ότι δεν ακούει. Τσιμπά το σουβλάκι, πίνει τη ρετσίνα, αδιαφορεί για τα λόγια. Ακόμη κι αν είναι λόγια συγνώμης. Ηττημένοι κάτοικοι όλων των συνοικιών έπαψαν να ζητούν. Κατάλαβαν ότι τα δεδομένα άλλαξαν. Ακόμη κι η λάμπα, το φως το δρόμου, είναι σήμερα ζητούμενο. Άπιαστο όνειρο αφού τώρα παρουσιάζεται μια νέα δικαιολογία: Ο Δήμος δεν έχει λάμπες, η προμήθεια των οποίων κόλλησε στη γραφειοκρατία.
Ας μην τρέφουμε αυταπάτες. Κανένας νέος Δήμαρχος δεν θα αλλάξει την προαναφερθείσα κατάσταση. Κάθε χρόνο και χειρότερα. Κάθε διοίκηση ίδια με τις προηγούμενες. Αλλοίμονο στους πολίτες. Μόνοι και αβοήθητοι θα ακούν στην τηλεόραση τον Πρωθυπουργό να τους γνωστοποιεί το τέλος των μνημονίων. Αστείο. Τελειώνει κάτι που ρίζωσε για τα καλά στον τόπο μας; Ίσα ίσα, αυτό είναι που δεν θα τελειώσει ποτέ….
Ένα ακόμη δίκαιο αίτημα που γίνεται πάλι επίκαιρο επειδή (όπως ισχυρίζεται η Κυβέρνηση) τα μνημόνια τέλειωσαν: Εκκρεμή η ικανοποίηση αιτήματος συνταξιούχων του ΙΚΑ από την Καβάλα για άτοκη επιστροφή στο ταμείο οικογενειακών επιδομάτων που εισπράχθηκαν εσφαλμένα. Ο Νίκος Παναγιωτόπουλος έχει καταθέσει ερώτηση στη Βουλή. Μήνες τώρα δεν υπάρχει καμία απάντηση. Υπήρξαν υποσχέσεις (των κυβερνητικών βουλευτών) που δεν τηρήθηκαν…
Τώρα λοιπόν που βγήκαμε από τα μνημόνια, τώρα δεν είναι η ώρα να εξεταστεί εκ νέου η συγκεκριμένη υπόθεση; Να ικανοποιηθεί, θα συμπληρώναμε. Δυστυχώς υπάρχει μια κατάλληλη παροιμία, μια κατάλληλη και δυσάρεστη απάντηση: Είναι κακό στην άμμο να χτίζεις παλάτια…
Στη γιορτή για τα εννιάμερα της Παναγίας στη Νέα Ηρακλείτσα συνυπήρξαν (εντός του ιερού ναού) ο Χρήστος Μέτιος και ο Θόδωρος Μαρκόπουλος. Αμέσως μετά δημιουργήθηκαν δύο διαφορετικές παρέες που πήγαν στο ίδιο κατάστημα για λουκουμάδες. Αυτούς τους παραδοσιακούς του χωριού.
Στη μία παρέα Μέτιος, Αντωνιάδης Κ, Φίλιππος Αναστασιάδης, Κώστας Γάκης, Γιάννης Πασχαλίδης και στην άλλη παρέα λιγότεροι. Ο Θόδωρος Μαρκόπουλος, ο Χρήστος Γάκης και ο κ. Παπαμερής. Είναι φανερό ότι το γυαλί δεν ράγισε απλά. Έσπασε για τα καλά…
Όσο για τον Μιχάλη τον Αμοιρίδη, αναζητά δημοκρατικές διαδικασίες εντός του κόμματος του… Σαν τον πνιγμένο που αναζητά σωσίβιο, πιάνεται (και αναπαράγει) από δημοσίευμα των Νέων. Αγαπητέ Μιχάλη, το άλλο με τον Τοτό το ξέρεις; Τα σημερινά κόμματα λειτουργούν με τον γνωστό τρόπο, η στήριξη στον κ. Μέτιο είναι σίγουρη κι ας λένε άλλα οι πολιτικοί.
Ήρθε η ώρα του ανασχηματισμού. Ελάχιστες οι ελπίδες να μπουν στη νέα Κυβέρνηση οι δικοί μας. Δεν είναι εύκολο για κανέναν από τους τρεις και μακάρι να κάνουμε λάθος.
Από την εφημερίδα Χρόνος της Κομοτηνής αντιγράφουμε ρεπορτάζ για την τουριστική κίνηση στη Θράκη: Την ίδια ώρα όμως, σε σύντομο σχόλιο του προέδρου Ξενοδόχων Θράκης Κώστα Χατζηκωνσταντίνου στον “Χ”, εξήγησε πως Ιούνιος και Ιούλιος κινήθηκαν στα ίδια επίπεδα με πέρσι, ενώ ο Αύγουστος είχε μείωση 5% για τους ξενοδόχους της περιοχής. Αυτή τη μείωση αποδίδει στην πτώση της τουρκικής λίρας. Άλλωστε οι Τούρκοι αποτελούν τη μερίδα του λέοντος του τουρισμού της Αλεξανδρούπολης. Σύμφωνα με τον πρόεδρο, αν ενταθεί το πρόβλημα με την τουρκική λίρα, αυτό θα έχει νέα επίπτωση του δείκτες. Παρόλα αυτά, ο Κ. Αντωνιάδης στο πλαίσιο της συνέντευξής του, ανέδειξε και δημοσίευμα της γερμανικής DW με τίτλο “πλούσιοι Τούρκοι στην Αλεξανδρούπολη”, με το οποίο θέλησε να αναδείξει ότι οι Τούρκοι δεν έχουν γυρίσει την πλάτη τους στην αγορά της περιοχής.
Ποσό 200.000 ευρώ έλαβε από το Υπουργείο Εσωτερικών η ΔΕΥΑ Παγγαίου ως ενίσχυση. Ο Φίλιππος Αναστασιάδης είπε αμέσως το απαραίτητο «ευχαριστώ»: «Θα ήθελα να ευχαριστήσω θερμά την Υφυπουργό Εσωτερικών και Διοικητικής Ανασυγκρότησης κυρία Κόλλια Τσαρουχά Μαρία για την καθοριστική συνδρομή της» .
Γενέθλια είχε το Σάββατο η Αναστασία Ιωσηφίδου. Το μαρτύρησε το Facebook κι οι ευχές ήταν αμέτρητες. Η πρόεδρος ανάρτησε φωτογραφία (οικογενειακή) με τούρτα όπου μεταξύ άλλων έγραψε: Για όσους ρωτούν για την ηλικία μου τους αφιερώνω το ερωτηματικό της τούρτας. Για τους άλλους που στέλνουν δελτία τύπου λυπάμαι αλλά σήμερα δεν θα τους ευχαριστήσω.
Για την φύλαξη των σχολικών κτιρίων ο Δήμος Καβάλας είχε κάποτε αρκετούς σχολικούς φύλακες. Απ’ ότι φαίνεται αυτοί μας τέλειωσαν με τη λογική της μετακίνησης τους σε άλλα πόστα. Αν το 6ο Λύκειο είχε σχολικό φύλακα (νυχτοφύλακα στην προκειμένη περίπτωση) δεν θα ήταν απροστάτευτο στη δράση των αγνώστων. Αυτών που τις προάλλες μπήκαν σε αποθήκη του και τα ρήμαξαν όλα. Ακούμε ότι οι ζημιές αφορούν (εκτός των άλλων) και υλικά του συλλόγου των εκπαιδευτικών Πρωτοβάθμιας, τα οποία χρησιμοποιήθηκαν στο Φεστιβάλ Παιχνιδιού τον περασμένο Μάη.
Απαραίτητη διευκρίνιση. Ο Γιάννης Μούτλιας παρέστη στη συνέντευξη τύπου του προέδρου του Αστικού ΚΤΕΛ ως νομικός σύμβουλος της εταιρίας και όχι ως εκπρόσωπος του Τόπου της Ζωής μας. Στη θέση αυτή στο ΚΤΕΛ βρίσκεται επί σειρά πολλών ετών. Μίλησε με αυτήν την ιδιότητα και με καμία άλλη.
