Το περπάτημα πολλοί το αγάπησαν ως μια διαδικασία «θεραπείας», μια καθημερινή δραστηριότητα προστασίας της υγείας τους. Ως που άρχισαν οι «καραντίνες». Τότε η καθημερινή άθληση (όπως και το περπάτημα ονομάστηκε) επεκτάθηκε περισσότερο. Την πρώτη φορά βοηθούσε ο καιρός. Η μέρα ήταν μεγάλη κτλ. Τώρα τα δεδομένα είναι πιο δύσκολα. Εξ αυτού του λόγου το περπάτημα- εκτόνωση και έξοδος από το σπίτι- γίνεται κυρίως τις πρωινές ώρες. Διαδρομές θα βρεθούν. Τόσο οι παραθαλάσσιες όσο και οι πλησίον του βουνού (πεζοδρόμιο Περιμετρικής). Κάποιοι άλλοι περπατούν στο κέντρο της Καβάλας ή στους συνοικιακούς δρόμους.
Θα τις βλέπουμε όλο και συχνότερα αυτές τις σκηνές και φυσικά από ένα σημείο και μετά θα πάψουν να είναι είδηση ώστε να τις φωτογραφίζουμε. Οι οδηγίες των ειδικών αναφέρουν ότι και σε αυτήν την καραντίνα καλό είναι να κρατούνται αποστάσεις στην παρέα. Η δε μάσκα μάλλον είναι υποχρεωτική. Από αυτήν την υποχρεώση απαλλασσόμαστε μόνο αν στο περπάτημα προσθέσουμε και λίγο τρέξιμο. Και καλά να περάσουμε, πολλά χιλιόμετρα να «γράψουμε» (ως τις 30 Νοέμβρη)…
Ο Μάκης Λιόλιος (φωτογραφία) είναι ένας πρώην καπνιστής. Που το χαίρεται και το ευχαριστιέται. Η χθεσινή του ανάρτηση είναι ύμνος στη ζωή χωρίς τσιγάρο: «9/11/2015 – 9/11/2020. 5 χρόνια χωρίς τσιγάρο, μετά από 40 χρόνια καπνικού παροξυσμού. 5 χρόνια ελεύθερος και ωραίος. Χωρίς εξάρτηση, κίτρινα δάχτυλα, ανάσα που μυρίζει. Και ανέβασμα σκαλάκια χωρίς λαχάνιασμα . (Το τσίπουρο δεν είναι εξάρτηση αλλά τρόπος ζωής). Ευχαριστώ τον γιατρό μου Μιχάλη Σωτηρόπουλο που συνέβαλε τα μέγιστα και την γυναίκα μου Μάρθα Χαριτωνίδου που με βοήθησε. Υ.Γ. Α, ευχαριστώ και τα φιλαράκια μου που συνεχίζουν να καπνίζουν δίπλα μου, αλλά πλέον δε μασάω…
Πέρασαν δύο χρόνια από το σημαντικό τοπικό γεγονός κατάρρευσης μιας «κουρασμένης» γέφυρας. Πλέον δεν μπορούμε να ισχυριστούμε ότι από τότε έως σήμερα δεν έγινε τίποτα. Έγινε κάτι που στο σημείο δεν φαίνεται. Κάτι λίγο, γραφειοκρατικό που εξελίσσεται με ρυθμούς αργούς. Απελπιστικά αργούς όπως έλεγε ο αξέχαστος Χάρι Κλυν. Σύμφωνα με την ελληνική πραγματικότητα και την σταθερά μεγάλη απόσταση της Καβάλας από τα κέντρα λήψης αποφάσεων, η περιγραφόμενη καθυστέρηση είναι μια φυσιολογική κατάσταση. Υπό μίαν έννοια αποφύγαμε τα χειρότερα. Τα οποία πάντα υπάρχουν.
Η γέφυρα κατέρρευσε μπροστά από το παλιό Νοσοκομείο. Η εκκρεμότητα με το οποίο είναι ακόμη μεγαλύτερη. Η… ριμάδα η προγραμματική σύμβαση του δημοσίου με το Δήμο Καβάλας όλο έτοιμη είναι κι όλο δεν υπογράφεται. Το ακίνητο «καταρρέει» κι αυτό. Θέλει να μοιάσει – φαίνεται- στη γέφυρα. Ειδικά τώρα που αναζητούμε χώρους καραντίνας, θα μπορούσε να είναι μια λύση. Αντί του δύσκολου –σχεδόν «άπιαστου»- στόχου της επίταξης ξενοδοχείου.
Και μια που το έφερε η κουβέντα. Το ξενοδοχείο Νεφέλη ακούμε ότι δεν θα κλείσει. Η επιχείρηση έλαβε οριστική απόφαση να μείνει ανοιχτό σε όλη τη διάρκεια της νέας καραντίνας. Αρκεί αυτή να μην συνεχιστεί ως το …Πάσχα. Ακόμη και τέτοια σενάρια διαβάσαμε χθες…
Στην ίδια περιοχή (πεσμένη γέφυρα, παλιό Νοσοκομείο) βρίσκονται επίσης: Ένα παραδοσιακό καρνάγιο και μια μεγάλη καπναποθήκη του δημοσίου. Η καπναποθήκη ΤΕΥΑΚΕ. Το καρνάγιο πρέπει κι αυτό να προσεχθεί και να εκσυγχρονιστεί, διατηρώντας τη σημερινή του ομορφιά. Η δε καπναποθήκη του ΤΕΑΥΚΕ πολλές φορές μπήκε στη διαδικασία να λειτουργήσει (ως κάτι άλλο) αλλά τα σχέδια έμειναν στα χαρτιά. Συμπέρασμα. Στην περιοχή του κόλπου αμέσως μετά τις Καμάρες δεν υπάρχει μόνο μια πεσμένη γέφυρα. Υπάρχουν πολλά ακόμη που πρέπει να διορθωθούν και να αξιοποιηθούν. Σημειώνουμε ότι στην ίδια περιοχή, κατά κάποιο τρόπο παραθαλάσσια, είναι σε εξέλιξη μία μικρομεσαία τουριστική επένδυση (Τούρκου επιχειρηματία) ενώ μία ακόμη (μικρότερη) προετοιμάζεται.
Ο ιδιωτικός τομέα «τρέχει» αλλά το ελληνικό δημόσιο καθυστερεί. Η καθυστέρηση αυτή που φαίνεται να έχει μέλλον δεν αποκλείεται να επηρεάσει το … «τρέξιμο» των ιδιωτών επενδυτών. Όλα θα ήταν καλύτερα, θα είχαν μια συγκεκριμένη προοπτική, αν έτρεχαν (και δεν περπατούσαν) όλοι μα όλοι οι εμπλεκόμενοι. Ώστε μια σύντομη επόμενη στιγμή τα πάντα να άλλαζαν. Η γέφυρα να επανέρχονταν, το παλιό Νοσοκομείο να γέμιζε κόσμο, η καπναποθήκη το ίδιο και το Καρνάγιο να άλλαζε όψη. Προς το καλύτερο. Πλην όμως αυτά τα μεγαλόπνοα σχέδια δεν είναι καν σχέδια. Είναι όνειρα. Θερινής και Χειμερινής, Φθινοπωρινής και Ανοιξιάτικης νύχτας…
Εμφανίστηκαν στις συνοικίες της πόλης τα πρώτα στολισμένα για τα Χριστούγεννα μπαλκόνια. Σα να μην τρέχει τίποτα. Πλήθος από φώτα που αναβοσβήνουν, σκούφοι κόκκινου χρώματος (του Άη Βασίλη) και λοιπά σχετικά. Μια νότα αισιοδοξίας που εμποδίζεται από τον μεγάλο αριθμό των καθημερινών κρουσμάτων. Που θα πάει όμως, στο τέλος θα επικρατήσει- λέμε τώρα- το κλίμα των Χριστουγέννων.
Ο βουλευτής Καβάλας της ΝΔ Μακάριος Λαζαρίδης ανακοίνωσε την Κυριακή ότι διακόπτει προσωρινά τη λειτουργία του γραφείου του. Διατηρεί επικοινωνία με τους πολίτες και τους τοπικούς φορείς μέσω τηλεφωνικών αριθμών, e mail κτλ. Αργά ή γρήγορα θα κάνουν το ίδιο και οι άλλοι βουλευτές του Νομού. Προέχουν τα μέτρα πρόληψης του κορωνοϊού.
Μπροστά από τα κτίρια του ΟΑΕΔ Καβάλας στο Περιγιάλι υπήρχε ακόμη και χθες πανό του ΚΚΕ και της ΚΝΕ. Όπως φαίνεται ο Δήμος Καβάλας δεν τα απομάκρυνε όλα. Ίσως γιατί δεν τα εντόπισε όλα. Αυτή η προπαγάνδα και η προβολή απόψεων (πανό- φεϊγ βολάν- ντουντούκες- αφίσες κτλ) είναι κάτι εντελώς ξεπερασμένο. Όλοι οι άλλοι την εγκατέλειψαν προ πολλού. Τα αντικατέστησαν με άλλου είδους δράσεις. Το ΚΚΕ όχι ακόμη. Αυτό όχι μόνο επιμένει αλλά υπερασπίζεται τη συγκεκριμένη πρακτική.
Σαν μια ακόμη απόδειξη όλων των πιο πάνω η σημερινή συγκέντρωση- διαδήλωση και διαμαρτυρία στην είσοδο του Νοσοκομείου. Οργανώνεται από σωματεία του ΠΑΜΕ. Θα τηρηθούν λέει τα μέτρα πρόληψης του κορωνοϊού. Μα αν όντως τηρηθούν δεν μπορεί να γίνει συγκέντρωση- διαδήλωση- διαμαρτυρία. Να φανταστούμε αλήθεια ότι κινούμενο με τον ίδιο τρόπο το κόμμα θα κάνει συγκέντρωση και στην επέτειο της 17ης Νοέμβρη; Κάτι τέτοιο φαίνεται στον ορίζοντα.
Όπως διαβάζουμε σε είδηση της ΕΡΤ Καβάλας τα πήγε περίφημα η εθελοντική αιμοδοσία της Παρασκευής και του Σαββάτου: «Συνολικά 120 φιάλες αίματος συγκεντρώθηκαν κατά τις αιμοληψίες που πραγματοποίησε ο Σύλλογος Εθελοντών Αιμοδοτών νομού Καβάλας, την περασμένη Παρασκευή και το Σάββατο. Παρά την καραντίνα, δόθηκε η δυνατότητα στους εθελοντές αιμοδότες να μπορούν να μετακινηθούν με την επιλογή 1 (μετάβαση για λόγους υγείας) και πραγματοποιήθηκε κανονικά και η δεύτερη ημέρα των αιμοληψιών, κατά την οποία συγκεντρώθηκαν 65 μονάδες, 10 περισσότερες από την πρώτη ημέρα. Εθελοντές, οι οποίοι για διάφορους λόγους δεν κατάφεραν να δώσουν αίμα, θα απευθυνθούν τις επόμενες ημέρες στο Τμήμα Αιμοδοσίας του Νοσοκομείου Καβάλας. «Βλέπουμε απροθυμία να έρθουν να αιμοδοτήσουν οι νέοι ηλικίας 18-30 ετών, αυτούς που πραγματικά έχουμε ανάγκη», ανέφερε στην ΕΡΤ Καβάλας, ο πρόεδρος του Συλλόγου, Δημήτρης Χίζαρης, και εξέφρασε τον προβληματισμό του για τον τρόπο με τον οποίο μπορεί να γίνει η προσέγγιση των νέων ανθρώπων ώστε να πειστούν να γίνουν εθελοντές αιμοδότες».
Ο χρόνος δεν είναι κατάλληλος μα χθες ο Υπουργός Εσωτερικών είχε νέα για την τοπική Αυτοδιοίκηση: «Τη θεσμοθέτηση Συμβουλίων Νέων σε κάθε δήμο με το 50% των εκλεγμένων μελών να είναι υποχρεωτικά γυναίκες, προανήγγειλε ο υπουργός Εσωτερικών, Τάκης Θεοδωρικάκος. Το εν λόγω όργανο, όπως εξήγησε ο υπουργός, θα είναι ενεργό και θα έχει συμβουλευτικό χαρακτήρα σε κάθε απόφαση του δημάρχου και του δημοτικού συμβουλίου, που αφορά στους νέους».
