Ο Παναγιώτης Φώτου για την Παγκόσμια Ημέρα Κατά του Καρκίνου    

Έχουν περάσει κιόλας δεκατέσσερα χρόνια από την εθελοντική μου συμμετοχή στον αγώνα ενάντια στον καρκίνο.

Όλα αυτά τα χρόνια ο καρκίνος ήταν ακαταμάχητος με εκατόμβες θανάτων Παγκόσμια. Η Ευρώπη, με στοιχεία του 2020, έχασε 520.000 χιλιάδες πολίτες της και η χώρα μας συμμετείχε στον μακάβριο αυτόν αριθμό την χρονιά εκείνη με 32000 νεκρούς από καρκίνο. Δυστυχώς δεν μπορούμε να ελπίζουμε ότι θα βρεθεί ένα εμβόλιο για να αντιμετωπίσει ριζικά τον καρκίνο γιατί ο καρκίνος, είναι πολλές και πολύ διαφορετικές ασθένειες, με πολύ διαφορετική πρόβλεψη και πολύ διαφορετική αντιμετώπιση.

Ο Έλληνας καθηγητής του Πανεπιστημίου της Ουτρέχτης ο κ. Αναστάσιος Περράκης αναφέρει σε πρόσφατη  συνέντευξή του ότι Δεν υπάρχει μια ασθένεια που λέγεται καρκίνος. Ποτέ δεν θα υπάρξει το εμβόλιο για τον καρκίνο ή θεραπεία για τον καρκίνο. Αυτά μπορώ να σας βεβαιώσω ότι δεν θα υπάρξουν ποτέ», επισήμανε και συνέχισε, «Θα υπάρξουν συγκεκριμένες θεραπείες για συγκεκριμένους καρκίνους, για συγκεκριμένους ασθενείς, οι οποίες θεραπείες θα πολλαπλασιάζονται. Θα δούμε τεράστιες εξελίξεις, ακόμη και σε 2-3 χρόνια από σήμερα και  ιδιαίτερα σε ορίζοντα δεκαετίας. Ο σκοπός μας είναι τα επόμενα 10-20 χρόνια ο καρκίνος να είναι μια ασθένεια, όπως ο διαβήτης που θα αντιμετωπίζεται με ήπιες αγωγές, και θα επιτρέπει εξαιρετική ποιότητα ζωής για πολλά χρόνια στους καρκινοπαθείς».

Παρ όλα αυτά εγώ αισθάνομαι αισιόδοξος τώρα ότι ο καρκίνος , η πολύμορφη αυτή ασθένεια θα νικηθεί. Δεν μπορεί, ο άνθρωπος, αυτός ο παντοδύναμος νάνος θα νικήσει. Όταν ξεκίνησα αυτό το ωραίο ταξίδι του εθελοντισμού ο καρκινοπαθής αισθάνονταν σαν μελλοθάνατος και ο αγώνας μας εκεί στον προθάλαμο των χημειοθεραπειών με τις εθελόντριες μας του Συλλόγου των Εθελοντών κατά του Καρκίνου, ήταν να στάξουμε στην ψυχή τους την ελπίδα της ζωής  και να πάρουμε την θλίψη από τα μάτια τους και την καρδιά τους.

Πολλές φορές το καταφέρναμε και με τις διάφορες εκδηλώσεις μας τους βάζαμε μέσα στην ζωή. Ο πόνος μας όταν τους χάναμε κοινός με τους οικείους τους γιατί είχαν γίνει πιά δικοί μας άνθρωποι. Δυστυχώς όμως επαληθεύονταν οι προβλέψεις των ογκολόγων με παρέκκλιση μερικών μηνών. Τώρα τα πράγματα έχουν αλλάξει και το προσδόκιμο επιβίωσης έχει πολλαπλασιαστεί. Τα τελευταία χρόνια οι εξελίξεις στην θεραπεία των νόσων από καρκίνο είναι εντυπωσιακές και έχουν βελτιώσει την ποιότητα της ζωής τους και πολλαπλασιάσει το προσδόκιμο επιβίωσης.

Μπορούμε να αναφέρουμε μερικούς από τους καρκίνους που παλαιότερα είχαν τις δυσμενέστερες  προγνώσεις και ήταν άκρως θανατηφόροι και σ αυτούς μπορούν να προσμετρηθούν ο καρκίνος του πνεύμονα, του νεφρού, το μελάνωμα, ο καρκίνος της κεφαλής και του τραχήλου. Αυτά έχουν αλλάξει και μεγάλη ελπίδα είναι  η ανοσοθεραπεία που πολλά από τα παραπάνω επιτεύγματα μακροβιότητας μπορούν να πιστωθούν σ αυτήν της οποίας βέβαια ο μέγιστος στόχος είναι η πλήρης ίαση.

Τι είναι η ανοσοθεραπεία  με λίγα λόγια: Η ανοσοθεραπεία, σε αντίθεση με τη χημειοθεραπεία, είναι η θεραπεία που στοχεύει στο ανοσοποιητικό σύστημα του ίδιου του ασθενούς, διεγείροντας και απελευθερώνοντας τα ειδικά κύτταρα του οργανισμού, τα Τ-λεμφοκύτταρα που επιτίθενται και καταστρέφουν τους καρκινικούς όγκους. Πρόκειται δηλαδή για κινητοποίηση του εσωτερικού μηχανισμού που υπάρχει σε κάθε άνθρωπο, προς όφελός του.

Η ανοσοθεραπεία έχει εντυπωσιακά αποτελέσματα σήμερα  σε μερικούς καρκίνους, όπως το μελάνωμα που το θεραπεύει κατά 50%. Έχει επίσης σημαντική επιτυχία στον καρκίνο του πνεύμονα καθώς και στους καρκίνους νεφρού και της ουροδόχου κύστης.

Το άμεσο μέλλον για μένα είναι ελπιδοφόρο γιατί η εξέλιξη των νέων θεραπειών όπως αναφέραμε την ανοσοθεραπεία αλλά και οι γονιδιακές θεραπείες, τα εμβόλια που ανακοινώνονται, οι καινούργιοι δρόμοι που χαράζει η ανοσολογία καθώς και η ανάπτυξη της τεχνολογίας είναι οι  παράγοντες εκείνοι που μου δίνουν την αισιοδοξία ότι τα πράγματα θα  εξελιχθούν καλά. Η  μακροχρόνια επιβίωση των καρκινοπαθών όλων των ειδών του καρκίνου είναι δεδομένη και γιατί όχι και η ίαση.

Η ελπίδα μας είναι οι πολλές ομάδες των επιστημόνων πολλών ειδικοτήτων που έχουν επικεντρωθεί στον στόχο για να γίνει πραγματικότητα το όνειρο της «ΘΕΡΑΠΕΙΑΣ». Καλά είναι όμως και τα τοπικά νέα για το Νοσοκομείο της Καβάλας. Η Ογκολογική Κλινική είναι γεγονός πια και το Ακτινοθεραπευτικό Μηχάνημα δεδομένο. Περιμένουμε να κινηθεί η  γραφειοκρατία πιο γρήγορα για να υλοποιηθεί και αυτή η προσπάθεια και ο πολυετής αγώνας μας να ευοδωθεί και στην πράξη.

Εμπόδιο η γραφειοκρατία και πρόσχημα ο Covid-19. Είμαστε τυχεροί όμως γιατί στο Ογκολογικό μας Τμήμα έχουμε δύο καταξιωμένους Ογκολόγους Γιατρούς την κυρία Νικολέτα Μαλιαρού και τον Διευθυντή κύριο Βαγιωνά Τάσο που προσελήφθη μεν με απόφαση του Υπουργού Υγείας σαν Διευθυντής και υπηρετεί και διευθύνει επάξια και καταξιωμένα το Τμήμα δίχως να του έχουν δώσει όχι διεύθυνση ούτε καν την επιστημονική ευθύνη.

«Τάδε έφη» το Οργανόγραμμα του Νοσοκομείου Καβάλας πέραν κάθε λογικής. Τέλος ο κύριος παράγοντας και ο μοχλός της άψογης λειτουργίας του Τμήματος είναι το άριστο νοσηλευτικό προσωπικό υψηλής εμπειρίας, μεγάλης ευαισθησίας και ανθρωπιάς. Ο όρος καταξιωμένοι τους έχει δοθεί από τους ασθενείς τους που τους εμπιστεύονται και τους αγαπούν και εγώ εδώ τον μεταφέρω ..

Παναγιώτης Φώτου