Και προχωρούσαμε
μέρα τη μέρα
βήμα το βήμα.
Θυμάσαι από πού ξεκινήσαμε;
Θυμάσαι!
Και βλέπεις…. φτάσαμε ως εδώ
Και τώρα;
Τί κάνουμε τώρα εδώ;
Χάλασε ο καιρός
Βλέπεις τα σύννεφα;
Χάθηκε πίσω τους ο ήλιος και άρχισε να βρέχει
Άκου τη βροχή!
Βλέπεις τις δροσοσταλιές στο τζάμι;
Μπορείς να διαβάσεις τί λένε;
Όχι;
………………..
Δεν μιλάς ε!
Το ξέρεις όμως και εσύ κι ας σωπαίνεις!
Το ξέρεις….
Έρχεται το βράδυ και το ξέρεις
Ξέρεις πως…..
πως της όμορφης ζωής το απόβραδο
είναι γεμάτο θλίψη,
της μέρας σβήνουν τα όνειρα
και έρχονται εκείνα της νύχτας τα αβέβαια, που σαν την κυματανάπλαση σβήνουν βουβά σ’αιγιαλό βραχώδη…
*****
Νοέμβριος 2021
Της σιωπής
