Πέθανε ο πρώην πρόεδρος της Ομοσπονδίας Επαγγελματιών και Βιοτεχνών Καβάλας, Παύλος Παυλίδης.
Η δυσάρεστη είδηση έγινε γνωστή πριν λίγο από τον γιο του (πρόεδρο του ΤΕΕ ΑΜ) Απόστολο Παυλίδη. Ο Παύλος Παυλίδης ήταν συνταξιούχος αρτοποιός.
Για τον Παύλο Παυλίδη ο γιος του Απόστολος ανάρτησε ένα συγκινητικό κείμενο:
“Τίτλοι τέλους για τον πατέρα… Έφυγε από κοντά μας εντελώς ξαφνικά. Μας αιφνιδίασε. Είναι στιγμές που αναθεωρείς όλα όσα ήξερες ή υπέθετες για τον πόνο που μπορεί να αισθανθείς. Η απώλεια πάντα βέβαια είναι οδυνηρή. Το ξαφνικό σου κόβει την ανάσα, σε πνίγει. Είναι πολύ νωρίς για να συνειδητοποιήσουμε αυτό που έχει συμβεί. Πέρασε το απόγευμα παρέα με τις λατρεμένες του εγγονές. Αγάπη χωρίς όρια.
Συγκινούνταν, δάκρυζε, με ένα μόνο τους βλέμμα. Λίγο μετά τις 6 το απόγευμα, μας κάλεσε με video κλήση στην οικογενειακή ομάδα που έχουμε στο facebook. Κατά λάθος, μας είπε. Ίσως δεν ήταν τυχαίο, ίσως κάτι λειτουργούσε υποσυνείδητα. Γύρω στις 7 ξεκίνησε να φύγει από τις ανιψιές για το πατρικό μας. Στραβοπάτημα, αστάθεια, απροσεξία, κάτι άλλο, δεν ξέρω.
Είχε πλήρως τις αισθήσεις του, αδυνατούσε όμως να σταθεί όρθιος και να μετακινηθεί. Πονούσε πολύ στο ισχίο. Με τη συνδρομή του ΕΚΑΒ μεταφέρθηκε στο Νοσοκομείο. Ακτινογραφία και η διάγνωση είναι κάταγμα στο ισχίο που απαιτεί χειρουργική επέμβαση. Έγινε εισαγωγή και σήμερα το πρωί είχαμε ραντεβού για να προγραμματίσουμε το χειρουργείο. Ρουτίνας, όπως λέγεται.
Μίλησα τηλεφωνικά μαζί του λίγο μετά τις 9 το βράδυ. Η εξέλιξη των γεγονότων ορίζει αυτή τη συνομιλία ως την τελευταία που είχα μαζί του. Δεν μου πέρασε στιγμή από το μυαλό. Δεν θα το έκλεινα ποτέ… Λίγο μετά τη 1 το βράδυ, χτύπησε το τηλέφωνο. Η είδηση ακούστηκε στα αυτιά μου σαν κακόγουστη φάρσα. Έφυγα για το νοσοκομείο έχοντας κάποια ελπίδα πως πρόκειται για λάθος. Η δυσφορία στην αναπνοή και το σφίξιμο στο στομάχι, δυστυχώς προμήνυαν τα μαντάτα.
Μετά τα μεσάνυχτα τον έλουσε κρύος ιδρώτας και ξεκίνησε το ταξίδι του… Έδωσε τόσες και τόσες μάχες στα νοσοκομεία, πολλά χρόνια τώρα. Έμπαινε με πόνο, φόβο και αγωνία σε πολλές περιπτώσεις και έβγαινε πάντα νικητής.
Ήθελε πολύ να ζήσει, αγαπούσε τη ζωή, λάτρευε την οικογένειά του, χαιρόταν και απολάμβανε κάθε στιγμή μαζί μας. Και ήρθε η στιγμή που ένα κάταγμα έριξε τους τίτλους τέλους. Σκέφτομαι τι κάναμε λάθος αυτή τη φορά και δεν τα καταφέραμε. Με βασανίζει. Ο μπαμπάς δεν γυρνά πίσω. Είμαι πολύ περήφανος για Εκείνον.
Θα τον αποχαιρετήσουμε στις 3 το μεσημέρι, στον Ιερό Ναό Αγίου Νικολάου Καβάλας”.
