Τη Δευτέρα το κατάστημα Public φιλοξένησε την παρουσίαση του βιβλίου «Ποτέ δεν είναι αργά για ευτυχία» και φυσικά τη συγγραφέα του Σάντυ Βιολιτζή. Ένα βιβλίο για την προδοσία, την αγάπη και την αληθινή φιλία. Ένα βιβλίο για τις ανθρώπινες σχέσεις που υπόσχεται στους αναγνώστες πως θα τους μείνει αλησμόνητο.
Αυτό είναι το δεύτερο βιβλίο της συγγραφέως που κυκλοφόρησε μόλις προ λίγων ημερών από τις εκδόσεις Ωκεανός, αφού είχε προηγηθεί το 2014 το έργο της «Όταν το δάκρυ άγγιξε τον ήλιο». Η Σάντυ Βιολιτζή ομολογεί ότι έχει υιοθετήσει ως στάση ζωής τον τίτλο του νέου της βιβλίου έχοντας να συστήσει άπειρα σχετικά παραδείγματα. Η αναζήτηση της ευτυχίας μπορεί να μην είναι εύκολη διαδικασία, καθένας όμως οφείλει στον εαυτό του να επιδοθεί στο ταξίδι της αναζήτησής της, ενώ είναι σίγουρο ότι τελικά οι αναζητούντες θα καταφέρουν να φτάσουν στο στόχο τους.
Η αισιοδοξία που αποπνέει το βιβλίο και το μήνυμα της συγγραφέως βρίσκει ανταπόκριση στους αναγνώστες της κι αποδεικνύεται από τα λόγια και τα μηνύματά τους. Αυτή είναι και η πηγή από την οποία η Σάντυ Βιολιτζή αντλεί τη δύναμη να συνεχίζει τη συγγραφή της.
Η Σάντυ Βιολιτζή γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη. Εργάστηκε με συνέπεια επί σειρά ετών στον εμπορικό και στο φαρμακευτικό κλάδο. Είναι παντρεμένη και έχει έναν γιό και μια κόρη. Όταν ολοκλήρωσε τις επαγγελματικές της υποχρεώσεις, εγκαταστάθηκε με τον αγαπημένο της σύντροφο στην εξοχή. Εκεί, γοητευμένη από τις ομορφιές και τις μοσχοβολιές της φύσης παραδόθηκε στη μαγεία της συγγραφής. Ταυτόχρονα σπουδάζει στο Ελληνικό Ανοικτό Πανεπιστήμιο, στον
τομέα του Ελληνικού Πολιτισμού.
Η ίδια έχει δηλώσει: «Η σπίθα της συγγραφής ξεκίνησε από μια εσωτερική ανάγκη, καθώς εικόνες, σκέψεις, ψίθυροι, εξομολογήσεις, γέμισαν τη καρδιά και το μυαλό μου. Τούτη η φλόγα ολοένα και μεγάλωνε μέχρι που γιγαντώθηκε μέσα μου. Το δέος που με διακατείχε θέριεψε. Η ανάγκη να εκφραστώ έπρεπε να βρει διέξοδο.
Από τη στιγμή που έπιασα χαρτί και μολύβι, κατόπιν τα πλήκτρα του υπολογιστή, αντιλήφθηκα πως ένα μακρύ ταξίδι άρχιζε στη ζωή μου. Πρωτόγνωρο μα υπέροχο. Μοναχικό αλλά απίστευτα δημιουργικό. Γέλιο και κλάμα τις ώρες που γράφω. Χαρά, λύπη και θυμός με τους ήρωες μου. Φαντασία ζυμωμένη με την πραγματικότητα.
Κάπως έτσι ξεκίνησα το ταξίδι της συγγραφής και ήδη βρίσκομαι στο δεύτερο σταθμό. Ξέρω πως θα έχει ακόμα πολλούς σταθμούς, κι αν με ρωτήσετε πως το ξέρω, θα απαντήσω ότι είναι γιατί το θέλω.. είναι γιατί το επιθυμώ διακαώς… είναι γιατί δεν μπορώ να ζήσω χωρίς να ξεδιπλώνω τη σκέψη μου».
Στην πλοκή του δεύτερου βιβλίου της συγγραφέως πρωταγωνιστεί η Μαρίλια, ένα κορίτσι της διπλανής πόρτας. Ξεκίνησε τη ζωή της με τους καλύτερους οιωνούς, μεγαλώνοντας σε μια υπέροχη πόλη, με οικονομική άνεση, με σπουδές, με σύζυγο, με παιδιά, με φίλους. Τι πήγε, λοιπόν, στραβά; Ποιοί την πρόδωσαν; Ποιοί στάθηκαν δίπλα της;
Περιπλανήθηκε στα δύσκολα μονοπάτια του πόνου και της απιστίας, ένιωσε να λυγίζει και να χάνει τις αντοχές της. Μέχρι που ήχησε ένα καμπανάκι μέσα της. Είχε φτάσει η ώρα της αλήθειας κι έπρεπε να κοιτάξει πια τη ζωή της κατάματα, να πάρει αποφάσεις… Να ανθίσει ξανά το χαμόγελο στα χείλη της, να μπει ξανά η χαρά στη ζωή της.
