Σπύρος Κάτσικας: «Πρέπει να καταλάβουμε ότι η Ακαδημία δεν είναι εισπρακτικό μέσο»
Μεγάλη συνέντευξη παραχώρησε ο Καβαλιώτης προπονητής της Μεικτής ΕΚΑΣΑΜΑΘ, Σπύρος Κάτσικας, για την επιτυχία της συγκεκριμένης ομάδας να κατακτήσει την 3η θέση στο Πρωτάθλημα Ενώσεων όλης της χώρας που έγινε στην Αθήνα.
Μάλιστα η Μεικτή της ΕΚΑΣΑΜΑΘ έχασε για ένα καλάθι τη συμμετοχή της στον τελικό. Παράλληλα ο Σπύρος Κάτσικας αναφέρθηκε και στην προσπάθεια που πρέπει να γίνεται στις Ακαδημίες των ομάδων του νομού μας και όχι μόνο.
Αναλυτικά η συνέντευξη.
Ερ: Η Μεικτή Κ15 της ΕΚΑΣΑΜΑΘ κατέκτησε την 3η θέση, στο πρωτάθλημα Ενώσεων, σίγουρα είναι μια επιτυχία που δείχνει κάτι.
Απ: Η προσπάθεια γίνεται εδώ και 3 χρόνια από το τότε που ξεκίνησε το πρόγραμμα της Ομοσπονδίας. Για την περιοχή μας είναι ότι καλύτερο γιατί πιο πριν δεν υπήρχε κάτι αντίστοιχο τα τελευταία χρόνια και πολλά παιδιά χανόντουσαν.
Με αυτό το πρόγραμμα δίνεται η ευκαιρία να φανούν τα παιδιά μας προς το κέντρο, την Αθήνα και να δείξουνε τι μπορούν να κάνουν. Να φανεί και η δουλειά που κάνουν οι ομάδες με ότι συνεπάγεται.
Ουσιαστικά το πρωτάθλημα αυτό από τη στιγμή που ξαναξεκίνησε γίνεται για δεύτερη χρονιά. Πέρσι δεν καταφέραμε να περάσουμε σαν πρώτοι. Περνάει ο πρώτος από το Βορρά και ο πρώτος από το Νότο και σχηματίζονται δυο ομάδες Μεικτών.
Το επίπεδο είναι πάρα πολύ υψηλό. Στην Αθήνα βρέθηκαν όλα τα παιδιά τα οποία θα απαρτίσουν την Εθνική ομάδα, το καλοκαίρι. Φέτος εμείς καταφέραμε να φτάσουμε εκεί και να πάρουμε το χάλκινο μετάλλιο.
Ερ: Έχει μέλλον το Μπάσκετ στην Περιφέρεια μας;
Απ: Το Μπάσκετ στην Περιφέρεια μας, έχει μέλλον. Υπάρχει υλικό, υπάρχουν παιδιά αλλά είναι πιο δύσκολο απ’ ότι παλαιότερα. Γενικά όχι μόνο στην Περιφέρεια μας αλλά παντού. Υπάρχουν και άλλες ασχολίες, τα παιδιά δεν είναι τόσο προσηλωμένα στον αθλητισμό όπως ήμασταν εμείς παλαιότερα.
Υπάρχουν τα ηλεκτρονικά παιχνίδια, κάποια προβλήματα που ευτυχώς ή δυστυχώς τα έχει φέρει η τεχνολογία, τα έχει φέρει το σήμερα. Οι προπονητές πρέπει να δουλέψουν παραπάνω, να έχουμε περισσότερο μεράκι για να φέρουν τα παιδιά στο γήπεδο.
Αν θα γίνουν όλα αυτά, θα υπάρχει και μέλλον. Το πρόγραμμα της Ομοσπονδίας, ένα κομμάτι του, είναι για να δώσει κίνητρο στα παιδιά, ούτως ώστε να προσπαθήσουνε να εξελιχθούνε.
Ερ: Αυτό ισχύει και για τα παιδιά που παίζουν Μπάσκετ στην Καβάλα;
Απ: Αυτό ισχύει για όλα τα παιδιά και για όλες τις ομάδες. Αν θέλουμε να υπάρχει εξέλιξη, να υπάρχει αύριο θα πρέπει να δραστηριοποιηθούμε. Πρέπει να δούμε την Ακαδημία σαν ένα μέσο κοινωνικοποίησης και σαν ένα μέσο στο οποίο ετοιμάζουμε ανθρώπους για την κοινωνία, για το μέλλον.
Να καταλάβουμε ότι η Ακαδημία δεν είναι ένα εισπρακτικό μέσο, να πλουτίζει κάποιος αλλά για να βγάλει αθλητές και ανθρώπους για την κοινωνία. Πρέπει να εστιάσουμε σε αυτό εδώ και μόνο σε αυτό.
Ερ: Αυτά τα παιδιά όταν μεγαλώσουν έχουν χρόνο συμμετοχή στις ομάδες τους ή χάνονται αφού προτιμούνται οι έτοιμοι παίκτες;
Απ: Ουσιαστικά αυτά τα παιδιά που έχουμε αυτή τη στιγμή είναι η Ελίτ από την Περιφέρεια. Αυτήν τη στιγμή στην κατηγορία τους, είναι πρωταγωνιστές και για αυτό το λόγο πήγαμε και καλά.
Είναι μια πολύ καλή φουρνιά και είπαμε ότι μπορούμε με δουλειά να καταφέρουμε κάτι καλό. Μάλιστα δυο παιδιά από αυτά θα είναι στην Εθνική Παμπαίδων, στην τελικά 20αδα. Έχουν προχωρήσει αυτά τα δυο παιδιά τα οποία είναι ο Φώτης Φωτεινάκης από τον ΓΑΣ Κομοτηνής και ο Τάσος Ιωαννίδης από τον ΚΑΟΔ.
Είναι μια επιτυχία για την Περιφέρεια γιατί αυτό είχε να γίνει εδώ πολλά χρόνια δηλαδή να κληθούν δυο παιδιά σε προεπιλογή Εθνικής, τελική φάση. Είχε γίνει πριν δυο χρόνια με τον Μακαρατζή, ο οποίος τότε έπαιζε στον Αστέρα που είχε πάει στον ΠΑΟΚ και κλήθηκε.
Τώρα γίνεται με αυτά τα δυο παιδιά και είναι πολύ μεγάλη επιτυχία. Νομίζω ότι είναι και επιτυχία του προγράμματος. Αν δεν προχωρούσε η Μεικτή δεν ξέρω αν αυτά τα παιδιά θα είχαν την ευκαιρία να δείξουν τις δυνατότητες τους με τις Αθηναϊκές ομάδες.
Τώρα όταν μεγαλώσουν είναι μια πληγή. Κάθε ομάδα πρέπει να πάρει κάποιο ρίσκο για να μπορέσει να επενδύσει σε αυτά τα παιδιά. Καλώς ή κακώς, ευτυχώς ή δυστυχώς, βλέπουμε ότι τώρα αυτό δεν γίνεται.
Για να μπορέσουν οι ομάδες να ξαναβγάλουν παίκτες, να επενδύσουν σε κάποια παιδιά, ίσως να ρισκάρουν να χάσουνε μια κατηγορία. Εδώ είναι το σχέδιο του καθενός. Τι σκέφτεται η κάθε ομάδα.
Όταν εγώ ήμουν μικρός, έπαιζα στην ανδρική ομάδα. Η ανδρική ομάδα με έβαλε και έπαιξα κάποια στιγμή, δημιουργήθηκε έτσι ένας παίκτης. Συνεχώς πρέπει να γίνεται δουλειά από πίσω. Δεν πρέπει μόνο να κοιτάμε το τώρα αλλά και το μετά.
Ερ: Σε τι επίπεδο βρίσκεται το έτος 2024, το Καβαλιώτικο Μπάσκετ;
Απ: Για το ανδρικό δεν μπορώ να πω πολλά πράγματα γιατί εγώ έχω εστιάσει τα τελευταία χρόνια στις υποδομές. Κάνω δουλειά εκεί πέρα για να βοηθήσω όσο μπορώ από τη δική μου πλευρά.
Η Ελευθερούπολη κάνει μια πάρα πολύ καλή πορεία και γενικά αξίζει το σεβασμό αυτή η ομάδα γιατί όλα αυτά τα χρόνια προσπαθεί σε πάρα πολύ καλό επίπεδο και στο ανδρικό αλλά και στις υποδομές όπου γίνεται σωστή δουλειά. Τα παιδιά είναι πολλές ώρες στο γήπεδο και αυτό είναι το θετικό της όλης υπόθεσης στον ΓΣΕ.
Επίσης γνωρίζω ότι η Αγία Βαρβάρα κάνει πολύ καλή προσπάθεια στην Ακαδημία της. Στον Αστέρα έχει πάει ο Νίκος Πενταζίδης ο οποίος είναι κεφάλαιο γι’ αυτήν την ομάδα. Είναι ένα «χαρτί» για το Καβαλιώτικο Μπάσκετ και σίγουρα όποια τον έχει, είναι τυχερή.
Η ΕΚ Καβάλας κάνει την προσπάθεια της με μια νεανική ομάδα και μακάρι να τα καταφέρει να μείνει στην κατηγορία. Σε γενικές γραμμές αν κάνουμε μια σύναψη, είμαστε καλά. Στα αναπτυξιακά φέτος θα φανεί τι θα κάνει η Αγία Βαρβάρα, στα παιδιά έχουμε μείνει λίγο πίσω.
Αυτό είναι μια συνολική δουλειά που έχει κάνει ο σύλλογος από πίσω. Από τη μια στιγμή στην άλλη δεν μπορείς να είσαι πρώτος. Θέλει όλα τα παιδιά να δουλεύουν σωστά με τον εκάστοτε προπονητή.
Ερ: Παράλληλα έρχεται και ένας άλλος ρόλος για σένα…
Απ: Ναι, πλέον είμαι στο προπονητικό τιμ της Κ15 της Εθνικής Παμπαίδων, όπου προπονητής είναι ο Δημήτρης Δανιήλ. Μάλιστα θα λάβουμε μέρος στο τουρνουά Φιλίας που θα γίνει στην Ιταλία, τον Ιούλιο. Με την ευκαιρία που μου δίνεται θέλω να ευχαριστήσω τον Θανάση Στουπίδη για τη βοήθεια του στην Κ15 της ΕΚΑΣΑΜΑΘ αλλά και όλους τους συνεργάτες μου, πρωτίστως τον Μάριο Ξανθίδη.
