Τα 18 χρόνια του Άρη Βέρρου στα δημοτικά πράγματα

Ο Άρης Βέρρος είναι δημοτικός σύμβουλος Καβάλας, επικεφαλής της δημοτικής παράταξης «Συμπαράταξη Πολιτών» η οποία εκπροσωπείται στο 41μελές δημοτικό συμβούλιο Καβάλας με τρεις (συμπεριλαμβανομένου και του ιδίου) δημοτικούς συμβούλους. Η «Συμπαράταξη Πολιτών» πρόσκειται ιδεολογικοπολιτικά και στηρίζεται εκλογικά από τον ΣΥΡΙΖΑ.

Τους τελευταίους μήνες, τόσο κατά τη διάρκεια των συνεδριάσεων του δημοτικού συμβουλίου Καβάλας όσο και σε συνεντεύξεις του στα τοπικά ΜΜΕ, ο Άρης Βέρρος αναφέρεται συχνά στα 18 χρόνια που βρίσκεται στη θέση του δημοτικού συμβούλου. Χρησιμοποιεί αυτή τη μακρά –είναι αλήθεια- διαδρομή του στα δημοτικά πράγματα ως εχέγγυο, ως προσόν, ως πλεονέκτημα εμπειρίας και γνώσης περί των θεμάτων της τοπικής αυτοδιοίκησης.

Το γεγονός αυτό, φαίνεται πως θεωρεί ο ίδιος, ότι -εκτός των προαναφερθέντων- του δίδει και το δικαίωμα να καταχράται του χρόνου ομιλίας και παρεμβάσεων στα υπό συζήτηση θέματα κατά την διάρκεια των συνεδριάσεων του δημοτικού συμβουλίου και να κατέχει χωρίς καμιά αμφιβολία μακράν το ρεκόρ του πλέον πολυλογούντος δημοτικού συμβούλου. Δεν θα ήταν υπερβολή να πούμε ότι στην τελευταία συνεδρίαση του σώματος, η οποία έγινε με τηλεδιάσκεψη, μίλησε αθροιστικά σχεδόν τρεις ώρες στις συνολικά 6,5 που διήρκησε η συνεδρίαση. Κι αυτό φυσικά υπό την ανοχή και την συνευθύνη του προέδρου του σώματος Κώστα Πεφάνη.

Ο Άρης Βέρρος παίρνει το λόγο σε κάθε θέμα από την ημερήσια διάταξη που έρχεται προς συζήτηση. Μιλά είτε επί της «ουσίας» είτε επί της διαδικασίας. Πολλές φορές οι παρεμβάσεις του είναι εξαντλητικές και τυπολατρικές για θέματα που σε άλλες περιπτώσεις θα «περνούσαν» από το δημοτικό συμβούλιο σε «χρόνο μηδέν». Η εμμονή του αυτή στο να μακρηγορεί, δυσανασχετεί και εκνευρίζει τους συναδέλφους του. Του το επισημαίνουν μάλιστα στη διάρκεια των συνεδριάσεων του δημοτικού συμβουλίου, όπως έγινε τελευταία από τον Γιώργο Γραμμένο, ο οποίος μάλιστα έχει και την εμπειρία της πενταετούς θητείας του στη θέση του προέδρου του σώματος. Σε τέτοιες περιπτώσεις ο Άρης Βέρρος επικαλείται τη νομοθεσία και τον κίνδυνο να «μπλέξουν» σε δικαστικές περιπέτειες οι δημοτικοί σύμβουλοι «αν δεν διευκρινιστούν τα θέματα από όλες τις πλευρές τους».

Εντάξει. Η δημοκρατία είναι δημοκρατία και σε κάθε δημοκρατικά εκλεγμένο σώμα, από το εθνικό κοινοβούλιο μέχρι το διοικητικό συμβούλιο ενός συνοικιακού συλλόγου, το δικαίωμα ομιλίας, παρεμβάσεων και έκφρασης των μελών του είναι ιερό και αναφαίρετο. Αυτά δεν είναι απλώς αυτονόητα πράγματα αλλά και αδιαμφισβήτητα.

Ωστόσο  η λειτουργία του δημοτικού συμβουλίου καθορίζεται από σχετικό κανονισμό που ανάμεσα σε πολλά άλλα καθορίζει και τον χρόνο ομιλίας τόσο του επικεφαλής κάθε παράταξης όσο και του απλού δημοτικού συμβούλου. Και ο σεβασμός του κανονισμού αυτού αλλά και γενικότερα των κανόνων της δημοκρατίας καταδεικνύει και την δημοκρατικότητα του καθενός μας.

Και υπάρχει και κάτι ακόμη. Ένας άγραφος νόμος. Μια αρχή που οφείλουν να ακολουθούν ως ευαγγέλιο όλοι οι άνθρωποι. Και αυτή η αρχή είναι η αυτογνωσία.

Προσωπικά θα περίμενα από τον Άρη Βέρρο, όπως θα περίμενα ίσως από κάθε άνθρωπο, να μην αναφέρει -και με κάποια δόση υφέρπουσας αλαζονείας καμιά φορά- την διαδρομή των 18 χρόνων του στα δημοτικά πράγματα ως ένα προσόν που του δίδει ίσως κάποια κατ’ εξαίρεσιν προνόμια.

Σ’ αυτά τα 18 χρόνια ο Άρης Βέρρος τέθηκε τρεις φορές επικεφαλής παρατάξεως που διεκδικούσε τη διοίκηση του δήμου Καβάλας και τα εκλογικά αποτελέσματα, οι δημότες της πόλης δηλαδή, έφεραν την παράταξή του και τις τρεις φορές στην 5^η θέση. Ακόμη και το 2014, στην παντοδυναμία του ΣΥΡΙΖΑ, λίγους μήνες πριν κερδίσει ο Αλέξης Τσίπρας τις εκλογές του Ιανουαρίου του 2015 και γίνει πρωθυπουργός, ο Άρης Βέρρος τερμάτισε και πάλι 5^ος με τη «Συμπαράταξη Πολιτών».

Μήπως λοιπόν θα έπρεπε ο Άρης Βέρρος να είχε δει και από αυτή την οπτική γωνία τα 18 χρόνια της θητείας του στα δημοτικά πράγματα, ως μια λαϊκή αποδοκιμασία, ας πούμε, στο πρόσωπό του και αντί να μακρηγορεί στις συνεδριάσεις του δημοτικού συμβουλίου, να είχε σκεφτεί από καιρό την αποχώρηση; Η αυτογνωσία που λέγαμε…

Θ.Θ.