Γράφει η Σαπφώ Αγγελούδη
Άφησα το χρόνο να περάσει αρκετά, για να αποτιμήσω νηφάλια το 1ο Συνέδριο Τοπικής Ιστορίας Παγγαίου. Αρχικά θα ήθελα να τονίσω ότι τα τοπικά ιστορικά συνέδρια αξίζουν το σεβασμό μας γιατί δίνουν τη δυνατότητα στους τοπικούς μελετητές να ασχοληθούν με την ιστορία της περιοχής τους κινητοποιώντας συγγενείς και φίλους να ανοίξουν τα αρχεία τους και να καταθέσουν τη συσσωρευμένη γνώση του τόπου τους. Γιατί δυστυχώς χωρίς δημοσιεύσεις τα στοιχεία χάνονται μαζί με τους κατόχους τους.
Για την Ελευθερούπολη, το παλιό Πράβι δυστυχώς ήξερα ελάχιστα, κυρίως ότι διατηρεί ένα ιστορικό κέντρο που ποτέ δεν αναδείχθηκε και δεν αποκαταστάθηκε όπως άλλωστε συμβαίνει με τα ιστορικά κέντρα όλης της χώρας.
Στη συνέχεια η επαφή μου με το Πράβι ήταν έκπληξη. Περιφερόμενη στα δρομάκια του εντυπωσιάστηκα με τον πλούτο και την ποικιλία των σπιτιών αλλά και των καπναποθηκών που δυστυχώς παραμένουν ακόμη χωρίς χρήση, κτισμένες οι περισσότερες δίπλα στους χείμαρρους που σήμερα δυστυχώς έχουν εγκιβωτιστεί και δεν καταλαβαίνει κανείς την παλιά επαφή τους με το νερό, τον ήχο και τη δροσιά του. Μοναδική ήταν η εμπειρία κατά την επίσκεψη μου στην καπναποθήκη Εμμανουηλίδη που τη διατηρεί με τόσο φροντίδα και περηφάνια η σημερινή ιδιοκτήτρια της, οικογένεια Καλλιοπίτσα. Ζήλεψα πραγματικά.
Αλλά με συγκίνησε και η γενναιοδωρία των λίγων που ασχολούνται τόσο πολύ με την ιστορία του τόπου τους. Γνωρίζοντας τα κόμπλεξ των ιστορικών γενικώς που δεν μοιράζονται τη γνώση και τα στοιχεία τους, εντυπωσιάστηκα με τους δύο Θόδωρους (Λυμπεράκη – Βακαλόπουλο) που είναι τόσο δοτικοί αλλά και με την οικογένεια Παπανδρέου που διατηρεί με συγκινητικό τρόπο αυθεντικό το καπνόσπιτο της με χαγιάτι και ένα εξαιρετικό αρχείο κτιρίων.
Όμως η έκπληξη ήταν η συμμετοχή των Πραβινών στο συνέδριο. Η πληρότητα του εξαιρετικού Αμφιθεάτρου «Φρίξος Παπαχρηστίδης» από την αρχή ως το τέλος με το μητροπολίτη, τους δημάρχους νυν και πρώην και όλους τους παράγοντες παρόντες, ήταν συγκινητική.
Άφησα για το τέλος το open house των παραδοσιακών σπιτιών της πόλης, φαντάζομαι πανελλήνια πρωτοτυπία για ιστορικό συνέδριο, που συγκέντρωσε τόσους πολλούς ντόπιους και Καβαλιώτες επισκέπτες και πιστώνεται στους Πραβινούς αρχιτέκτονες που τόσο το πίστεψαν.
Και τα ΕΥΣΗΜΑ; Σ΄ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΠΡΑΒΙΝΟΥΣ ΑΝΕΞΑΙΡΕΤΩΣ! ΕΙΣ ΤΟ ΕΠΑΝΙΔΕΙΝ.
