Μοιάζουν σαν πινελιές με χρώμα στον ζωγραφικό πίνακα της Καβάλας.
Κάτι σαν τις πολύχρωμες καρτ ποστάλ σε Μύκονο και Μήλο με τα πολύχρωμα σπίτια δίπλα στη θάλασσα. Μοιάζουν σαν “εντοιχισμένα σπίτια”, σαν σφηκοφωλιές που ρίζωσαν στα αψιδωτά ανοίγματα.
Εκεί στις Καμάρες της Καβάλας, που κάποτε ήταν το όριο της κατοικημένης πόλης.
“Όλοι μια μέρα θα περάσουμε τις καμάρες”…έλεγαν οι παλαιότεροι Καβαλιώτες, εννοώντας τον θάνατο και την ύπαρξη του μοναδικού “κτίσματος” πέρα απ’ τις καμάρες, τα νεκροταφεία της πόλης.
Σήμερα η οδός λέγεται Κολοκοτρώνη, κι έγινε πιο γνωστή στις μέρες μας, καθώς χρησιμοποιείται ως εναλλακτική δίοδος ερχομού στο κέντρο της πόλης, λόγω της μη πρόσβασης απ΄π την κατεστραμμένη γέφυρα του π. Νοσοκομείου.
Έτσι όλοι περνούν από μπροστά τους κι έχουν την ευκαιρία να τα θαυμάσουν….
πηγή:alliotikesprotaseis.gr
