«Τι κάνουμε για τα παιδιά;»: Γράφει η εκπαιδευτικός Κωνσταντίνα Καραμούτα

Σε μία κοινωνία που συνεχώς αλλάζει, σε μία κοινωνία που δεν ξέρουμε τι θα γίνει στις επόμενες γενιές, σε μία κοινωνία που συνεχώς νέοι κίνδυνοι εμφανίζονται, όλα αλλάζουν! Ξυπνάω το πρωί και ξαφνικά το συννεφάκι μου σκάει με μία πινέζα κακόβουλη γεμάτη βιασμούς, ποτά σε ανήλικα παιδιά, εκφοβισμούς, κακές συμπεριφορές, σκάει σε ένα κόσμο που σε κάνει να αναρωτιέσαι… τι κάνουμε για τα παιδιά;

Τις τελευταίες ημέρες βιώνω μία συνεχόμενη θλίψη από νέα που έρχονται στα αυτιά μας για παράνομη προώθηση ποτών και τσιγάρων σε 13χρονα παιδιά, με εκφοβισμούς και ανάρμοστες φωτογραφίες, με βιασμούς ανήλικων παιδιών και διαμαρτυρίες. Ποιος προστατεύει αυτά τα παιδιά; Τι παιδεία λαμβάνουν οι θύτες και  με τι παιδεία προστατεύονται τα θύματα; Ποιος ελέγχει αυτόν το χείμαρρο και καταιγισμό πλάνης και κακίας σε αυτόν τον κόσμο;

Τα παιδιά που λιποθυμούν λόγω μέθης, τα παιδιά που σπάνε τζάμια, τα παιδιά που εκβιάζουν και ζητάνε χρήματα, τα παιδιά που εκφοβίζουν, τα παιδιά που βιάζουν…τα παιδιά! Και μέσα σε όλα αυτά σκέφτομαι ότι δε φταίνε τα παιδιά!! Και το φωνάζω και το λέω και το λέω δυνατά! ΔΕ ΦΤΑΙΝΕ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ! Φταίμε όλοι εμείς και εσείς, η παιδεία και η οικογένεια, τα στερεότυπα και τα πρότυπα! Έχετε αναρωτηθεί ποτέ ποιο είναι το πρότυπο ενός παιδιού; Γιατί εγώ αναρωτήθηκα και ρώτησα. Μέσα στο χώρο της μουσικής, στο χώρο των social media, στο χώρο που μεγαλώνουν τα παιδιά, εκεί μέσα λοιπόν υπάρχουν μόνο βρισιές, κακές πράξεις, κανένα μήνυμα, καμία εκπαίδευση, κανένα νόημα! Έχουν παγιδευτεί σε έναν κόσμο που επιτυχημένος θεωρείται αυτός που κερδίζει σε ένα καυγά και ανεβάζει τους followers στο instagram. Εγώ λοιπόν σε αυτόν τον αισχρό κόσμο δε θέλω να ανήκουν τα παιδιά!

Η κοινωνία είμαστε εμείς, το μέλλον όμως ανήκει στα παιδιά! Γονείς, εκπαιδευτικοί, δημόσιοι φορείς, ιδιωτικοί φορείς και όποιος άλλος διαβάζει αυτό το κείμενο, αναρωτηθείτε τι μπορούμε να κάνουμε για τα παιδιά;

Η εκπαίδευση στη χώρα μας, σε μία τέτοια κρίσιμη εποχή είναι αυτή που μπορεί να σταματήσει όλη αυτήν την άθλια κατάσταση. Τα παιδιά πρέπει να ενημερώνονται αλλά και να επιμορφώνονται! Ας σταματήσουμε να μιλάμε για θύματα και θύτες! Είναι στο χέρι μας να εξαλείψουμε αυτήν την κατάσταση με μόνο όπλο και οδηγό το ‘Είμαι εκεί για εσένα’! Είμαι εκεί για όλους τους μαθητές που έχασαν το δρόμο τους ή που βρέθηκαν σε μία κατάσταση λάθος, κακή, ανίκουστη! Είμαι εκεί για να ακούω τα παιδιά! Να τα προστατεύω, να τα ενημερώνω, να τα ακούω! Ας κάνουμε το αύριο μία καλύτερη μέρα! Ας πάρουμε προφυλάξεις πριν γίνουν τα πράγματα χειρότερα! Ας βοηθήσουμε αυτόν τον κόσμο να γίνει ένα καλύτερο αύριο!!!

Καραμούτα Κωνσταντίνα

Εκπαιδευτικός Αγγλικής Γλώσσας