Το σχόλιο του Περικλή Αμπεριάδη για τη συνεννόηση στην αυτοδιοίκηση

Διάβασα προσεκτικά την επιστολή του φίλου Αλέξη Γούλα, που ειρήσθω εν παρόδω ήταν και υποψήφιος δημοτικός σύμβουλος με άλλη παράταξη από αυτή του Δημάρχου Καβάλας και έτσι η ενωτική του άποψη αποκτά μεγάλο ενδιαφέρον. Επειδή εκτιμώ τον Αλέξη θέλησα να συμπληρώσω, αν δικαιούμαι, κάτι στις προτάσεις του.

1. Ο νόμος Σκουρλέτη ήταν νόμος απλής αναλογικής. Και η απλή αναλογική είναι το πιο δίκαιο εκλογικό σύστημα. Εφαρμόζεται όμως από πολιτικούς και ανθρώπους με αδυναμίες ( εγωισμούς κτλ) και για τον λόγο αυτό χρειάζονταν θωράκιση. Και εξηγούμαι. Είναι λάθος κατ’ εμέ η δεύτερη Κυριακή. Ο λαός ψηφίζει τον Δήμαρχό του ( από τους 3-4-14-100 υποψήφιους) και το δημοτικό συμβούλιο εκλέγει τον Δήμαρχο με πλειοψηφία. Οι αντιρρήσεις περί συνδιαλλαγών και χρηματισμών και άλλων ευτράπελων, δεν μου λέει κάτι. Τα ίδια θα μπορούσαν να γίνουν ανάμεσα στις Κυριακές. Αν υπήρχε νοοτροπία συνεργασιών, η οποία θέλει τον χρόνο της σαφώς, όλα θα γίνονται πάνω από το τραπέζι και μπροστά στα μάτια των πολιτών. Τώρα το ερώτημά μου είναι ποιόν θα ενοχλούσε αν ο κ. Λαζαρίδης ήταν πρόεδρος της ΔΕΥΑΚ αντί του κ. Χρόνη, αν πρόεδρος στο Ωδείο δεν ήταν ο άξιος και απολύτως κατάλληλος κ. Χαρπαντίδης αλλά ο κ. Παππάς ή ότι άλλο σε συνεργασία αλλά πάνω από το τραπέζι με συνεννόηση για πρόγραμμα διετίας ή και τετραετίας. Όλα αυτά χρειάζονται μόνο ένα πράγμα: το καλό του Δήμου και όχι προσωπικές επιδιώξεις. Αυτό!
2. Διαφωνώ με τον φίλο Αλέξη σε ένα πράγμα. Δεν χρειάζεται υπερκομματικός …μπαμπάς ή Πάπας. Υπεύθυνος – ακόμα και να ρίξει χάμω τον εγωισμό του και τις αντιρρήσεις του- είναι ο Δήμαρχος. Αυτός θα αλλάξει το κλίμα. Με συνεχείς συσκέψεις και συνεργασίες με τους επικεφαλής. Με όποιους από αυτούς αποδέχονται. Ανοιχτά. Και τότε ο λαός και οι πολίτες θα καταλάβουν ποιος είναι με το μέρος τους και ποιος είναι με την πάρτη του.
3. Ο νόμος βέβαια χρειάζεται και αντιπολίτευση. Αλλά από την προσωπική μου εμπειρία το 99% των θεμάτων περνά με απόλυτη πλειοψηφία από το δημοτικό συμβούλιο. Τα λίγα χρειάζονται συνεννόηση και πολλές φορές και υποχωρήσεις. Αυτά έχει η δημοκρατία. Για μένα, τον Αλέξη και την πλειοψηφία των πολιτών, τόσο εύκολο και για κάποιους τόσο δύσκολο.