Και αν είσαι πρώτη και αν τελευταία θα πρέπει να είσαι για μένα η μοναδική !

Aυτή ήτανε η εικόνα των δύο μεγάλων συνδέσμων φιλάθλων του ΑΟΚ (ΣΦΑΟΚ και ΛΦΚ ) λίγη ώρα πρίν απο την έναρξη

του αγώνα με την Καλλιθέα στις κερκίδες του “Ανθή Καραγιάννη”.

Και ο ΣΦΑΟΚ και η Λέσχη αν και έχουν πάρα πολλά εγγεγραμμένα μέλη στο γήπεδα τελικά αυτοί που εμφανίζονται κάθε

Κυριακή είναι ελάχιστοι.

Λίγο η Β’ Εθνική , λίγο η απογήτευση απο τις τελευταίες εμφανίσεις της ομάδας έχουν απομακρύνει τους φιλάθλους,

ακόμα και των δύο αυτών συνδέσμων, απο το γήπεδο και έτσι για άλλη μια φορά ο ΑΟΚ έχει γίνει οικογενειακή υπόθεση

των γνωστών – άγνωστων που είναι κοντά στην ομάδα έτσι και αλλιώς αδιαφορώντας για την αγωνιστική της κατάσταση

και την κατηγορία στην οποία αγωνίζεται.

Είναι κοντά στο καραβάκι και στα εύκολα και στα δύσκολα γιατί αν και το έχουν πεί αρκετοί , ο ΑΟΚ δεν είναι ομάδα , είναι

ιδέα και είναι υπόθεση όλων των Καβαλιωτών.

Μας πληγώνει νας βλέπουμε άδειες τις κερκίδες του “Ανθή Καραγιάνν稔 σε μια φάση πολύ κρίσιμη για την ομάδα μας η

οποία μετά τον διασυρμό της εντός και εκτός γηπέδων επέστρεψε στις επαγγελματικές κατηγορίες και ψάχνει να βρεί

τον δρόμο που θα την φέρει εκεί που ανήκει.

Σε αυτήν την προσπάθεια η ομάδα δεν θα πρέπει να είναι μόνη.

Θα πρέπει όλοι να κινητοποιηθούμε ο καθένας απο το πόστο του και όπως μπορεί έτσι ώστε να αλλάξει η εικόνα του

γηπέδου.

Δεν είναι δυνατόν να παίζουμε μέσα στην έδρα μας και να μην μετράμε πάνω απο 1000 φιλάθλους.

Χωρίς κόσμο καμμία ομάδα δεν έχει τύχη και μέλλον.

Αγωνιστικά η ομάδα μας εμφανίστηκε στο παιχνίδι με την Καλλιθέα σαφώς καλύτερη και πιο φρέσκια.

Δημιούργησε πολλές ευκαιρίες , πέτυχε όμως μόνο ένα γκόλ γιατί υπάρχει μια αδυναμία στο τελείωμα των φάσεων.

Χωρίς να θέλουμε να παίρνουμε αέρα σας αναφέρουμε οτι η διαφορά μας απο την ΄τελευταία ομάδα που μπαίνει στα

play – off είναι μόλις 4 βαθμοί και καταλαβαίνετε οτι όλα μπορούν να συμβούν.

Το πρωτάθλημα της Β’ Εθνικής είναι τέτοιο που μπορεί την μια Κυριακή να κυνηγάς την άνοδο στην souper liguae και την

άλλη να πέφτεις.

Για την ομάδα μας παίζουν όλα τα σενάρια και όλα τα μέτωπα είναι ανοιχτά.

Και το μέτωπο της ανόδου και το μέτωπο της σωτηρίας στην κατηγορία.

Αυτό που έχει σημασία είναι ο κόσμος να επιστρέψει στο γήπεδο και να είναι δίπλα στην ομάδα.

Αν γίνει αυτό μετά όλα είναι δυνατά.

Απο αυτήν την στήλη θέλω να συγχαρώ και την Λέσχη Φιλάθλων Καβάλας και τον ΣΦΑΟΚ για την υπάρξη και την

υποστήριξη τους στις ομάδες μας.

Μακάρι το παράδειγμα αυτών των λίγων και απο τους δύο συνδέσμους να ακολουθήσουν και τα υπόλοιπα μέλη τους που

υπάρχουν και ΄γεμίζουν τα κέντρα διασκέδασης όταν πρόκειται για κάποια κοινωνική εκδήλωση του συλλόγου τους αλλα

δεν έρχονται στο γήπεδο.

Έρχεται ο μήνας

με τις μεγαλύτερες δυσκολίες

Κατα τα άλλα πάμε καλά και αποχαιρετούμε τον Γενάρη που κατα γενική ομολογία ήτανε ένας καλός μήνας.

Το γράφω αυτό αυτό γιατί ΄πρίν απο τα Χριστούγεννα ακόμα μιλάγαμε για τους δύο πιο δύσκολους μήνες τον Γενάρη και

τον Φλεβάρη.

Ο Γενάρης πέρασε και ο Φλεβάρης έρχεται.

Ο Φλεβάρης θα είναι πιο μουδιασμένος και χλωμός απο τον Γενάρη αλλα αυτό δεν πρέπει να μας πανικοβάλει.

Αυτό συμβαίνει ΄και πρό κρίσης.

Πάντα ο Φλεβάρης είχε τις περισσότερες δυσκολίες.

Ξεκινάει η αντίστροφη για τα τούρκικα σήριαλ

Μου κάνει εντύπωση που τα ιδιωτικά μεγάλα κανάλια των Αθηνών για τον δεύτερο τηλεοπτικό γύρο έχουν κλείσει ακόμα

περισσότερα τούρκικα σήριαλ που θα ξεκινήσουν αν δεν έχουν ακόμα ξεκινήσει τα επόμενα 24άωρα.

Αυτό βέβαια απο την άλλη είναι και καλό γιατί ίσως να είναι και ο μόνος τρόπος για να τα συχαθούμε.

Σίγουρα υπάρχουν καλές παραγωγές όπως το “Χίλιες και μια νύχτες” που ήτανε το σήριαλ που άνοιξε την πόρτα των

ελληνικών καναλιών για τα τούρκικα σήριαλ αλλα υπάρχουν και πολλά που δεν βλέπονται.

Το τηλεοπτικό κοινό δεν θα αργήσει να απαρνηθεί τα τούρκικα σήριαλ οπότε τα κανάλια απο τώρα θα πρέπει να έχουν

έτοιμη την επόμενη κίνηση τους.

Με το πόδι στο γκάζι οι αγρότες …

Μέχρι αυτήν την ώρα που γράφονται αυτές οι γραμμές ακόμα δεν έχουν αποφασίσει οι αγρότες τι θα κάνουν.

Είναι παρεταγμένοι δεξιά και αριστερά των δρόμων και περιμένουν το ΟΚ για να βγούνε κάθετα στους δρόμους και να

κόψουν και πάλι την Ελλάδα στα δύο.

Θέλω να πιστεύω οτι η σημερινή κατάσταση της Ελλάδας θα τους αποτρέψει να κάνουν αυτό που κάνανε χρόνια και προ

κρίσης γιατί πέρα του ότι θα ταλαιπωρήσουν ακόμα περισσότερο έναν έτσι και αλλιώς ταλαιπωρημένο λαό αυτό που θα

κάνουν δεν θα έχει και νόημα αφού κουμάντο δεν κάνει η ελληνική κυβέρνηση αλλα η τρόϊκα.

Οι εποχές που βγαίναμε στους δρόμους , τους κλείναμε και παίρναμε φράγκα έχουν περάσει ανεπιστρεπτί.

Λοιπόν λεβέντες αυτά και για σήμερα.

Να είστε καλά μέχρι αύριο που θα τα ξαναπούμε.

Ολα θα πάνε καλά στο τέλος αλλα χρειάζεται πίστη και καλή ψυχολογία.

Ο δρόμος θα είναι δύσκολος αλλα στο τέλος θα δικαιωθούμε.

ΑΛΟΡΑ !