μικρά πρωϊνά απο τον Νίκο Γενικόπουλο

Άχρωμα, άοσμα και άγευστα ήταν τα φετινά Χριστούγεννα. Πέρασαν μάλιστα με κεκτημένα ταχύτητα, λες και το ήξεραν και τα ίδια ότι κατά βάθος ήταν κενά περιεχομένου. Ήταν παρόλα αυτά τα Χριστούγεννα του 2012, με αρκετά καλό καιρό. Μπόλικο φαγητό (πρόχειρο τις περισσότερες φορές), καφέδες, κουτσομπολιά και φυσικά τηλεόραση! Η οποία παρά την δικαιολογημένη κριτική που δέχεται, είναι αυτό το διάστημα η καλύτερη παρέα των ελλήνων. Μικρών και μεγάλων.

Ήρθαν τα Χριστούγεννα αλλά δεν έδιωξαν ούτε λεπτό την κακή διάθεση, την κακή ψυχολογία των ανθρώπων. Ήταν άλλωστε αδύνατο. Ήταν σα να μάλωναν το ποντίκι με τον ελέφαντα, με προοπτική νίκης του συμπαθούς κατά τα άλλα ποντικιού. Αυτά τα… θαύματα γίνονται μόνο στα παραμύθια. Κι επειδή εδώ δεν είναι παραμύθι αλλά η πραγματικότητα, η σκληρή πραγματικότητα του μνημονίου, ο ελέφαντας ισοπέδωσε με το πέλμα του το τολμηρό και χαμογελαστό ποντίκι.

Ίδια θα είναι κι όταν αύριο μεθαύριο έρθει η άλλη μεγάλη γιορτή. Η Πρωτοχρονιά. Κάποτε είχαμε ελπίδες, ανταλλάσσαμε ευχές. Τώρα, έμπειροι με την κρίση και την λιτότητα, το ξέρουμε το ριζικό μας. Παραλείπουμε τις ευχές αφού κι αυτές εξουδετερώθηκαν. Η λέξη «αισιοδοξία» δεν υπάρχει στα σύγχρονα λεξικά, πορευόμαστε όπως πορευόμαστε. Ένας μόνο βοηθός. Ο Θεός. Αυτός μόνο μπορεί να προκαλέσει αλλαγές που δεν θα είναι όπως όλες οι προηγούμενες. Θα είναι αλλαγές προς το καλύτερο.

Ανήμερα των Θεοφανείων η κυριότερη τοπική εκδήλωση (μετά τον Αγιασμό των υδάτων) ήταν η κοπή της πίτας του Λιμεναρχείου. Δεν πέρασαν δα και πολλά χρόνια από τότε. Εξασφαλίζονταν το καλύτερο φέρι μποτ (συνήθως της ΑΝΕΘ), στο πολυτελές σαλόνι του οποίου κόβονταν η πίτα. Παρόντες άπαντες. Και πολλοί ακόμη παρατρεχάμενοι. Ήταν όμως μια ισχυρή τοπική παράδοση. Κάτι το απαραίτητο για την Καβάλα της θάλασσας. Πάει κι αυτό. Το … έφαγε το μαύρο φίδι. Είναι πλέον βέβαιο ότι ούτε φέτος το Λιμεναρχείο θα κάνει την εκδήλωση του. Όπως δεν την έκανε πέρσι, πρόπερσι κτλ.

Αντίθετα θα δοθεί κανονικά η δεξίωση στο Διοικητήριο την 1η του νέου έτους. Παλιά την ευθύνη της εκδήλωσης την είχε ο Νομάρχης. Εδώ και δύο χρόνια την σκυτάλη την πήρε ο τοπικός Αντιπεριφερειάρχης. Ο οποίος απλοποίησε τις καταστάσεις κι έτσι η πάλε ποτέ δεξίωση έγινε μια απλή προσφορά καφέ. Του πρώτο καφέ της χρονιάς. Συνήθως καφές φίλτρου. Ο απλούστερος κι ο φθηνότερος.

Θυμόμαστε το Χριστουγεννιάτικο δέντρο στο γραφείο του Νομάρχη. Δεν ήταν κάτι το ιδιαίτερο. Ούτε το δέντρο, ούτε ο στολισμός του. Γύρω του όμως υπήρχαν αμέτρητα δώρα. Συνήθως κρασιά, καλάθια με κρασιά κτλ. Η συγκεκριμένη στοίβα από δώρα απλώνονταν όλο και περισσότερο. Στο τέλος όλα αυτά τα πακέτα, όμορφα τυλιγμένα, έφθαναν στο σημείο να κρύψουν το Χριστουγεννιάτικο δέντρο. Όποιος δει σήμερα το δέντρο στο γραφείο του κ. Γρανά καταλαβαίνει πολλά. Το δέντρο είναι το ίδιο. Ο στολισμός ίδιος. Τα δώρα όμως μετρημένα στα δάκτυλα. Δύο τρία μπουκάλια μόνο. Τίποτα άλλο.

Ας μη πάει το μυαλό μας στο κακό. Ας μη σκεφθούμε ανάποδα. Τι αλήθεια είναι τα Χριστούγεννα; Πέραν τον χαμογελαστών προσώπων, Χριστούγεννα είναι όλη αυτή η ατμόσφαιρα που αυθόρμητα δημιουργείται. Γύρω από τα Χριστουγεννιάτικα δέντρα. Στα γραφεία των αιρετών. Στις εκδηλώσεις όπου τους συναντούσες όλους. Αυτά τα πράγματα πέρασαν και χάθηκαν μάλλον οριστικά. Κι αν τούτη η αλλαγή είναι για καλό, καμία αντίρρηση. Καμία διαφωνία. Ποιος όμως είναι απόλυτα σίγουρος ότι όλα αυτά που χάνουμε όλο το χρόνο (κι όχι μόνο όταν έρχονται Χριστούγεννα) στο τέλος θα είναι για το δικό μας συμφέρον;

Παράδειγμα πρόσφατο, μόλις χθεσινό (αν οι ειδήσεις στην κρατική τηλεόραση λένε την αλήθεια). Το κράτος –μεταδόθηκε- θα την μαλώσει την ΔΕΗ που ζητά μεγάλες αυξήσεις. Θα τις σταματήσει και θα την βάλει… τιμωρία. Στο τέλος όμως το ίδιο κράτος θα επιτρέψει αυξήσεις έως και 10%. Αυτά για το πρώτο 6μηνο του έτους. Μετά βλέπουμε.

Αμέσως αμέσως διαψεύδεται πανηγυρικά ο ίδιος ο Πρωθυπουργός που υποστήριζε ότι νέα μέτρα δεν θα υπάρξουν. Δηλαδή οι αυξήσει της ΔΕΗ (έστω του 7 και του 10%) τι είναι; Δεν είναι νέα μέτρα; Ποιος θα πληρώσει αυτές τις αυξήσεις; Δεν θα τις πληρώσει ο έλληνας, του οποίου ο μισθός κόπηκε; Δεν θα τις πληρώσεις ο ίδιος άνθρωπος που πληρώνει το χαράτσι; Εκτός αν ο Πρωθυπουργός εννοούσε κάτι άλλο. Μπορεί δηλαδή να εννοούσε τα μέτρα τύπου «μνημόνιο» ή τα μέτρα που επικυρώνονται αργά το βράδυ με την ψήφο της ολομέλειας της Βουλής. Εντάξει, τέτοια μάλλον δεν θα υπάρξουν. Όμως όλα τα άλλα που αποφασίζονται και υλοποιούνται χωρίς να είναι μνημόνια, μεσοπρόθεσμα κτλ; Αυτά τι είναι;

Αφήστε που μέχρι να καταλήξουμε σε αυξήσεις 10% στο τιμολόγιο της ΔΕΗ μας βγήκε η Παναγία… Για μέρες το Μέγκα, ο Αντένα, ο Σκάϊ, ο Alpha μας τρόμαζαν με νούμερα τεράστια. Τα οποία οι έγκυροι δημοσιογράφοι προέβλεπαν ότι θα είναι νούμερα αυξήσεων στην ΔΕΗ. Για 20 μέρες μας έκαναν πρωταγωνιστές σε ένα ανεπανάληπτο θρίλερ κι οι ίδιοι χθες κατέληξαν στην τελική είδηση. Αυξήσεις μόνο (!) 10%.

Ο βουλευτής Ντίνος Κλειτσιώτης –λέγεται ότι – διαφώνησε με τον διορισμό του Μίμη Χριστοφιλογιάννη στη θέση του διοικητή του Νοσοκομείου. Και όπως φημολογείται, το είπε ξεκάθαρα όταν και όπου έπρεπε. Αυτή όμως η διαφωνία δεν στέκεται εμπόδιο σε ότι έχει ήδη αποφασιστεί. Οπότε το ενδιαφέρον μας αφορά κυρίως την συζήτηση για την κάλυψη της θέσης του αναπληρωτή διοικητή. Αυτό το … ντέρμπι συνεχίζεται και δεν κρίθηκε ακόμη. Ακούμε μάλιστα ότι πολλές πιθανότητες να εξασφαλίσει την θέση έχει πρώην αστυνομικός! Ο οποίος όταν ξεκινούσε την θητεία του στην υπηρεσία απέκτησε το ψευδώνυμο «Ράμπο». Ακόμη και τώρα που τα χρόνια πέρασαν, εκείνο το «Ράμπο» συνεχίζει να τον ακολουθεί.

Στην Ελλάδα άλλωστε καλύτερα να σου βγει το μάτι παρά το όνομα. Η εμπλοκή στην όλη υπόθεση του ονόματος του Κώστα Αντωνιάδη δεν επιβεβαιώνεται. Κάποιοι φυσικά προώθησαν αυτή την «υποψηφιότητα», αλλά δεν νομίζουμε. Ο κ. Αντωνιάδης σκέπτεται τις επόμενες δημοτικές εκλογές. Κι αν παρά ταύτα βρεθεί στο Νοσοκομείο, μάλλον θα έχει σταματήσει εντελώς να τις σκέπτεται. Τι κάνει νιάου νιάου στα κεραμίδια; Ευτυχώς η πόλη μας (κι ο Νομός Καβάλας φυσικά) δεν μεγάλωσαν τόσο ώστε να μην ξέρουμε τι άλλο (εκτός από την γάτα) κάνει νιάου νιάου στα κεραμίδια (του Νοσοκομείου της Καβάλας). Αν γίνει του Ράμπο τότε επικράτησε η άποψη του Υφυπουργού. Αν γίνει του Αντωνιάδη, τότε επικράτησε η πρόταση κάποιου άλλου (πρώην Υπουργού).

Παραμονή Χριστουγέννων ο Δήμος Καβάλας αποφάσισε να ενισχύσει την υποδομή του από πλευράς σημαιών. Οι καιροί είναι δύσκολοι κι η αγορά ελληνικών σημαιών πρέπει να γίνει πρώτη προτεραιότητα των Δημάρχων. Με απόφαση του λοιπόν ο κ. Σιμιτσής έδωσε πράσινο φως για να αγοραστούν 48 ελληνικές σημαίες (όλων των μεγεθών) και 25 γαλανόλευκες γιρλάντες. Συνολικό κόστος 1.745 ευρώ. Αν βοηθήσει ο καιρός (και δεν είναι βροχερός) τις νέες σημαίες οι δημοτικοί υπάλληλοι θα τις χρησιμοποιήσουν πρώτη φορά στην παρέλαση της 25ης Μαρτίου. Αν μέχρι τότε η Ελλάς είναι όρθια. Σημαίες πάντως υπάρχουν και μάλιστα είναι καινούργιες.

Μια που ήδη αναφερθήκαμε στις επόμενες δημοτικές εκλογές της Καβάλας, αξίζει να αναφέρουμε ότι ο φερόμενος ως υποψήφιος Δήμαρχος Μάκης Παπαδόπουλος εμφανίστηκε προσφάτως και στο γήπεδο μπάσκετ. Οι πιο παρατηρητικοί λένε ότι τον είδαν στο μπάσκετ πρώτη φορά. Ήταν το ματς της Ένωσης με τον Ολυμπιακό. Τότε το γήπεδο ήταν φίσκα στον κόσμο. Κάπως έτσι ο Μάκης Παπαδόπουλος «έριξε» κι αυτό το κάστρο. Ας μην μας ξαφνιάζουν τέτοιες εξελίξεις. Στο κάτω κάτω αυτά τα μικρά γεγονότα πείθουν ακόμη περισσότερο για τις εκλογικές του προθέσεις.