μικρά πρωϊνά απο τον Νίκο Γενικόπουλο
Αρχικά το θέμα ανέκυψε από τις διαμαρτυρίες αρκετών πολιτών. Τους φάνηκε υπερβολικό ο χώρος του Δημοτικού Κήπου, μπροστά ακριβώς από το Ηρώο των Πεσόντων, να διατεθεί για αγώνες μπάσκετ. Συνέχεια δόθηκε από την ίδια την διοργάνωση μα και την σπουδή του Δήμου Καβάλας (δια της δημοτικής του επιχείρησης Δημωφέλεια) να συναινέσει και να υποστηρίξει κάτι που έγινε βιαστικά και με πολλά οργανωτικά λάθη. Στο τέλος η περιοχή δεν χρησιμοποιήθηκε απλά και μόνο για αθλητική εκδήλωση. Εμπορευματοποιήθηκε, χωρίς ο Δήμος Καβάλας να έχει το παραμικρό έσοδο (ή άλλο συγκεκριμένο όφελος).
Θα διηγηθούμε την ιστορία από την αρχή για να δείξουμε ότι πολλές φορές στον Δήμο Καβάλας κινούνται πρόχειρα, χωρίς σχεδιασμό. Με γνώμονα τις δημόσιες σχέσεις ή τις καλές φιλικές σχέσεις ορισμένων εκπροσώπων του με δημότες αυτής της πόλης. Τους καταθέτουν μια πρόταση. Χάρη της προϋπάρχουσας φιλίας η πρόταση γίνεται δεκτή, χωρίς όμως να εξεταστεί αντικειμενικά ή να διορθωθεί όπου αυτή πάσχει.
Κι άλλες φορές έγιναν διάφορες εκδηλώσεις στον Δημοτικό Κήπο, μπροστά ή πλησίον του Ηρώου. Θυμόμαστε τις μουσικές εκδηλώσεις του Δημοτικού Ωδείου. Την τελετή άφιξης της Ολυμπιακής Φλόγας ή και την υποδοχή του Προέδρου της Δημοκρατίας. Θυμόμαστε επίσης ένα τρενάκι, ένα εορταστικό τρενάκι που ξαφνικά «εμφανίστηκε» στην ίδια περιοχή. Άλλοτε οι εκδηλώσεις ήταν ιδιαίτερα τιμητικές για την ίδια την Καβάλα, άλλοτε έφερναν έσοδα. Πάντα υπήρχε και λόγος και μια κάποια ουσία. Υπήρχε ένα πρόγραμμα. Ένα σκεπτικό. Μια αρχή κι ένα τέλος. Προχθές όλα (οργανωτικά) έγιναν στραβά.
Τρεις ιδιώτες που αγαπούν το μπάσκετ θέλησαν να οργανώσουν αγώνες μπάσκετ 3Χ3. Έκριναν ότι καταλληλότερος χώρος δεν είναι το γήπεδο ή τα γήπεδα μπάσκετ αλλά κάτι κεντρικότερο και μη αθλητικό. Η Δημωφέλεια έσπευσε να τους παραχωρήσει και τον Δημοτικό Κήπο και άλλη τεχνική στήριξη. Χωρίς την οποία οι αγώνες δεν μπορούσαν να πραγματοποιηθούν.
Δεν δημιουργήθηκαν μόνο δύο γήπεδα 3Χ3. Υπήρξε η απαραίτητη περίφραξη, επί της οποίας τοποθετήθηκαν αρκετές διαφημίσεις. Χορηγοί προβλήθηκαν και με άλλους τρόπους κι έτσι το αθώο και το εθελοντικό άρχισε να μπερδεύεται. Μπερδεύτηκε κι άλλο αφού οι διοργανωτές έβαλαν χρηματικά έπαθλα αλλά και «εισιτήριο» για όσους ήθελαν να παίξουν στο τουρνουά.
Στην Δημωφέλεια δεν είχαν την προνοητικότητα και την αποτελεσματικότητα να σταματήσουν αυτά τα σφάλματα. Έδωσαν τον χώρο, την υλικοτεχνική υποδομή, την ευχή τους κι έμειναν στην άκρη. Θαρρείς και δεν ήθελαν να αναμιχθούν περισσότερο. Κάπως έτσι η διοργάνωση ξέφυγε από τον αρχικό της στόχο, κάτι που έγινε περισσότερο αντιληπτό στο τέλος. Νικητές του διαγωνισμού με το έπαθλο των 300 ευρώ ήταν αθλητές μιας τοπικής ομάδας μπάσκετ, από αυτές που συμμετέχει στα πρωταθλήματα. Όλοι οι άλλοι ερασιτέχνες φίλοι του μπάσκετ (στους οποίους πιστέψαμε ότι απευθύνονταν το τουρνουά) έμειναν με την ικανοποίηση της απλής τους συμμετοχής…
Δεν ξέρουμε ποιο από τα δύο είναι το χειρότερο. Η αμέλεια και η απειρία των διοργανωτών που από αλλού ξεκίνησαν και αλλού βρέθηκαν; Η «ουδετερότητα» της Δημωφέλειας (αφού πρώτα τα έδωσε όλα) που άλλους τους υποστηρίζει παθιασμένα κι άλλους όχι; Ο συγκερασμός αυτών των δύο καταστάσεων χάλασε (οργανωτικά πάντα) την όλη κατάσταση. Αντί για αθλητισμό είδαμε δύο μέρες στον Δημοτικό Κήπο κάτι άλλο, κάτι που περιείχε και στηρίζονταν στο οικονομικό στοιχείο. Τώρα κι αφού έγινε ότι έγινε, λένε ότι αν υπήρξε κέρδος θα το δώσουν ως δωρεά σε κάποιο τοπικό ίδρυμα…
Για χάρη του μαζικού αθλητισμού μπορεί κάποιος να συζητήσει να γίνουν αγώνες μπάσκετ και στον δημοτικό κήπο (λες και γήπεδα μπάσκετ η Καβάλα δεν έχει). Για χάρη των οικονομικών συμφερόντων του Δήμου μπορεί κάποιος να δεχθεί μια τέτοια διοργάνωση, να γίνει έτσι όπως έγινε το Σάββατο και την Κυριακή. Αυτό όμως το μπέρδεμα και η οργανωτική προχειρότητα δεν είναι ούτε το ένα, ούτε το άλλο.
Όσο για τον Δήμο Καβάλας και την Δημωφέλεια, περιμέναμε μεγαλύτερη υπευθυνότητα. Τα πράγματα συχνά είναι πολύ πιο σοβαρά απ ότι φαίνονται. Όταν κάτι το υποστηρίζεις, το κάνεις από την αρχή ως το τέλος. Κυρίως το διορθώνεις εκεί όπου έχει πρόβλημα. Σίγουρα δε οι φιλίες και οι παλιές γνωριμίες δεν πρέπει να είναι το κριτήριο για να δεχθείς να συμπράξεις σε μια διοργάνωση. Κριτήριο πρέπει να είναι η ουσία του γεγονότος. Που ακόμη κι όταν δεν υπάρχει, πρέπει εσύ (ως Δήμος Καβάλας ή Δημωφέλεια) να βοηθήσεις να βρεθεί.
Την ίδια περίπου ώρα που το βράδυ του Σαββάτου πραγματοποιούνταν το τουρνουά μπάσκετ στον Δημοτικό Κήπο (το οποίο διέθετε όλα τα κομφόρ), στην Καλαμίτσα έγινε λαϊκό γλέντι. Στα σκοτάδια. Οι διοργανωτές αρκέστηκαν σε κάτι μικρά φώτα που κρέμασαν από μπασκέτα σε μπασκέτα. Χόρευαν παραδοσιακούς χορούς στο ημίφως αφού αυτοί δεν είχαν μπάρμπα στην Κορώνη… Το χειρότερο; Διάλεξαν για την εκδήλωση τους ένα γήπεδο μπάσκετ και όχι τον Δημοτικό Κήπο…
Σύμφωνα με δημοσίευμα αθηναϊκής εφημερίδας ο Υπουργός Εργασίας καταργεί δέκα θέσεις συμβούλων του κι αμέσως το δημόσιο γλιτώνει 400.000 ευρώ τον χρόνο. Αν ο υπολογισμός είναι αληθινός τότε δεν χρειάζονται μέτρα και περικοπές. Αρκεί να πράξουν το ίδιο και οι άλλοι υπουργοί. Ορισμένοι από τους οποίους έχουν περισσότερους των 10 συμβούλων. Αν απαλλαχθούμε από αυτούς τους μη αξιοκρατικά επιλεγμένους συμβούλους θα δούμε ανώδυνα φως στο τούνελ του χρέους.
Αναλυτική συνέντευξη για τις σχέσεις κράτους- τοπικής αυτοδιοίκησης έδωσε στην Κυριακάτικη Καθημερινή ο Υπουργός των Εσωτερικών Ευριπίδης Στυλιανίδης. Έκανε το χρέος του… Έβγαλε την ουρά του απέξω αφού όπως τονίζει με διάφορους τρόπους, οι Δήμοι πρέπει από εδώ και πέρα να πορευτούν μόνοι τους και να βρουν μόνοι τους ιδέες και λεφτά. Ναι καλά. Αφού νωρίτερα το κράτος (που σήμερα εκπροσωπεί και ο κ. Στυλιανίδης) «φόρτωσε» στους δήμους υποχρεώσεις και έξοδα. Αφού τους τα έδωσαν όλα αυτά τα … καλά, τώρα τους αφήνει μόνους.
«Να εκμεταλλευτούν την ακίνητη περιουσία τους» σπεύδει να ζητήσει ο Υπουργός των Εσωτερικών. Πως όμως να γίνει αυτό όταν το δημόσιο χρησιμοποιεί την ακίνητη περιουσία των δήμων και μετά τους την επιστρέφει σα να μη συνέβη τίποτα; Εννοούμε την περίπτωση του Δήμου Καβάλας στο νέο λιμάνι. Την γνωστή υπόθεση της πενιχρής αποζημίωσης, διότι αν πλήρωνε όλα τα χρήματα ο ΟΛΚ μετά μπορεί και να μην υπήρχε… Ποιος ΟΛΚ; Αυτός που οδεύει προς ιδιώτη. Αν τελικά βρεθεί ιδιώτης να ενδιαφερθεί για το νέο λιμάνι της Καβάλας.
Το αστείο της υπόθεσης είναι άλλο. Ενώ οι Δήμοι χαροπαλεύουν, κάποιοι εκ των Δημάρχων είναι απρόθυμοι να συνεχίσουν τις προγραμματισμένες από την ΚΕΔΕ κινητοποιήσεις. Οδεύουν ως πρόβατα στην σφαγή αλλά θεωρούν ότι τελικός τους προορισμός είναι κάτι άλλο. Μια λαϊκή γιορτή στην διάρκεια της οποίας θα δικαιωθούν! Μα δεν καταλαβαίνουν τι τους περιμένει; Ακόμη κι αν τώρα μπορούν να πληρώσουν τους μισθούς των δημοτικών τους υπαλλήλων, σύντομα δεν θα έχουν ούτε αυτή την δυνατότητα. Ελπίδες διάσωσης έχουν μόνο δια των κινητοποιήσεων. Τις οποίες περιέργως κάποιοι τις αποφεύγουν, όπως ο διάολος το λιβάνι…
Κι επειδή η ιστορία επαναλαμβάνεται, διαβάστε ένα μόλις χθεσινό δελτίο τύπου του Δήμου Δράμας. Μετά θα πείτε τι σας θυμίζει: Έντονη επιστολή διαμαρτυρίας προς τον Υπουργό Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Πρόνοιας απέστειλε ο Δήμαρχος Δράμας Κυριάκος Χαρακίδης για το οξύτατο πρόβλημα που αντιμετωπίζουν οι 1000 και πλέον εργαζόμενοι του προγράμματος της κοινωφελούς εργασίας από τη μεγάλη καθυστέρηση πληρωμής της μισθοδοσίας τους.Ο Δήμαρχος Δράμας ανέφερε σχετικά πως «είναι ανεπίτρεπτο να ταλαιπωρούνται από την αδιαφορία, την ανεπάρκεια και την αναλγησία των υπευθύνων του Υπουργείου Εργασίας οι εργαζόμενοι του προγράμματος της κοινωφελούς εργασίας, εξαιτίας της μη έγκαιρης πληρωμής τους.Παράλληλα και με αφορμή την καθυστέρηση πληρωμής των οφειλόμενων είναι ανήθικο οι γνωστοί τοπικοί πολιτικοί παραγοντίσκοι να διασπείρουν φήμες και να παραπληροφορούν την τοπική κοινωνία, ότι ο Δήμος Δράμας ή οι δύο φορείς υλοποίησης ευθύνονται για τη μη έγκαιρη πληρωμή τους.
