μικρά πρωϊνά απο τον Νίκο Γενικόπουλο

Ωραίο το ελληνικό κράτος. Πρώτα εξέθεσε (για να μην πούμε ξεφτίλισε) τα θύματα της οικονομικής κρίσης- τα οποία συχνά οδήγησε στο αυτόφωρο- τώρα που το ξανασκέφθηκε, ετοιμάζεται να καταργήσει τη διαδικασία αφού όπως διαπιστώνει είναι αρκετά υπερβολική. Κι ανούσια, θα συμπληρώσουμε. Ένα σωρό κόσμος πήγε στο αυτόφωρο για χρέη των τελευταίων ετών (ετών της κρίσης) αλλά τώρα απαλλάσσεται. Γλιτώνει. Παύει να ισχύει η διαδικασία της σύλληψης. Στερνή μου γνώση να σε είχα πρώτα.

Κι είναι μόνο το αυτόφωρο για χρέη που αλλάζει; Αν πιστέψουμε όσα γράφουν οι εφημερίδες των Αθηνών αλλάζουν κι άλλα. Οι πάσης φύσεως δόσεις θα είναι περισσότερες. Ο ΦΠΑ θα πληρώνεται μόνο αν έχεις πληρωθεί την αξία του τιμολογίου κτλ. Όλα αυτά φαίνεται ότι είναι η …αντεπίθεση του Σαμαρά το Φθινόπωρο, προκειμένου να αποκρούσει την πολιτική επέλαση του ΣΥΡΙΖΑ. Ταυτόχρονα όλα αυτά (και κάθε άλλο ίδιο σενάριο ή απόφαση) είναι τα αυτονόητα. Οι άμυνες που όφειλε να δημιουργήσει το δημόσιο σε σχέση με την πραγματική οικονομία και τους επιχειρηματίες. Να δείτε που στο τέλος θα καλέσουν όσους δεν πληρώνουν ΟΑΕΕ να τους ….βραβεύσουν σφραγίζοντας τους τα βιβλιάρια ασθενείας.

Άλλο το success story κι άλλο αυτό. Αυτό είναι ένα άλλο story. Story ρεαλισμού. Δυστυχώς ότι ετοιμάζεται δεν είναι αρκετό. Ο κατήφορος είναι μεγάλος κι όσα χειρόφρενα κι αν σου δώσει υπό αυτές τις συνθήκες το κράτος δεν αρκούν για να σταματήσει η πορεία προς την καταστροφή. Τόσα χρόνια εκεί σε έσπρωχνε με μανία. Τώρα σε θυμήθηκε και λέει ότι θέλει να σε σώσει. Τις λες, θα τους πιστέψεις; Ακόμη κι αν κάτι τέτοιο επιχειρήσουν, είναι τόσο μεγάλη η πίκρα για ότι έχει προηγηθεί που στο βάθος το πράγμα δεν αλλάζει. Ο ΣΥΡΙΖΑ έρχεται Αντώνη κι ας σκάβει με ταχύτητα η Καίτη Περιστέρη. Και τον τάφο του Αλέξανδρου να βρει στην κοντινή μας Αμφίπολη, πάλι το ποτάμι δεν γυρίζει πίσω….

Εμείς εδώ στην όμορφη Καβαλίτσα έχουμε τα δικά μας. Τα καθημερινά μας. Χθες ας πούμε συζητήθηκε αρκετά η απόφαση «πισωγύρισμα» της κ. Τσανάκα να διορίσει στη ΔΕΥΑΚ τον αγαπητό Σταύρο Πεταλωτή ενώ μέχρι και την προηγούμενη Τρίτη έδινε προτεραιότητα στα νέα άτομα. Τι να άλλαξε άραγε; Ο Σταύρος Πεταλωτής ισχυρίζεται ότι τα νέα άτομα τα βρήκαν σκούρα κι έτσι η νέα Δήμαρχος ζήτησε και τη βοήθεια του. Δυσκολευόμαστε να το πιστέψουμε. Καλά καλά δεν ενημερώθηκαν, θα σχημάτισαν κι άποψη ότι χρειάζεται Πεταλωτής;

Μάλλον είναι θέμα πιέσεων. Αυτών των διακριτικών αλλά και συγκεκριμένων πιέσεων που στο τέλος πετυχαίνουν τον στόχο τους. Πιέσεις πότε με μαστίγιο, άλλοτε με καρότο. Πότε με το καλό, άλλοτε με το κακό. Κάπως έτσι μας προέκυψε Πεταλωτής εκεί που είχαμε αρχίσει να τον ξεχνάμε. Χαμένη από αυτή την ιστορία είναι η Δήμαρχος αφού στο τέλος έκανε ότι έλεγε ότι θα αποφύγει. Το απέφυγε και το πανηγύρισε αλλά παραμονές 15Αυγουστου άρχισε τη γνωστή προσπάθεια να χρυσώσει το χάπι… Τουλάχιστον ας αποφάσιζε από την αρχή για τον Σταύρο να τελειώνουμε.

Κάπου εδώ θυμόμαστε τα λόγια όσων αποχωρούν. Περιέγραφαν «κουμπωμένο» τον νέο πρόεδρο όσο αυτός ενημερώνονταν. Μιλούσαν για μια διαρκή ανησυχία του. Μια αόριστη ταραχή του κάθε φορά που τον έβλεπε ή άκουγε το όνομα του. Λες και κάτι γνώριζε εκ των προτέρων. Άρχισαν να ενημερώνονται χωρίς τον Πεταλωτή, στην πορεία τους προέκυψε Πεταλωτής. Ποιος εκ των τριών θα έχει τον πρώτο λόγο; Όσοι γνωρίζουν καλά πρόσωπα και πράγματα- ειδικότερα τον δυναμικό χαρακτήρα του πρώην προέδρου- δίνουν αμέσως κι εύκολα την απάντηση.

Τώρα πια μπαίνουν υπό αμφισβήτηση όλα όσα είπε από την εκλογή της και μετά η νέα Δήμαρχος. Μήπως τα αλλάξει κι αυτά; Μήπως άλλα είπε κι άλλα γίνουν; Δεν το νομίζουμε. Η απειρία έχει τα όρια της. Αυτή είναι κατά τη γνώμη μας η εξήγηση στην υπόθεση ΔΕΥΑΚ- Πεταλωτής. Η απειρία της νέας Δημάρχου. Θυμόμαστε την διοίκηση Σιμιτσή κατά το έτος 2007. Πρώτο έτος της πρώτης της θητείας. Τα είχε κάνει σαλάτα. Όχι λόγω ανικανότητας αλλά λόγω απειρίας. Έτσι τώρα κι η κ. Τσανάκα. Αρχές της εβδομάδας τον αποκλείει και τον κολακεύει που παραιτήθηκε από δημοτικός σύμβουλος, στο τέλος της ίδιας εβδομάδας τον επιλέγει για γενικό διευθυντή. Με το … τρομερό επιχείρημα ότι θα είναι χωρίς μισθό.

Γνώστης των δεδομένων της ΔΕΥΑΚ μας έλεγε χθες ότι την απόφαση για τον νέο γενικό διευθυντή της επιχείρησης την λαμβάνει όχι η νέα δήμαρχος αλλά το νέο διοικητικό συμβούλιο της επιχείρησης. Στο οποίο η νέα δήμαρχος σαφώς και θα έχει άνετη πλειοψηφία. Άλλος μας θύμισε ότι η θέση του γενικού διευθυντή «ανακαλύφθηκε» επί Σιμιτσή. Νωρίτερα δεν υπήρχε. Δηλαδή όσο ο κ. Πεταλωτής ήταν πρόεδρος (περίοδος Εριφυλλίδη), δεν είχε υφιστάμενο του κάποιον γενικό διευθυντή. Τώρα ο πρόεδρος (και ο αντιπρόεδρος) θα έχουν γενικό διευθυντή τον πρώην πρόεδρο! Το βλέπουμε πολύ περίεργο, αλλά θα το παρακολουθήσουμε με προσοχή. Χωρίς επί του παρόντος άλλες προβλέψεις.