μικρά πρωϊνά απο τον Νίκο Γενικόπουλο
Τις πρώτες μέρες της πρόσφατης σύντομης προεκλογικής περιόδου επισκέφθηκε τη Θράκη ο πρόεδρος των Ανεξάρτητων Ελλήνων Πάνος Καμμένος. Είχε βρει χρόνο κι είχε επισκεφθεί και τη Χρυσούπολη. Εκεί ανακοίνωσε τους υποψήφιους βουλευτές του Νομού Καβάλας. Πριν τις ανακοινώσεις και τη συνέντευξη τύπου ο κ. Καμμένος είχε κομματική συνάντηση σε καφετέρια της Χρυσούπολης. Ρωτήθηκε για τα σενάρια συνεργασίας του κόμματος του με τον ΣΥΡΙΖΑ. Ρωτήθηκε από κομματικά του στελέχη, τα οποία ήταν φανερό ότι διαφωνούσαν (ή απορούσαν) με την προοπτική αυτής της συνεργασίας.
Έτοιμος να απαντήσει την ερώτηση ο κ. Καμμένος εξήγησε ότι η συνεργασία θα γίνει με τρεις «κόκκινες» γραμμές. Τις ανέφερε μία μία :Τα εθνικά θέματα (αναφέρθηκε στο όνομα της Μακεδονίας, το Κυπριακό και τη Θράκη), τον ελληνισμό σε σχέση με την ορθοδοξία, την κατάργηση του μνημονίου. Σε συνέχεια της ίδιας συζήτησης είχε επίσης πει ότι αν συνεργάζονταν με τον ΣΥΡΙΖΑ θα διεκδικούσε τουλάχιστον το Υπουργείο Εθνικής Άμυνας. Όλοι αντιλαμβάνονται ότι εκείνη η συζήτηση στη Χρυσούπολη αποκτά σήμερα μεγάλο ενδιαφέρον. Αποδεικνύεται προφητική. Δείχνει ότι οι ΑΝΕΛΛ είχαν στο πρόγραμμα τη σημερινή συνεργασία. Αν αλλάζουν ή όχι οι όροι- και οι κόκκινες γραμμές- αυτό είναι μια άλλη ιστορία.
Παρακολουθούμε ταυτόχρονα τις χθεσινές γκρίνιες και καταγγελίες της ΝΔ για τις πρώτες μικρής σημασίας αποφάσεις του νέου Πρωθυπουργού. Ενώ ο Αντώνης Σαμαράς εύχεται το σχήμα Τσίπρα να πετύχει, του κάνει αμέσως κριτική επειδή ο όρκος δεν ήταν θρησκευτικός! Σιγά τα αβγά. Κάθε έλληνας πολίτης έχει το δικαίωμα να επιλέξει πως θα ορκιστεί. Αυτό γίνεται καθημερινά στα δικαστήρια όλης της χώρας. Τις περισσότερες φορές οι μάρτυρες ορκίζονται θρησκευτικά. Υπάρχουν πολλοί ωστόσο που δίνουν -στα ελληνικά δικαστήρια- πολιτικό όρκο. Θα τους καταγγείλουν κι αυτούς;
Ή στηρίζεις μια νέα προσπάθεια ή όχι. Τουλάχιστον λες την αλήθεια και δεν προσποιείσαι. Ο κ. Σαμαράς ανέλαβε να παίξει το γνωστό θέατρο, στο οποίο έχουν δώσει πετυχημένες εξετάσεις όλοι οι πρώην Πρωθυπουργοί. Εντάξει, είναι δύσκολο να χάνεις εκλογές. Μην το κάνεις δυσκολότερο με αυτή την ελληνική ανυπομονησία που επί της ουσίας δεν οδηγεί πουθενά.
Ο κ. Τσίπρας βρίσκεται στην ίδια θέση που το 2004 ήταν ο Κώστας Καραμανλής. Το 2009 ο Γιώργος Παπανδρέου. Το 2012 ο Αντώνης Σαμαράς. Όταν του εύχεσαι «καλή επιτυχία» πρέπει να το εννοείς. Αλλιώς μη το λες. Εδώ που έφθασαν τα πράγματα ο νέος Πρωθυπουργός θέλει να κάνει όλα όσα ήθελαν αλλά δεν κατάφεραν οι προκάτοχοι του. Όλα όσα ήθελε και θέλει να δει να γίνονται πράξη ο ελληνικός λαός. Ο χρόνος θα δείξει αν η ιστορία επαναλαμβάνεται ή αν «ανοίγει» μια ευχάριστη παρένθεση. Θα παρακολουθήσουμε τα πράγματα με υπομονή και προσοχή. Ο κ. Τσίπρας και οι συνεργάτες του δεν θα κριθούν για τον θρησκευτικό όρκο που έδωσαν ή δεν έδωσαν, για τη γραβάτα που φόρεσαν ή δε φόρεσαν. Υπάρχουν πολλά άλλα- σαφώς σοβαρότερα- ζητήματα που τον περιμένουν. Εκεί όντως, θα δώσει εξετάσεις, παρουσία μάλιστα ξένων εξεταστών!
Το τοπικό εκλογικό αποτέλεσμα βρίσκει μια σειρά από κόμματα να έχουν αυξήσεις τις ψήφους τους στο Νομό μας. Η σύγκριση γίνεται με το αποτέλεσμα του Μάη του 2012. Αύξηση ψήφων έχουν ο ΣΥΡΙΖΑ, η ΝΔ, η Χρυσή Αυγή, το ΚΚΕ. Μεγάλη μείωση ψήφων έχει το ΠΑΣΟΚ, μικρότερη οι ΑΝΕΛΛ. Καλό είναι αυτό να το ξέρουμε και να το υπολογίζουμε τώρα που θα εμβαθύνουμε στο αποτέλεσμα των σταυρών προτίμησης, στο πως φθάσαμε να έχουμε αυτούς τους 4 νέους βουλευτές. 2 εντελώς καινούργιοι. Ένας με μικρό – σχεδόν ασήμαντο- παρελθόν κι ένας που συνεχίζει ένα ενδιαφέρον σερί που ξεκίνησε την προηγούμενη δεκαετία.
Ο Νίκος Παναγιωτόπουλος, ο Γιάννης Πασχαλίδης, ο Γιώργος Καλαντζής και ο Ντίνος Κλειτσιώτης έλαβαν περισσότερους σταυρούς σε σχέση με το 2012. Λογικό αφού η ΝΔ πήρε περισσότερες ψήφους. Εντυπωσιακό είναι το ρεκόρ του Γιάννη Πασχαλίδη που υπέρ διπλασίασε τους σταυρούς του αλλά δεν βγήκε βουλευτής. Ο κ. Πασχαλίδης είδε στη κάλπη την δουλειά του ως βουλευτής. Δεν είχε υπολογίσει ότι αύξηση σταυρών θα έχει και ο Νίκος Παναγιωτόπουλος που τελικά κράτησε την πρώτη θέση. Κοντά σε αυτές τις αυξήσεις σταυρών ήρθε η μείωση των εδρών. Από τις 4 του 2012 η ΝΔ κράτησε μόνο 1. Η έδρα «πήγε» στον πρώτο Νίκο Παναγιωτόπουλο, που δεν είχε καθόλου μα καθόλου φθορά. Σα να μην ήταν κυβερνητικός και δη μνημονιακός βουλευτής τα προηγούμενα χρόνια.
Ο Νίκος Παναγιωτόπουλος από τη πρώτη στιγμή που ασχολήθηκε με τα κοινά μας έδειξε ότι είναι ένας άλλος Παναγιωτόπουλος. Ελάχιστες ομοιότητες με τον θείο του Γιώργο. Δεν έχει την φοβερή συστηματική οργανωμένη πολιτική δράση που έχουν άλλοι συνάδελφοι του βουλευτές. Μετριοπαθής και προσεκτικός δεν εκλέγεται μόνο συνεχώς. Είναι σταθερά πρώτος. Κατά πάσα πιθανότητα το κοινό στο οποίο απευθύνεται τον εμπιστεύεται πρώτα πρώτα για τον χαρακτήρα του. Μετά για όλα τα άλλα. Ήταν και παραμένει ένας πολιτικός άνδρας που στηρίζει τη δράση και την επικοινωνία του με τη βάση στην απλότητα. Διακριτικός και μετρημένος έχει πάντα χρόνο για τα καθημερινά. Αμέσως μετά και για συγκεκριμένο σύντομο χρονικό διάστημα θα ασχοληθεί με τα πολιτικά. Αυτός ο χειρισμός της καθημερινότητας του φαίνεται ότι αρέσει.
Άλλο πράγμα σε σχέση με τον Παναγιωτόπουλο και ο Γιάννης Πασχαλίδης και ο Γιώργος Καλαντζής. Ο πρώην αντινομάρχης όλοι αναγνώρισαν ότι τα 2,5 χρόνια που ήταν βουλευτής «έτρεξε» πιο πολύ απ’ όλους. Αυτό αποδείχθηκε ότι δεν είναι αρκετό. Ο Γιώργος Καλαντζής είχε στοχευμένες δράσεις στα τοπικά που λόγω μνημονίου δεν είχαν όλες θετικά αποτελέσματα. Πρόσεξε πολύ το κόμμα, ασχολήθηκε με αυτό προωθώντας τις θέσεις της ΝΔ και στην Αθήνα. Ήταν ένας καλός αντιπρόεδρος της Βουλής, καλός βουλευτής για την ηγεσία της ΝΔ. Με εμπειρία ήξερε να διεκδικεί όσα θεωρούσε ότι μπορούσε να πετύχει. Κι ενώ αύξησε τους σταυρούς του, ήρθε στη τρίτη θέση. Η οποία δεν οδηγεί στη Βουλή. Έκανε φιλότιμη προσπάθεια (όπως όλοι) μα οι εκλογές της Κυριακής ήταν εκλογές να τις χαρεί ο ΣΥΡΙΖΑ.
Θετική η πρώτη εμφάνιση σε βουλευτικές εκλογές του Λάζαρου Τσαταλμπασίδη. Η συγκυρία δεν ήταν η κατάλληλη αλλά αυτό το γνώριζε. Ο χρόνος δεν ήταν αρκετός αλλά κι αυτό δεν τον εμπόδισε να μπει στο χορό. Έτσι για να αποκτήσει την εμπειρία περισσότερο. Άλλος στη θέση του θα απέφευγε την υποψηφιότητα για ένα σωρό λόγους. Ο κ. Τσαταλμπασίδης αποφάσισε το αντίθετο, προτάσσοντας όπως είπε προεκλογικά το συμφέρον του κόμματος.
Από τον ιδιωτικό τομέα προέρχονται οι εντελώς νέοι βουλευτές Ηλίας Ιωαννίδης και Αλεξάνδρα Τσανάκα. Γνωρίζουν τους καημούς και τις δυσκολίες της αγοράς από πρώτο χέρι. Τις ασφαλιστικές εισφορές που οι επαγγελματίες αδυνατούν να πληρώσουν. Τον ανταγωνισμό που δεν είναι «καθαρός» μιας κι οι μεγάλοι έχουν πλεονέκτημα τους νόμους των προηγούμενων ετών. Καλή λοιπόν η ιδεολογία και η Αριστερά αλλά και οι δύο εκεί πρέπει να στραφούν. Στους συναδέλφους τους επαγγελματίες. Αυτούς πρέπει να βοηθήσουν πρώτα πρώτα. Να συνεχίσουμε με καλύτερα αποτελέσματα αυτό που με τον τρόπο του προσπάθησε και ο Ντίνος Κλειτσιώτης. Επίσης άνθρωπος της αγοράς και της πιάτσας.
Ευχόμαστε καλή επιτυχία και στους 4 βουλευτές του Νομού. Πραγματικά τους ευχόμαστε να βοηθήσουν για την επίλυση των τοπικών προβλημάτων που θέλουμε να είναι η μεγάλη τους προτεραιότητα.
Για το τέλος αφήσαμε δύο κείμενα από το διαδίκτυο. Το πρώτο του Χρήστου Μποσμπότη, στεναχωρημένου Νεοδημοκράτη:
«Σήμερα ξημέρωσε μια τελείως διαφορετική μέρα για την χώρα. Μια μέρα που όσο και αν φαίνεται παράξενο, όλοι οι Έλληνες πρέπει να νιώθουμε χαρούμενοι .Και πρέπει να νιώθουμε χαρούμενοι γιατί ο λαός μας προσπάθησε να αντιδράσει (άσχετα αν υπάρξει αποτέλεσμα) και να αποσυνδέσει τα καλώδια που τον έχουν βυσματώσει και τον έχουν μετατρέψει σε πειραματόζωο τα τελευταία πέντε χρόνια. Η αντίδραση όμως αυτή δεν πρέπει να εξαντληθεί στα 3 λεπτά της ψηφοφορίας αλλά να μετατραπεί σε συμμετοχή. Συμμετοχή στην τοπική αυτοδιοίκηση ,σε πολιτιστικούς συλλόγους, σε κοινωνική προσφορά που τόσο την έχουν ανάγκη κάποιοι. Επίσης οι αγνοί ψηφοφόροι της Ν.Δ. πρέπει, όσο οξύμωρο και αν ακούγεται να νιώθουν μια ικανοποίηση . Ικανοποίηση γιατί σήμερα γκρεμίζονται κατεστημένα και στεγανά του ευρύτερου δημόσιου τομέα ,που κάποιοι μέσα στο κόμμα της Ν.Δ. τα χρησιμοποιούσαν μόνο για το προσωπικό τους συμφέρον. Και οι αγνοί ψηφοφόροι της Ν.Δ. πρέπει να νιώθουν ικανοποίηση και για έναν ακόμη λόγο. Με την χθεσινή ψήφο τους απέδειξαν για μια ακόμη φορά ότι είναι το πιο συμπαγές κομμάτι του εκλογικού σώματος και παραμένει συμπαγές και κάτω από τις πιο αντίξοες συνθήκες. Με αλλαγές προσώπων, μεθοδολογίας, στοχεύσεων και γλώσσας, πολύ σύντομα η μεγάλη φιλελεύθερη παράταξη θα είναι έτοιμη να αναλάβει και πάλι τις τύχες της χώρας και το μέλλον των παιδιών μας».
Το δεύτερο κειμενάκι που αντιγράφουμε έχει την υπογραφή του Κώστα Μορφίδη, ο οποίος δεν εκλέγεται βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ: «Συγχαρητήρια, συντροφοι, Δημήτρη Εμμανουηλίδη, Ηλία Ιωαννίδη, Αλεξάνδρα Τσανάκα. Καλή δύναμη και καλόν αγώνα στο δύσκολο δρόμο που έχουμε μπροστά μας».
