μικρά πρωϊνά απο τον Νίκο Γενικόπουλο

Ο Αθανασιάδης δεν είχε πολλούς αντιδημάρχους, ούτε φυσικά αντιδήμαρχο επί του Πολιτισμού. Πορεύτηκε υπό διαφορετικές συνθήκες, σε μια εντελώς άλλη (σε σχέση με το σήμερα) Ελλάδα. Ίδρυσε το ΔΗΠΕΘΕ Καβάλας, δίνοντας προίκα σε αυτό μια αίθουσα κι έναν Κραουνάκη. Επί Εριφυλλίδη τα δεδομένα άρχισαν να αλλάζουν. Τότε ορίστηκε ο πρώτος Αντιδήμαρχος Καβάλας με αρμοδιότητα τον πολιτισμό. Στα ίδια βήματα συνέχισε ο Σιμιτσής, από τον περασμένο Σεπτέμβρη και η κ. Τσανάκα. Μικροπροβλήματα με τα πολιτιστικά είχαν όλοι. Φυσιολογικά προβλήματα, φυσιολογικές καταστάσεις και γκρίνιες. Στο σημείο αυτό η σημερινή δήμαρχος διαφέρει. Επί των πολιτιστικών καταγράφονται καυγάδες, καταγγελίες, διχασμός και όχι μόνο. Μια κρίση που κάθε μέρα είναι εντονότερη.

Είναι δύσκολο να το πιστέψει κάποιος αλλά είναι αλήθεια. Η κ. Δήμητρα Τσανάκα πορεύεται ήσυχα και ήρεμα στα βασικά της καθήκοντα, άπαντες δείχνουν υπομονή, περιμένουν να την κρίνουν στην σωστή ώρα. Εξαίρεση αυτού του κανόνα τα πολιτιστικά. Ειδικά τώρα τελευταία έχουμε «πράγματα και θαύματα» στο Δημοτικό Ωδείο αλλά και στο ΔΗΠΕΘΕ. Είναι ολοφάνερο πια ότι ή η Δήμαρχος δεν έκανε εύστοχες επιλογές ή δεν δείχνει το διαρκές ενδιαφέρον που επιβάλλεται. Αποτέλεσμα κάποιοι από αυτούς που την  εκπροσωπούν να τα κάνουν ολίγον θάλασσα! Να την εκθέτουν. Ο δε αντιδήμαρχος Πολιτισμού κρατά μια ασαφή στάση. Τις περισσότερες φορές παρακολουθεί τη… φωτιά που έχει ανάψει, αντί να την σβήσει (περιορίζοντας το πρόβλημα) μοιάζει να τη φουντώνει!

Φταίει κι ο Μιχάλης Λυχούνας για όσα συμβαίνουν, όσα όπως φαίνεται θα συνεχιστούν, στο Ωδείο και στο ΔΗΠΕΘΕ. Περισσότερες ευθύνες ωστόσο εντοπίζονται στην κ. Δήμαρχο. Πρέπει να ασχοληθεί πιο προσεκτικά προκειμένου η ομαλή πορεία που διαπιστώνεται σε όλους τους άλλους δημοτικούς τομείς να υπάρξει και στα καλλιτεχνικά. Σημειώνουμε τον δυνατό θόρυβο που ακούστηκε ακόμη και στο δρόμο, από το ξέσπασμα καθηγητή του Δημοτικού Ωδείου τη Δευτέρα το απόγευμα. Το θράσος της προέδρου του ΔΗΠΕΘΕ που κατάφερε να βάλει με ευνοϊκούς οικονομικούς όρους στο δημοτικό θέατρο «Αντιγόνη Βαλάκου» την παράσταση της. Την δική της επιχείρηση.

Υπάρχει το νόμιμο, υπάρχει και το ηθικό. Η κ. Καραβία υποθέτει ότι είναι απολύτως νόμιμο να μπερδεύει και να συνδυάζει τα επαγγελματικά της με όσα αφορούν τη θέση στην οποία διορίστηκε από το Δημοτικό Συμβούλιο. Δεν αφήνει καμιά ευκαιρία να πάει χαμένη. Συστηματικά και σχεδιασμένα «βάζει» πόδι στο «Αντιγόνη Βαλάκου» , στο οποίο πρόσφατα εμφανίστηκε (απήγγειλε ποιήματα) με αφορμή φιλανθρωπική εκδήλωση τον Ροταριανών. Εκτιμά ότι η δοκιμή πέτυχε, επανέρχεται χωρίς την κάλυψη μιας φιλανθρωπικής εκδήλωσης ή μιας πρόσκλησης από άλλους. Ευθέως κάνει «μπίζνες» αφού με αφετηρία τον διορισμό της στην προεδρία του ΔΗΠΕΘΕ αποσκοπεί στο κέρδος της επιχείρησης της.

Είναι νόμιμο; Μοιάζει να είναι. Είναι ηθικό; Φυσικά και όχι. Ποιος όμως δίνει σημασία στο ηθικό και το ορθό; Μάλλον κανείς. Εξ αυτού του λόγου προτρέπουμε την κ. Δήμαρχο να ασχοληθεί περισσότερο με τα καλλιτεχνικά. Τα πολιτιστικά. Αν δεν το κάνει τώρα, αύριο που θα υποχρεωθεί να σπεύσει μπορεί να είναι αργά. Κάτι τελευταίο. Από παλιά η κ. Καραβία επεδίωξε να χρησιμοποιήσει το «Αντιγόνη Βαλάκου» για την επιχείρηση της. Τότε της το είχαν αρνηθεί. Σήμερα δεν μπορούσαν. Μπορεί το διοικητικό συμβούλιο του ΔΗΠΕΘΕ να πει όχι στη πρόεδρο του;

Το ρεπορτάζ από τη συνεδρίαση της Δευτέρας αναφέρει συγκεκριμένα ότι: Το Περιφερειακό Συμβούλιο ΑΜΘ ενέκρινε το αίτημα του Εμπορικού Συλλόγου Καβάλας για τη πραγματοποίηση της Λευκής Νύχτας στην αγορά τον Μάη. Δυστυχώς η απόφαση δεν ήταν ομόφωνη. Καταψηφίστηκε από την παράταξη του ΚΚΕ αλλά και του ΣΥΡΙΖΑ. Οι περιφερειακοί σύμβουλοι από τις ίδιες παρατάξεις καταψήφισαν κι άλλες φορές Λευκές Νύχτες στο σημερινό Περιφερειακό Συμβούλιο.

Ας μας επιτρέψει ο κ. Παντελής Λασκαρίδης να ασχοληθούμε με τη δική του αρνητική ψήφο στη Λευκή Νύχτα της Καβάλας. Την ξεχωρίζουμε αφού τα «όχι» των άλλων δεν είναι ίδια με τα «όχι» Καβαλιωτών. Άσχετα με τα ιδεολογικά που υπάρχουν περί του θεσμού, η ιδέα της Λευκής Νύχτας είναι μία ακόμη προσπάθεια να καλυφθεί το χαμένο έδαφος στην αγορά. Μια ιδέα με την οποία συμφωνεί η πόλη. Μια ενέργεια που επηρεάζει θετικά την πόλη, ενισχύει δε την τουριστική της προοπτική.

Αν ο κ. Λασκαρίδης σκέπτονταν το θέμα από την Καβαλιώτικη του πλευρά θα ψήφιζε θετικά. Το προσέγγισε πολιτικά, ιδεολογικά και το αδίκησε. Η Κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ ετοιμάζεται όχι να καταργήσει τις Κυριακές με ανοιχτά τα μαγαζιά αλλά να τις περιορίσει. Η Κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ δεν ενοχλείται με τις Λευκές Νύχτες που μία φορά το χρόνο οργανώνουν (όχι Κυριακή αλλά εργάσιμη) οι ίδιοι οι έμποροι. Πότε με τους συλλόγους τους, πότε με τα Επιμελητήρια.

Ψηφοφόροι του ΣΥΡΙΖΑ στην τοπική αγορά,  επαγγελματίες που περιμένουν την αλλαγή του κλίματος  από τη νέα Κυβέρνηση δεν διαφωνούν με τη Λευκή Νύχτα. Την υποστηρίζουν θερμά. Είναι λάθος να ασκείς κριτική από συνήθεια, να μην δέχεσαι κάτι που πέρσι πέτυχε. Κι είναι κρίμα τα επιχειρήματα σου να είναι μη επικαιροποιημένες απόψεις, ένας αδιέξοδος δογματισμός. Η Λευκή Νύχτα δεν είναι καπιταλιστικό εφεύρημα, ούτε εργαλείο των πολυκαταστημάτων. Τουλάχιστον στην Καβάλα οργανώνεται από τους μικρομεσαίους κι είναι γιορτή. Η οποία καταψηφίστηκε από τον κ. Λασκαρίδη. Κακώς.

Κριτική από τα Αριστερά κάνει στην Κυβέρνηση ο Νότης Μαριάς. Ο ανεξάρτητος έλληνας ευρωβουλευτής. Ο κ. Μαριάς δεν χαρίζεται ούτε στον ΣΥΡΙΖΑ, ούτε στους Ανεξάρτητους Έλληνες με τους οποίους εξελέγη βουλευτής το 2012. Θα του λέγαμε πάντως ότι υπερβάλει. Ναι, είναι σταθερός σε όσα έλεγε από την αρχή της κρίσης. Είναι ακριβώς τα ίδια που λέει και σήμερα. Ταυτόχρονα δεν είναι καθόλου ρεαλιστής. Εδώ κάνει υπομονή κοτζαμάν Παναγιώτης Λαφαζάνης και δεν κάνει ο Μαριάς; Εκτός αν έχει λόγο (πολιτικό ή προσωπικό) που δεν έκανε καμία υπομονή και υποχώρηση. Κι αυτό είναι πιθανό.