μικρά πρωϊνά απο τον Νίκο Γενικόπουλο

Στην διάρκεια του τριήμερου (Παρασκευή- Σάββατο- Κυριακή) έγιναν τα εξής: Απομακρύνθηκε εντελώς το Grexit. Αναλύθηκαν στον Αθηναϊκό τύπο τα γεγονότα των ημερών της κρίσης, επιχειρήθηκε να εξηγηθεί η αλλαγή ως προς τις προθέσεις και τις αποφάσεις του Πρωθυπουργού, ήρθε το Καλοκαίρι με ζέστη μπόλικη. Αυτό το τελευταίο γεγονός δεν είναι μικρής σημασίας. Πρώτα πρώτα στηρίζει την ελληνική οικονομία, στηρίζει τον τουρισμό, βοηθά την ψυχολογία των ελλήνων να αναζητήσει και να βρει κάποιες πρώτες ελπίδες. Μια αισιοδοξία, ένα φως στο τούνελ.

Το πραγματικό ελληνικό Καλοκαίρι ήρθε τώρα που όλοι το χρειαζόμασταν. Κάθε ένας για τους δικούς του λόγους. Η ΕΜΥ προβλέπει ζεστή όλη την εβδομάδα που αρχίζει σήμερα. Περιγράφει συνθήκες καύσωνα. Ουδείς φαίνεται να ανησυχεί ή να ενοχλείται. Ίσως επειδή πρόσφατα αποφεύχθηκαν τα χειρότερα. Μπροστά σε αυτά που τελικά δεν έγιναν, τι είναι ο καύσωνας; Πταίσμα! Ένα προσωρινό ,κατά πολλούς ευχάριστο, πρόβλημα  που καθόλου δεν μας αιφνιδιάζει. Ίσα ίσα το αντίθετο. Η ζέστη φέτος άργησε αρκετά.

Ο Γιάννης Βαρουφάκης δημοσίευσε το Σάββατο στον αθηναϊκό τύπο περισπούδαστο άρθρο με το οποίο δήλωνε τους λόγους που καταψήφισε την συμφωνία με τους δανειστές. Γράφει μεταξύ των άλλων: « Κρίνω πως ναι. Υπήρχε εναλλακτική. Όμως δεν θα πω άλλα για αυτό εδώ. Δεν είναι της στιγμής». Υπάρχει μεγαλύτερη δικαίωση του Πρωθυπουργού από τις παραπάνω προτάσεις –απόψεις Βαρουφάκη; Υπάρχει- γράφει- εναλλακτική αλλά ενώ επιβάλλεται να μας την κάνει γνωστή, την αφήνει για κάποια άλλη στιγμή! Ένας Θεός ξέρει τι εννοεί κι ένας Θεός επίσης γνωρίζει τι κατάσταση θα δημιουργούσε στην χώρα η εναλλακτική (άγνωστη σε μας) αν εφαρμόζονταν…

Τελικά, οι πρώτες μέρες μετά το μνημόνιο Τσίπρα είναι μέρες που δικαιώνουν τον Πρωθυπουργό για την στροφή του παρά τον εκθέτουν. Ο άλλος δρόμος δεν υπήρχε. Κι αν υπήρχε και υπάρχει, ουδείς μας τον παρουσίασε συγκεκριμένα κι αναλυτικά προκειμένου μαθαίνοντας τον να … καταψηφίσουμε κι εμείς τη συμφωνία. Όπως ο Λαφαζάνης, ο Βαρουφάκης αλλά και ο Ηλίας Ιωαννίδης. Που σήμερα γιορτάζει. Χρόνια του πολλά με την χώρα στο ευρώ, χωρίς μνημόνια. Αν κάτι τέτοιο μπορεί να γίνει ή να υπάρξει.

Στη συνέλευση του ΣΥΡΙΖΑ Καβάλας την Πέμπτη το βράδυ μίλησαν οι δύο παρόντες βουλευτές. Ο κ. Ιωαννίδης μίλησε και για το ενδεχόμενο παραίτησης του. Η κ. Τσανάκα το ίδιο. Έκανε δηλώσεις όπου επίσης τόνισε ότι περνά από το μυαλό της η παραίτηση. Προς το παρόν την απορρίπτει, κατέληξε. Άνθρωπος που επί χρόνια κινείται εντός του τοπικού ΣΥΡΙΖΑ προβλέπει με νόημα και σιγουριά: Ούτε ο Ηλίας, ούτε η Αλεξάνδρα θα παραιτηθούν.

Αν παρόλα αυτά παραιτηθεί ένας εκ των δύο, τον αντικαθιστά ο Κώστας Μορφίδης. Ο οποίος φέρεται να συμφωνεί με τους χειρισμούς του Πρωθυπουργού. Αν παραιτηθούν και οι δύο τότε στη Βουλή μπαίνει και ο Γιάννης Ταστσόγλου. Ο οποίος –κατά τις ίδιες εκτιμήσεις- είναι της…. Αριστερής Πλατφόρμας. «Μη κάνετε τέτοιες σκέψεις, ούτε ο Ιωαννίδης ούτε η Τσανάκα θα παραιτηθούν» παρεμβαίνει για να μας διορθώσει ο ίδιος συνομιλητής μας. Βάζοντας τέλος στα σενάρια.

Η Ελένη Μπίστικα έγραψε την περασμένη Παρασκευή στη Καθημερινή: «Πάντως, με μία αποχή, μάθαμε ποια είναι η κ. Αλεξάνδρα Τσακανά. «Επέλεξα ν’ απέχω για να εναντιωθώ στη συμφωνία», δήλωσε. Εξελέγη πρώτη φορά με τον ΣΥΡΙΖΑ βουλευτής στις 25 του Γενάρη 2015, ενώ την προηγούμενη φορά δεν είχε εκλεγεί».

Ο Γιώργος Παυλίδης εργάζεται συστηματικά προκειμένου τα επόμενα έτη να κατασκευαστεί δίκτυο φυσικού αερίου (οικιακού φυσικού αερίου) στις 5 πρωτεύουσες των νομών της ΑΜΘ. Το σχέδιο του –επί του οποίου υπάρχει μια πρώτη συμφωνία με στελέχη της ΔΕΠΑ- αναφέρεται σε συνεργασία της Περιφέρειας με την ΔΕΠΑ. Συγχρηματοδοτούν έργο αρκετών εκατομμυρίων ευρώ. Το μερίδιο της η Περιφέρεια το εξασφαλίζει δια του νέου ΕΣΠΑ. Είναι αυτό σωστό; Γίνεται δεκτό σύμφωνα με την λεγόμενη επιλεξιμότητα των έργων που μπορούν να ενταχθούν στο νέο ΕΣΠΑ;

Ρωτάμε απλά πράγματα αλλά καλό είναι να έχουμε στο νου μας αυτές τις λεπτομέρειες. Υπάρχει ενδεχόμενο να την … πάθουμε όπως με την Digea. Όπου το σενάριο έτυχε συγκεκριμένης επεξεργασίας, η πρόταση διαμορφώθηκε αλλά δεν χρηματοδοτήθηκε ποτέ. Μπορεί λοιπόν το νέο ΕΣΠΑ να χρηματοδοτήσει έργα κατασκευής οικιακού δικτύου φυσικού αερίου; Δεύτερον, η συμφωνία στελεχών της ΔΕΠΑ προχθές στη Κομοτηνή δεσμεύει τη διοίκηση της εταιρίας; Τρίτον, το μερίδιο της ΔΕΠΑ θα προέλθει από τραπεζικό δανεισμό, αυτός είναι εφικτός;

Ο Γιώργος Παυλίδης πρέπει να τσεκάρει και να ξανατσεκάρει όλες τις πτυχές του θέματος, να περάσει από κόσκινο τους συνομιλητές του, να φθάσει μέχρι την ηγεσία του αρμόδιου Υπουργείου. Εκτός από το θέμα της Digea, στο οποίο η Κυβέρνηση υπαναχώρησε κι εξέθεσε την Περιφέρεια ΑΜΘ, υπάρχει και το παράδειγμα της χορήγησης βίζας στο Προξενείο της Κωνσταντινούπολης. Με λίγα λόγια δύο φορές το κράτος λειτούργησε αντίθετα στις υποχρεώσεις του και στα συμφέροντα της ΑΜΘ. Θα το εμπιστευτεί τόσο εύκολα ο κ. Παυλίδης ως προς το οικιακό φυσικό αέριο;

=======================================================================================

Η Ευγενία γράφει για τον Τάσο Παπαναστασίου

Papanas

Καμιά φορά βρίσκεις στο διαδίκτυο, στο facebook ειδικότερα, ωραία και συγκινητικά κείμενα. Αυτό συμβαίνει όλο και πιο σπάνια. Παρόλα αυτά αξίζει να ψάχνεις. Βρήκαμε ένα πολύ ωραίο κείμενο της συμπολίτισσας δικηγόρου Ευγενίας Παπαναστασίου. Γραμμένο για τον πατέρα της Τάσο (φωτογραφία), εκπαιδευτικό. Αφορμή η συνάντηση μαθητών του, μετά 40 χρόνια. Η συνάντηση έγινε το Σάββατο στο 13ο δημοτικό σχολείο στη Δεξαμενή. Η Ευγενία προσκλήθηκε τιμητικά αφού οι παλιοί συμμαθητές δεν ξέχασαν τον αυστηρό μα πάνω απ’ όλα δάσκαλο (με το δ κεφαλαίο) Τάσο Παπαναστασίου.

Το κείμενο της σημειώνει:  Καλή μας μέρα κι όμορφη η Κυριακή μας. Μετά από μια έντονα συγκινησιακή βραδιά, με αναφορές συνεχόμενες στον πατέρα μου, -που έφυγε-, από τους μαθητές του, που γιόρταζαν τα 40 έτη αποφοίτησης τους από το Δημοτικό, στην οποία ήμουν καλεσμένη τους, «αντ’ αυτού», για άλλη μια φορά διαπιστώνω, ότι: το να συνδέεσαι με πρόσωπα με έναν αυτοτελή και μοναδικό τρόπο με τον καθένα, το να είσαι αυθεντικός και πρωτοπόρος, το να είσαι ο αληθινός εαυτός σου, το να κρατάς αυτά που σκέφτεσαι, λες και κάνεις σε μια αρμονική σειρά, το να μην επιτρέπεις τα προσωπικά σου πιστεύω να ποδοπατήσουν τα πιστεύω των άλλων, το να παρακινείς και τους άλλους να βοηθάνε τους συνανθρώπους σου και να τους δίνεις αξία (γεγονός που κάνει όχι μόνο καλύτερη τη ζωή τους αλλά και την δική σου), το να εμψυχώνεις άδολες και άβουλες παιδικές ψυχές για να ζήσουν μια ζωή που τους πρέπει, το να δημιουργείς συνεχώς εικόνες με ερεθίσματα από την φύση, το να περνάς μηνύματα, και πρακτικά, για την επιβίωση στην κάθε κατάσταση και στην φύση, το να μην αφήνεις να σκεβρώσει ο ιδιωτικός γονικός πόνος σου για τις δικές σου απώλειες τα αθώα μάτια που σε περιτριγυρίζουν διψασμένα είναι χαρακτηριστικά, που θα ήθελε κάθε ένας από μας –που τα πήρε-, να τα έχει ως δώρο από δασκάλους και για τα παιδιά του. Εμας, μας τα έδωσε ο πατέρας μου. Είμαι για άλλη μια φορά περήφανη, που τον είχα και δάσκαλο μου στα θρανία. Περήφανη που γνωρίζω, τα παιδιά που πέρασαν από τα χέρια του (έστω και με την «βίτσα»!!!!!)και τα ευχαριστώ ένα-ένα χωριστά και όλα μαζί. Με βοήθησαν και πάλι να επιβεβαιωθώ, πως, ο,τι δίνεις παίρνεις, πως η ανάμνηση των όσων πέρασαν/σαμε μαζί του θα τους/μας ακολουθεί όχι σαν γλυκιά ανέμελη ανάμνηση μόνο, αλλά και σαν ορίζοντας!