μικρά πρωϊνά απο τον Νίκο Γενικόπουλο
Όπως γράφουμε στην σημερινή Πρωινή, υλοποιείται αυτό το διάστημα και στον Δήμο Καβάλας το τρίτο κατά σειρά πρόγραμμα της κοινωφελούς εργασίας. Απευθύνεται σε ανέργους, τους απασχολεί για λίγους μήνες έναντι μιας κάποιας αμοιβής. Η οποία απέχει αρκετά από την καθιερωμένη αμοιβή των λοιπών μόνιμων δημοτικών υπαλλήλων. Αυτή τη φορά το πρόγραμμα άρχισε και συνεχίζεται χωρίς εσφαλμένες αργές διαδικασίες. Τα λάθη της πρώτης φοράς διορθώθηκαν. Η νέα «κοινωφελής εργασία» είναι γρήγορη, δίκαιη, απαραίτητη και για τις δύο πλευρές. Τους άνεργους, την τοπική αυτοδιοίκηση.
Μικρή η κοινωνία μας, ξεχωρίζουμε με την πρώτη ματιά τους δικαιούχους. Όσους προσελήφθησαν κι έγιναν προσωρινά δημοτικοί υπάλληλοι. Είδατε αλήθεια για ποιους μιλάμε; Αναγνωρίσατε αυτούς που περιλαμβάνονται στους οφελούμενους; Είδατε την οικονομική κρίση από αυτή τη πλευρά; Άνθρωποι που μέχρι πρόσφατα είχαν την δική τους επιχείρηση στην αγορά. Άνδρες που επί σειρά ετών ήταν μόνιμοι εργαζόμενοι στον ιδιωτικό τομέα. Ξαφνικά απολύθηκαν, έμειναν άνεργοι. Γυναίκες που δεν χρειάστηκε να δουλέψουν ποτέ. Γυναίκες που τις βλέπαμε σε άλλες θέσεις, στην τοπική αγορά.
Όταν προκηρύχθηκε κι υλοποιήθηκε το πρώτο πρόγραμμα (την εποχή που το διαχειρίζονταν ενδιάμεσοι φορείς) δεν αναγνωρίζαμε στις ουρές (για την σύνταξη και την κατάθεση της αίτησης) τα πρόσωπα. Ήταν άγνωστοι. Άνεργοι κι αυτοί αλλά μακροχρόνια. Τότε ήταν τα πρώτα χρόνια της οικονομικής δυσκολίας. Άνεργοι που οι περισσότεροι δεν είχαν πρόσφατα απολυθεί. Ο καιρός πέρασε, η κατάσταση στην πόλη μας έγινε ακόμη δυσκολότερη. Σήμερα την Κοινωφελή Εργασία αναζητούν και βρίσκουν ως ευκαιρία όσοι είναι πρόσφατα και αληθινά θύματα της κρίσης. Τι θα γίνει με αυτούς αλήθεια όταν μετά από λίγους μήνες το πρόγραμμα λήξει;
Η απάντηση είναι εύκολη. Θα περιμένουν το επόμενο. Στο μεταξύ οι δεινοπαθούντες θα αυξάνονται. Τα προγράμματα (Κοινωφελούς Εργασίας, ΤΟΠΕΚΟ, ΤΟΠΣΑ κτλ) δεν θα είναι αρκετά. Η «ασπιρίνη» που η Ε.Ε. εφεύρε έχει συγκεκριμένες δυνατότητες. Από ένα σημείο και μετά το φάρμακο πρέπει να είναι ισχυρότερο. Αν υπάρχει θα βρεθεί και θα χορηγηθεί. Αν όμως δεν υπάρχει;
Ας πούμε ότι τα απορρίπτουμε όλα αυτά. Γυρίζουμε την πλάτη στο ευρώ, το καταγγέλλουμε. Δηλώνουμε ανεπιθύμητο τον Σόϊμπλε. Διώχνουμε την τρόικα. Κάνουμε την επανάσταση μας στο γεμάτο από κόσμο γυμναστήριο της Καλαμίτσας. Βάζουμε τον Λαφαζάνη να μας μιλήσει, του φωνάζουμε δυνατά τα συνθήματα του «όχι», της γενικής αντίστασης. Μετά τι γίνεται; Γυρίζουμε στη δραχμή, μας απαντά πρώτος πρώτος ο Λαπαβίτσας. Και μετά; επιμένουμε στον διάλογο μαζί του.
Αυτό το «μετά» ήταν και παραμένει άγνωστο ακόμη και σε αυτούς που το υποστηρίζουν. Λένε ότι αρχικά θα είναι δύσκολα. Συμπληρώνουν ωστόσο ότι αυτό το «μετά» είναι προτιμότερο από το «μετά» των μνημονίων, του ΕΝΦΙΑ και των άλλων άδικων μέτρων. Δεν μας πείθουν. Συνεχίζουν –παρά το ότι προσπαθούν- να μην μας πείθουν. Είναι αόριστοι, γενικόλογοι, στο τέλος και απωθητικοί. Η εναλλακτική τους πρόταση ουσιαστικά δεν υπάρχει. Τελικά, αυτά τα άλλα σενάρια ενισχύουν τα βασικά. Όσα έκαναν και κάνουν οι κυβερνήσεις από το 2010 και μετά.
Φθάσαμε ή φθάνουμε στο σημείο να προτιμούμε τα μνημόνια μιας κι απορρίπτουμε με τον έναν ή άλλο τρόπο το άλλο. Το άλλο που το εγκατέλειψε ακόμη κι ο Τσίπρας. Είναι εύκολο να δηλώνεις αντίθετος σε ότι εφαρμόζεται. Δύσκολο είναι να βρεις τον διαφορετικό δρόμο. Κι επειδή τέτοιος δεν υπάρχει είναι ακόμη δυσκολότερο να τον δημιουργήσεις. Να τον ανοίξεις και μετά να τον περπατήσεις, χωρίς να γνωρίζεις που ακριβώς σε οδηγεί.
Μιλώντας για το στρατόπεδο «Ασημακοπούλου» ,που ανεπισήμως το Υπουργείο «έβγαλε» στο σφυρί, η βουλευτής Αλεξάνδρα Τσανάκα αποδίδει τα εύσημα στον Μάκη Παπαδόπουλο. Αυτός βρήκε στις ιστοσελίδες του Καμμένου το σχετικό υλικό. Το παρουσίασε δημόσια, της έδωσε το δικαίωμα να φθάσει την ιστορία στη Βουλή μέσω επίκαιρης ερώτησης. Όταν βρεθεί ο Υπουργός τότε θα μας πει τι ακριβώς συμβαίνει!
Το Σάββατο το βράδυ στο Κοκκινόχωμα οργανώνεται η 9η γιορτή πίτας. Ωραία ελληνικά πράγματα σε ένα περιβάλλον νόστιμο, ελπίζουμε και δροσερό. Να ετοιμάζονται οι επόμενες εορτές. Του σταφυλιού. Του καλαμποκιού, της πατάτας κτλ. Δεν διαφεύγει της προσοχής μας ότι ορισμένες έγιναν ήδη κι είχαν (όπως πάντα) επιτυχία.
Ακόμη και ο πρώην πρόεδρος της ΝΟΔΕ και πρώην Δήμαρχος Κεραμωτής Μένανδρος Μαρινάκης υποστηρίζει την παραμονή του Βαγγέλη Μεϊμαράκη στην θέση του προέδρου της ΝΔ. «Να μείνει πρόεδρος ως το επόμενο συνέδριο, τον Μάη του 2016» γράφει ο κ. Μαρινάκης στο διαδίκτυο.
Στεναχωρημένος κι απογοητευμένος ο Ηλίας Ιωαννίδης γράφει στην ιστοσελίδα του άλλα. Ότι δεν θα αγοράσει άλλη φορά την Αυγή! Την ήθελε υπέρ της «Πλατφόρμας» και όχι ουδέτερη. Το σημείωμα του βουλευτή αναφέρει: «Αποχαιρετισμός στην Αυγή. Τα τελευταία 30 χρόνια σταθερά καθημερινά αγόραζα την Αυγή. Όταν με ρωτούσαν τι της βρίσκω τους απαντούσα ότι εκεί διαβάζω τα νέα για το κόμμα μου την αριστερά τα κινήματα τον πολιτισμό. Όταν χρειαζόταν εξτρά στήριξη την πρόσφερα. Την διέδιδα όπου μπορούσα. Η εφημερίδα μου τώρα παρακολουθεί απαθής ατάραχη τη σφαγή των συντρόφων μου το διασυρμό τους. Άσχετα αν συμφωνεί κάποιος η διαφωνεί μαζί τους δεν τους αφήνει ακάλυπτους απροστάτευτους. Καληνύχτα Αυγή».
Η Αντιδήμαρχος Κορίνα Χιώτη Πρασσά ανταποκρίθηκε στο αίτημα του ΑΟΚ, έδωσε εντολή και κουρεύτηκαν τα χόρτα πλησίον της κερκίδας του βοηθητικού γηπέδου (πίσω από το κλειστό Κολυμβητήριο). Τώρα οι λίγοι φίλοι της ομάδας που παρακολουθούν τις προπονήσεις μπορούν να φθάσουν στην κερκίδα χωρίς να φοβούνται τα φίδια!
Η ταινία που υποστήριξε η κ. Καραβία, σκηνές της οποίας κινηματογραφούνται στην πόλη μας, λίγο ακόμη και θα απασχολούσε το αστυνομικό δελτίο. Έγινε μια παρεξήγηση και το θέμα δεν έλαβε μεγαλύτερη έκταση. Ακούμε ότι σε αυτό το εγχείρημα συγγενικού προσώπου της προέδρου βοηθά και ο έμπειρος Γιάννης Κουκιάς. Θέμα της είναι Ελλάδα της δεκαετίας του 80, δηλαδή πολύ πριν την κρίση.
Μία ακόμη διακοπή νερού λόγω βλάβης στις Κρηνίδες το περασμένο Σαββατοκύριακο υποχρέωσε τον αντιδήμαρχο Ηλία Καλανταρίδη να τρέχει και να μην φθάνει. Με όλα αυτά τα προβλήματα της ύδρευσης τον τελευταίο μήνα απέκτησε ειδίκευση στα ζητήματα της ΔΕΥΑΚ. Μάθε τέχνη κι άστηνε…
Και ο Μιχάλης Λυχούνας ταλαιπωρήθηκε από τις πρώτες διακοπές νερού στον πρώην Δήμο Φιλίππων. Μετείχε κι υποστήριζε συνέδριο στο Συνεδριακό Κέντρο της Μητρόπολης στο Βαπτιστήριο όταν η περιοχή δεν είχε νερό. Προσπαθούσε να εξηγήσει στους συνέδρους (από το εξωτερικό οι περισσότεροι) τι έχει συμβεί. Δύσκολη πραγματικά η αποστολή του. Αυτά έγιναν αρχές του μήνα, είναι ήδη περασμένα ξεχασμένα.
Αυξημένη κίνηση χθες το πρωί στο κεντρικό λιμάνι. Το Blue Star ήρθε με 600 επιβάτες, λίγη ώρα αργότερα το Εξπρές Πήγασος με 200. Τα δρομολόγια από την Καβάλα για τον Πρίνο έφευγαν χθες σχεδόν γεμάτα. Πλησιάζει ο Αύγουστος, οι διακοπές στα νησιά της περιοχής γίνονται μέσω του λιμανιού της πόλης μας.
Έντονες και συχνές είναι οι διαμαρτυρίες των πολιτών για το παράνομο παρκάρισμα στο πεζοδρόμιο, δίπλα στην ακτή της Καλαμίτσας. Το κακό παράγινε αφού όλο το πεζοδρόμιο καταλαμβάνεται από αυτοκίνητα με αποτέλεσμα να μην υπάρχει καθόλου χώρος για πεζούς. Το πρόβλημα απέκτησε δημοσιότητα, τώρα οι πολίτες καλούν την Τροχαία κάθε φορά που συναντούν τέτοια εμπόδια. Όπως μαθαίνουμε η Τροχαία ανταποκρίνεται κι έτσι παραβάσεις βεβαιώνονται συνεχώς. Μόνο έτσι αλλάζει ο έλληνας οδηγός τις κακές συνήθειες του.
==================================================================
Χωρίς καύσιμα η Περιφέρεια ΑΜΘ
Στο ραδιόφωνο της Πρωινής μίλησε χθες ο Αντιπεριφερειάρχης Σωτήρης Παπαδόπουλος. Μεταξύ των άλλων αναφέρθηκε στο πρόβλημα έλλειψης καυσίμων αφού ανάδοχος δεν υπάρχει. Ο επόμενος διαγωνισμός καθυστερεί αφού δεν έχουν εξασφαλιστεί τα χρήματα για αυτόν. «Βάζουμε χρήματα από την τσέπη μας, χρήματα που δεν θα πληρωθούμε ποτέ» είπε. Το προηγούμενο βράδυ μάλλον με αυτόν τον τρόπο βρέθηκε στις Σάπες, να μιλήσει σε εκδήλωση για τα προβλήματα των κτηνοτρόφων.
Ειδικότερα ο κ. Παπαδόπουλος τόνισε: «Δυστυχώς έχουμε και πρόβλημα με τα καύσιμα. Αναγκαζόμαστε βάζουμε από τη τσέπη μας λεφτά για να κινούμαστε. Το πρόβλημα άρχισε από τις αρχές Ιουνίου. Έχουμε πολύ περιορισμένες κινήσεις με τα υπηρεσιακά αυτοκίνητα. Στη συνεδρίαση στη Κομοτηνή πηγαίνουμε όλοι μαζί με ένα αυτοκίνητο και μοιραζόμαστε τα έξοδα. Οι κινήσεις περιορίστηκαν μόνο στις απαραίτητες. Μόνο για τους βασικούς ελέγχους που πρέπει να γίνονται. Αρκετοί υπάλληλοι κινούνται με τα δικά τους οχήματα. Αυτοί τα καύσιμα που βάζουν θα τα πληρωθούν αργότερα, σε δύο τρεις μήνες».
