23 χρόνια πρόεδρος σε ποδοσφαιρική ομάδα, είναι κατόρθωμα

Γράφει ο Τάσος Πατσίδης

Ο Αετός λοιπόν που διεκδίκησε ακόμη και την πρώτη θέση στον 1ο όμιλο της Γ` Εθνικής τη δύσκολη σεζόν που μας πέρασε, θα παίξει στο τοπικό πρωτάθλημα τη επόμενη αγωνιστική χρονιά μετά τη δήλωση παραίτησης του Νίκου Λαμπίδη (Καρβέλης) από την προεδρία της ομάδας.

Βλέποντας το όλο θέμα, αρχικά αυτό που μπορούμε να πούμε είναι ότι αποτελεί μεγάλο πλήγμα για το ποδόσφαιρο της Καβάλας η αποχώρηση του Αετού Οφρυνίου από τη Γ`Εθνική. Δυο ομάδες του νομού μας πλέον θα παίξουν στη Γ`Εθνική, ο Νέστος και ο ΜΑ Ορφανίου.

Αν δούμε την περίπτωση του Νίκου Λαμπίδη σαφώς και υπάρχει κατανόηση στην απόφαση του. Είναι μεγάλο κατόρθωμα να είσαι πρόεδρος σε μια ομάδα για 23 συνεχόμενα χρόνια. Με τα καλά σου και τα στραβά σου.

Κανείς δεν είναι τέλειος. Όλοι κάνουν λάθη. Μάλιστα ήταν 23 χρόνια πρόεδρος και σε πολύ δύσκολες εποχές. Μια από αυτές διανύουμε τώρα και λόγω πανδημίας. Η πανδημία έχει «ρημάξει» τα πάντα.

Ο Καρβέλης έφτασε τον Αετό στη Γ`Εθνική και τον καθιέρωσε. Σε αυτό βέβαια βοήθησαν και οι συνεργάτες του στη διοίκηση (Τα αδέλφια Ρηνώτα και όλοι οι υπόλοποι) και όλοι όσοι  συμμετείχαν κατά καιρούς στο αγωνιστικό τμήμα.    Πήρε μια απόφαση πριν από λίγες μέρες η οποία ξάφνιασε τους πάντες αφού ο ίδιος είχε κλείσει τον ίδιο προπονητή (Μαγκαφίνη) και 4 παίκτες από το περσινό ρόστερ.

Όλα άλλαξαν μέσα σε λίγα 24ωρα. Το τι έγινε, το ξέρει καλύτερο ο ίδιος και αυτοί που βρίσκονται  πολύ κοντά του, είτε στο οικογενειακό περιβάλλον, είτε στην ομάδα μέσα. Ο Αετός θυμίζει Άρη Ακροποτάμου ή ΑΕ Πιερέων ή Κεραυνό Πέρνης ή παλαιότερα Ηρακλείτσα ή Παγγαίο 90;

Όχι οι περιπτώσεις είναι εντελώς διαφορετικές. Ο Αετός έκανε γνωστό ότι θα συμμετέχει στην Α`κατηγορία της ΕΠΣΚ και μάλιστα θα βοηθήσει ο Καρβέλης ο οποίος δεν φεύγει μπαμ και κάτω από την ομάδα.

Μάλιστα ήδη γίνονται κινήσεις για το νέο προπονητή αλλά και για νέο ρόστερ. Ο Κεραυνός Πέρνης πέρσι μετά την πτώση του από τη Γ`Εθνική, αποσύρθηκε εντελώς από τα τα τοπικά πρωταθλήματα. Η οικογένεια Κολλαρά που οδήγησε την ομάδα αυτή σε μεγάλες επιτυχίες, μόλις έκανε πίσω… διαλύθηκαν τα πάντα.

Ο Άρης Ακροποτάμου μετά την πτώση του από τη Γ` Εθνική, δε συμμετείχε στο πρωτάθλημα της Α`κατηγορίας. Ο Χρήστος Παρασκευάς άφησε την ομάδα  ενώ την είχε φτάσει ακόμη και στην 1η θέση στη Δ` Εθνική απέναντι σε θηρία και ένα γήπεδο στο οποίο είχαν πέσει αρκετά χρήματα από την προηγούμενη διοίκηση του Δήμου Παγγαίου.

Σε κάποια στιγμή επανήλθε ο Ακροπόταμος στη Γ`κατηγορία αλλά δεν κράτησε και πολύ. Πέρασαν οι εκλογές της ΕΠΣΚ και είπε αντίο.

Η ΑΕ Πιερέων πήγε να διεκδικήσει άνοδο σε επαγγελματική κατηγορία πριν από μερικά χρόνια. Είχε φτάσει μια ανάσα μάλιστα από την πρωτιά αλλά τελικά είχε βγει ο Εθνικός Γαζώρου.   Πρόεδρος ήταν τότε ο συγχωρεμένος ο Θανάσης ο Αραμπατζής.

Ο Δήμος Πιερέων βοηθούσε πολύ την προσπάθεια εκείνη την εποχή. Μετά τι έγινε;

Η ομάδα δεν διαλύθηκε αλλά έπεσε στις χαμηλές τοπικές κατηγορίες. Πάντως κρατήθηκε σαν όνομα. Ο ΟΦ Ηρακλείτσας με τον Αλέξη Σαπουντζή στην προεδρία έφτασε μέχρι τη Δ`Εθνική.  Αγωνίστηκε εκεί ένα χρόνο και μετά στο τοπικό όπου κάποιοι παράγοντες του χωριού κατέβασαν την ομάδα για λίγα παιχνίδια στην Α` κατηγορία. Μετά το τέλος.

Είχε γίνει μια προσπάθεια επανίδρυσης μετά από πολλά χρόνια, χωρίς όμως αποτέλεσμα.

Το Παγγαίο 90 (προήλθε από την ένωση του Αστέρα Γεωργιανής και της Νίκης Νικησιάνης) ήταν η ομάδα του συγχωρεμένου Παναγιώτη Τσομπανίδη. Αυτός την είχε κάνει μια μεγάλη δύναμη στη Δ` Εθνική. Μοναδικό αλλά βασικό μελανό σημείο σε όλη την ιστορία που δεν πήγε να παίξει το Παγγαίο στην Ορεστιάδα και να διεκδικήσει την άνοδο στη Γ` Εθνική.

Με την ομάδα που είχε τότε μάλλον θα κέρδισε μέσα στην Ορεστιάδα. Θα κέρδιζε ενδεχομένως και μια κακή διαιτησία αν βέβαια αυτή υπήρχε.

Για εκείνη την απόφαση του Παναγιώτη Τσομπανίδη είχαν ακουστεί πολλά. Φυσικά δεν είχε τότε οικονομικό πρόβλημα ο Τσομπανίδης για να μην παρεξηγηθούμε. Η συνέχεια μετά το θάνατο του Τσομπανίδη ήταν το τοπικό.

Η ομάδα δεν διαλύθηκε. Ουσιαστικά άλλαξε λίγο το όνομα της.

Ο ΜΑ Ορφανίου μετά την εποχή των Παύλου Κοψαχείλη, Σταύρου Μηλιάδη, Μηνά Βογιατζή στην προεδρία, πέρασε πολλά στο τοπικό μέχρι μετά από πολλά χρόνια να βρεθεί και πάλι στη Γ` Εθνική. Πέρασαν 23 χρόνια για να επανέλθει σε μεγάλη κατηγορία.

Μιλάμε για μια ομάδα που είχε φτάσει μέχρι και την κατάκτηση του Κυπέλλου Ερασιτεχνών Ελλαδας. Βλέπετε είναι ότι μια αλυσίδα το πράγμα. Ο Αετός  έφτασε… ταβάνι. Το καλό είναι ότι έχει Ακαδημία και δικό του γήπεδο.

Μέσα από μια άλλη δουλειά μπορεί να σταθεί. Φυσικά θα πάει και σε ένα  διαχειρίσιμο μπάτζετ στην Α`κατηγορία. Θα θελήσει να κάνει μια καλή ομάδα. Δε χρειάζεται και δεν είναι σωστό κάποιοι να «πυροβολούνε» τον Καρβέλη για την απόφαση του.

23 χρόνια πρόεδρος ήταν ο άνθρωπος με τα λάθη του και τα πάθη του αλλά και με το μεράκι του, την αγάπη του για τον Αετό και την τρέλα του για το ποδόσφαιρο.

Μάλιστα είχε και τη δική του πολύ καλή οργάνωση στην ομάδα. Απλά καταλήγουμε σ`ένα συμπέρασμα για όλες τις ομάδες αυτό ισχύει. Δεν είναι η εποχή για ανοίγματα. Μέχρι εκεί που πάει το… πάπλωμα.

Αν δεν μπορείς να πας ψηλότερα, κάθεσαι εκεί που είσαι, στα αυγά σου εν ολίγοις. Δεν υπάρχουν πλέον οι σωτήρες, οι εποχές έχουν αλλάξει. Πρέπει οι παράγοντες να ζήσουν τις οικογένειες τους. Δεν περισσεύουν χρήματα. Το… «Τσοβόλα δώστα όλα» έχει πεθάνει.

Το κυριότερο να δώσουν οι ομάδες βάση στις Ακαδημίες που διαθέτουν. Εκεί είναι το μέλλον. Να γίνεται σωστή και προσεκτική δουλειά στις Ακαδημίες οι οποίες βλέποντας τη δύσκολη οικονομική εποχή, να προσαρμοστούν πάνω σε αυτό.

Επίσης οι ομάδες να προσέχουν και να βελτιώνουν τις γηπεδικές εγκαταστάσεις που έχουν. Αρωγοί να είναι και οι Δήμοι στο βαθμό που μπορούν.

Τέλος, να είμαστε γεροί και να βρεθούμε στα γήπεδα τον Αύγουστο ή το Σεπτέμβριο.