Δέσποινα Παπαδοπούλου: «Ευχαριστώ τον Αστέρα, πρόκληση για μένα η Ολύμπια Λάρισας»

Στην Αθλητική Πρωινή παραχώρησε συνέντευξη η Δέσποινα Παπαδοπούλου. Η 19χρονη ύψους 1,73 play maker αναφέρθηκε στη μεταγραφή της στην Ολύμπια Λάρισας, η οποία αγωνίζεται στην Α2.

Επίσης, είπε τα καλύτερα για τον Αστέρα και μίλησε για τους στόχους της.

Ερ: Μετά από χρόνια αποχώρησες από τον Αστέρα. Ποια είναι τα συναισθήματά σου;

Απ: Προφανώς η αποχώρηση δεν ήταν εύκολη. Τα συναισθήματα είναι ανάμεικτα διότι με την ομάδα του Αστέρα έζησα πολλές εμπειρίες και αξέχαστες στιγμές που θα μείνουν χαραγμένες για μια ζωή.

Ερ: Πως νιώθεις για τη μεταγραφή σου στην Ολύμπια Λάρισας;

Απ: Η μεταγραφή στην Ολύμπια Λάρισας ήταν μία επιτυχία για εμένα επειδή υπήρχε μεγάλο χρονικό διάστημα απραξίας λόγω της καραντίνας και αυτό με φόβιζε για το μπασκετικό μέλλον. Είναι μία ευκαιρία που πρέπει να αξιοποιηθεί όσο καλύτερα γίνεται.

Ερ: Η ομάδα της Λάρισας αγωνίζεται στην Α2. Είναι μία πρόκληση για σένα;

Απ: Βεβαίως και είναι μία πρόκληση για εμένα. Δεν έχω αγωνιστεί ξανά σε επίπεδο Α2 αλλά αυτό δε με φοβίζει. Πιστεύω σε εμένα και μέσα από σκληρή δουλειά θα κάνω ό,τι χρειαστεί για να τα καταφέρω.

Ερ: Ποιοι είναι οι στόχοι της ομάδας για τη νέα σεζόν και ποιοι οι δικοί σου;

Απ: Οι στόχοι της ομάδας για φέτος είναι να μπορέσει με το νεανικό σχήμα που έχει δημιουργήσει να διεκδικήσει την υψηλότερη δυνατή θέση στον βαθμολογικό πίνακα. Φυσικά έχει προτεραιότητα η σωματική και ψυχική υγεία όλων των παικτριών και να διατηρηθεί το άριστο κλίμα που υπάρχει. Από εκεί και πέρα το σύνολο θα προσπαθήσει για το καλύτερο που μπορεί. Προσωπικά, θέλω να καταφέρω να βοηθήσω την ομάδα στο μέγιστο από τη θέση και τις οδηγίες που θα μου δοθούν από τον κόουτς. Στόχος είναι να καταφέρω να εδραιωθώ στην ομάδα, να κερδίσω χρόνο συμμετοχής και να βοηθήσω τις συμπαίκτριές μου να γίνουν καλύτερες .

Ερ: Έχεις ξεκινήσει ήδη προπονήσεις με την καινούργια σου ομάδα. Πως σε υποδέχθηκαν και πως είναι το κλίμα;

Απ: Το καλωσόρισμα της ομάδας με έκανε να νιώσω πολύ άνετα από την αρχή. Κάποια κορίτσια από την ομάδα όπως και τον προπονητή, τους γνώριζα ήδη. Τα τελευταία 2 χρόνια περνούσαμε με την ομάδα του Αστέρα στα προκριματικά της Θεσσαλονίκης και είχαμε αγωνιστεί ως αντίπαλοι. Οπότε αυτό ήταν κάτι το οποίο σίγουρα βοήθησε αρκετά στο να ενταχθώ πιο εύκολα και πιο γρήγορα στην ομάδα. Όλοι τους είναι απίστευτοι άνθρωποι και πολύ πρόθυμοι για οποιαδήποτε βοήθεια.

Ερ: Υπάρχει διαφορά στο επίπεδο και στην οργάνωση σε σχέση με τις ομάδες χαμηλότερης κατηγορίας;

Απ: Καλώς ή κακώς υπάρχει διαφορά διότι στην Α2 αγωνίζεσαι με περισσότερες ομάδες και αυτό έχει ως αποτέλεσμα να έχεις και περισσότερα παιχνίδια μέσα στην σεζόν. Δυστυχώς, οι ομάδες του τοπικού πρωταθλήματος δεν έχουν αυτή τη δυνατότητα και αυτό είναι ένα μειονέκτημα.

Ερ: Θεωρείς πως η μεταγραφή σου στην Ολύμπια Λάρισας είναι μία δικαίωση των κόπων σου;

Απ: Σίγουρα είναι μια μεγάλη “ανταμοιβή” των κόπων μου μετά από τόσα χρόνια. Αλλά αυτό δε σημαίνει ότι θα σταματήσει εδώ η δουλειά. Αντιθέτως τώρα αρχίζει ακόμα πιο σκληρή δουλειά.

Ερ: Η Α2 είναι ένα μεγάλο βήμα. Ποια είναι η συνέχεια μετά από αυτό;

Απ: Ο στόχος είναι να καταφέρω να φτάσω όσο πιο ψηλά γίνεται και να γίνω όσο καλύτερη μπορώ μέσα από αυτό. Αν αυτό σταματήσει στην Α2 κατηγορία, καλώς. Θα ήθελα αύριο μεθαύριο να λέω τις εμπειρίες μου στα παιδιά μου και στα ανίψια μου. Παρόλα αυτά είναι μια νέα και πρωτόγνωρη αρχή που θέλω πολύ να ζήσω.

Ερ: Ποια ήταν η καλύτερη στιγμή της καριέρας σου μέχρι τώρα;

Απ: Αλήθεια είναι πολύ δύσκολη αυτή η ερώτηση. Αν μπορούσα να απαντήσω όλες, θα το έκανα. Αλλά αυτές που ξεχώρισαν μακράν είναι οι στιγμές που η ομάδα διεκδίκησε αυτό που της άξιζε, δηλαδή την πρώτη θέση στο πρωτάθλημα της ΕΚΑΣΑΜΑΘ και κατάφερε να πάρει και τις δύο φορές τη 2η θέση στα προκριματικά της Θεσσαλονίκης.

Ερ: Ποιοι σε βοήθησαν στα πρώτα σου μπασκετικά βήματα; Θέλεις να ευχαριστήσεις κάποιον;

Απ: Οι προπονητές που είχα τα προηγούμενα χρόνια είναι όλοι τους απίστευτοι άνθρωποι και προπονητές. Κυρίως άνθρωποι-παιδαγωγοί που μου στάθηκαν και προσπάθησαν να μου περάσουν όση γνώση έχουν μέσα στο χώρο του μπάσκετ. Το ευχαριστώ είναι πολύ λίγο και θα ήταν άδικο να πω μόνο αυτό. Οι άνθρωποι αυτοί ήταν για αρχή η Χρυσοστομίδου Τέτη, στη συνέχεια ο Τερζής Βασίλης και έπειτα ο Αϊβαζίδης Δημήτρης. Σας ευχαριστώ για όλα λοιπόν!