Δέσποινα Παπάζογλου: «Το Φεστιβάλ Φιλίππων είναι μια ζωντανή πραγματικότητα που χορεύει ωραία το χορό της από το τοπικό στο καθολικό και αντίστροφα»

Συνέντευξη της Δέσποινας Παπάζογλου στη Μαριλένα Θεοδωράκου και το theatermag.gr

Σε ένα αναλόγιο και σ’ ένα ντοκιμαντέρ συμμετέχει φέτος η Δέσποινα Παπάζογλου στο πλαίσιο των εκδηλώσεων του Φεστιβάλ Φιλίππων το οποίο είναι αφιερωμένο στον Εθνικό μας ποιητή Διονύσιο Σολωμό.

Φέτος – λόγω του «καιρού» και της δυσκολίας – οι καλλιτέχνες ξεκινήσαν νωρίς, με δοκιμές και ασκήσεις. Η ηθοποιός Δέσποινα Παπάζογλου, ο σκηνοθέτης Θοδωρής Γκόνης και η υπόλοιποι συντελεστές βρεθήκαν στο 1ο Δημοτικό Σχολείο, στην Καβάλα, στη χερσόνησο της Παναγίας, σε ένα κτίριο κλειστό, βουβό τα τελευταία χρόνια, το ανοίξανε, κάθισαν στα θρανία του και στο προαύλιό του, κάλεσαν και τους μαθητές του 7ου Δημοτικού Σχολείου.

Μαθητές και συντελεστές μαζί, διάβασαν προσεκτικά και προσπάθησαν να απαγγείλουν από στήθους τους πρώτους στίχους, τα νεανικά γυμνάσματα, μελέτησαν τα ποιήματα «της ετοιμασίας» του μεγάλου του έργου για να καταλήξουν στον «Ύμνο εις την Ελευθερίαν», στις 158 στροφές του.

Αυτή η εργασία κινηματογραφήθηκε από τον Γιάννη Καραπιπερίδη και θα προβληθεί στο μεγάλο αφιέρωμα του Φεστιβάλ στον Διονύσιο Σολωμό, στον θερινό κινηματογράφο «Ζέφυρος» στις 2 Αυγούστου.

Λίγο νωρίτερα,  συγκεκριμένα στις 26 Ιουλίου, η Δέσποινα Παπάζογλου θα βρεθεί στο 7o Δημοτικό σχολείο Καβάλας όπου εκεί θα ερμηνεύσει τον μονόλογο «Κανείς ποτέ δεν το ‘μαθε» του Χάρη Μιχαλόπουλου, ο οποίος γράφτηκε μετά από παραγγελία του Φεστιβάλ Φιλίππων.

Η ηθοποιός μιλάει για τις δύο παραστάσεις και την μοναδική εμπειρία του Φεστιβάλ Φιλίππων.

Πώς εντάσσεται η ποίηση του Διονυσίου Σολωμού στην παράσταση;

Αρχικά, να πούμε πως πρόκειται για δραματοποιημένο θεατρικό αναλόγιο που συστήνει στο κοινό ένα νέο κείμενο του Χάρη Μιχαλόπουλου εμπνευσμένο από τη ζωή και το έργο του Διονυσίου Σολωμού.

Εντάσσεται στο κομμάτι αναθέσεων συγγραφής πρωτότυπου κειμένου στα πλαίσια του αφιερώματος του Φεστιβάλ Φιλίππων φέτος στον εθνικό μας ποιητή. Το κείμενο είναι ένας γυναικείος θεατρικός μονόλογος που φέρει τον τίτλο «Κανείς ποτέ δεν το ‘μαθε», μια φράση από το πεζογραφικο ποίημα του Σολωμού «Η Γυναίκα με το μαγνάδι».

Ο συγγραφέας επινοεί την θεατρική μορφή της Μάρθας καθώς και τον ιδιαίτερο στενό μυστικό δεσμό της με τον ποιητή. Η Μάρθα αναστοχάζεται, αναπολεί, συνομιλεί με τον ποιητή που έχει ήδη φύγει από τη ζωή. Ανατρέχει σε στίχους και ατόφια αποσπάσματα από το ποιητικό του έργο προκειμένου να επαναπροσδιορίσει την ταυτότητά της και τη θέση που είχε στη ζωή του.

Έτσι, με αυτόν τον έμμεσο τρόπο μας αποκαλύπτεται άμεσα η φυσιογνωμία του Διονυσίου Σολωμού, στοιχεία του χαρακτήρα του καθώς και της βιογραφίας του.

Ποιος είναι ο δικός σας ρόλος και ποια η έρευνα που χρειάστηκε να κάνετε;

Στην ανάθεση που μου έγινε για τον θεατρικό αυτό μονόλογο της Μάρθας στάθηκε πολύ χρήσιμη η έρευνα που προηγήθηκε την άνοιξη πάνω στη ζωή και στο έργο του Σολωμού.

Η αφορμή ήταν ένα πλάνο εργασίας -ντοκιμαντέρ με τίτλο «Ύμνος εις την Ελευθερίαν» -158 στροφές. Ήταν μια ευτυχής, προσωπικά, ευκαιρία που μου φανέρωσε -εκτός από τα πνευματικά ύψη και βάθη που άγγιξε με την ποίησή του- το προσωπικό του δράμα και αφήγημα, σε μια εποχή με επιρροές συμβάντα και δυναμικές που ήταν προδιαγεγραμμένο να αφήσουν ιστορία στον τόπο μας, και όχι μόνο.

Κρατάω μια φράση της Μάρθας που αγγίζει πολύ και τη δική μου ανάμειξη φέτος σε παραγωγές που τιμούν το πρόσωπό του «…..ένιωσα κάπως σημαντική, όχι για μένα, όχι, αλλά γιατί μπορούσα κι εγώ μ ‘αυτό τον τρόπο να βοηθήσω στην αιώνια φήμη του».

Θα θέλατε να μας πείτε για τις δοκιμές και τις πρόβες που κινηματογραφήθηκαν από τον Γιάννη Καραπιπερίδη και θα παρουσιαστούν σαν ένα είδος «ντοκιμαντέρ εργασίας», σε δύο μέρη;

Με τον κύριο Γκόνη και την υπόλοιπη ομάδα δεσμευτήκαμε την άνοιξη που μας πέρασε, να διαβάσουμε, να νοήσουμε, να αισθανθούμε, να δονηθούμε από το αφήγημα όλων των στροφών του Ύμνου μας, με όλες τις εικόνες, τα χρώματα, τα νοήματα, τη ζέση και τον παλμό που αναδύονται από αυτές.

Ο χρόνος περιορισμένος -μόλις ένας μήνας- δοκιμασία απαιτητική και δύσκολη. Από τη μία πλευρά το σώμα του λόγου, η ποίηση κι από την άλλη πλευρά η αναγκαιότητα αυτή να γειωθεί σε μία αφήγηση στο παρόν.

Να βρεθεί εγκαίρως ή και τελευταία στιγμή -έτσι συμβαίνει συχνά σε δημιουργική φάση- η συνθήκη που θα επαληθεύει το εγχείρημά μας στο εδώ και τώρα. Επιλογή του σκηνοθέτη μας, από την αρχή, ήταν να εργαστούμε σε ένα παλιό κι έρημο δημοτικό σχολείο, με ζωντανά όλα τα απομεινάρια της αλλοτινής του δόξας ή λειτουργίας.

Κι εμείς εκεί ηθοποιοί και συνεργείο, κάτι σαν παραβάτες με καλή πρόθεση αναζητούσαμε κάτι από το λησμονημένο και βουβό νόημα των πραγμάτων. Κάτι από την ζωντάνια των ηρώων στα κάδρα, των βιβλίων στα ράφια, των σπόγγων στον μαυροπίνακα και τον απόηχο της φωνής που κάποτε δίδασκε στην τάξη. Κούραση μέχρις εξαντλήσεως εγρήγορση συγκρούσεις γόνιμες κι αγαπημένες και βαθιά συγκίνηση.

Όλα αυτά μου έρχονται στο νου, γίνεται όμως τοκετός χωρίς οδύνες; Δεν έχω δει ούτε πλάνο ακόμη κι ανυπομονώ να δω το αποτέλεσμα του κόπου μας.

Πώς συμμετέχουν οι μαθητές του 7ου Δημοτικού Σχολείου Καβάλας στο ντοκιμαντέρ Διονύσιος Σολωμός «Ύμνος εις την Ελευθερίαν » – 158 Στροφές;

Μια από τις πιο ζωντανές και συγκινητικές στιγμές των δοκιμών μας ήταν η αναβίωση της άλλοτε ζωντανής τάξης με μικρούς μαθητές του σήμερα και τον εθνικό μας ύμνο δυνατά στα χείλη τους.
Σαν σε παλιές λησμονημένες ρίζες να φύτρωσαν ξανά νέα βλαστάρια.

Ποια είναι η αίσθηση που έχετε από το Φεστιβάλ Φιλίππων;

Τώρα τι να πω για το Φεστιβάλ Φιλίππων! Η ύπαρξή του συνοδεύει όλη μου τη ζωή. Μακρά η ιστορία του, θα προτιμήσω να το δω, περισσότερo ως μία ατομικότητα στο χρόνο. Όταν βιώνει κανείς το γίγνεσθαι του εαυτού του στο παρόν δεν χωράνε λόγια διότι βρίσκεται ήδη στην καρδιά της δράσης.

Τα λόγια έρχονται είτε ως φιλοφρονήσεις είτε για όσα έχουν εκλείψει είτε για όσα μας έχουν τραυματίσει. Το Φεστιβάλ Φιλίππων είναι μια ζωντανή πραγματικότητα που χορεύει ωραία το χορό της από το τοπικό στο καθολικό και αντίστροφα. Χάρη στα υπέροχα αφιερώματά του και την οργανωμένη εμβέλεια που αυτά εκπέμπουν.

πηγή: theatermag.gr

Πληροφορίες παράστασης

Αναλόγιο στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Φιλίππων

«Κανείς ποτέ δεν το ‘μαθε» του Χάρη Μιχαλόπουλου
Σκηνοθετική Επιμέλεια: Δέσποινα Παπάζογλου – Κατερίνα Συμεωνίδου

Ερμηνεία: Δέσποινα Παπάζογλου

Πού: Προαύλιο 7oυ Δημοτικού σχολείου
Πότε: 26 Ιουλίου 2021, στις 21.30
Τιμή εισιτηρίου: 5 ευρώ (γενική είσοδος).

Προβολή στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Φιλίππων

Διονύσιος Σολωμός «Ύμνος εις την Ελευθερίαν » – 158 Στροφές

ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Καβάλας
Σκηνοθεσία: Θοδωρής Γκόνης
Σκηνοθεσία video project: Γιάννης Καραπιπερίδης
Φωτογραφίες παράστασης: Στράτος Καλαφάτης
Φωτισμοί: Γιώργος Τριανταφυλλίδης
Βοηθός Σκηνοθέτη: Κατερίνα Συμεωνίδου
Συμμετέχουν οι ηθοποιοί: Άρης Νινίκας, Δέσποινα Παπάζογλου, Στεφανία Χονδράκη
και ο μικρός Φώτιος Ευαγγελίδης

Μουσικοί επί σκηνής: Δημήτρης Κυραναστάσης, Στέφανος Παρασκευάς
Δεύτερη κάμερα: Δημήτρης Μαστοράκης
Ηχοληψία: Αντώνης Μαυρίδης
Συμμετέχουν οι μαθητές του 7ου Δημοτικού Σχολείου Καβάλας: Κλεονίκη Βαμβακίδου, Ελπίδα Ευαγγελίδου, Ειρήνη Καζαντζίδου, Κωνσταντίνος Κογκαλίδης, Ελένη Κογκαλίδου, Ηλιάννα Παρδαλίδου, Μελίνα Ρετζέπη, Χάρης Τσίκληρας

Πότε: 2 Αυγούστου 2021, στις 21.00
Πού: Θερινός Κινηματογράφος «Ζέφυρος»
Τιμή εισιτηρίου: 5 ευρώ (γενική είσοδος)