Διαδικτυακοί αεριτζήδες : Γράφει από το Παρίσι ο Μιχάλης Μαυρόπουλος

Η εξοργιστική έλλειψη και η ανεξήγητη κατακράτηση (από ποιόν και για ποιόν λόγο;) μασκών προστασίας από τον ιό, που η άφιξή τους στα φαρμακεία αναγγέλλεται εδώ και ένα μήνα αλλά οι Γάλλοι μάσκες δεν βλέπουν, προσφέρει ευρύ πεδίο δράσεως στους απατεώνες – άσσους στον χειρισμό των ηλεκτρονικών υπολογιστών (κομπιούτερ). Άπληστοι για το κέρδος, καταπατούν  τους κανόνες της καπιταλιστικής αγοράς που οι ίδιοι πρεσβεύουν, εκμεταλλεύονται τον γενικευμένο εγκλεισμό ατόμων και επιχειρήσεων με σκοπό να πωλήσουν δια μέσου του ιντερνέτ εγκεκριμένα προστατευτικά και εν πολλοίς  κατασχεμένα μέσα προστασίας (μάσκες, υδροαλκοολικό υγρό και τεστ) σε δεκάδες χιλιάδες ανησυχούντες Γάλλους. Ποιά άραγε διαδικασία εφεύραν για να αφαιρέσουν από την τσέπη των αφελών τα δηνάρια για να τα καρπωθούν οι ίδιοι; Απλώς εκείνη της δημιουργίας διαδικτυακών τόπων,  κοινώς αποκαλούμενων  την «σήμερον ημέραν» site.

Ο έγγραφος Τύπος αναφέρεται επί μακρόν στο «παράδειγμα» του Βίκτωρος  G. που οι αρχές τον υποψιάζονται ως υπεύθυνο δημιουργίας επτά (!) όμοιων με διαφορετικές όμως ονομασίες ιστότοπων πωλήσεως υγειονομικού υλικού. Τινί τρόπω; Παρουσίαζε παρείσακτα παραθυράκια (pop-up) όλως απροόπτως στην οθόνη των ηλεκτρονικών υπολογιστών χωρίς οι χρήστες να το έχουν ζητήσει, στα οποία υπέσχετο την παράδοση του λείποντος υγειονομικού υλικού εντός πέντε ή επτά ημερών από την στιγμή που ο διατρέχων τα κείμενα προς ανάγνωση σερφάριζε στην εικόνα ενός από τους δημιουργηθέντες ιστότοπους από τον Βίκτωρα G. Δεν υπήρχαν ούτε διεύθυνση, ούτε γραφεία ούτε εταιρεία. Στην εποχή μας, πολλές πράξεις μπορούν να γίνουν βάσει της εικονικής πραγματικότητος, δυνητικώς, θεωρητικώς. Είμαστε μακράν του αρχαιοελληνικού αποφθέγματος  «εν τη παλάμη και ούτω βοήσωμεν». Η παραγγελία και βεβαίως η πληρωμή εγένετο δια μέσου του ιντερνέτ. Έτσι, εντός ολιγότερον του μηνός ( 29 Φεβρουαρίου 27 Μαρτίου) ο απατεών διέθετε εικονικώς (γαλλιστί virtuellement) στον τραπεζικό λογαριασμό του περίπου ένα εκατομμύριο ευρώ από ένα μόνο ιστότοπο. Αυτό το εκατομμύριο αντιπροσωπεύει, γράφει η εφημερίδα Λε Μόντ, κάπου 12.000 ζημιωθέντας  πελάτες, ήτοι 83 ευρώ κατά μέσον όρο. Από ένα άλλο ιστότοπο ο G. κέρδισε άλλες 300.000 ευρώ, πολλοί δε μηνύσαντες πελάτες διευκρινίζουν ότι δεν τους παραδόθηκε ποτέ το ζητηθέν υγειονομικό υλικό. Ευτυχώς, με επέμβαση της Δικαιοσύνης όλοι οι διαδικτυακοί τόποι του G.εξαφανίσθηκαν από τα κομπιούτερ.

Ο τελευταίος, κληθείς από τους αρμοδίους  δεν παρουσιάσθηκε ποτέ στις αρχές. Όμως στις 31 Μαρτίου, στο παρακολουθούμενο από πολλά εκατομμύρια ακροατών ραδιοφωνικό σταθμό RTL, απάντησε στις κατηγορίες ενός επιχειρηματία υδραυλικού ο οποίος ήθελε να προστατεύσει τους υπαλλήλους του από τον ιό, δεν πήρε όμως ποτέ τις μάσκες. Ο κομπιναδόρος δήλωσε ότι λυπάται και επιχείρησε να δικαιολογήσει την μη παράδοση του ζητηθέντος και πληρωθέντος  υλικού για λόγους «ανωτέρας δυνάμεως». Ποιας; Δεν διευκρίνισε αλλά δήλωσε ότι ποτέ δεν καταδικάσθηκε για αισχροκέρδεια αλλά για …απατηλές εμπορικές πρακτικές. Ανεγνώρισε ότι δεν έπρεπε να «ρίξει» στην αγορά την ιδέα ενός προϊόντος (35.000 τεστ ανιχνεύσεως του ιού), υπεσχέθη δε την επιστροφή των χρημάτων σε εκείνους που δεν είδαν ποτέ το εμπόρευμα…