Δημήτρης Τσακαλίδης: « Ισχύει το μήλο κάτω από τη μηλιά» – Λυδία Τσακαλίδου: « Είχα άγχος αλλά και μεγάλη θέληση»

Καλεσμένοι στους 93, 7 και στην εκπομπή του Τάσου Πατσίδη η Χάλκινη Πρωταθλήτρια Ευρώπης  Νεανίδων Λυδία Τσακαλίδου και ο προπονητής της και πατέρας της Δημήτρης Τσακαλίδης αναφέρθηκαν με πολλές λεπτομέρειες στον αγώνες του Αζερμπαϊτζάν αλλά και στο πως ξεκίνησε η όλη προσπάθεια της νεαρής πρωταθλήτριας.

Αναλυτικά τα κυριότερα αποσπάσματα από τη συνέντευξη.  

  ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΤΣΑΚΑΛΙΔΗΣ: « Ισχύει το μήλο κάτω από τη μηλιά. Ήμουν και εγώ ένας καλός αθλητής στην Ενόργανη και έφερα αρκετά μετάλλια και διακρίσεις στην πόλη μας, όχι όμως σε αυτό το επίπεδο το Ευρωπαϊκό που έφτασε η Λυδία η οποία ξεπέρασε τη… «μηλιά».

Υπάρχει ένα ιστορικό αγώνων όλων των αθλητριών για τον καταρτισμό της Εθνικής ομάδας από τους Πανελλήνιους αγώνες στο Ελλαδικό χώρο. Παράλληλα έγιναν και κάποια τεστ στην Αθήνα μετά τα Χριστούγεννα εκεί όπου οριστικοποιήθηκε η  τετράδα που πήρε μέρος στο Ευρωπαϊκό πρωτάθλημα του Μπακού.  Επάξια όλα τα παιδιά με καθαρές διαδικασίες και σύμφωνα με τις υψηλότερες βαθμολογίες που συγκέντρωσαν στα τεστ που συμμετείχαν,  στελέχωσαν αυτή την πολύ καλή Εθνική ομάδα.

Η Λυδία εκτός από την 3^η θέση στο ομαδικό μαζί με την συναθλήτρια της την Αγγελική Καλπαξή μπήκανε στον τελικό του συγχρονισμένου Τραμπολίνο και κατακτήσανε την 5^η θέση. Κάποια λαθάκια που έγιναν την ώρα του αγώνα μας στέρησαν το μετάλλιο και εκεί. Επίσης μπήκε και στον ημιτελικό του ατομικού, στις 24 από τις 68. Ηταν πολύ μεγάλη επιτυχία, στο τέλος πήρε την 14^η θέση και  η διαφορά της από την οκτάδα ήταν μόλις 70 εκατοστά. Μιλάμε για λεπτομέρειες. Το επίπεδο των αγώνων ήταν πολύ υψηλό.  Εγώ το παρακολουθώ εδώ και πολλά χρόνια και σαν διεθνής κριτής, είμαι σχεδόν σε όλες τις μεγάλες διοργανώσεις και θεωρώ ότι ήταν στο Μπακού το πιο δυνατό Ευρωπαϊκό που έχει γίνει ποτέ.  Πήγαμε με πρωτοβουλία και προσπάθεια ατομική και όχι  τη βοήθεια που είχαν τα άλλα κράτη από τις ομοσπονδίες τους. Εδώ στην Καβάλα δεν υπάρχει βελτίωση όσον αφορά τις προπονήσεις μας. Φιλοξενούμαστε σε σχολικό χώρο που δεν μας δίνει τη δυνατότητα για παραπάνω προπόνηση.

Οι προπονήσεις αναγκαστικά είναι μετά το μεσημέρι και δεν μπορούμε να κάνουμε έξτρα προπόνηση όταν έχουμε ένα μεγάλο αγώνα.

Πρέπει να γεμίσουμε ένα ολόκληρο κλειστό με όργανα και το βράδυ να το ξαναμαζέψουμε.  Είναι πολύ κουραστικό και επίπονο.

Δε πρέπει να ξεχάσουμε και την παρουσία στην κατηγορία ανδρών του Νίκου Σαββίδη από τον ΓΟΚ.  Ξεκίνησε πολύ δυνατά τον αγώνα του στα προκριματικά και στο υποχρεωτικό πρόγραμμα τα πήγε πολύ καλά δίνοντας μας ελπίδες αλλά δυστυχώς στο δεύτερο αγώνα δεν μπόρεσε να ολοκληρώσει το πρόγραμμα του.

Οι ασκήσεις πρέπει να γίνονται με μεγάλη ακρίβεια. Το παραμικρό λαθάκι πληρώνεται. Ο Νίκος είναι ένας πολύ καλός αθλητής.  Πέρασε κάποιες δυσκολίες με τραυματισμούς, με μετακινήσεις και τελευταία με το χαμό του προπονητή του.  Χάσαμε όλοι μας ένα πολύ σπουδαίο άνθρωπο.

Για τη Λυδία ήταν πολύ μεγάλη η επιτυχία της γιατί ήταν και η μικρότερη αθλήτρια όλων των αγώνων.   Θέλουμε να πιστεύουμε ότι θα δούμε πολλές επιτυχίες ακόμη.  Είναι μόλις το ξεκίνημα της, στις διεθνείς διοργανώσεις. Με το καλημέρα έδειξε ότι έχει να προσφέρει πολλά. Τα τελευταία 7-8 χρόνια έχει δημιουργηθεί ένα μεγάλο κλειστό γυμναστήριο στο Μπακού όπου φιλοξενεί μόνο μεγάλες διοργανώσεις της Γυμναστικής.  Πριν από 2 χρόνια έγινε εκεί η Ευρωπαϊκή Ολυμπιάδα.  Ο Πρέσβης της Ελλάδας στο Μπακού  μας κάλεσε στο σπίτι του μετά την επιτυχία.  Πήγε όλη η αποστολή στο σπίτι του.  Είναι ένα πολύ πλούσιο κράτος.  Οι αθλητικές εγκαταστάσεις στο Μπακού, ήταν τέλειες.

Η Λυδία ξεκίνησε το Τραμπολίνο από τη… κούνια.  Σιγά- σιγά από αυτά που έβλεπε από τους μεγαλύτερους αθλητές που υπήρχαν,  προσπαθούσε να τα κάνει.

Σε ηλικία 6 ετών άρχισε να μπαίνει στη τμήμα πιο εντατικό με στόχο τους αγώνες. Ξεκίνησε μ` ένα… προβάδισμα.

Δεν είναι έκπληξη το χάλκινο μετάλλιο στο Μπακού, χωρίς να θέλουμε να λέμε μεγάλα λόγια. Σύμφωνα με τις βαθμολογίες που είχαμε στα τεστ και σε κάποιους αγώνες,  ήταν για υψηλές θέσεις, οπότε περιμέναμε να πάει καλά.  Η προετοιμασία που κάναμε ήταν πολύ συμπυκνωμένη λόγω  του χώρου που δεν έχουμε.  Δεν υπάρχει ένα σπίτι της γυμναστικής.  Έπρεπε να βγάλουμε την κατάλληλη προπόνηση και την κατάλληλη προετοιμασία σε συγκεκριμένες ώρες που μας έχουν δώσει.  Στην Αθήνα και στη Θεσσαλονίκη υπάρχουν φυσικά άλλο χώροι πολύ περισσότερο κατάλληλοι. Το Τραμπολίνο σε σύγκριση με την Ενόργανη πάει πολύ πιο μακριά.   Η Ολυμπιονίκης στο Ρίο, ήταν μαμά με δυο παιδιά στην ηλικία των 37 ετών.

Έχουν φτάσει μέχρι και 40 ετών.

Το άθλημα στην Καβάλα θέλει υποδομή που δεν υπάρχει αυτή τη στιγμή σε όλα τα επίπεδα.   Πιστεύω ότι με αυτή την επιτυχία θα το δουν λίγο πιο ζεστά οι αρχές της πόλης μας και να βοηθήσουν.

ΛΥΔΙΑ ΤΣΑΚΑΛΙΔΟΥ: «  Πίστευα στον ευατό μου. Προσπαθήσαμε όλα τα κορίτσια για το στόχο που είχαμε βάλει. Να μπούμε στον τελικό. Ηταν η πρώτη φορά που συμμετείχα σε Ευρωπαϊκό πρωτάθλημα.

Για πρώτη φορά συμμετείχα σε αγώνες με τόσο μεγάλο ανταγωνισμό. Είχα σίγουρα άγχος ενώ από την άλλη είπα… θέλω να τις νικήσω.

Είχα τη θέληση, είχα το πείσμα.  Προσπάθησα πολύ.  Δεν ήθελα να φύγω από το Μπακού, ήθελα να καθίσω λίγες μέρες ακόμη, μου άρεσε πάρα πολύ.

Το τουρνουά είχε πολύ κόσμο.

Ηταν και το μετάλλιο που πήρα αλλά σίγουρα μου έλειψε και η παρέα μου εδώ στην Καβάλα.

Στο 5^ο Γυμνάσιο με υποδέχτηκαν με θερμά συγχαρητήρια και χειροκροτήματα μπροστά σε όλο το σχολείο. Φυσικά ένιωσα πολύ χαρούμενη.

Η προπόνηση μου βγαίνει 2,5 με 3 ώρες.

Με τα μαθήματα τα πράγματα είναι λίγο δύσκολα.  Υπάρχουν μέρες που ζορίζομαι.

Οι επόμενοι αγωνιστικοί στόχοι είναι το Πανελλήνιο στο Λαύριο το επόμενο Σαββατοκύριακο. Υπάρχουν μεγάλες διοργανώσεις μετά το καλοκαίρι. Τον Οκτώβριο έχουμε το Παγκόσμιο πρωτάθλημα που γίνεται κάθε χρόνο και αυτή τη φορά θα γίνει στην Αγία Πετρούπολη της Ρωσίας. Σίγουρα είναι ένας μεγάλος στόχος.  Δεν με πειράζει που το Τραμπολίνο δεν έχει μεγάλη προβολή. Απλά μου αρέσει αυτό το άθλημα.  Δε χρειάστηκε να με πείσει ο πατέρας μου να ασχοληθώ. Από μικρή επέλεξα εγώ το Τραμπολίνο.

Η ψυχολογία μου είναι πολύ καλή τώρα μετά το Χάλκινο μετάλλιο.

Η πικρία μου έμεινε στο Συγχρονισμένο με την Αγγελική Καλπαξή . Πιστεύω ότι θα μπορούσαμε να πετύχουμε τη 2^η η την 3^η θέση.

Στην Αθήνα που  κάναμε προπόνηση, τα πήγαμε λίγο καλύτερα.  Βρεθήκαμε για 2 μέρες, ίσως να χρειαζόταν περισσότερες. Χρειαζόμασταν λίγο περισσότερη προπόνηση.  Το Χάλκινο μετάλλιο το αφιερώνω στην ομάδα μου, στον ΑΟ Παλμό.

Επίσης στην οικογένεια μου και στου φίλους μου».