Θα ξεκινήσω λέγοντας πως είμαι εμβολιασμένος αλλά κάθετα αντίθετος με όλα τα κατασταλτικά μέτρα που έχουν επινοήσει, και έχουν αποδειχτεί άχρηστα. Ο ιός δεν φυλακίζεται, αυτοί ‘φυλακίζουν’ τους ανθρώπους, ο ιός εισέρχεται από τις χαραμάδες, γιατί τέτοια είναι η φύση του.
Ένας γνωστός λέει πως »παρατηρεί ότι μεταξύ των ένθερμων υποστηρικτών του εμβολιασμού αρχίζει να διαμορφώνεται ένα κλίμα αμφισβήτησης, το οποίο εμφανίζεται με ποικίλες μορφές: κάποιοι και κάποιες μετανιώνουν που έκαναν το τρίτο εμβόλιο, άλλοι και άλλες αναγνωρίζουν και επανεξετάζουν την δύο ετών διάρκειας κρατική και ιατρική εκστρατεία εκφοβισμού· αυτή είναι η αρχή.
Η πανδημία δεν πρόκειται να εξαφανιστεί μέσα σε τρεις μήνες. Η βεβαιότητα στηρίζεται στην προστασία που παρέχει στον οργανισμό το εμβόλιο. Μετά από τρεις μήνες είναι σαν να μην έχεις κάνει, ανεξαρτήτως εμβολίου. Είμαστε παντελώς απροστάτευτοι. Αυτό σημαίνει ότι ο εμβολιασμός πρέπει να επαναλαμβάνεται κάθε λίγους μήνες. Τώρα μιλάνε για την τέταρτη δόση – για τον ευάλωτο πληθυσμό. Εάν επεκταθεί σε όλον τον πληθυσμό και η τέταρτη, θα πρέπει να υπάρξει και πέμπτη, πάλι για τον ευάλωτο πληθυσμό. Και ούτω καθ΄ εξής. Μετά από κάθε εμβόλιο, όλος ο πληθυσμός θα χαρακτηρίζεται ευάλωτος και ένα ακόμα εμβόλιο θα προστίθεται. Ποια θα είναι η συνέπεια αυτών των αλλεπάλληλων εμβολιασμών; Θα επιδεινώνεται το ανοσοποιητικό σύστημα του πληθυσμού, θα μειώνεται η ικανότητα της φυσιολογικής άμυνας του οργανισμού. Με αυτό τον τρόπο, όσα πιο πολλά εμβόλια κάνουμε, τόσο πιο πολλά θα είναι τα κρούσματα και οι θάνατοι. Η πανδημία δεν τελειώνει με τα εμβόλια, τουναντίον, διαιωνίζεται και εξαπλώνεται. Τα εμβόλια παρέχουν προστασία. Σωστά. Τα πολλά εμβόλια όμως τι κάνουν; κάνουν την προστασία να ατονεί!
Ο άνθρωπος δεν μπορεί να είναι συνεχώς φοβισμένος. Εάν παρατείνει τον φόβο, αντιμετωπίζει το φάσμα του χαμού, του θανάτου. Σε αυτή την περίπτωση, αναγκάζεται να σκεφτεί, δεν μπορεί να κάνει αλλιώς. Θα διακρίνει μεταξύ του φόβου και του εκφοβισμού. Εάν κατανοήσει τον φόβο, θα κατανοήσει και τον εκφοβισμό – και την μεταξύ τους σχέση. Ότι δηλαδή ο κίνδυνος μεγαλοποιήθηκε για να μεγιστοποιηθεί ο φόβος. Και ότι οι τρόποι που προτάθηκαν για να αντιμετωπιστεί ο κίνδυνος από το κράτος και την επιστήμη ήταν αρχικά αποτελεσματικοί, η συνέχεια όμως έδειξε ότι ο κίνδυνος δεν αντιμετωπίστηκε και ότι ο εκφοβισμός παρατείνεται.
ΚΑΙ θα αρχίζει να αντιλαμβάνεται ότι όσο πιο πολλά τα εμβόλια, τόσο θα παρατείνεται η πανδημία, τόσο πιο κοντά θα πλησιάζει ο θάνατος. Τότε θα σταματήσει να φοβάται – θα αρχίσει να σκέφτεται. Θα το κάνει, θέλει δε θέλει».
Ο ψευδάργυρος και η βιταμίνη D υψώνουν τοίχο γύρω μας ενάντια στον ιό, σίγουρα η βιταμίνη ενάντια σε όλους τους ιούς, μας δυναμώνει το ανοσοποιητικό. Ο ήλιος είναι φάρμακο. Η καλή, σωστή διατροφή επίσης, λέει ένας ακόμη φίλος και συμφωνώ πλήρως. Όπως και η άσκηση.
Αυτά τα ολίγα είχα να πω, να μην αφήσουμε να μας γονατίσουν, φτάνει πια με την τρομοϋστερία! φτάνει με τα μέτρα τους, που αποδεικνύονται άχρηστα και είναι και καταχρηστικά!
Μιχάλης ‘Μίκης’ Μαυρόπουλος
