Με την ευκαιρία ενός ακόμη δημιουργικού ταξιδιού στην Αμερική, ο συμπολίτης και διεθνώς καταξιωμένος Αγιογράφος Γιώργος , έδωσε συνέντευξη εφ’ όλης της ύλης στον ραδιοφωνικό σταθμό της ομογένειας Hellas FM.
Η συνέντευξη του δόθηκε στον Καβαλιώτη στην καταγωγή δημοσιογράφο Δημήτρη Φιλιππίδη. Το γεγονός αυτό έπαιξε το ρόλο του καθώς δύο άνθρωποι με ίδια καταγωγή και κοινές παραστάσεις από τον ίδιο γενέθλιο τόπο, συνομίλησαν για 30 και πλέον λεπτά για όλους και για όλα.
Είδηση ωστόσο αποτελούν τα όσα ο Γιώργος Γιαρισκάνης ανέφερε για τον Μακαριστό Μητροπολίτη Φιλίππων Προκόπιο. Τον άνθρωπο Ιεράρχη που με το πέρασμά του σημάδεψε την τοπική Εκκλησία κατά τρόπο ευεργετικό αλλά και βοήθησε ανθρώπους να βρουν τον δρόμο τους και τον προορισμό τους.
Στην αρχική ερώτηση για το αν υπάρχουν σήμερα νέοι που ακολουθούν την τέχνη της αγιογραφίας, ο Γιώργος Γιαρισκάνης ήταν αισιόδοξος. «Η τέχνη της Αγιογραφίας είναι πρόκληση για τους νέους κι υπάρχουν πολλοί που μας ακολουθούν» τόνισε.
Ήταν ιδιαιτέρως συγκινητική η στιγμή όταν κατά τη διάρκεια της συνέντευξης θυμήθηκε τον Άγιο Παΐσιο. Τον γνώρισε παιδί στο Άγιο Όρος και ακόμη θυμάται την ευλογημένη εκείνη στιγμή.
Ο Γιώργος Γιαρισκάνης αναφέρθηκε στα λόγια του τότε καλόγηρου που είχε φήμη μεγάλου και διορατικού Γέροντος και σημερινού Αγίου, στην πρόβλεψη του και στην προφητεία του.
Η οποία δικαιώθηκε και επαληθεύτηκε με τον πιο θαυμαστό τρόπο στην πορεία και στη ζωή του αγιογράφου. «Θέλω να γίνομαι καλύτερος κάθε μέρα στην τέχνη μου», «Θα κλείσω τα μάτια μου και ακόμη θα μαθητεύω , η Τέχνη δεν έχει τέλος» είναι μερικές από τις μεγάλες αλήθειες που είπε ο Γιώργος Γιαρισκάνης σε αυτή τη συνέντευξη.
Με την Αμερική συνδέθηκε από το πρώτο του ταξίδι και από την πρώτη του πρόσκληση που έλαβε για να εργαστεί στην εκκλησία της Αγίας Αικατερίνης στην Αστόρια, από τον τότε προϊστάμενο του ναού τότε και νυν Μητροπολίτη Νέας Ιερσέης Απόστολο, προ 15 περίπου ετών. Τότε έκανε και μια μεγάλη δωρεά στη μνήμη του μακαριστού πατέρα του Πέτρου.
«Οι ομογενείς της Αμερικής είναι μεγάλοι Έλληνες στην ψυχή» είπε στη συνέντευξη ο Γιώργος Γιαρισκάνης. Ρωτήθηκε και απάντησε ευθαρσώς για το περιστατικό στην Εθνική Πινακοθήκη και τα πολυσυζητημένα έργα τέχνης που «κατέβασε» ο βουλευτής Παπαδόπουλος.
Το σχόλιο του Γιώργου Γιαρισκάνη ήταν: «Πρόκληση και ύβρις. Αυτό έχω να πω. Αυτό είπα και τότε με ανάρτηση που έκανα στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Ένιωσα άσχημα.
Τα έργα αυτά όπως αναφέρονται είναι μια προσβολή στην Παναγία και στον Χριστό. Λυπήθηκα που αυτό που έκανε ο βουλευτής δεν το έκανε το Ελληνικό κράτος». Ο Γιώργος Γιαρισκάνης με την άποψη αυτή δεν είναι αυστηρός προς τον καλλιτέχνη αλλά προς όλους εκείνους που προσβάλλουν τα ιερά και τα όσιά μας χωρίς αιδώ.
Στη συνέχεια αφηγήθηκε για τον βηματισμό και την πορεία του. «Ο Θεός και η Παναγία έσπρωξε τα βήματά μου δίπλα σε πάρα πολύ καλούς δασκάλους. Μαθήτευσα δίπλα σε μεγάλους τεχνίτες. Κι η δύναμη και η Χάρη του Θεού με έφερε να είμαι σήμερα πρώτος στο συνεργείο και να με ακολουθούν περίπου 20 συνεργάτες.
Συνάδελφοι και μαθητές μου. Έχουμε έδρα στη Θεσσαλονίκη. Κάνουμε μετά την ολοκλήρωση κάθε εργασίας στα εργαστήρια μας, τις τοποθετήσεις στους ιερούς ναούς σε όλον τον κόσμο. Πραγματικά είναι ένα μαγικό ταξίδι, ένα ονειρεμένο πνευματικό ταξίδι» είπε ο κ. Γιαρισκάνης.
Στη διάρκεια της συνέντευξης έγινε αναφορά στη σχέση του Γιώργου Γιαρισκάνη με τον Μακαριστό Μητροπολίτη Φιλίππων Νεαπόλεως και Θάσου Προκόπιο. Ο αγιογράφος μεταξύ άλλων είπε: «Είχα μια ιδιαίτερη σχέση μαζί του.
Ήταν ο πατέρας μου, ο φίλος μου, ο αδελφός μου. Ο άνθρωπος που καθόταν δίπλα μου στο εργαστήριο. Μου έδινε συμβουλές, με προέτρεπε να φύγω. Να βγω από την περιοχή να ανοίξω τα φτερά μου και να πετάξω και να δουλέψω παντού. Εντός και εκτός Ελλάδας.
Ήταν ο καθοδηγητής μου. Έσπρωξε ένα παιδί του χωριού από το Ακροβούνι, να ακολουθήσει μια άλλη πορεία. Ήμουν ο τελευταίος άνθρωπος που μίλησε το τελευταίο βράδυ στο τηλέφωνο μαζί του το πριν από αυτό το θλιβερό ατύχημα.
Σε αυτή την συνομιλία μας μου άνοιξε την ψυχή του. Νομίζω, μου είπε, ότι αυτοί οι άνθρωποι δεν με αγάπησαν ποτέ. Κι εννοούσε τους Καβαλιώτες. Ενώ οι Καβαλιώτες τον λάτρευαν.
Αυτός, δεν ξέρω γιατί, δεν το εισέπραττε. Δεν ένιωθε δικό τους κομμάτι». Και η αλήθεια που κατέθεσε ο Γιώργος Γιαρισκάνης αποτελεί ίσως την μεγάλη αλήθεια όλων μας. Ο Προκόπιος έφυγε με αυτό το παράπονο!
