Η πιο μεγάλη μέρα του πολέμου

 Η πιο μεγάλη μέρα του πολέμου

Η  προχθεσινή Κυριακή ήταν μία πολύ σημαντική ημέρα σε αυτή την μάχη κατά της πανδημίας  του κορωνοϊού.

Και στην Ελλάδα ξεκινήσανε οι εμβολιασμοί με πρώτη μία νοσηλεύτρια της ΜΕΘ του ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟΥ  να δέχεται με ιδιαίτερη  χαρά το τσίμπημα της βελόνας  που θα μας απαλλάξει οριστικά από την ταλαιπωρία αυτή.

Μέχρι το ερχόμενο  καλοκαίρι θα πρέπει να έχουμε «καθαρίσει» με αυτή την ιστορία για να μπορέσουμε επιτέλους να συνεχίσουμε να ζούμε έτσι όπως όλοι θέλουμε χωρίς περιορισμούς , καραντίνες  και αποστάσεις ασφαλείας.

Να μπορέσουμε και πάλι να ερωτευτούμε , να ανταμώσουμε , να επικοινωνήσουμε , να αγκαλιαστούμε να πλέξουμε στιγμές με φίλους  και να χαλαρώσουμε στα αγαπημένα μας στέκια.

Πλέον υπάρχει φως και σε αυτό το τούνελ που μπορεί να ήταν  πολύ μικρότερο σε διάρκεια από το τούνελ της οικονομικής κρίσης αλλά νομίζω ότι μας ζόρισε περισσότερο και σίγουρα  όχι μόνο οικονομικά.

Σε αυτή την δεύτερη καραντίνα δεχτήκαμε μεγάλη ψυχολογική πίεση αφού για αρκετές εβδομάδες  ζήσαμε και συνεχίζουμε να ζούμε  μία επίσης μορφή ομηρίας μέσα στα ίδια μας τα σπίτια .

Ελπίζουμε ότι ο εμβολιασμός θα πάει καλά , αναμένουμε  ότι οι περισσότεροι  Έλληνες θα κάνουν το εμβόλιο και έτσι θα μπορέσουμε να πάμε τις ζωές μας παρακάτω.

 

Αυτή η δεύτερη καραντίνα που μας προέκυψε και μέσα στις γιορτές προκειμένου να αντιμετωπίσουμε το δεύτερο κύμα της πανδημίας είχε πολύ τηλεόραση, τις οποίες  μετά το τέλος της πανδημίας, θα πρέπει να πετάξουμε από τα μπαλκόνια των σπιτιών μας.

Είδαμε όλο αυτό το διάστημα τόσο πολύ τηλεόραση που πραγματικά πιστεύω ότι δεν θα μας λείψει καθόλου.

Και το θέμα είναι ότι όλες αυτές τις ατελείωτες ώρες που τις περάσαμε μπροστά στο χαζοκούτι ήταν ελάχιστα αυτά που αξίζανε και  φάγαμε στην μάπα  πολύ κατιμά !

Προγράμματα χωρίς τίποτα το ουσιαστικό μόνο και μόνο για να γεμίσουν τον τηλεοπτικό χρόνο.

Φτηνές παραγωγές  χωρίς ποιότητα και τηλεοπτικές σειρές πρόχειρες και γλυκανάλατες.

Καταλαβαίνετε ότι όταν στα τηλεοπτικά προγράμματα των καναλιών οι ναυαρχίδες είναι το GNTM , το Big Brother ή το My style Rocks για τι τηλεόραση μιλάμε.

Εκτός από τις «ΑΓΡΙΕΣ ΜΕΛΙΣΣΕΣ» στον Αντ1 και μία σειρά στην Ετ1 που αναφέρεται στην Ελλάδα του 1980 όλες οι υπόλοιπες σειρές είναι κάτω του μετρίου και απλά δεν βλέπονται.

Εδώ κοντέψαμε να δακρύσουμε για το αντάμωμα , για πρώτη φορά παρακαλώ, πάνω στην σκηνή του J2us της Άννας Βίσση και της Δέσποινας Δανδή.

Παρουσιαστής του σώου ο Νίκος Κοκλώνης που έχει βαλθεί να γίνει η νέα Ρούλα Κορομηλά αφού τα σώου του έχουν περίπου την ίδια συνταγή με αυτά της Ρούλας  που παιζόταν στην τηλεόραση πριν  όμως από 20 χρόνια.

Η διαφορά είναι ότι ο Κοκλώνης είναι μπίμπα στα μπότοξ !

Η μούρη του είναι σαν κέρινο ομοίωμα.

Γελάει και δεν σπάει πουθενά !

Νομίζω ότι είναι το λιγότερο κατάντια να καθόμαστε στην  τηλεόραση και να βλέπουμε το σώου του Κοκλώνη.

 

Αυτά τα λίγα και για σήμερα.

Καλημέρα και όλα καλά να πάνε.

ΑΛΟΡΑ !

Διαβάστε επίσης