Dark Mode Light Mode

Κείμενο του Κωστή Σιμιτσή με αφορμή την πρόσφατη ανακοίνωση του συλλόγου Αρχιτεκτόνων

«Αλλά γιατί απορούμε όταν, τα τελευταία 40 χρόνια, η Καβάλα δεν έχει να επιδείξει, κανένα, δημόσιο κτίριο υψηλής αισθητικής. Ποιος Δήμαρχος, Περιφερειάρχης, ή Νομάρχης έχει ζητήσει και υλοποιήσει ένα πρωτοποριακό κτίριο υψηλής αρχιτεκτονικής; Πού είναι τα σχολεία, οι παιδικοί σταθμοί, τα ΚΑΠΗ, τα μουσεία, το ‘‘Μέγαρο Μουσικής’’, οι πλατείες, τα πάρκα, όλα αυτά που συνθέτουν τη ποιότητα της ζωής και μπορούν να γίνουν αφορμή ώστε να αλλάξει το κριτήριο της αισθητικής και να λειτουργήσουν ως στοιχείο εκπαίδευσης;».
Το παραπάνω αποτελεί μικρή περικοπή από τη μακροσκελή ανακοίνωση του Συλλόγου Αρχιτεκτόνων Καβάλας για το Εμπορικό Κέντρο που πρόκειται να κατασκευαστεί στο λιμάνι της Καβάλας. Στέκομαι ιδιαίτερα στο σημείο αυτό γιατί η εμπλοκή μου στους δυο βαθμούς της αυτοδιοίκησης μού πρόσφερε κάποιες εμπειρίες, χάρη στις οποίες απέκτησα τις απόψεις που οφείλω να εκθέσω.
Η Καβάλα διαθέτει ένα τεράστιο απόθεμα παλιών κτιρίων. Τα περισσότερα από αυτά έχουν κηρυχθεί διατηρητέα, κυρίως οι καπναποθήκες, και δεν χρησιμοποιούνται. Μαζί με τα σωσμένα αρχοντικά και τα ανακηρυγμένα μνημεία καθιερώνουν έναν ιδιαίτερο τύπο που σε άλλους μπορεί να αρέσει, σε άλλους όχι, όμως κανείς δεν μπορεί να αρνηθεί ότι κάνει τον Καβάλα να ξεχωρίζει. Αυτό λοιπόν που προέχει, κατά τη γνώμη μου, είναι η αποκατάσταση των παλαιών κτιρίων, η ανάδειξη και η επανάχρησή τους. Μοντέρνο κτίριο «υψηλής αρχιτεκτονικής», ακόμη κι αν βρισκόταν τρόπος να ταιριάξει με το φυσικό και το ανθρωπογενές περιβαλλλον της πόλης, μάλλλον είναι αχρείαστο. Το Γενικό Πολεοδομικό Σχέδιο της Καβάλας (2013) ορίζει ότι για τις συστάδες καπναποθηκών στο κέντρο της πόλης πρέπει να γίνει πολεοδομική μελέτη. Πρόσφατα συνηγόρησα με επιστολή μου για τη χρηματοδότηση από το Πράσινο Ταμείο μελέτης από το Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας (ομάδα Κ. Λαλένη) με αντικείμενο τις καπναποθήκες δημόσιας ιδιοκτησίας.
Οι δικές μου προσπάθειες ως δημάρχου κατέτειναν προς τους ανοιχτούς κοινόχρηστους χώρους του Δήμου Καβάλας. Μια από τις προεκλογικές μου σημαίες το έτος 2006 ήταν η αλλαγή της περιοχής μετά τις Καμάρες. Το έτος 2007 προκηρύχθηκαν διεθνείς αρχιτεκτονικοί διαγωνισμοί ιδεών για τέσσερις εμβληματικές περιοχές της πόλης: Φάληρο, πλατεία Καπνεργάτη, δυτική και ανατολική πλευρά του Υδραγωγείου. Μέχρι στιγμής μόνον ο τελευταίος έχει καρποφορήσει εν μέρει αποδίδοντας την ανάπλαση του παλιού μεντρεσέ (Μουσείο Προσφυγικού Ελληνισμού) και της απέναντι πλευράς. Ωστόσο σε φάση υλοποίησης βρίσκεται η ανάπλαση στο οικόπεδο Κρέη δίπλα στην πλατεία Νικοτσάρα ενώ η πλατεία Καπνεργάτη «δικάζεται» στο Συμβούλιο της Επικρατείας. Μακάρι να τελειώσει γρήγορα.
Στην κ. Τσανάκα παρέδωσα αρχιτεκτονικά σχέδια για αναπλάσεις στο κέντρο της Καρβάλης, στην πλατεία Νικοτσάρα, στην οδό Κουντουριώτη. Μελέτη για την αλλαγή του Σχεδίου Πόλης γύρω από τις Καμάρες, που είχε ήδη υποβληθεί στο Υπουργείο Περιβάλλοντος. Πλήρη φάκελο για την αλλαγή του σχεδίου πόλης στην πλατεία Μακέδου, πίσω από το Εργατικό Κέντρο. Έτοιμες ιδέες προς επεξεργασία από τα υπόλοιπα των αρχιτεκτονικών διαγωνισμών του 2007 και προτάσεις από αρχιτεκτονικές ημερίδες και καλοκαιρινά σεμινάρια. Την τεχνογνωσία του αρχιτεκτονικού διαγωνισμού, που έπρεπε να προκηρύξει για την πλατεία Ελευθερίας. Πράξη αναλογισμού για την απαλλοτρίωση του οικοπέδου του Παγοποιείου απέναντι από το Βερούλειο. Και άλλα πολλά.
Η σημερινή δημοτική αρχή έχει καθήκον να καλύψει το χάσμα που προκάλεσε η καταστροφική πενταετία 2014-2019. Να ιεραρχήσει όσα προαναφέρθηκαν, να κάνει τις δικές της επιλογές αλλα και να ευθυγραμμιστεί προς όσα επιβάλλουν οι καιροί. Ο καιρός τρέχει γρήγορα και οι ανάγκες είναι ακόμη πιο απαιτητικές.
Προηγούμενο άρθρο

Πρόταση του Δημήτρη Κουγιουμτζόγλου για τοποθέτηση προτομής Καβαλιώτη αγωνιστή του 1821

Επόμενο άρθρο

Καβάλα: Γεμάτη χρώματα και άρωμα ζωής (φωτογραφίες)