Η δυσάρεστη είδηση του θανάτου του Κώστα Ευθυμιάδη μας «γυρίζει» αρκετά πίσω. Στα χρόνια της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης Καβάλας. Στην 12ετια Καλλιοντζή. Εκείνο τον καιρό ο συμπαθέστατος Κώστας ήταν από τους βασικούς πρωταγωνιστές των γεγονότων του δευτέρου ορόφου του Διοικητηρίου. Θυμόμαστε τους υπαλλήλους να τον περιγράφουν (περιμένοντας τον να αναλάβει τα καθήκοντα του) με μία μόνο λέξη: Ο φιλόλογος. Θυμόμαστε τον νέο Νομάρχη Θόδωρο Καλλιοντζή με την ομάδα του, στην οποία πάντα βρίσκονταν μπροστά μπροστά ο καθηγητής από το Χορτοκόπι. Ο πόντιος που δεν είχε σχέση με τα τουριστικά, του ανατέθηκαν και τα κατάφερε θαυμάσια.
Είχε ένα πολύτιμο προσόν ο Κώστας Ευθυμιάδης. Και τότε και μετέπειτα, ως πρόεδρος της ΝΟΔΕ Καβάλας. Δεν φοβόνταν τα πραγματικά γεγονότα, δεν τον τρόμαζε η αλήθεια. Διατηρούσε άριστες σχέσεις με αυτήν, την έλεγε κυρίως φωναχτά. Η εποχή ήταν διαφορετική και δύσκολη. Οι περισσότεροι συνέχιζαν την κακή συνήθεια. Επέλεγαν την δική τους αλήθεια, αυτήν που τους βόλευε. Ο Ευθυμιάδης ακόμη και αν χρησιμοποιούσε το βολικό, δεν αρνούνταν το πραγματικό. Ταυτόχρονα θύμωνε όταν τον αδικούσαν. Προσπαθούσε, έκανε ότι περνά από το χέρι του, προκειμένου να επικρατήσει αυτό που πραγματικά έγινε κι όχι αυτό που συνέφερε άλλοτε τους δικούς του κι άλλοτε τους αντιπάλους.
Φρόντιζε το γραφείο του να έχει πάντα από δροσερή έως κρύα θερμοκρασία. Ήταν καλός φίλος με το κλιματιστικό μιας κι απεχθάνονταν την ζέστη. Κακή σύμπτωση, το μικρό του γραφείο ήταν απέναντι από τον ήλιο κι έτσι συχνά ταλαιπωρούνταν το Καλοκαίρι. Οι φίλοι τον «ενοχλούσαν» προειδοποιώντας όσους επρόκειτο να τον επισκεφθούν. Αν και κατακαλόκαιρο έπρεπε να είναι καλά ντυμένοι αφού στο γραφείο του Ευθυμιάδη η θερμοκρασία ήταν σταθερά Χειμωνιάτικη…
Το περίεργο και μη αναμενόμενο έγινε όταν ο Κώστας Ευθυμιάδης (με κεκτημένη από τη νομαρχιακή αυτοδιοίκηση ταχύτητα) ενεπλάκη με τα κομματικά. Αποδέχθηκε μια πρόκληση που του παρουσιάστηκε, δεν δίστασε να «παλέψει» με ξεπερασμένες νοοτροπίες. Συμπεριφορές και συνήθειες κομματικές άρα ενοχλητικές. Προσπάθησε να αλλάξει τα δεδομένα. Αλλού το πέτυχε κι αλλού όχι. Όταν ήρθε η ώρα να αποχωρήσει από τη θέση του προέδρου αμέσως δέχθηκε να βοηθήσει αυτόν που κατά τη γνώμη του ήταν ο καταλληλότερος να τον διαδεχθεί. Κάπου εκεί, όταν έληξε η δεύτερη θητεία του στη ΝΟΔΕ, ήρθε η κακιά αρρώστια.
Οι φίλοι του συμπαραστάθηκαν αλλά τα πράγματα επιδεινώθηκαν γρήγορα. Δεν υπήρξε χρόνος ούτε για τους γνωστούς αποχαιρετισμούς. Την περασμένη Παρασκευή «έφυγε» ενώ νοσηλεύονταν σε σοβαρή κατάσταση στο Νοσοκομείο της Αλεξανδρούπολης. Είναι βέβαιο ότι θα τον θυμόμαστε. Δίκαιο, άριστο γνώστη της ελληνικής γλώσσας. Φιλόλογο. Έναν καλό δάσκαλο που όταν ξεμπέρδεψε με τους μαθητές του, άρχισε να κάνει μάθημα στους γύρω του. Πόσοι τον άκουσαν και διορθώθηκαν είναι μια άλλη ιστορία. Ο Κώστας Ευθυμιάδης μας άφησε ήσυχος ότι έκανε φιλότιμα, σταθερά την προσπάθεια του. Ως το πρόωρο τέλος.
Παρακολουθήσαμε χθες την επίσκεψη κλιμακίου της ΝΔ στη Χρυσούπολη. Με επικεφαλής τον γραμματέα του κόμματος κ. Λευθέρη Αυγενάκη. Είδαμε μπόλικο κόσμο να ανταποκρίνεται στην πρόσκληση, να λαμβάνει θέση στην αίθουσα προκειμένου να ακούσει τα ίδια. Από τη μια απογοητευτήκαμε που οι αγρότες (σε αυτούς απευθύνονταν ο γραμματέας της ΝΔ) επιμένουν σε αδιέξοδες διαδικασίες. Από την άλλη, αυτές οι διαδικασίες είναι που κρατούν τη δημοκρατία ζωντανή. Μάθαμε πια καλά το έργο. Όσο το κόμμα είναι στην αντιπολίτευση τους ακούει όλους. Τους παρακολουθεί στενά. Όταν τα δεδομένα αλλάξουν κι έρθει στην Κυβέρνηση τότε κάνει τα αδύνατα δυνατά για να επανέλθει στην αντιπολίτευση. Η ΝΔ μας λέει ότι διδάχθηκε από τα λάθη του παρελθόντος και δεν υπόσχεται τα πάντα στους πάντες. Μακάρι, μα δε το βλέπουμε στην πράξη.
Παρακολουθήσαμε το Σάββατο την πολυδιαφημισμένη εκδήλωση του κ. Βαγγέλη Βενιζέλου. Ο οποίος συγκέντρωσε ένα μεγάλο και ενδιαφέρον ως προς τη σύνθεση του ακροατήριο. Τι επιδιώκει αλήθεια; Μάλλον κι ίδιος δεν μπορεί να απαντήσει συγκεκριμένα στην ερώτηση. Τον ενοχλεί ο ΣΥΡΙΖΑ αλλά αν ηττηθεί θα είναι χρήσιμος προκειμένου να στηρίξει μια κυβέρνηση ευρωπαϊκής προοπτικής. Τον ενοχλεί ο Γιώργος Παπανδρέου, δεν τον θέλει πίσω στο ΠΑΣΟΚ. Πιο πολύ τον ενοχλεί που ενώ είχε την ευκαιρία του, την έχασε. Αν μπορούσε είναι βέβαιο ότι θα γύριζε το χρόνο πίσω. Πράγμα αδύνατο.
Μέσω του κύκλου ιδεών και όχι μέσω του ΠΑΣΟΚ (στο οποίο όπως λέει συνεχίζει να ανήκει) προσπαθεί να επηρεάσει τις εξελίξεις ώστε να του δοθεί μια ακόμη ευκαιρία. Φιλότιμη προσπάθεια που την έκαναν κι άλλοι. Όλοι οι άλλοι δεν τα κατάφεραν. Κι ο Βενιζέλος προς τα ίδια οδεύει. Άσχετα αν σε πολλά δικαιώθηκε ή θα δικαιωθεί. Τα πράγματα προχωρούν μπροστά, ο κόσμος ψάχνει νέα πρόσωπα και ο Β. Βενιζέλος δεν έχει αυτά τα χαρακτηριστικά.
Οι εκλογές στο ΤΕΕ ΑΜ έγιναν υπό δύσκολες γενικότερες συνθήκες. Η προεκλογική περίοδος δεν ήταν «ζωηρή» όπως συνέβη στις προηγούμενες και στις προ προηγούμενες. Παρόλα αυτά η συμμετοχή στις εκλογές της Κυριακής κινήθηκε στα επίπεδα της αναμέτρησης του 2013. Αυτή είναι μια πρώτη επιτυχία όλων όσων συμμετείχαν στη διαδικασία. Αυτών που την Κυριακή στις 11 το πρωί ανησυχούσαν αφού ως εκείνη την ώρα στην Καβάλα είχαν ψηφίσει 75 μόνο άτομα!
Τα αποτελέσματα μας θυμίζουν αυτά των εκλογών του 2013. Άλλος κέρδισε, αλλά επειδή δεν υπάρχει αυτοδυναμία ο δεύτερος με τον τρίτο είναι πιθανό να συνεργαστούν. Κάπως έτσι ο πρώτος θα μείνει εκτός προεδρείων. Έτσι έγινε και στις προηγούμενες εκλογές. Δεν θα είναι έκπληξη αν τα όργανα συγκροτηθούν μέσα στις επόμενες λίγες ημέρες ή εβδομάδες.
Η κ. Δήμαρχος ξεκαθάρισε χθες ότι η αντιδήμαρχος επί των Πολιτιστικών Κορίνα Χιώτη Πρασσά δεν έχει καμιά σχέση με τις δαπάνες των εκδηλώσεων που ετοιμάζει. Δεκτό. Πρέπει να παρατηρήσουμε ότι αυτό μπορούσε πολύ νωρίς να το ξεκαθαρίσει η ίδια η αντιδήμαρχος. Η οποία εμφανίζεται- συναντά- φιλοξενείται στα μέσα ενημέρωσης πιο συχνά από την κ. Τσανάκα. Τα … κάστανα από τη φωτιά ωστόσο τα βγάζει η κ. Τσανάκα!
======================================
Επιστολή Π. Κυριακίδη για το 15ο Δημοτικό Σχολείο
Κύριε Γενικόπουλε,
Ευχαριστούμε για το άρθρο της εφημερίδας σας, το οποίο προβάλλει και αναδεικνύει τα προβλήματα του 15ου Δημοτικού Σχολείου Καβάλας. Με την ευκαιρία θα ήθελα να επισημάνω ότι το συγκεκριμένο κτίριο είναι το παλαιότερο σχολείο της πόλης μας. Λειτουργεί ανελλιπώς εδώ και 135 χρόνια, εκτός από αυτά των δύο βουλγαρικών κατοχών. Κτίσθηκε μέσα σε δύο χρόνια και λειτούργησε για πρώτη φορά το 1881.
Μεγάλος ευεργέτης υπήρξε ο Μιχαήλ Σπόντης, ο οποίος δώρισε το οικόπεδο και έδωσε χρήματα για να γίνει το κτίριο. Το σχολείο αποτέλεσε επίσης κέντρο της ελληνορθόδοξης κοινότητας στα χρόνια της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Είμαι σίγουρος ότι στα υπόγειά του θα κατέστρωναν τα σχέδια τους οι έλληνες της εποχής εκείνης… Έτσι λοιπόν για την ιστορική του κληρονομιά και μόνο, αξίζει να προσεχθεί το κτίριο από όλους μας.
Ήδη ετοιμάζεται ένα βιβλίο με την ιστορία του Σχολείου μας. Πριν από έξι μήνες είχαμε πάρει απόφαση ως διοίκηση και ξεκίνησε ένα ειδικευμένο άτομο την έρευνα και του συγγραφή του βιβλίου.
Εάν με ρωτούσατε όμως, πιο είναι αυτή τη στιγμή το μεγαλύτερο πρόβλημα, θα σας απαντούσα ο «ξενιτεμός» του 15ου Νηπιαγωγείου, το οποίο στεγάζεται η μία αίθουσα του στο 10ο Νηπιαγωγείο και η άλλη στο 4ο Δημοτικό! Θα πρέπει να βρεθεί και να σχεδιασθεί μία λύση. Το ιδανικό θα ήταν ένα καινούριο Νηπιαγωγείο στο κέντρο της πόλης, που θα δώσει λύση στο οξύ στεγαστικό πρόβλημα και φυσικά θα διευκολύνει όλους αυτούς τους γονείς που τώρα ταλαιπωρούνται. Γιατί θα πρέπει να γνωρίζετε ότι πλέον το κέντρο ενισχύεται καθώς όλο και περισσότεροι το προτιμούν για κατοικία, λόγω οικονομίας.
Για να επανέρθω όμως στο κτίριο του 15ου Δημοτικού και την ασφάλεια των παιδιών, η οποία θα πρέπει να είναι πάνω από όλα, έχω το εξής ερώτημα: Πως είναι δυνατόν στην οδό Δοϊράνης πχ να λειτουργούν τα βυθιζόμενα κολονάκια ώστε να είναι πεζόδρομος και στον πεζόδρομο Μ. Σπόντη (μπροστά από την κύρια είσοδο του σχολείου) να μην λειτουργεί το ένα κολονάκι; Απάντηση δεν δόθηκε παρά τις επανειλημμένες οχλήσεις μας προς τον Δήμο.
Κύριε Γενικόπουλε,
Επειδή όλα τα ωραία έχουν ένα τέλος, μετά από έξι χρόνια θητείας, πριν από λίγες παρέδωσα τον Σύλλογο στη νέα Διοίκηση. Η κ. Ράνια Κοντζέ είναι νέα Πρόεδρος του συλλόγου Γονέων, η οποία πλαισιώνεται από ένα νέο και δυναμικό διοικητικό συμβούλιο. Τους εύχομαι τα καλύτερα. Ο κ. Καπάιος και η Δήμητρα Μελισσοπούλου εκλέχθηκαν επίτιμα μέλη για την πολυετή προσφορά τους προς τον Σύλλογο και το Σχολείο γενικότερα και εγώ συνεχίζω ως Πρόεδρος του Συλλόγου Γονέων του 3ου Γυμνασίου. Όπως ανέφερα στην αποχαιρετιστήρια ομιλία μου, θα λέω πλέον ότι από δύο δημοτικά έχω αποφοιτήσει από το 7ο και από το 15ο.
Σας ευχαριστώ για τη φιλοξενία,
Π. Κυριακίδης.
