μικρά πρωϊνά απο τον Νίκο Γενικόπουλο

Το πετρέλαιο ήταν και παραμένει πολύ ακριβό σπορ. Όσοι ασχολήθηκαν και ασχολούνται με τον εντοπισμό των κοιτασμάτων και την μετέπειτα εξόρυξη του οφείλουν πρώτα να επενδύσουν και μετά (αρκετά μετά) να περιμένουν το φυσιολογικό κέρδος. Αυτό έγινε εγκαίρως γνωστό στην Ενεργειακή Αιγαίου. Η οποία εκείνη την εποχή που πρωτοεμφανίζονταν δήλωνε απόλυτα έτοιμη. Αποδέχονταν τους κανόνες κι έμπαινε «επιθετικά» στο νέο της αντικείμενο. Εμπιστεύονταν το δυναμικό της Καβάλα Όιλ, το μοναδικό στην χώρα που έβγαζε και βγάζει πετρέλαιο. Μετά ήρθε η κρίση. Στην οποία η Ενεργειακή δεν άντεξε.

Αυτό μας είπε χθες με τον τρόπο του ο Βαγγέλης Παππάς. Αυτό τόνισαν οι υπόλοιποι εκπρόσωποι της Καβάλα Όιλ. Ο Κώστας Παπακωνσταντίνου, ο Κώστας Ιωαννίδης, ο Μανώλης Κελαϊδάκης. Όταν η Ενεργειακή άρχισε να αντιμετωπίζει διάφορα οικονομικά προβλήματα, τότε άρχισαν τα … όργανα. Αποκορύφωμα των οποίων όσα έγιναν πρόσφατα, όπου στα καλά καθούμενα η εταιρία κατάφερε να γίνει δεύτερη ανάδοχος. Το βασικό της βέβαια πρόβλημα παραμένει το ίδιο. Η έλλειψη ρευστότητας.

Χθες η συνέντευξη τύπου (διάρκειας δύο ωρών) αυτό φανέρωσε. Το οικονομικό πρόβλημα του έως πρόσφατα καλού συνεργάτη των εργαζομένων, της Ενεργειακής, είναι η αιτία όλου του κακού. Ενώ λοιπόν η Ενεργειακή έβλεπε το πορτοφόλι της να αδειάζει, αυτή ζητούσε να γίνει δεύτερη ανάδοχος. Πιστεύοντας ότι έτσι θα μπορούσε να λύσει το βασικό της κουσούρι. Το οικονομικό. Με τρόπους που θα φανούν στην πορεία. Αν τελικά τα καταφέρει κι αξιοποιήσει, όπως εξ αρχής υπολόγιζε αυτό το νέο της πλεονέκτημα(;).

Πριν «σκάσει» το όλο θέμα η Ενεργειακή προσπαθούσε με άλλους τρόπους να περιορίζει την οικονομική στενότητα. Τα ακούσαμε μόλις χθες. Μείωση των μισθών, μείωση των θέσεων εργασίας, υπερωρίες χωρίς να τις πληρώνει. Περικοπές πάσης φύσεως προκειμένου το πράγμα να βγει. Είναι όμως έτσι η κατάσταση στο πετρέλαιο που ακόμη κι αν οι εργαζόμενοι δέχονταν τις προτάσεις της, πάλι δεν θα υπήρχε αύριο. Η Ενεργειακή είχε και έχει ανάγκη από ρευστό. Δεν της αρκούν και δεν της κάνουν την δουλειά οι άλλες επιλογές (προσαρμοσμένες στην γενικότερη κατάσταση της κρίσης).

Τρανό παράδειγμα η υπόθεση των γεωτρήσεων. Η συμφωνία, η εξαγγελία να βγει το πετρέλαιο του Ε. Για να προχωρήσει αυτό το ταλαιπωρημένο σενάριο έπρεπε να μπει στην Καβάλα Όιλ «ζεστό» χρήμα. Πολύ χρήμα. Η Ενεργειακή δεν το είχε με αποτέλεσμα το μεγάλο σχέδιο του Ε να έχει «παγώσει». Να έχει σχεδόν ξεχαστεί. Κι επειδή «πενία τέχνες κατεργάζεται» ήρθε το τελευταίο χαρτί. Η ιστορία του δεύτερου ανάδοχου. Δεν μειώνουμε την επιτυχία της Ενεργειακής, όπως αυτή περιγράφεται στην πρόσφατα κυρωθείσα σύμβαση. Κι αυτό όμως δεν της είναι αρκετό. Αφήστε που προήλθε (όπως καταγγέλλει η Καβάλα Όιλ) μέσα από ένα «στημένο» παιχνίδι.

Αν η Ενεργειακή έλεγε εξαρχής την αλήθεια. Αν απέφευγε τις κουτοπονηριές. Αν ήξερε να δουλεύει «υπόγεια» και δεν έστελνε τα μυστικά e mail όχι μόνο στην εκπρόσωπο του Υπουργού αλλά και στον Βαγγέλη Παππά τότε όλα θα ήταν διαφορετικά. Τώρα όμως είναι αργά. Αυτό που ήταν να γίνει έγινε. Και η … επιτυχία της και οι γκάφες της. Τώρα τι κάνουμε;

Τώρα συνεχίζουμε να κάνουμε ότι και πριν. Ψάχνουμε να βρούμε τα λεφτά που μας λείπουν. Για τις επενδύσεις που πρέπει να γίνουν αλλά και για να ξεχρεώσει η Καβάλα Όιλ. Η οποία Καβάλα Όιλ εκτός του ότι χρωστά στην τοπική αγορά, χρωστά και στο ΙΚΑ. Ναι μεν υπάρχει ρύθμιση η οποία τηρείται (αν τηρείται), όμως είναι απορίας άξιο πως δημιουργήθηκαν και αυτά τα χρέη. Γιατί η Καβάλα Όιλ, στις μέρες της Ενεργειακής, να μπαίνει «μέσα» και μάλιστα τόσο πολύ; Γιατί οικονομικώς απέτυχαν; Φταίει μόνο η κρίση;

Αυτά είναι τα βασικά ερωτήματα από την χθεσινή συνέντευξη τύπου. Ξέρετε, ορισμένα πράγματα έχουν την σημασία τους. Τα επεισόδια, τα συνθήματα, η οργάνωση των εργαζόμενων που είναι έτοιμοι να δράσουν σε ανύποπτο χρόνο. Ανα πάσα στιγμή. Επειδή όμως υπάρχει εμπειρία και ρεαλισμός, άλλο καταλήγει να είναι το μήνυμα και το συμπέρασμα της χθεσινής συνέντευξης τύπου. Για το πετρέλαιο που υπάρχει μπόλικο στον κόλπο της Καβάλας (αλλά και πέριξ της Θάσου) χρειάζονται λεφτά. Η Ενεργειακή δεν τα έχει. Μοιραία θα βγει από το κάδρο. Αργά ή γρήγορα. Είτε το θέλει είτε όχι. Επιχειρηματικά αλλά και βάση τοπικής παράδοσης είναι φανερό ότι έρχεται η ώρα του επόμενου επενδυτή.

Ακόμη κι αν αυτόν τον παρουσιάσει η Ενεργειακή, πάλι ο ρόλος της θα είναι περιορισμένος. Όταν ο επενδυτής (λόγω δικής του αδυναμίας) υποχρεώνεται να φέρει νέο επενδυτή τότε ο πρώτος της ιστορίας διακριτικά αποσύρεται. Αν αντίθετα τον επενδυτή τον βρουν οι εργαζόμενοι, τότε η Ενεργειακή θα πληρωθεί (για να ξεχρεώσει) και θα αποχωρήσει. Αυτή η εξέλιξη των πραγμάτων είναι προδιαγεγραμμένη. Όλα τα άλλα είναι καλά και χρήσιμα αλλά δεν βγάζουν το πετρέλαιο. Το πετρέλαιο το βγάζουν δύο πράγματα, όταν μεταξύ τους συνεργάζονται. Οι εργαζόμενοι της Καβάλα Όιλ κι ο αξιόπιστος επενδυτής. Ο νέος επενδυτής, για την περίπτωση που εξετάζουμε.

Φεύγοντας η Ενεργειακή μπορεί τουλάχιστον να βοηθήσει τις εξελίξεις. Να τις διευκολύνει. Να τις υποστηρίξει. Οτιδήποτε αντίθετο θα καθυστερήσει μόνο αυτό που έτσι κι αλλιώς θα συμβεί. Ειδικά τώρα που όλα αυτά τα ζητήματα είναι της μόδας και της επικαιρότητας. Ειδικά αυτή την περίοδο όπου όλοι ψάχνουν πετρέλαιο στην Ελλάδα. Πιστεύουν ότι υπάρχει, επενδύουν σε αυτή τη προοπτική.

Όσο για τους τοπικούς βουλευτές, την Παρασκευή το απόγευμα πρέπει άπαντες να βρίσκονται στο Επιμελητήριο για να συνεννοηθούν για το 12%. Αυτή η συνάντηση πρέπει να γίνει. Γνωρίζουμε τα λάθη τους. Τις δυσκολίες που αντιμετώπισαν υπερασπιζόμενοι κάτι που τελικά δεν ήταν ούτε κυβερνητική πολιτική, ούτε κομματική πειθαρχία. Νομίζουμε ότι κάθε ένας με τον τρόπο του πήρε το μάθημα του. Κατάλαβε τα λάθη του. Αν τυχόν θέλουν να διορθώσουν, ας κινηθούν προς την κατεύθυνση που περιγράψαμε. Να διευκολύνουν τα πράγματα για να γίνει γρήγορα και νωρίς αυτό που στο τέλος θα επικρατήσει. Έτσι, για να βρούμε όλοι αυτό που χάσαμε. Την ηρεμία μας. Την αναπτυξιακή του πορεία αυτό που σωστά συνεχίζει ακόμη και τώρα να ονομάζεται Καβάλα Όιλ.