Ένα από τα προβλήματα της Καλαμίτσας είναι ότι η άμμος υποχώρησε κι έτσι τα σκαλιά της φωτογραφίας κατέληξαν επικίνδυνα. Βρίσκονται από την πλευρά του πρώην Μερσέντες, χρησιμοποιούνται συχνά από τον κόσμο. Φαίνεται στη φωτογραφία ότι μετά το τελευταίο σκαλοπάτι χρειάζεται να γίνει άλμα. Κάποιοι έβαλαν ένα παλιό λάστιχο, ως επιπλέον σκαλοπάτι. Φιλότιμη η προσπάθεια αλλά δεν είναι αρκετή.
Οι δημοτικές και άλλες εκλογές είναι πολύ πρόσφατες. Οι ηττημένοι (που δεν είναι λίγοι) βιώνουν μια αρκετά μεγάλη στεναχώρια. Μια απογοήτευση. Άλλοι το δείχνουν κι άλλοι προσπαθούν να το κρύψουν. Όλα αυτά είναι μια φυσιολογική κατάσταση, την οποία θα «θεραπεύσει» ο χρόνος. Μόνο αυτός.
Για τη στεναχώρια των υποψηφίων και ηττημένων των εκλογών φταίνε οι ίδιοι, φταίμε κι όλοι εμείς. Οι απλοί πολίτες και ψηφοφόροι. Έχουμε ευθύνη γιατί πάντα αποφεύγαμε την αλήθεια, υποσχόμασταν ψήφο την οποία τελικά δεν δώσαμε ποτέ. Το είχαμε σημειώσει και νωρίτερα. Είχαμε γράψει ότι ο κόσμος λέει ψέματα, πολλά ψέματα στους υποψήφιους. Τα ψέματα αποκαλύφθηκαν το βράδυ των αποτελεσμάτων. Όσοι δεν τα κατάφεραν «έπεσαν» σε περίσκεψη.
Εκείνες τις ημέρες της προεκλογικής φούριας ο υποψήφιος Κώστας Κουνάκος είχε κάνει μια ανάρτηση, ενδεικτική της κατάστασης στην οποία βρίσκονταν. Έγραψε ότι η παράταξη του κερδίζει σίγουρα. Κι επειδή πολλοί θα τον ρωτούσαν που το ξέρει, απάντησε αμέσως. Είπε λοιπόν ότι αυτό φαίνεται στις περιοδείες που γίνονται, προκύπτει από τις αντιδράσεις του κόσμου.
Η ανάρτηση Κουνάκου είχε την αλήθεια του. Με μια μικρή ίσως δόση υπερβολής. Μόνο που αυτό που εισέπραττε στις περιοδείες αποδείχθηκε ότι ήταν ένα μικρό ή μεγάλο ψέμα. Ένα ψέμα που τον παραπλάνησε. Του δημιούργησε σιγουριά επιτυχίας. Κι όταν αντί για επιτυχία έρχεται κάτι άλλο, τότε πρέπει να έχεις τα εφόδια να το διαχειριστείς…
Αρχικά άπαντες οι ηττημένοι έκαναν ότι δεν τρέχει τίποτα το ιδιαίτερο. Λίγες ώρες μετά άρχισαν να συνειδητοποιούν ότι άλλα περίμεναν κι άλλα έβγαλε η κάλπη. Έψαξαν και εύκολα βρήκαν γιατί έπεσαν έξω. Ο κόσμος τους έδωσε λάθος υποσχέσεις. Ο κόσμος δεν έκανε ότι τους είπε. Ο κόσμος, ενώ έχει ευθύνη, απαλλάσσεται της κριτικής. Στον ίδιο κόσμο θα απευθυνθούν αύριο μεθαύριο που πάλι θα είναι υποψήφιοι. Πώς λοιπόν να τον κατηγορήσουν;
Οι αιρετοί έχουν πολλές και διάφορες ευθύνες για τις λάθος αποφάσεις τους, για την αδράνεια τους και για αυτά που υποσχέθηκαν αλλά απέφυγαν. Ακόμη μεγαλύτερες είναι οι ευθύνες των πολιτών. Συναντούν έναν άνθρωπο που βρίσκεται σε ιδιαίτερη κατάσταση. Είναι υποψήφιος. Αντί να του πουν την αλήθεια, του λένε ψέματα. Κάπως έτσι ένα σωρό υποψήφιοι κέρδιζαν στη διάρκεια της προεκλογικής περιόδου, έχασαν όταν βγήκαν τα αποτελέσματα.
Στην προκειμένη περίπτωση οι υποψήφιοι δικαιούνται να διαμαρτυρηθούν. Πρέπει να απαιτήσουν καλύτερη αντιμετώπιση από το εκλογικό σώμα. Περισσότερες αλήθειες. Είναι άραγε έτοιμοι να τις ακούσουν, να τις αποδεχθούν; Κι αν δεν είναι, πρέπει να γίνουν. Σε διαφορετική περίπτωση θα συνεχίσουν να συμβαίνουν όσα ισχύουν ειδικά αυτές τις ημέρες. Τις πρώτες μέρες μετά τα αποτελέσματα των εκλογών. Στις οποίες δυστυχώς δεν γίνονταν να κερδίσουν όλοι.
Ο συνδυασμός του Βαγγέλη Παππά γύρισε σελίδα με τη βοήθεια ενός γλεντιού που έγινε το βράδυ της Τετάρτης. Διασκέδασαν όλοι μαζί, πέρασαν πολύ ωραία, κοίταξαν μπροστά. Μπροστά τους είναι 4 χρόνια «ζωντανής» παρουσίας στο δημοτικό συμβούλιο.
Κυκλοφορούν ήδη τα πρώτα σενάρια για τον επόμενο πρόεδρο του τοπικού συμβουλίου της Καβάλας. Επειδή δεν υπάρχει επιβεβαιώση των πληροφοριών, τις βάζουμε στην άκρη και περιμένουμε. Περιμένουμε βασικά το νέο Δήμαρχο, όπως έχει πει την άλλη εβδομάδα θα κάνει επαφές με τους επικεφαλής των συνδυασμών.
Ποιος θα είναι ο επόμενος αντιπεριφερειάρχης Καβάλας; Βασικό φαβορί της θέσης μοιάζει να είναι ο Κώστας Αντωνιάδης. Θα έχει ενδιαφέρον αν ο Θόδωρος Μαρκόπουλος κληθεί να παραδώσει την 1η Σεπτέμβρη στον Κώστα Αντωνιάδη. Μπορεί όμως να μην είναι ο Αντωνιάδης. Λέτε να επιστρέψει στον δεύτερο όροφο ο Αρχέλαος Γρανάς;
Κατάμεστο από κόσμο ήταν την Τετάρτη το βράδυ το δημοτικό θέατρο «Αντιγόνη Βαλάκου». Οι καβαλιώτες γέμισαν ασφυκτικά την αίθουσα προκειμένου να παρακολουθήσουν μουσική εκδήλωση. Πέραν όλων των άλλων, εντύπωση προκάλεσε η απουσία υποψήφιων. Δεν ήταν κανείς. Κι από τους ηττημένους κι από τους νικητές. Εξαφανίστηκαν όλοι!
Τώρα που δεν υπάρχει το κίνητρο της ψηφοφορίας, τώρα ο κάθε κατεργάρης επιστρέφει στον πάγκο του. Το ενδιαφέρον για τα αθλητικά, τα καλλιτεχνικά, τα εικαστικά γεγονότα κτλ δεν υπάρχει. Αυτή η εικόνα –της απουσίας των υποψηφίων από εκδηλώσεις όπως η συγκεκριμένη- τους εκφράζει πραγματικά. Η άλλη, της μαζικής τους προσέλευσης σε κάθε εκδήλωση, ήταν fake.
Κοτζαμάν υπουργός ήταν να έρθει στην Καβάλα για την εκδήλωση του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά ο ΣΥΡΙΖΑ δεν είπε πουθενά και τίποτα. Κρατούσε την άφιξη του κ. Βασιλειάδη επτασφράγιστο μυστικό. Αυτό το πράγμα δεν έχει ξαναγίνει και μάλλον δεν θα ξαναγίνει.
Υπάρχει μια κινητικότητα τις τελευταίες μέρες στο έργο της Μεγάλης Λέσχης. Λέτε να τελειώνει; Ποιος αλήθεια μπορεί να πιστέψει ότι το συγκεκριμένο έργο τελειώνει; Μάλλον κανείς.
Απόψεις συμπολιτών
*Την εμπειρία του από τη συμμετοχή σε εφορευτική επιτροπή στις πρόσφατες εκλογές διηγήθηκε στο διαδίκτυο ο συμπολίτης καρδιολόγος Θόδωρος Μήτρας. Είναι αστεία η ιστορία που μεταξύ άλλων έθεσε υπόψη μας. Μια ιστορία που έγινε στο εκλογικό κέντρο όπου αυτός βρίσκονταν: «… έφαγα πάρα πολύ ώρα να εξηγήσω στον πολύ ευγενικό κύριο (γεννημένο κάπου το μακρινό 1931) που ήθελε να ψηφίσει τον Ευαγγελίου ότι ο Ευάγγελος Ευαγγελίου ήταν όντως ένας πάρα πολύ καλός δήμαρχος της Καβάλας πίσω στη δεκαετία του ’70 που όντως άφησε έργο και έφερε το νερό στην πόλη αλλά δυστυχώς δεν κατέβαινε υποψήφιος. Επέμενε βέβαια πολύ και η μόνη υποχώρηση που έκανε μετά από 10 λεπτά ήταν να πει ότι και ο Αθανασιάδης ήταν καλός δήμαρχος και αν δεν κατεβαίνει ο Ευαγγελίου να του δώσω το ψηφοδέλτιο του Αθανασιάδη. Όταν του αντιπρότεινα τον Τρικούπη ή τον Καποδίστρια έφαγα και την μόνη παρατήρηση της ημέρας από την δικαστικό μας να μην επηρεάζω τους ψηφοφόρους (είχε χιούμορ η Σοφία)..Όλα αυτά ΕΓΙΝΑΝ και υπάρχουν μάρτυρες και δείχνουν απλά το πόσο σημαντική ειναι η ψήφος μας και τι κακό κάνουμε όταν απέχουμε».
*Συμπολίτισσα σχολιάζει την αλλαγή των δεδομένων αφού όλο και περισσότεροι πολίτες δρουν εθελοντικά σε εργασίες που συνήθως εκτελούσε η τοπική αυτοδιοίκηση: « Το να περιμένουμε από τους πολίτες να κάνουν την δουλειά του Δήμου ποτέ δεν το κατάλαβα . Λες και οι άνθρωποι δεν έχουμε άλλες πολλές και βαριές υποχρεώσεις. Ακόμη και οι υπέροχοι εθελοντές με τις αξιοθαύμαστες πρωτοβουλίες τους ρίχνουν ουσιαστικά και χωρίς να το θέλουν ,νερό στον μύλο της αδράνειας και ολιγωρίας των αρχών. ‘Η και τα παιδιά των σχολείων η συλλόγων. Μήπως είναι προτιμότερο να βρεθούν άλλοι τρόποι πίεσης των αρμοδίων και υπενθύμισης των υποχρεώσεών τους; Μια επιτροπή πολιτών , ας πούμε;
“Λεφτά υπάρχουν” ( βλ. Air sea show αλλά κ.α)…Οι πολίτες και τα παιδιά μια μεγάλη υποχρέωση έχουμε : να αναπτύξουμε την απαραίτητη περιβαντολογική παιδεία και του σεβασμού του ζωτικού μας χώρου. Και αυτό όμως θέμα των αρχών είναι και των μηχανισμών που πρέπει επιτέλους να υλοποιηθούν».
