μικρά πρωινά από τον Νίκο Γενικόπουλο

 μικρά πρωινά από τον Νίκο Γενικόπουλο

Μια προσεκτική ματιά στην αγορά της Καβάλας οδηγεί στο συμπέρασμα ότι εκτός όλων των άλλων υπάρχουν και μαγαζιά που ετοιμάζονται. Επιχειρήσεις νέες ή αυτές που επωφελούνται της ευκαιρίας και ανανεώνονται. Κάνουν ανακαίνιση. Αυτή η ανησυχία των εμπόρων- επαγγελματιών- καταστηματαρχών υπενθυμίζει το φυσιολογικό. Υπάρχει αύριο στην κατάσταση που βιώνουμε. Μπορεί να μην φαίνεται ακόμη αλλά σίγουρο είναι ότι έρχεται.

 


 

Την Πέμπτη 19 Μαρτίου. Το απόγευμα. Ο Νομός Καβάλας ήδη κινούνταν σε ρυθμούς πρόληψης του κορωνοϊού. Οι πρώτες απαγορεύσεις ήταν γεγονός. Εφαρμόζονταν. Κι η είδηση αναμενόμενη. Μια 55χρονη συμπολίτισσα βρέθηκε θετική. Πρώτο κρούσμα στο Νομό. Γρήγορα το νέο διαδόθηκε παντού. Αμέσως ξεκίνησε ο κοινωνικός έλεγχος. Αυτή η δικαιολογημένη ως ένα βαθμό έρευνα μετά του απαραίτητου – ενοχλητικού όπως πάντα- κουτσομπολιού. Και τι δεν είπαν!

 

Στηριγμένοι σε λόγια του κόσμου ακόμη και σοβαροί- υποτίθεται- άνθρωποι άρχισαν να μιλούν αλλά και να γράφουν. Τη συκοφάντησαν, τη στιγμάτισαν. Κι όταν πληροφορήθηκαν επακριβώς (ή τουλάχιστον έτσι νόμισαν) ποια είναι, τότε το μαρτύριο της έγινε χειρότερο. Ευτυχώς η 55χρονη είχε άλλες προτεραιότητες και μάλλον δεν πολυκατάλαβε τι έλεγε ο κόσμος τότε. Κάποιος κόσμος. Μια μειοψηφία που έδρασε συστηματικά κι έτσι επηρέασε πολλούς ακόμη.

 

Οι επιστήμονες και για αυτό το ενδεχόμενο μας είχαν προειδοποιήσει. Μας είχαν συμβουλέψει. Δεν λογαριάσαμε τίποτα μπροστά στην μανία που μας έπιασε να την δικάσουμε δημοσίως. Να την κατηγορήσουμε, να της «χρεώσουμε» πράγματα που ποτέ δεν έκανε.

 

Μάταια ο διοικητής του Νοσοκομείου και οι γιατροί προσπαθούσαν να διαψεύσουν. Άδικες όλες οι προσπάθειες το πράγμα να παραμείνει ψύχραιμο. Ορισμένες φορές το πάθος του κουτσομπόλη να μάθει ξεπερνά και τα καλύτερα μέσα ενημέρωσης. Τα οποία αισθάνονται εξουδετερωμένα κι έτσι για να αμυνθούν μιμούνται. Αντιγράφουν το χειρότερο.

 

Η 55χρονη Καβαλιώτισσα από τη Δευτέρα είναι σπίτι της. Στο οποίο πριν επιστρέψει έκανε απολύμανση. Είναι καλά κι έχει πρόσφατη την εμπειρία της επικράτησης της σε σχέση με τον ενοχλητικό ιό. Αν μάλιστα θέλουμε να είμαστε αληθινοί οφείλουμε να παραδεχθούμε ότι τον νίκησε σχετικά εύκολα. Ακολούθησε τις οδηγίες που έδινε ο ΕΟΔΥ. Απευθύνθηκε στο γιατρό, πήγε στο Νοσοκομείο. Υπεβλήθη στην θεραπεία και μέσα σε 10 μέρες έγινε καλά. Αν τα τεστ είχαν πιο έγκαιρα το αποτέλεσμα, τότε θα ήταν σπίτι της πιο νωρίς από τη Δευτέρα.

 

Οι λαλίστατοι που την… «πέθαναν» το προηγούμενο διάστημα, σώπασαν. Δεν έβγαλαν κιχ στην είδηση της πλήρους αποκατάστασης της υγείας της. Έκαναν γαργάρα το γεγονός. Σαν αρπακτικά πουλιά περιμένουν την επόμενη ευκαιρία. Τα ίδια θα τραβήξει το επόμενο θύμα του κορωνοϊού.

 

Κι αν όλα αυτά συνηθίζονται στις μικρές κοινωνίες, όχι μόνο για τον κορωνοϊό αλλά για κάθε ανθρώπινη δραστηριότητα, δεν μπορούμε να αποδεχθούμε το ότι σε τέτοιες συμπεριφορές δεν υπάρχει ούτε όριο, ούτε μέτρο. Στην Καβάλα έως σήμερα υπάρχουν 3 κρούσματα της νόσου. Η 55χρονη έγινε καλά, η 34χρονη γίνεται σύντομα καλά κι ο 60χρονος ουσιαστικά δεν νόσησε ποτέ.

 

Ας δεχθούμε ως καλό νέο το ότι η περιοχή μας μπήκε στο χορό αλλά με έναν ήπιο τρόπο. Κι ας χαρούμε όλοι. Επιτέλους ας ξαναγίνουμε άνθρωποι. Που θα μιλήσουμε, θα εκφραστούμε, θα γράψουμε. Θα επικροτήσουμε και θα επικρίνουμε. Θα λειτουργήσουμε όπως ξέρουμε. Θα έχουμε ωστόσο κι ένα όριο. Θα βάλουμε στα ανόητα λόγια (στηριγμένα σε κουβέντες ανεύθυνων ανθρώπων) ένα σύντομο τέλος. Κάθε άλλη αντίδραση δίκαια παρεξηγείται κι απορρίπτεται.

 

Δυστυχώς η μάχη να περιοριστεί ο κορωνοϊός συνεχίζεται. Δίπλα μας, στην Ξάνθη, τα κρούσματα είναι πολλά. Δεν αποκλείεται αύριο να μας τύχει κάτι ανάλογο. Σύμφωνα με όσα έγιναν πρόσφατα στην Καβάλα, καλό είναι να έχουμε το νου μας. Όσοι βρεθούν θετικοί στον ιό θέλουν τη στήριξη μας για να τον ξεπεράσουν. Κι όχι το κουτσομπολιό ορισμένων.

 

Ο Δήμος Καβάλας πρόβαλε την ενέργεια του να εγκαταστήσει καινούργια παγκάκια σε στάση αστικού λεωφορείου στο κέντρο της πόλης. Πολύ καλά έκανε. Αυτή η αφορμή επανέφερε τα δίκαια αιτήματα πολιτών. Ζητούν το ίδιο να γίνει σε όσο το δυνατό περισσότερες στάσεις κι όχι μόνο στο κέντρο. Και στις συνοικίες.

 

Το έγραψε ο Μανώλης Κελαϊδάκης στο διαδίκτυο κι έχει ενδιαφέρον: «Το να βγαίνουν δημοτικοί , περιφερειακοί κλπ σύμβουλοι και να λένε χαρίζω το μισό πενηντάρικο που παίρνω τον μήνα είναι εντελώς γελοίο και δείχνει ποσό υποτιμούν και κοροϊδεύουν τον κόσμο . Θέλεις να προσφέρεις πήγαινε και βάλε ένα ποσό που μπορείς στον λογαριασμό του ιατρικού συλλόγου και αν είσαι μάγκας ας μην το μάθει και κανένας».

 

Διαβάστε επίσης