Κανείς δεν περίμενε και δεν μπορούσε να πιστέψει ότι φέτος το Πάσχα θα είναι τόσο διαφορετικό. Ακόμη και σήμερα προσπαθούμε να συνηθίσουμε τη νέα κατάσταση, αδυνατούμε να αποδεχθούμε τους αυστηρούς κανόνες απαγόρευσης κυκλοφορίας και τα άλλα μέτρα που ισχύουν. Κι ας ισχύουν ένα μήνα τώρα. Κι όμως, δεν είναι όνειρο. Δεν είναι κακόγουστο αστείο. Είναι μια νέα πραγματικότητα που καλό είναι να συμφιλιωθούμε μαζί της. Τόσο για το σήμερα όσο και για το αύριο (ακόμη και το μεθαύριο).
Μας το λένε με πολλούς τρόπους οι επιστήμονες. Κι όταν βγούμε από τα μέτρα- επιμένουν- πάλι θα έχουμε το νου μας. Θα περιμένουμε ο ιός να επανέλθει ενώ ταυτόχρονα θα κάνουμε αγώνα δρόμου προκειμένου να λυτρωθούμε οριστικά μέσω του απαραίτητου εμβολίου. Η ανθρωπότητα είναι ξεκάθαρο ότι πιάστηκε στον ύπνο, έκανε λάθη που πλήρωσε. Προσπαθεί να αντεπιτεθεί αλλά η προσπάθεια συναντά και ανυπέρβλητα εμπόδια.
Χθες ο πρόεδρος των ΗΠΑ ανακοίνωσε ότι διακόπτει την οικονομική ενίσχυση του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας. Θύμωσε ο Τραμπ κι επειδή όταν θυμώνει είναι ικανός για όλα, αποφάσισε να τιμωρήσει (!) έναν παγκόσμιο οργανισμό. Αυτόν της υγείας. Όπως ο κορωνοϊός δεν έχει προηγούμενο, έτσι κι η συγκεκριμένη ενέργεια επίσης δεν έχει προηγούμενο.
Μπορούμε να συνδέσουμε τα δύο γεγονότα; Μάλλον. Οι ηγέτες του κόσμου είναι αυτοί που στον κόσμο ταιριάζουν κι αξίζουν. Η κρίση στις ιδεολογίες, η παγκοσμιοποίηση κι ο ενοχλητικός αλλά ισχυρός νεοφιλελευθερισμός πολλές φορές «επέβαλαν» ηγεσίες εντελώς ακατάλληλες. Οι οποίες δεν έχουν καμία υποδομή, δεν έχουν καμία γνώση. Ψηφίστηκαν από αντίδραση, από ένα γινάτι του εκλογικού σώματος. Το οποίο απέρριψε τα καθιερωμένα προτιμώντας κάτι άλλο. Το οποίο κατά βάθος δεν ήξερε τι σημαίνει. Οι ψηφοφόροι ανέλαβαν το ρίσκο και να που φθάσαμε!
Στην Ελλάδα π.χ. εξελέγησαν Δήμαρχοι όπως ο Αχιλλέας Μπέος και ο Ηλίας Ψινάκης. Μπήκαν στη Βουλή κόμματα όπως η Χρυσή Αυγή και η Ένωση Κεντρώων. Πρόσφατα η ακόμη … «ποιοτικότερη» Ελληνική Λύση. Όταν αναθέτεις τη διαχείριση των πραγμάτων σε μη κατάλληλους ανθρώπους πώς να μη σε τιμωρήσει ο κορωνοϊός;
Κι όταν ως επικεφαλής μιας χώρας πρέπει να παραδεχθείς ότι ήσουν ανεπαρκής στην αντιμετώπιση του, τότε θυμωμένος διακόπτεις τη χρηματοδότηση στον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας. Για να μην προσθέσουμε σε όλα αυτά όσα αυτό το διάστημα γίνονται στην Τουρκία…
Κάπως έτσι- βήμα βήμα- φθάσαμε χωρίς να το καταλάβουμε στο πρόβλημα. Βιώνουμε στιγμές απίστευτες κι είμαστε έτοιμοι να περάσουμε Πάσχα στο σπίτι. Λες και δεν είναι Πάσχα αλλά ένα συνηθισμένο Σαββατοκύριακο με δυνατή βροχή, η οποία μας εμποδίζει να κάνουμε την παραμικρή έξοδο.
Ως έλληνες σκεπτόμαστε διαφορετικά. Μάλλον θετικά. Βρήκαμε την απαραίτητη υπομονή. Δείχνουμε υπακοή αφού την αγαπάμε την ζωούλα μας. Θέλουμε να ζήσουμε περισσότερο, φυλαγόμαστε από τα δύσκολα. Τα οποία γνωρίζουμε ότι είναι προσωρινά.
Ακόμη κι αν οι συγγενείς και φίλοι κάθονται στο διπλανό σπίτι, πάλι πρέπει να τους αγνοήσουμε. Μόνο η οικογένεια στο τραπέζι. Από την τηλεόραση η χαρμόσυνη είδηση της Ανάστασης. Μεταξύ μας και το τσούγκρισμα των αβγών. Από την Τρίτη θα κρατήσουμε την ανάσα μας προκειμένου σύντομα να μάθουμε ότι από το πρωί της 27ης Απρίλη βγαίνουμε από το τούνελ… Αλίμονο τους αν πράξουν κάτι άλλο.
Χαιρόμαστε που τη διαφορετική Μεγάλη Εβδομάδα του 2020 οι πραγματικοί εθελοντές και οι φορείς του τόπου κατάφεραν και έκαναν το καθήκον τους. Βοήθησαν αυτούς που έχουν ανάγκη. Χαιρόμαστε που διαβάζουμε ότι τέτοιες πρωτοβουλίες υλοποιήθηκαν, είναι θετικό που αυτή μας η δραστηριότητα δεν επηρεάστηκε από τον κορωνοϊό. Παραμείναμε σωστοί και ευαίσθητοι, γεγονός καθόλου τυχαίο. Συνεχίζουμε να νοιαζόμαστε για τα κοντινά μας προβλήματα. Πασχίζουμε να λυθούν ή έστω να αντιμετωπιστούν.
Καταλάβαμε ότι χρήσιμο είναι να κοιτάμε μόνο μπροστά. Φάγαμε το γάιδαρο κι έμεινε η ουρά του. Μας λείπουν πολλά. Τα βλέπουμε απ’ την άλλη να έρχονται. Προσοχή λοιπόν. Μένουμε λίγο ακόμη σπίτι, τηρούμε τα μέτρα. Ξέρουμε ότι κάπου στο τέλος του μήνα θα έρθει κι η άλλη ανάσταση. Η επιστροφή στην κανονικότητα. Ευχόμαστε χωρίς απώλειες. Επιδιώκουμε πραγματική, ουσιαστική στήριξη των μικρομεσαίων της αγοράς προκειμένου όσο το δυνατό πιο γρήγορα «… στα ίδια μέρη να ξαναβρεθούμε».
