μικρά πρωινά από τον Νίκο Γενικόπουλο

Η βασική είδηση, περί της δομής φιλοξενίας προσφύγων στο «Ασημακοπούλου», είναι αυτή με τα κρούσματα. Xθες και τις προηγούμενες μέρες. Στη φωτογραφία που δημοσιεύουμε παρουσιάζεται κάτι πιο απλό. Απαραίτητο κι αυτό. Λύθηκε χθες το πρόβλημα με τα συγκεντρωμένα νερά στην είσοδο του χώρου, είσοδο από την πλευρά του παλαιού στρατοδικείου. Άνοιξαν ένα μικρό χαντάκι κοντά στο δρόμο ώστε τα νερά των προηγούμενων βροχών να τρέξουν προς το φρεάτιο. Μόνο έτσι η περιοχή της εισόδου θα στεγνώσει. Είναι αυτό που γράφαμε προ ημερών, που είχαν βάλει πέτρες να πατούν πάνω σε αυτές και να μπαίνουν στο πρώην στρατόπεδο. Με τις πέτρες γλίτωναν τα νερά. Με το χαντάκι προς το φρεάτιο απαλλάχθηκαν οριστικά.

Από τα νεανικά του χρόνια ήταν ένα πολιτικό ον. Άνθρωπος γεννημένος στη δράση εντός της κοινωνίας, συνειδητοποιημένος, στενά συνδεδεμένος με την ιδεολογία. Ξεκίνησε από την ΚΝΕ. Εκεί μπήκαν οι βάσεις. Κάποια στιγμή, στα τέλη της δεκαετίας του ’80, έκανε πορεία στο κέντρο της πόλης. Νεαρός και στρατιώτης. Πρώτος και καλύτερος στους διαδηλωτές, με τα στρατιωτικά ρούχα. Γεγονός αδιανόητο για εκείνη την εποχή. Επακολούθησαν λιγότερο επαναστατικά δρώμενα, όλα πάντως είχαν το ενδιαφέρον τους. Ένα μήνυμα να στείλουν. Αυτός ήταν ο Παναγιώτης Νεστορίδης. Κάτι σημαντικότερο, κάτι περισσότερο από δημοσιογράφος. Εξ αυτού του λόγου άλλωστε ήταν πρωταγωνιστής στα συνδικαλιστικά. Και όχι μόνο ένας απλός, μάχιμος ρεπόρτερ.

Ποιος να το περίμενε χθες το πρωί, έπρεπε να αναπαράγουμε (χωρίς καν να χρειαστεί να επιβεβαιώσουμε) την συγκεκριμένη είδηση. Μα πώς; Τι είχε μεσολαβήσει; Απορίες που δεν άλλαζαν την ουσία της υπόθεσης. Ο Παναγιώτης Νεστορίδης κινήθηκε από τα «αριστερά» αρχικά προς το ΠΑΣΟΚ. Στη συνέχεια και προς τον ΣΥΡΙΖΑ. Η βουλευτική του υποψηφιότητα ήταν ένα ακόμη μήνυμα που ήθελε να στείλει. Προς κάθε κατεύθυνση. Γνώριζε ότι δεν επρόκειτο να εκλεγεί. Παρά ταύτα ήταν υποψήφιος μιας και ο Παναγιώτης ποτέ δεν βολεύονταν με κάτι το ήρεμο, ήσυχο και συνηθισμένο. Ήταν ένα ανήσυχο πνεύμα, είχε την αύρα της δράσης προκειμένου όλα να γίνουν καλύτερα. Ήθελε να το προσπαθήσει κι ας γνώριζε ότι οι συνθήκες ήταν ως συνήθως αντίξοες.

Η είδηση του θανάτου του Παναγιώτη Νεστορίδη δυστυχώς ήταν αληθινή. Οι ανακοινώσεις που επακολούθησαν ισχυροποίησαν την αρχική πληροφορία. Τόσο ξαφνικά και τόσο απρόοπτα. Τόσο άδικα. Ακόμη κι ο θάνατος του δεν είχε τη συνηθισμένη διαδικασία. Λες και αυτό το επέλεξε, το έκανε επίτηδες προκειμένου το τέλος να είναι ίδιο με όλα όσα προηγήθηκαν. Συλλυπητήρια στην οικογένεια του.

Σε αυτές τις δύσκολες περιπτώσεις πάντα διέξοδος είναι η γνωστή φράση. Το σταθερό συμπέρασμα για τη ζωή που συνεχίζεται. Πάμε λοιπόν να συνεχίσουμε την περιγραφή της κατάστασης μέσω άλλων τοπικών γεγονότων. Την Δευτέρα στα ράπιντ τεστ στο Διοικητήριο και στην αίθουσα «Νικόλαος Μάρτης», έκαναν αισθητή την παρουσία τους εργάτες της ΔΕΥΑΚ. Υπήρξε μια κινητικότητα, μια αυξημένη τους παρουσία. Εκείνη την ώρα κανείς δεν ήξερε και δεν κατάλαβε. Το … μυστήριο λύθηκε λίγες ώρες αργότερα. Με τα διαδοχικά κρούσματα που έγιναν γνωστά στη δημοτική επιχείρηση.

Είναι μια γενικότερη παρηγοριά αυτό που συνεχίζεται στην Καβάλα. Σε όλο το Νομό. Κάθε μέρα μαθαίνουμε για ανθρώπους θετικούς στον κορωνοϊό. Όμως όλοι, οι 9 στους 10, δεν έχουν συμπτώματα. Μπαίνουν σε μια υποχρεωτική κατ’ οίκον καραντίνα μέχρι να περάσουν 14 μέρες. Μακάρι τούτο να συνεχιστεί μέχρι επιτέλους τα νούμερα να «πέσουν». Αυτό θα γίνει το επόμενο διάστημα αλλά όχι τόσο γρήγορα όσο περιμένουμε ή νομίζουμε.

Αυτήν την αλλαγή και την βελτίωση την περιμέναμε τον Μάρτιο. Μα αυτός χθες μας αποχαιρέτισε χωρίς τίποτα το διαφορετικό και καλό. Άρα το 2021 στους τρεις πρώτους μήνες του ήταν περίπου ίδιο με το 2020. Με τη διαφορά που ήδη σημειώσαμε. Τα κρούσματα του 2021 είναι εξίσου πολλά αλλά δεν χρειάζεται να νοσηλευτούν. Όπως γίνονταν τόσο τον Νοέμβρη όσο και τον Δεκέμβρη του 2020.

Διαπιστώνουμε με έκπληξη την στεναχώρια κάποιων, κάποιων συγκεκριμένων, επειδή χώροι στάθμευσης στην Καβάλα έλαβαν ή θα λάβουν άδεια λειτουργίας. Αυτοί που στεναχωριούνται αρκετά, δεν είναι όσοι φαίνονται. Όσοι φαίνονται είναι όσοι άτυπα (συνειδητά ή ασυνείδητα) τους εκπροσωπούν. Καταθέτουν τάχα αθώες απορίες αλλά επηρεάζουν όσο χρειάζεται την κατάσταση. Τα ίδια πρόσωπα ζητούσαν το προηγούμενο διάστημα «…να έχουν νόμιμη λειτουργία τα πάρκινκ της Καβάλας». Τώρα που αυτό γίνεται (ή έτσι τουλάχιστον φαίνεται), δεν χαίρονται. Λυπούνται!

Χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα γνωστής δημοτικής παράταξης στην Καβάλα. Η οποία εξέδωσε και ανακοίνωση για τις απαραίτητες ενέργειες που έπρεπε να γίνουν ώστε τα παρκινγκ να είναι νόμιμα. Κι όταν την προηγούμενη εβδομάδα ένας χώρος στάθμευσης νομιμοποιήθηκε, η παράταξη τι έκανε; Τι είπε; Απολύτως τίποτα. Η σιωπή της δεν ήταν από αυτές τις φυσιολογικές ή και θετικές. Ήταν μια σιωπή σαν κάποιος να κατάπιε την γλώσσα του… Αν όμως κλείσει ένα ακόμη παρκινγκ, όπως αυτό της Ροδόπης, τότε η ίδια παράταξη θα σπεύσει να καταγγείλει!

Στο θέμα των οργανωμένων παρκινγκ στην Καβάλα χρειάζεται να κάνουμε υπομονή. Πρέπει ταυτόχρονα να συγκεντρώσουμε τα μικρά κομμάτια του πάζλ προκειμένου να φθάσουμε εκεί όπου το μυστήριο λύνεται. Μόνο τότε θα βρούμε αυτούς που κρύβονται πίσω από όσα φαίνονται. Γιατί στην Καβάλα και στο θέμα, φαίνονται να παίζουν μπάλα κάποιοι. Κάποιοι συγκεκριμένοι. Σημασία έχει να βρεις αυτούς που υπάρχουν και είναι πίσω τους. Τους ηθικούς αυτουργούς. Αυτούς που πρόσφατα ο Βαγγέλης Παππάς εννοούσε όταν μίλησε για «βαρόνους της στάθμευσης» στην Καβάλα.

Δεν έχει ξεκαθαρίσει πλήρως η υπόθεση της προσεχούς δίκης για την κατάρρευση της γέφυρας. Δεν γνωρίζουμε πόσοι και ποιοι θα είναι οι κατηγορούμενοι. Παρά την ανάμιξη της τότε αντιδημάρχου κ. Δρακονάκη, περισσότεροι κατηγορούμενοι φέρονται να είναι υπηρεσιακοί παράγοντες. Τόσο του Δήμου όσο και της Περιφερειακής Ενότητας. Φταίνε λοιπόν οι υπάλληλοι; Ή φταίνε πρώτα και καλύτερα αυτοί; Ακούγεται παράξενο αλλά μάλλον αυτό είναι το βασικό μήνυμα της δίωξης.

Ας είμαστε ειλικρινείς και «προσγειωμένοι». Δύσκολα η υπόθεση θα φθάσει σε καταδίκη των κατηγορούμενων. Αυτό τολμούμε να το προβλέψουμε σύμφωνα με τα εις βάρος τους στοιχεία. Παρατηρούμε ταυτόχρονα πόσο γλιτώνουν την ταλαιπωρία οι αιρετοί. Αυτοί που τότε ήταν στα πράγματα. Το πλήρες σκεπτικό θα υπάρχει στο παραπεμπτικό βούλευμα, που πρέπει να διαβαστεί. Να αναλυθεί. Εφόσον υπάρξει και εφόσον δημοσιοποιηθεί. Υπό αυτές τις συνθήκες ευθυνών πρώτα στους υπαλλήλους, πώς να μην κάνουν κουμάντο οι υπάλληλοι στην αυτοδιοίκηση; Μην μας παραξενεύει ότι συχνά αυτοί διοικούν μιας και οι πιθανές ευθύνες, αν κάτι δεν πάει καλά, πρώτα αυτούς θα αφορούν.

Κι έρχεται στο μυαλό μας και η αποστολή ειδοποιήσεων σε δημότες που δεν πλήρωσαν κλήσεις της δημοτικής αστυνομίας προηγούμενων ετών. Ακόμη κι αν ένας Δήμαρχος προσπαθήσει να σταματήσει τη διαδικασία, ένας ή περισσότεροι υπάλληλοι θα αντιδράσουν. Ο λόγος είναι ο ίδιος. Αν κάποιος κάποτε ψάξει τις απλήρωτες κλήσεις, θα στραφεί νομικά κατά των υπαλλήλων και όχι κατά των αιρετών. Αυτό δεν αποδεικνύει η περίπτωση της δίκης για τη γέφυρα;

Κάθε μέρα ο ΕΟΔΥ ανακοινώνει τα σημεία σε όλη την Ελλάδα στα οποία έκανε ράπιντ τεστ και τα αποτελέσματα των τεστ. Την Τρίτη 30 Μαρτίου έγιναν, διαβάζουμε στην ανακοίνωση του ΕΟΔΥ, 99 τεστ στην αίθουσα «Νικόλαος Μάρτης» της Καβάλας με 2 θετικά περιστατικά. Μάλλον ένα ανδρόγυνο, με ενδιάμεση ηλικία τα 77 έτη. Την ίδια μέρα στα Λιμενάρια της Θάσου έγιναν μόλις 6 τεστ με μηδέν θετικά περιστατικά. Το νούμερο των 6 τεστ στα Λιμενάρια είναι ιδιαίτερα μικρό. Μέχρι πρόσφατα κατηγορούσαμε τους Θάσιους που δεν εμβολιάζονταν, τώρα δεν φαίνεται να κάνουν ούτε τεστ! Κακώς. Όπως αυξήθηκαν οι εμβολιασμοί στο νησί, έτσι πρέπει να αυξηθεί η συμμετοχή των πολιτών στα τεστ. Σήμερα ράπιντ τεστ θα γίνουν στο Κ.Υ. Πρίνου.