μικρά πρωινά απο τον Νίκο Γενικόπουλο

Τελέστηκε χθες το μεσημέρι στην εκκλησία της Αγίας Ειρήνης (Κηπούπολη) η βάπτιση της κόρης του Παναγιώτη Δεληκάρη και της Παρθένας Τσομπανίδου. Η όμορφη πιτσιρίκα πήρε το όνομα Ασημένια. Νονές η Κλειώ και η Ανθή Μύρτσου, κόρες του παλαίμαχου τερματοφύλακα και παρουσιαστή ραδιοφωνικών εκπομπών Γιώργου Μύρτσου.

Η βάπτιση είχε «χρώμα» ΑΟΚ μιας και πρόκειται για την εγγονή του διοικητικού παράγοντα της ομάδας μας Σωτήρη Δεληκάρη. Χαρούμενοι οι γονείς, οι παππούδες, οι γιαγιάδες, συγγενείς και φίλοι είδαν την μικρή Ασημένια να «διαμαρτύρεται» ελαφρώς για το μυστήριο.

Από πλευράς ΑΟΚ στη βάπτιση ήταν όλα τα άλλα μέλη του δ.σ.- ο προπονητής Παύλος Δερμιτζάκης- φίλοι της ομάδας κτλ (φωτογραφίες). Ήταν επίσης ο στενός φίλος του Σωτήρη Δεληκάρη και υποψήφιος δήμαρχος στις εκλογές του Μάη κ. Μάκης Παπαδόπουλος. Η Πρωινή εύχεται στους γονείς της μικρής και στους συγγενείς της να τη χαίρονται.  Στη φωτογραφία με τους γονείς της.  

====================================================================

Στην Καβάλα ήταν την προηγούμενη εβδομάδα υποψήφιοι επενδυτές από διάφορα μέρη του κόσμου. Οι συναντήσεις τους στην Ελευθερούπολη και στην πόλη προβλήθηκαν δεόντως, αφορούσαν τις προθέσεις τους σε σχέση με τον τόπο μας. Σε αυτές τις περιπτώσεις τα πράγματα παρουσιάζονται ενθαρρυντικά και αόριστα ταυτοχρόνως.   Συνήθως δεν έχουν καμία συνέχεια αλλά ποιος ασχολείται; Ποιος θυμάται και κυρίως ποιος πιστεύει σε νέους επενδυτές;

Για αυτούς η ελληνική γραφειοκρατία επιφυλάσσει διάφορες εκπλήξεις, όλες αρνητικές. Φεύγουν τρέχοντας οι επενδυτές. Όχι μόνο από την Καβάλα, απ’ όλη την Ελλάδα. Διότι ακόμη κι αν έχουν τη μέγιστη υποστήριξη (πολιτική ας πούμε), ακόμη και τότε η γραφειοκρατία παρουσιάζεται ανίκητη. Γιατί; Μα γιατί τελικά είναι ανίκητη.

Με αυτήν την αφορμή θα θέσουμε υπόψη του αναγνώστη δύο πρόσφατα παραδείγματα. Ενός επενδυτή που αποχώρισε και δεν ξαναγυρίζει στην Καβάλα κι ενός δεύτερου που «παλεύει» να βάλει στα δρομολόγια από Καβάλα προς Θάσο ένα υδροπτέρυγο.

Ο Λετονός επιχειρηματίας έλαβε εντολή από ισχυρή «μητρική» εταιρία της πατρίδας του. Επιθυμεί να δρομολογήσει υδροπτέρυγο, το οποίο θα συνδέσει την πόλη μας με τον Λιμένα. Σχέδιο αναπτυξιακό, το οποίο ειδικά οι της Καβάλας έπρεπε να στηρίξουν φανατικά. Με το υδροπτέρυγο- το οποιοδήποτε υδροπτέρυγο- μειώνονται οι απώλειες της σταθερά υποβαθμισμένης γραμμής φέρι μποτ Καβάλα- Πρίνος.

Πουθενά δεν διαβάσαμε και δεν ακούσαμε το ενδιαφέρον των τοπικών παραγόντων για την συγκεκριμένη επιχειρηματική πρωτοβουλία. Συναντήσαμε τον εκπρόσωπο των επενδυτών στο νέο λιμάνι να περιμένει. Άδειες, ελέγχους, εγκρίσεις. Ατέλειωτες… Κάθε φορά που τελειώνει, κάθε φορά αρχίζει από την αρχή. Εν τω μεταξύ χάνεται χρόνος. Καλοκαιρινός.

Ο εκπρόσωπος των επενδυτών μας τόνισε την απόφαση των εντολέων του να μείνει στην Καβάλα ως το τέλος. Να συνεχίσει να προσπαθεί μπας και προλάβει τα Καλοκαιρινά δρομολόγια. Επί του εγχειρήματος έπρεπε ήδη να έχουν ασχοληθεί οι κυβερνητικοί βουλευτές (ένας εξ αυτών μάλιστα ειδικεύεται στα θέματα της Θάσου), ο Περιφερειάρχης, ο Αντιπεριφερειάρχης Καβάλας, η Δήμαρχος. Έκαναν κάτι όλοι τους;

Σίγουρα έδωσαν τιμητική πλακέτα στον προηγούμενο Λιμενάρχη, καλωσόρισαν τον διάδοχο του. Μετά σιώπησαν και: Η μεν κ. Τσανάκα δέχθηκε στο γραφείο της ελληνοαμερικάνο επενδυτή, ο κ. Μαρκόπουλος τους επενδυτές από την άλλη άκρη του κόσμου. Περί του υδροπτερύγου δεν λένε κουβέντα. Κι αν πιεστούν θα μας απαντήσουν ότι το θέμα δεν είναι των αρμοδιοτήτων τους…

Λες και όλα τα άλλα, τα πιθανά επενδυτικά σχέδια, είναι της αρμοδιότητας τους! Σε αυτές όμως τις περιπτώσεις έχει μεγάλη σημασία η λεγόμενη ηθική συμπαράσταση. Το ενδιαφέρον, η μεσολάβηση στην Αθήνα ή στις υπηρεσίες της Καβάλας. Το ότι ο Λετονός επενδυτής ίσως έχει εμπόδια και ανταγωνιστών, είναι κάτι που μάλλον απωθεί όσους έχουν τη δυνατότητα και το χρόνο να τον βοηθήσουν…

Το δεύτερο παράδειγμα είναι πιο κραυγαλέο. Αφορά τον κ. Λεδάκη που κάποτε ήθελε να επενδύσει στα Λουτρά των Ελευθερών. Πρόσφατα, με αφορμή μια εκδήλωση για τις Καπναποθήκες, μας «έφτυσε». Όλους τους Καβαλιώτες. Κι ενώ το «φτύσιμο» του ήταν δημόσιο και μεγαλοπρεπές, κανείς τους δεν ντράπηκε. Κανείς δεν σκέφθηκε καν να του κάνει μια μήνυση που μας δυσφήμησε.

Το θέμα που ακόμη και σήμερα τον «πονά» είναι μια τοπική ξευτίλα, για την οποία δεν μιλά κανείς. Άπαντες σιωπούν, δείχνοντας ότι έχουν λερωμένη τη φωλιά τους. «Έλα να επενδύσεις στην Καβάλα» φώναζε το ακροατήριο της εκδήλωσης στον κ. Λεδάκη. Κι αυτός τους απαντούσε αρνητικά, έχοντας κατά νου την προηγούμενη του εμπειρία. Η οποία κακώς ως τώρα δεν απασχόλησε τη δικαιοσύνη.

Υπό αυτές τις συνθήκες δεν έχουμε καμία ελπίδα για νέους επενδυτές, για αυτού του είδους την ανάπτυξη. Θα υπάρχουν μόνο «στολισμένα» όμορφα λόγια, κείμενα εντυπώσεων, δελτία τύπου- ρεπορτάζ και φυσικά μπόλικες φωτογραφίες. Όλα αυτά, είναι ένα ερώτημα, μπορούν να κρύψουν την κενότητα μας; Μπορούν να καλύψουν αυτά που ο κ. Λεδάκης καταγγέλλει ως «στησίματα» και «λαμογιές»;

Ένα από τα χαρακτηριστικά που έχουν τα λαμόγια, τα πολλά λαμόγια στην σημερινή Ελλάδα, είναι το συγκεκριμένο. Καθώς αποκαλύπτεται το έργο τους, προτιμούν περί άλλων να τυρβάζουν. Κάνουν ότι δεν ακούν. Ελπίζοντας ότι ίδια στάση θα κρατήσουν όλες οι αρμόδιες αρχές.

Τις προηγούμενες μέρες η πόλης της Καβάλας φιλοξένησε πολύ κόσμο. Πάρα πολύ κόσμο. Από τη μια είμαστε στην καρδιά του Καλοκαιριού. Από την άλλη οι εκδηλώσεις- με πρώτη και καλύτερη το Cosmopolis- έφεραν μπόλικους τουρίστες. Έλληνες και ξένους.

Τις προηγούμενες μέρες η Καβάλα ήταν σε διαρκή κίνηση (όπως θα έλεγε ο Κωστής Σιμιτσής αν βρισκόμασταν στο 2007). Αυξημένη κυκλοφορία αυτοκινήτων και πεζών. Γεμάτα καταστήματα υγειονομικού ενδιαφέροντος, γεμάτα εμπορικά μαγαζιά. Στήριξη της τοπικής οικονομίας. Μακάρι αυτές οι καλές τουριστικά μέρες να κρατήσουν, να συνεχιστούν κι όλο τον Αύγουστο.

Παρέα με τον Τρύφωνα Αλεξιάδη παρακολούθησε το φεστιβάλ της Νέας Καρβάλης ο Μάκης Παπαδόπουλος. Η συνύπαρξη των δύο ανδρών ισχυροποιεί άθελα της τα γνωστά σενάρια καλής σχέσης του υποψήφιου δημάρχου με τον ΣΥΡΙΖΑ γενικώς.

Η εξήγηση είναι ότι Αλεξιάδης και Παπαδόπουλος είναι γείτονες (με άριστες μεταξύ τους σχέσεις) στο Παληό. Όλα τα άλλα (ότι κι αν περιλαμβάνουν) έχουν αυτήν την αφετηρία. Ο κ. Αλεξιάδης όπως τότε που ήταν Υπουργός, έτσι και σήμερα, έρχεται για τις διακοπές του στην περιοχή από την οποία κατάγεται.

Είχε κόσμο στην χορευτική πολιτιστική εκδήλωση της Νέας Καρβάλης το Σάββατο. Λίγους επισήμους και αρκετούς κατοίκους του χωριού. Τα χορευτικά συγκροτήματα διαμαρτύρονταν για τα κουνούπια αλλά ο Καπλάνης Ιωσηφίδης διαβεβαίωνε ότι το πρόβλημα λύθηκε με τους ψεκασμούς που τις προηγούμενες ημέρες έκανε συνεργείο της Περιφέρειας.

Η Αναστασιάδη Ιωσηφίδου αντάλλαξε φιλιά με το Μάκη Παπαδόπουλο, του φώναξε από το μικρόφωνο για την παρούσα στην εκδήλωση αποστολή της Ινδίας και βγήκε σέλφι με τον Θόδωρο Μουριάδη! Ο κ. Μουριάδης έκανε οργανωμένη εμφάνιση στην εκδήλωση, συνοδευόμενος από τον Κυριάκο Σταυρίδου και τη Μαριάννα Δρόσου.

Γιατί μέσα σε όλα τα άλλα , τα Καλοκαιρινά, υπάρχει και η προεκλογική περίοδος. Αυτή που δειλά δειλά αρχίζει. Κι αρχίζει δειλά αλλά δυναμικά, από ένα σωρό ενδιαφερόμενους. Αυτούς που αύριο μεθαύριο θα ζητήσουν τη ψήφο μας.

Τα γεγονότα του 2016 στο εργοστάσιο λαμβάνουν μια νέα τροπή, τώρα που γίνονται γνωστές οι δικαστικές αποφάσεις που τόσο περιμέναμε. Είναι δικαίωση για τους τότε απολυμένους το ότι το δικαστήριο δεν δέχθηκε την κατηγορία περί εμπρησμού. Σε αυτήν η εργοδοσία στήριξε πολλά. Κέρδισε μπόλικο χρόνο. Στο τέλος η καταγγελία της αποδείχθηκε μη αληθινή. Όταν όμως έγινε αυτό, όταν μάθαμε για το βούλευμα, όλα είχαν αλλάξει.

Οι 180 τάχα εμπρηστές είχαν συμφωνήσει με την εταιρία κι είχαν γυρίσει (οι πιο πολλοί) στη δουλειά τους. Είναι σημαντικό το γεγονός της έκδοσης του βουλεύματος κι ας γνωστοποιήθηκε κατόπιν εορτής. Αυτό το βούλευμα μαζί με τις αρχικές αποφάσεις περί των απολύσεων, δικαιώνουν ταυτόχρονα κι όσους εκείνο τον καιρό είχαν το θάρρος να στηρίξουν τους απολυμένους. Δεν ήταν πολλοί. Πολλοί ήταν οι. .. Πόντιοι Πιλάτοι.

Για να είμαστε ωστόσο ακριβείς και δίκαιοι πρέπει επίσης να θυμηθούμε ότι ο έλεγχος στην Διεύθυνση Ανάπτυξης της Π.Ε. Καβάλας κατέληξε στο συμπέρασμα ότι η νέα εταιρία στο εργοστάσιο σωστά είχε αδειοδοτηθεί. Αυτή η δικαίωση αφορά τους υπηρεσιακούς παράγοντες και τον κ. Μαρκόπουλο.

Αν όλα αυτά γίνονταν γνωστά όταν έπρεπε, όλα θα είχαν ξεκαθαρίσει νωρίς. Δυστυχώς στην Ελλάδα υπάρχει μεγάλη καθυστέρηση ακόμη και στα ζητήματα πρώτης προτεραιότητας. Αυτό είναι κάτι που κάποιους αδύναμους τους ταλαιπωρεί και κάποιους ισχυρούς τους βολεύει.

Στη συνεδρίαση αυτής της εβδομάδας της Οικονομικής Επιτροπής της Περιφέρειας ΑΜΘ αποφασίζεται να δοθεί 7^η παράταση στο έργο κατασκευής του αλιευτικού καταφυγίου (β’ φάση) πρώην Δήμου Ορφανού. Κι αυτό το έργο έχει ιστορία που ξεκινά από τη Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση Καβάλας. Το άτιμο, δεν λέει να τελειώσει με τίποτα!