Στις αρχές του 2012, ήλθε η ώρα να γράψω τη διαδρομή του Λευτέρη Αθανασιάδη για το τεύχος των βιογραφιών του δίτομου έργου ΚΑΒΑΛΑ 1912-2015.
Δυστυχώς στις 20 Δεκεμβρίου 2011, είχε ήδη αποβιώσει ο δήμαρχος κι εγώ που κάκιστα τον είχα αφήσει τελευταίο, γιατί έψαχνα κατά προτεραιότητα τους άγνωστους δημάρχους και το Λευτέρη θεωρούσα ότι τον είχα πάντα διαθέσιμο για συνέντευξη, βρισκόμουν σε αδιέξοδο.
Ο Λευτέρης Αθανασιάδης κρατά το χέρι της αδελφής του Ελένης, με φόντο τις αποθήκες Αποστολόπουλου.
Σκέφτηκα την συντοπίτισσα του τη συχωρεμένη κ. Ευανθία Πέγιου και της τηλεφώνησα για βοήθεια. Και η βοήθεια ήλθε ως εξ ουρανού: Η καταλληλότερη μου είπε ήταν η αδελφή του, η κ. Ελένη Φραγκογιάννη και η ίδια θα κανόνιζε το ραντεβού μας.
Ήταν βραδάκι του Απρίλη όταν την επισκεφτήκαμε στην πολυκατοικία της Καλαμίτσας που μελέτησε ο Χρήστος Μπάτσης και στο οποίο το 1965 ο πατέρας του δημάρχου κ. πρόσφυγας Κώστας Αθανασιάδης εκ Πανόρμου Προποντίδας, μεγαλοεισαγωγέας παλαμίδας από την Πόλη τη δεκαετία του ΄60, στέγασε τα τέσσερα παιδιά του, τον Πρόδρομο, την Ελένη, τον Πέτρο και τον Λευτέρη μας.
Πέρασα ένα αξέχαστο βράδυ, με τις δύο υπέροχες κυρίες. Η κ. Ελένη ήταν αποκαλυπτική καθώς ως μεγάλη αδελφή, στην πραγματικότητα αληθινή δεύτερη μητέρα του, μας αποκάλυψε όλη τη διαδρομή του δημάρχου.
Ξεκίνησε σαν Λευτεράκης στην προσφυγική συνοικία του Βύρωνα, φοίτησε στην Εμπορική Σχολή της πόλης μας, μετά για λίγα χρόνια στη Δημόσια Σχολή Εμπορικού Ναυτικού Οινουσσών για να γίνει στη συνέχεια αντιπρόσωπος της Kelvinator, ιδρυτικό στέλεχος του ΠΑ.ΣΟ.Κ. και να καταλήξει σε ηλικία μόνο 36 χρονών δήμαρχος της Καβάλας από το 1983 ως το 1998.
Τι αξέχαστη βραδιά ήταν εκείνη, αληθινό μάθημα ιστορίας, την αναπολώ με ζεστασιά και σεβασμό για την ξεχωριστή κυρία, τη μητέρα του υφυπουργού Οικονομικής Διπλωματίας και Εξωστρέφειας στο Υπουργείο Εξωτερικών Κώστα Φραγκογιάννη.
Τα τελευταία χρόνια μάθαινα ότι αντιμετώπιζε προβλήματα υγείας. Δυστυχώς τη χάσαμε τον σκληρό για την πόλη μας Δεκέμβρη του 2020…..
Καλή ανάπαυση αγαπητή μας κ. Ελένη, θα σας θυμάμαι πάντα, εσάς, την κ. Πέγιου, το δήμαρχο, αντιπροσωπεύατε μια ολόκληρη εποχή.
Σαπφώ Αγγελούδη-Ζαρκάδα