Πάσο το ελευθεροκτόνο, Ουκρανία η προβληματική

Γράφει από το Παρίσι ο Μιχάλης Μαυρόπουλος

Η αδήριτη επιτακτικότητα της επικαιρότητος εκφραζόμενη  με το καθιερωμένο «καλημέρα, τι νέα έχουμε;», με αναγκάζει να επανέλθω  πρωτίστως για πολλοστή φορά στον κορωνοϊό,  δευτερευόντως στην μεγάλη αύξηση της τιμής των καυσίμων, και τρίτον στην Ουκρανία.  Αλλά πριν απ’όλα σας εύχομαι από αύριο καλό μήνα υπενθυμίζοντας σας την παροιμία που δεν πολυακούεται πλέον:  «ο Φλεβάρης κι αν φλεβίσει, καλοκαίρι  θα μυρίσει». Δεν το πολυπιστεύω διότι εκ της εμπειρίας που έχω, ξέρω ότι  ο «κουτσοφλέβαρος μπορεί να μας κάνει κουτσουκέλες». Άς είναι! όλα αυτά υπάγονται στην σταθερή ροή του χρόνου και στην εξέλιξη των φυσικών συνθηκών.

Πιστοποίηση εμβολιασμού: Από την παρελθούσα  Δευτέρα λοιπόν ισχύει το λεγόμενο εμβολιαστικό πάσο που αντικατέστησε το αποκληθέν πάσο υγείας. Εάν στερείσθε του πρώτου δεν μπορείτε να εισέλθετε σε εστιατόρια, καφετερίες, αίθουσες κινηματογράφων και γενικότερον σε δημοσίους χώρους. Αλλά και σε μερικές περιπτώσεις ακόμη και εάν το έχετε, πρέπει να επιδείξετε την ταυτότητά σας προς επίρρωση των λεγομένων σας. Πολλοί πολίτες έστω και κάτοχοι του πάσο δεν δέχονται ένα τέτοιο έλεγχο. Και οι μη έχοντες, τι κάνουν; Μερικές χιλιάδες αυτών, αμφισβητούν το εν λόγω κυβερνητικό μέτρο που περιορίζει τις ελευθερίες και διαδηλώνουν, κάθε Σάββατο όχι μόνο στην Γαλλία αλλά και σε άλλες χώρες της Ευρώπης όπως την προπερασμένη εβδομάδα στο Βέλγιο. Και οι άλλοι; πολιτικώς πιο «σώφρoνες»,  στην πραγματικότητα ανενεργοί σε κάθε διαμαρτυρία, αναμένουν το πλησίασμα της ημερομηνίας της προεδρικής αναμετρήσεως ελπίζοντας σε μια ακύρωση μέρους των επιβληθέντων περιορισμών, επικαλούνται δε το παράδειγμα της Δανίας που από αύριο καταργεί όλα τα κατασταλτικά μέτρα. Οι ίδιοι υσχιρίζονται ότι ο Μακρόν θέλοντας να κερδίσει την ψήφο τους, έχει κατά νου να αναγγείλει την εκμηδένιση του πάσο εμβολιασμού, που θα είναι μια χειρονομία 100% παραδειγματικώς πολιτική. Στο κύριο άρθρο του, ο εσπερινός Μόντ της 24ης Ιανουαρίου δεν θα μπορούσε να είναι πιο ξεκάθαρος. Γράφει: «το εμβολιαστικό πάσο παίρνει την μορφή στοιχήματος.Η τραχύτητα των συζητήσεων στο κοινοβούλιο απεκάλυψε ότι ένα μέρος της αριστεράς, της δεξιάς και της ολότητος της ακραίας δεξιάς κατήγγειλλαν ένα ελευθεροκτόνο μέτρο κατηγορώντας την κυβέρνηση ότι θέλει να διασπάσει την κοινωνία μεταβάλλοντας την μειονότητα των μη εμβολιασμένων σε αποδιοπομπαίο  τράγο της κρίσεως. (…)

«Οι δηλώσεις Μακρόν (σ.σ. περί  χεσ…τος των μη εμβολιασμένων) επεβεβαίωσαν  την εξαπόλυση μιας επιθέσεως πέρα για πέρα πολιτικής, παίρνοντας τον κίνδυνο μετατροπής μιας υγειονομικής κρίσεως σε αντικείμενο εκλογικής εκστρατείας». Για το πλείστον των Γάλλων είναι μια πολιτικάντικη τακτική της δεκάρας που δεν ξεγελά κανένα.

Καύσιμα: Η αποζημίωση που ανήγγειλε η κυβέρνηση για τους διατρέχοντες καθημερινώς μεγάλες αποστάσεις με το αυτοκίνητό τους, δεν ικανοποίησε τους άμεσα ενδιαφερόμενους. Ο λόγος της γκρίνιας τους εντοπίζεται στο γεγονός ότι ο τρόπος υπολογισμού τής αποζημιώσεως είναι τόσο περίπλοκος που αρκετοί αυτοκινητιστές παραιτούνται από του να την διεκδικήσουν. Για πολλούς ένα άμεσο μπλοκάρισμα της τιμής των καυσίμων θα ήταν  αποτελεσματικότερο για το πορτοφόλι τους..

Ουκρανία: ενώ στην δυτική Ευρώπη μέρος των πολιτών διαμαρτύρεται για την ακολουθούμενη πολιτική  του κορωνοιού, στο ανατολικό τμήμα της ηπείρου, σύννεφα απειλών συσσωρεύονται στον ουρανό χωρίς όμως να ανησυχούν ιδιαιτέρως π.χ. τους Γάλλους. Βεβαίως ο επί των ευρωπαïκών υποθέσεων υπουργός των Παρισίων παρεδέχθη ότι οι Ρώσοι συγκεντρώνουν άρματα και στρατεύματα στο δυτικό ρωσσόφωνο τμήμα της χώρας, διευκρίνισε όμως ότι Γαλλία αγνοούσα τις προθέσεις του Πούτιν, τάσσεται υπέρ της συμμετοχής της και γενικότερον της Ευρώπης στις διμερείς επαφές Αμερικής – Ρωσίας. Πιο συγκεκριμένα, εν σχέσει με την Ρωσία, ο πρόεδρος Μακρόν προτείνει ένα σχέδιο για την ασφάλεια και την σταθερότητα στην Ευρώπη. Εντός αυτού του πλαισίου είχε στις 28 Ιανουαρίου τηλεφωνική επαφή με τον Ρώσο πρόεδρο Πούτιν. Από την μεριά της η Γερμανία έκανε γνωστό ότι σε περίπτωση επιδεινώσεως της κρίσεως, δεν είναι διατεθειμένη να βοηθήσει στρατιωτικώς, το Κίεβο, παρόλο ότι το ενισχύει ηθικώς και οικονομικώς όσο μπορεί. Τέλος, ο Τύπος της γηραιάς Αλβιώνος εδημοσίευσε πληροφορίες ότι ο Πούτιν θα απέφευγε να εισβάλλει στην Ουκρανία, εάν η τελευταία εδέχετο στην θέση του πρωθυπουργού ένα Ρωσόφιλο πολιτικό, όπως ο αναγκασθείς σε παραίτηση το 2014 Ιανούκοβιτς λόγω των παρακινηθεισών από την Δύση αντιρωσικών διαδηλώσεων στην πλατεία Μαϊντάν.

Για τον Γάλλο πολιτικολόγο Αρνώ Μπενεντέττι παίζεται ένα σκληρό διπλωματικό παιχνίδι μεταξύ Μπάιντεν και Πούτιν αλλά και οι δυο διαπιστώνουν ότι οι ευρωπαϊκοί λαοί παραμένουν σχετικώς αδιάφοροι σε αυτό το πινγκ – πόνγκ και μόνο οι βαλτικές χώρες δεν θα απέρριπταν να αποστείλουν στρατιωτική βοήθεια στο Κίεβο. Κάνοντας ένα παραλληλισμό μεταξύ των κρίσεων στην Κούβα τον Οκτώβριο του 1962 και της σημερινής στην Ουκρανία, υπενθύμισε ότι ο τότε Ρώσος  ηγέτης Κρούτσεφ, διορισθείς στα έτη 1950 από τον Στάλιν υπεύθυνος του Κ.Κ. της Ουκρανίας, σιδηρουργός το επάγγελμα, ναι μεν απεμάκρυνε τους σοβιετικούς πυραύλους από την Kαραϊβική νήσο αλλά και ο Κέννεντυ συμφώνησε να μεταφέρει τους εγκατεστημένους πλησίον των τουρκοσοβιετικών συνόρων αμερικανικούς πυραύλους στα Άδανα, στα νότια της χώρας. Είναι αυτό που λέει ο λαός: φοβάται ο Γιάννης το θεριό και το θεριό τον Γιάννη. Σε παρόμοιες κρίσεις οι αντίπαλες υπερδυνάμεις μετρούν τις δυνατότητες τους για σύρραξη προχωρώντας σε ένα συσχετισμό δυνάμεως. Τελικώς οι αμοιβαίες υποχωρήσεις στον διπλωματικό τομέα παίρνουν τον επάνω ρόλο. Έγκυροι παρατηρητές της διεθνούς σκηνής, ισχυρίζονται ότι πρόκειται εκ μέρους του Μπάιντεν για «τζάμπα» εντυπωσιακές χειρονομίες καλύπτουσες την αδυναμία του να επιβεβαιώσει την υποσχεθείσα σωστή διαχείριση της χώρας του στον εσωτερικό τομέα. Ίδωμεν….